ดอกไม้ยามเย็น

เนื้อเรื่อง

ผมชื่อ ” บอล ” วันนี้เป็นวันเปิดเทอม ก่อนที่จะเรียนคุณครูได้แนะนำนักเรียนใหม่เธอเป็นผู้หญิง เธอชื่อ ”โบว์” เธอเป็นคนที่สวยอะไรจะปานนี้ ผมเห็นเธอครั้งแรกผมก็รู้สึกชอบเธอมาก เธอถามผมว่า “ เธอชื่ออะไรหรอ ” ผมบอกว่า “ ผมชื่อบอลครับ “ แล้วเธอก็ถามว่า “ ฉันขอเป็นเพื่อนเธอนะ “ “ ได้สิ “ ผมบอกเธอ เธอนั่งข้างๆผม หนึ่งปีผ่านไป ในที่สุดก็ปิดเทอมจนได้ แต่ผมก็เสียใจนิดๆ เพราะ ผมจะไม่ได้เจอหน้าเธอ แต่ตอนปิดเทอมผมก็ติดต่อกับเธออยู่เสมอๆ ผมเรียนไปจนจบ ตอนรับปริญญาผมบอกชอบเธอ เธอบอกว่า ” ที่จริงแล้วฉันก็ชอบเธอเหมือนกัน ” ผมอึ้งจนทำอะไรไม่ถูกเลย ผมคบกับเธอเป็นแฟนได้ 2 ปีแล้ว แต่ว่าพ่อมาบอกผมว่า “ พ่อต้องไปทำงานประจำที่เมืองนอก “ ผมตกใจแทบหัวใจจะวายเลย แล้วคิดว่า ” อะไรกันนี้ ทั้งๆที่จะขอแต่งงานอยู่แล้วเชียว ” วันรุ่งขึ้นผมไปบอกเหตุผลที่จะไปอยู่เมืองนอก ผมสัญญาว่า ” ถ้าผมกลับมาเมืองไทย ผมจะสู่ขอคุณทันที ” แล้วผมก็ไปเมืองนอก ทีแรกผมทำใจไม่ได้จน โบว์ เป็นเพียงความทรงจำ เพราะ ผมคิดว่าตอนที่ผมกลับผมคงอายุประมาณ 45 ปี ได้มั่ง แล้วเธอคงมีสามีแล้ว ผมจึงตัดใจได้ แต่ความรักที่ผมมีให้ก็ยังคงอยู่ ผมไปจีบสาวเมืองนอกแต่ก็อกหักไปถึง 21 รายซ่อนเลยทีเดียว ในที่สุดผมก็ได้กลับเมืองไทย ผมอายุ 46 ปีผมไปหาโบว์ ไม่น่าเชื่อเธอยังไม่มีสามี เธอบอกว่า “ ฉันรอเธอมาตั้ง 24 ปี ” ตอนที่ผมได้ยิน ผมรักเธอมากกว่าใครทั้งนั้น ต่อมาผมก็ได้แต่งงานกับเธอ และอยู่กับเธอจนวันตาย