ค่ำคืนสีกุหลาบ

เนื้อเรื่อง

วีรกรรมนั้นเกิดขึ้นเมื่อ5ปีก่อนตอนปิดภาคเรียนฤดูร้อนม.1 ฉันมีชื่อว่า มาคิ แม่ฉันมีอาชีพขายดอกไม้ ในระหว่างที่อาบน้ำฉันกำลังดีใจกับหน้าอกที่เพิ่มขึ้น ระหว่างนั้นนอกห้องน้ำฉันมีหน้าต่างอยู่บานหนึ่ง มีต้นกุหลาบที่คุณแม่ทะนุทะนอมเป็นอย่างมากมีเด็กชายผู้หนึ่งกำลังจ้องมองฉันอย่างไม่คละสายตา เมื่อเขารู้ว่าฉันจับได้เด็กชายผู้นั้นจึงรีบหนีในขณะที่ห้องน้ำมีแสงสว่างยังพอเห็นหน้าลางๆของเขาได้ ให้ตายเถอะเขาคือเด็กผู้ชายชั้นป.6ที่อยู่ข้างบ้านติดกันนั่นเอง ฉันกรี๊ด!ลั่นและฉันก็ยังจำเสียงกรี๊ดนั้นได้อยู่เพราะมันเป็นความทรงจำที่ฉันไม่เคยลืม ปัจจุบันนี้ฉันอยู่ม.6 แล้วพอจะรู้ว่าเด็กผู้ชายบ้านั่นมีชื่อว่า\"เคน\" พ่อแม่ของเขาได้ไปอยู่ปรารีส เคนเลยต้องทำอาชีพเปิดร้านอาหารภายในบ้าน ถึงจะเป็น ที่กรี๊ดกราดของสาวๆในโรงเรียนก็เถอะ ฉันก็ไม่สนใจ เพราะความทรงจำตอนปิดภาคฤดูร้อนคราวนั้นฉันยังไม่เคยลืมถึงแม้เพื่อนของฉันจะว่าฉันเป็นพวกหัวโบราณ แต่ฉันก็คิดว่าผู้ชายบ้าอะไรดีแต่หน้าตาเท่านั้นแหละยังไงฉันก็ไม่ยอมให้อภัย แฟนก็ไม่ใช่สักหน่อยยังมาทำซ่าแอบดูเราโป๋รับรองชาตินี้ไม่มีวันลืมแน่ แต่แล้ววันหนึ่ง! แม่ฉันบอกว่าจะไปเยี่ยมคุณตาที่ต่างจังหวัดกับคุณพ่อ ทันใดนั้นความคิดที่จะต้องอยู่คนเดียวสำหรับฉันมันผุดขึ้นมาทันที ไหนจะทำกับข้าว ซักผ้า รีดผ้า สารพัดแล้วหน้าที่ที่สาหัสคือเฝ้าร้านดอกไม้ของแม่ เพราะธรรมดาก็ไม่ค่อยได้ช่วยท่านอยู่แล้ว คิดไปวูบเดียวท่านก็เรียกเเท๊กซี่ออกจากบ้านไปแล้ว...หน้าที่แรกก็เริ่มขึ้นลูกค้าคนหนึ่งเดินเข้าร้านมาบอกว่าต้องการดอกไม้ไปเยี่ยมไข้ ฉันคิดหนักว่าดอกไม้เยี่ยมไข้ควรจะเป็นดอกไหนดี คิดไม่ทันจะเสร็จลูกค้าดูท่าทางไฮโซ อีกคนก็เดินเข้ามาบอกว่าต้องการดอกกุหลาบ แต่ฉันจำได้ว่าดอกกุหลาบคุณแม่ยังไม่ได้เอาหนามออกเลย เลยตัดสินใจว่าจะให้เขาไปทั้งมีหนามนั่นแหละดูท่าเขาจะไม่พอใจซักเท่าไหร่ แต่เขาก็เดินออกจากร้านไปได้โดยหน้าตาบูดบุ้ย จนฉันลืมลูกค้าคนเเรกซะสนิท จึงรีบนำดอกเบณจมาศไปให้เขา เขาโต้กับมาว่า\"ดอกเบญจมาศเอาไว้ไหว้หน้าพระไม่ใช่เหรอ ทำไมทำงานไม่ได้เรื่องเลย\" ฉันคิดว่ามันจะจบแค่นี้หน่ะสิ ที่ไหนได้เขายืนด่าเป็นชั่วโมงจนฉันหิว พอลูกค้าคนนั้นเดินออกจากร้านไปฉันรีบใส่เท้าสุนัข วิ่งเข้าครัวไปเปิดตู้เย็นคิดว่าคุณพ่อคงซื้อของตุนไว้ให้เราแน่ แต่สิ่งที่เห็นข้างหน้ามีแต่ความว่างเปล่าในตู้เย็นไม่มีอะไรเลย เงินก้อมีเพียงไม่กี่บาทความคิดสุดท้ายของฉันตอนนี้ก็คือ\"เคน\" ฉันเดินไปร้านเขาด้วยท่าทางที่ไม่อยากจะเหยียบเข้าร้านซักเท่าไหร่ เพราะกลัวว่าเขาจะคิดว่าฉันให้อภัยแล้ว แต่ความจริงไม่ใช่อย่างนั้น แต่เมื่อเขาเจอฉันหน้าตาเขาตะลึงหยั่งกะเจอกอลีล่าสีแดง ฉันจึงรีบพูดไปว่า\"อย่าเข้าใจผิดนะฉันไม่อยากจะมาเหยียบที่นี่ซักนิด แต่พ่อกับแม่ไปธุระเลยหิว กะจะมาขอกิน เอ้ย!เซนไว้หน่ะ \" ตอนนั้นลิ้นฉันรัวพูดมั่วไปหมดใจเต้นรัว แต่มันก็ต้องหยุดเต้นเพราะเขาพูดด้วนนำเสียงที่เป็นกันเองว่า \"นั่งสิ\"พร้อมกับนำเมนูมาให้ ฉันรีบเปิดหาอาหารที่ถูกกับงบที่ฉันมี ฉันดูไม่นานช้อกโกแลตพาเฟ่วางลงมาพร้อมกับคำพูดที่ว่า\"ฉันเลี้ยง\" ไม่ใช่พาเฟ่อย่างเดียวมีอาหารต่างๆมาวางทั้งๆที่ฉันไม่ได้สั่ง เพราะเคนเลี้ยงฉันหมด ในระหว่างที่ฉันรับประทานไปหน้าเขาเปลี่ยนไปมาก เพราะเราไม่ได้เจอกันใกล้ๆมา5ปีแล้ว หลังจากที่ฉันดื่มน้ำชาเป็นอึกสุดท้ายเคนพูดด้วยเสียงเบาๆขึ้นมาว่า\"อิ่มแล้วเหรออย่างมาคิหน้าจะเพิ่มเนื้อหน่อยนะ \"ฉันคิดถึงประสบการณ์ที่เขามาแอบดูฉันทันที ฉันไม่รอช้าด่าเขาไปว่า\"ไอ้บ้า\" เท่านั้นแหละวิ่งออกจากร้านทันทีฉันคิดว่าเขาคงโกรธ แต่เขากับนั่งหัวเราะราวกับว่าไม่มีอะไร วันรุ่งขึ้น! ฉันคิดว่าคราวนี้จะไม่ง้อเคนแล้วพยายามหาของกินที่เหลือเพื่อคุณแม่จะแอบไว้ตรงซอกไหนซักแห่ง เจอจริงๆ มันเป็นกล่องโฟมสีขาวมีแผ่นถนอมอาหารสีใสพันอยู่ด้านบน ฉันคิดว่าคงจะเป็นหมูหั่นแพ็คแน่ๆ แต่คิดอีกที่ว่าหมูหัน หน้าฉันก็ต้องซีดเพราะฉันทำไม่เป็น เลยโทรไปให้เคนมาทำให้เคนทำท่าสงสัย ว่าหมูหันแพ็คมีด้วยเหรอ แต่ฉันก็ไม่สนเพราะพวกแพ็คๆมีเยอะแยะถมไป แต่พอเคนเข้ามาบ้านฉันเขาก้อต้องขำกลิ้งเขาตะโกนว่า\"เนี่นหน่ะเหรอหมูหัน นี่มันหมูหั่นต่างหาก ก๊ากๆ\" ฉันถึงกับหน้าแตก แล้วตกเย็นเขาก็มานั่งช่วยฉันถอนหนามกุหลาบเขาถามฉันว่า\"คืนนี้ไม่กลัวเหรอนอนคนเดียว\"ฉันไม่สนใจจึงตอบกลับไปว่า\"ไม่ต้องย่ะ\" จนประมาณ4ทุ่มมีราย การสยองขวัญฉันเองก็เป็นพวกกลัวผีอยู่แล้ว ไม่กล้านอนคนเดียวเลยคิดว่าต้องหาเพื่อนและต้องเป็นบ้านที่ใกล้กันที่สุด เพื่อจะได้มาถึงบ้านไวๆ จะใครซะอีกหล่ะถ้าไม่ใช่เคน แต่ฉันก้อเป็นพวกระมัดระวังไว้ก่อนนำเข็มหมุดมาวางเรียงกันเขาเข้ามานอนใกล้ๆ เขาได้เล่าเรื่องของละครเรื่องหนึ่งที่มีพระเอกกับนางเอกไปติดเกาะร้างด้วยกันฉันนอนไปฟังเขาไปและคิดว่าถ้าให้ฉันไปติดกับเขาแบบนั้นมั่งฉันคงต้องจับเขากินเป็นอาหารก่อนที่จะทำอะไรฉัน แต่ความรู้สึกแบบนี้ฉันว่าโรแมนติกอยู่เหมือนกันนะรุ่งเช้าเคนกลับบ้านไปตอนไหนไม่รู้ฉันจึงเข้าไปอาบน้ำเดี๋ยวเดียว เคนวิ่งหน้าตาตื่นมาเรียกฉันไปที่บ้านสิ่งที่เห็นอยู่ในร้านเขาคือ สาวๆที่คลั่งไคล้เขาเอาเป็นเอาตายมาพร้อมใจกันนั่งรับประทานอาหารที่เคนทำไปเสริฟ ในขณะที่ฉันเอาไวท์ออกไปเสริฟนั้น ฉันคิดออกว่าดอกกุหลาบที่บ้านยังไม่ได้แช่น้ำจึงรีบวิ่งกลับบ้านไปโดยไม่สนในเสียงเรียกของเคน สิ่งที่เห็นในบ้านคือ กุหลายที่ เหี่ยว เฉา เเละตายหมดอย่างไร้ชีวิต ฉันร้องไห้แทบหาอะไรมาแทนไม่ได้เพราะถ้าแม่รู้ว่าเป็นอย่างนี้ท่านคงจะฆ่าฉันแน่ เพราะดอกนึง หลายบาท รวมกุหลาบที่ตายไปก็ราวหมื่นบาท เคนเข้ามาและทำท่าตกใจเป็นเอามาก เขาจึงรีบหยิบดอกกุหลาบเท่าที่เขาจะขนไปได้และบอกให้ฉันขนดอกกุหลาบที่เหลือไปบ้านเขาอีก เมื่อไปถึงบ้านเขาเขากลับหักดอกกุหลาบเอาแต่กลีบใส่กระละมัง ฉันโกรธมากวิ่งเข้าไปเตะเขาอย่างจัง เขาร้องโอ้ย! แล้วพูดอีกว่า\"หยุดนะ ! ผมจะทำแยมกุหลาบ เอาไปขายให้คุณจะได้ ได้เงินคืนมาไง\" ฉันต้องหยุดชะงักลงพร้อมกับซึ้งใจเป็นที่สุด เคนกรอกแยมกุหลาบลงขวดและตกแต่งขวดให้ดูขิกขุน่ารัก แล้วก็เยอะมากด้วยฉันคิดว่าจะขายหมดเหรอแยมตั้งเยอะก็เลยตัดสินใจถามเคนไป เขาบอกว่า\"ก้อเอาไปขายแฟนๆ มาคิก็เอาไปขายที่ร้านด้วยสิ\"ไม่เพียงฉันขายแต่ที่ร้านฉันเอาไปฝากขายตามร้านขนมปัง ร้านเนื้อ และร้านค้าต่างๆจนแยมหมดฉันดีใจมากเลยกะจะคว้าข่าวดีไม่บอกเคน เมื่อเปิดประตูเข้าไปในบ้านเคน มีโซฟาสีเขียววางอยู่มุมห้องเเละเคนก็นอนอยู่ตรงนั้น เขาหลับอยู่เพราะหลังจากเหนื่อยที่ช่วยเรามาทั้งวัน ฉันเห็นเขาก็อดชื่ชมเขาไม่ได้จึงพูดออกไปว่า\"ขอบใจนะ ! ถ้าไม่ได้นายฉันคงแย่ เธอเท่มากเลยรู้มั้นวันนี้ขอบใจมากนะประทับใจเธอจริงๆ ขนาดที่ยอมยกโทษที่เธอแอบดูฉันอาบนำให้ได้เลย\" ฉันไม่สนใจว่าเขาจะได้ยินฉันไหมแต่ฉันก็ยังอยากชื่อชมเขาอยู่ดีทันใดนั้นเคนลืมตาขึ้นและพูดว่า\"จริงนะ\" ฉันตกใจอย่างหนักและเขาบอกว่า\"เธอสวยมาก\" ฉันไม่แน่ใจในสิ่งที่เขาพูดแต่ก็ต้องแน่ใจว่าเขาชอบฉัน และฉันก็ชอบเขาเช่นกัน ไม่น่าเชื่อว่าเด็กชายข้างบ้านได้เติบโตเป็นชายหนุ่มที่แสนดี....