คุณเชื่อไหมว่ารักครั้งแรกจะอยู่กับคุณตลอดไป - คุณเชื่อไหมว่ารักครั้งแรกจะอยู่กับคุณตลอดไป นิยาย คุณเชื่อไหมว่ารักครั้งแรกจะอยู่กับคุณตลอดไป : Dek-D.com - Writer

    คุณเชื่อไหมว่ารักครั้งแรกจะอยู่กับคุณตลอดไป

    โดย cream_jj

    กับความรู้สึกที่ต้องเก็บไว้เพื่อให้ใครคนนั้นสบายใจ

    ผู้เข้าชมรวม

    361

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    1

    ผู้เข้าชมรวม


    361

    ความคิดเห็น


    2

    คนติดตาม


    0
    หมวด :  รักดราม่า
    เรื่องสั้น
    อัปเดตล่าสุด :  14 เม.ย. 47 / 18:16 น.


    ข้อมูลเบื้องต้น
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ
      คุณเชื่อไหมว่ารักครั้งแรกจะอยู่กับคุณตลอดไป
                  มีคนบอกว่ารักครั้งแรกจะเป็นสิ่งที่คุณจดจำไปตลอดชีวิต อาจจะเป็นเพราะว่านั่นเป็นครั้งแรกที่คุณประทับใจใครคนหนึ่ง คนที่คุณเองก็ไม่รู้ว่าเขาคนนั้นเข้ามาอยู่ในดวงใจของคุณตั้งแต่เมื่อไหร่ เมื่อคุณรู้สึกตัวก็ตอนที่คุณคอยมองหาเขาในที่ที่คุณเคยเจอ นั่งคอยรับโทรศัพท์ของเขาตลอดวัน พูดถึงเขาบ่อยผิดปกติเพื่อนกัน ให้ความสำคัญกับคำพูดคำสัญญาของเขา ไม่ว่าเขาทำอะไรก็น่ารักไปหมด ไม่ว่าเขาทำอะไรก็ไม่เคยผิดในสายตาของคุณ คุณไม่เสียใจที่เขามักโกหกคุณอยู่บ่อยๆแต่คุณน้อยใจที่เขาให้ความหวังกับคุณโดยที่เขาไม่คิดที่จะทำให้มันกลายเป็นความจริง ไม่ว่าใครจะทำดีกับคุณเท่าไหร่คุณก็ไม่สนใจ  E-mailหลายสิบฉบับของเพื่อนคุณไม่มีค่าเท่ากับเมล์Fwdของเขาเพียงฉบับเดียว  สายตาของคุณคอยมองหาเขาอยู่ตลอดเวลา เมื่อเห็นเขายิ้มคุณก็เผลอยิ้มตามเขาโดยที่รู้อยู่ว่าเขาไม่ได้ยิ้มให้คุณด้วยซ้ำ เมื่อคุณมีความสุขคนที่คุณอยากบอกคนแรกก็คือเขา เมื่อคุณมีความทุกข์คนที่คุณอยากได้ยินคำปลอบใจก็คือเขา ความเครียดบรรเทาลงเพียงแค่ได้ยินเสียงของเขาถามไถ่สารทุกข์สุขดิบ คุณประทับใจในสิ่งเล็กน้อยทึ่เขาทำให้คุณเช่น การรินน้ำให้ทาน การเปิดประตูให้ คุณพยายามในสิ่งที่คุณไม่เคยพยายามเท่านี้มาก่อนเพียงเพื่อคุณต้องการเห็นรอยยิ้มและคำขอบใจจากปากของเขา ไม่ว่าจะเป็นงานประดิษฐ์ พับกระดาษต่างๆที่คุณไม่เคยที่จะทำให้ใครมาก่อนคุณก็ทำ คุกกี้ทำไหม้ไปกี่ถาดก็ไม่รู้แต่ที่แน่ๆคือคุณเลือกถาดที่ทานได้และน่าทานที่สุดให้คนนั้นของคุณ คุณพยายามปรับปรุงตัวให้ดีขึ้นเพียงเพื่อหวังให้เขาเข้ามาทักและให้ความสนใจในตัวคุณ คุณกังวลไปร้อยแปดที่เขาไม่รับสายคุณ(เขารู้ว่าเราโทรมาเลยไม่รับหรือเปล่านะ หรือว่าเขาอยู่กับคนที่เขาชอบอยู่ )คุณเก็บสิ่งเล็กน้อยที่เขาให้คุณไว้ทุกอย่างไม่ว่าจะเป็นลูกอมmymintที่ได้มาตั้งแต่วันรับน้อง(มาถึงวันนี้มันก็มีอายุเกือบ2ปีแล้ว) บัตรเข้างานHAIL สายสินญจ์ที่เขาผูกให้ในวันอำลา คุณจดจำคำพูดของเขาได้เกือบทุกคำพูด คุณชีพจรเต้นเร็วแรงทุกครั้งที่โทรศัพท์หาเขาและเร็วยิ่งกว่าเดิมเมื่อเขารับสายและพูดคุยกับคุณจนเมื่อคุณวางโทรศัพท์แล้วต้องใช้เวลาพักนึงเพื่อให้ชีพจรกลับสู่ภาวะปกติ คุณมีปฏิกิริยาทุกครั้งเมื่อได้ยินชื่อของเขาหรือพบเห็นชื่อของเขา คุณต้องการที่จะรู้ความเป็นอยู่และความเป็นไปของเขาอยู่ตลอดเวลา คุณเจ็บเมื่อรู้ว่าเขาชอบใครแต่เจ็บกว่านั้นเมื่อคนที่เขาชอบไม่ได้คิดกับเขาแบบนั้น
                  ทั้งหมดที่กล่าวมานั้นคือสิ่งที่เกิดขึ้นจากความรัก ความรักครั้งแรกของผู้หญิงคนหนึ่งคนนี้ คนที่ไม่ค่อยน่ารักสักเท่าไหร่ คนที่สามารถทำอะไรบ้าๆ ทำสิ่งที่น่าอายโดยเอาความไม่กล้าเก็บไว้ชั่วคราว ก็คนที่นั่งพิมพ์อยู่นั่นแหละ
                  ความรัก…แน่นอนว่ามันไม่มีวันตัดขาดออกไปจากใจง่ายๆหรอก จะบอกว่าเลิกคิดแล้ว ไม่ชอบแล้ว ไม่อยากเห็นหน้าหรือไม่อยากได้ยินเสียง แน่นอนอาจมีหลายคนที่กล้าพูดและสามารถที่จะทำได้ในสิ่งที่พูดจริงๆ แต่คนนึงคนนี้นี่แหละสามารถพูดได้เลยว่าทำไม่ได้ มันผิดด้วยเหรอที่เราไม่ใช่คนที่เขาต้องการ มันผิดด้วยเหรอที่เรายังอยากรู้ความเป็นไปของเขา มันผิดด้วยเหรอที่ไม่ว่าเราจะทุกข์ สุข หรือกำลังเครียดอยู่คนที่เรานึกถึงคนแรกและโทรไปหาคนแรกก็คือเขา เพียงแค่เขาพูดจามาไม่กี่คำในเวลาแค่2นาทีครึ่งก็มีความหมายต่อเรามากมาย ในตอนนี้เราไม่หวังแล้วว่าเราจะสามารถได้หัวใจของเขามาครอบครองในวันใดวันหนึ่งเพราะรู้มาตั้งนานแล้วว่าไม่มีทางเราแค่หลอกตัวเองให้ความหวังตัวเองไปวันๆแค่นั้นเอง ถึงตอนนี้ที่เราห่างกันมา1ปี เขากลับไปเรียนที่คณะของเขา เขาก็คงลืมสิ่งที่เกิดขึ่นตี่งแต่วันรับน้องศาลายาจนถึงวันอำลาศาลายาทีละนิด แต่เราเมื่อคราวที่ต้องผ่านสถานที่เคยมีความทรงจำก็อดที่จะนึกถึงช่วงเวลาเหล่านั้นไม่ได้ แต่นั่นแหละที่ทำให้เราเลิกหลอกตัวเอง เรากลับมาคิดว่าทุกอย่างที่เราคิดที่เรานึกถึงเราคิดอยู่เพียงฝ่ายเดียว เขาไม่เคยที่จะมานึกถึงช่วงเวลาที่เราอยู่ด้วยกันเลย บางทีช่วงเวลานั้นอาจเป็นช่วงเวลาที่เขาอยากลืม เป็นช่วงเวลาที่เขาอายเมื่อมีใครถามถึง คนที่มัวภูมิใจที่ครั้งนึงเหตุการณ์นั้นเกิดขึ้นคงมีแค่ฉันคนเดียว เขาไม่เคยโทรมาหานอกจากมีเรื่องต้องคุยกัน(2ปีที่ผ่านมาโทรมา3ครั้ง) ผิดกับฉันที่โทรหาเขาทุกครั้งที่มีโอกาส(ตามแต่โอกาสจริงๆ เพราะกลัวว่าเขาจะรำคาญเหมือนกัน) ยิ่งพิมพ์ก็ยิ่งคิดว่าเรานี่อาการหนักนะ เคยเป็นถึงขนาดนี้ วันนี้เราบอกไม่ได้หรอกว่าเราเลิกชอบเขาจริงๆ แต่บอกได้ว่าความรู้สึกนั้นได้ลดลงมามากแล้ว ที่บอกเนี่ยคืออยากให้รับรู้ว่าให้สบายใจได้แล้ว เรายังเป็นเพื่อนที่ดีของเธอเหมือนเดิม แม้ความหมายที่เคยมีจะเปลี่ยนไปแต่ขอให้เธอเข้าใจว่าเพื่อนคนนี้ เริ่มต้นจากคำว่าเพื่อนทำไมจะไม่สามารถจบลงด้วยคำว่าเพื่อนได้ล่ะ เพียงแค่พ่วงคำว่า”เคยรัก”แค่นั้นเอง ความจริงจังความจริงใจที่เราเคยมีให้เธอไม่เคยเปลี่ยนไปเลย ความรู้สึกดีที่เราเคยมีมันก็ยังอยู่ เราไม่เคยลืมสิ่งดีๆที่เธอเคยทำให้เรา แต่ตอนนี้เรากลับไปเหมือนวันแรก วันที่เริ่มต้นด้วยคำว่าเพื่อน ความรักครั้งแรกของเรายังคงอยู่ในความทรงจำตลอดไป เพียงแต่เราเก็บมันไว้ให้ลึกเพื่อที่จะทำให้ใครคนนั้นสบายใจ ก็แค่นั้นเอง

      ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

      loading
      กำลังโหลด...

      ความคิดเห็น

      ×