คืนหนึ่งของเดือนธันวาคมในปี45สถานบันเทิงที่เด็กวัยรุ่นต่างรู้จักกันดีแต่มันคงไม่มีความสำคัญอะไรถ้า...
แก้วเหล้าสองแก้วชนกัน....\'ขอเบอร์โทรได้มั๊ย.\'ผู้หญิงคนหนึ่งขณะนั้นจำหน้าแทบไม่ได้เพราะฤทธิ์เหล้า
กี่โมงแล้วไม่รู้ห้องที่มืดเหมาะแก่การพักฟื้นแล้วทันใดนั้นเสียงโทรศัพท์ก้ดังขึ้น ....ใครโทรมาทำไม......
ให้ตายเหอะโทรกลับมาจริงแล้วการสนทนาก็เริ่มขึ้นนานเท่าไหร่ไม่รู้ถ้าไม่มีเสียงนี้  คุยมันอยู่นั้นแหละ
คุยอะไรหนักหน่าไม่ใช่ใครที่ไหนมารดาที่เคารพนั่นเอง แล้วจากวันนั้นการมาเจอกันสถานที่คนที่เจอ
กันในที่ที่มีเหล้าจึงไม่แปลกที่จะต้องเจอกันในที่เช่นนั้นอีกแล้วเราก็คบกันผู้หญิงคนนี้เรียนอยู่ที่สถาบันแห่งหนึ่งแถวรามอินทรา
เมื่อแรกเห็นก็มองออกได้ทันทีว่าต้องมีฐานะแต่ประเด็นมันไม่ได้อยู่ตรงนี้มันคือคนคนหนึ่งต้องการเพื่อนอย่างจริงใจแต่ใครคนนั้น
คบเพราะอะไรมันไม่มีเหตุผลความอยากรู้บวกความดันทุรังทำให้เราโทรหาและพยายามคบเรือยมาจนคบหนึ่งปีให้ตายเหอะหนึ่งปีที่ไม่มีความจริงใจและเราก็เหมือนเดิมวันที่31ธค.46การตัดสินใจที่จะเลิกคบทำได้สำเร็จเพราะการได้เจอใครอีกคนและเรื่องเล่าเรื่องใหม่กำลังเกิดขึ้นในชีวิต
ข้อความที่โพสจะต้องไม่น้อยกว่า {{min_t_comment}} ตัวอักษรและไม่เกิน {{max_t_comment}} ตัวอักษร
กรอกชื่อด้วยนะ
_________
กรอกข้อมูลในช่องต่อไปนี้ไม่ครบ
หรือข้อมูลผิดพลาดครับ :
_____________________________
ช่วยกรอกอีกครั้งนะครับ
กรุณากรอกรหัสความปลอดภัย
ความคิดเห็น