คนละถิ่ คนละที่ คนละวัย แต่ใจตรงกัน - คนละถิ่ คนละที่ คนละวัย แต่ใจตรงกัน นิยาย คนละถิ่ คนละที่ คนละวัย แต่ใจตรงกัน : Dek-D.com - Writer

    คนละถิ่ คนละที่ คนละวัย แต่ใจตรงกัน

    เป็นเรื่องของสัตว์หลายประเภทอยู่ในบ้านหลังเดียวกัน รักกัน

    ผู้เข้าชมรวม

    521

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    2

    ผู้เข้าชมรวม


    521

    ความคิดเห็น


    0

    คนติดตาม


    0
    หมวด :  นิยายวาย
    เรื่องสั้น
    อัปเดตล่าสุด :  13 ก.ค. 46 / 12:22 น.


    ข้อมูลเบื้องต้น
    นิยายแฟร์ 2024
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ
      คนละถิ่น  คนละที่  คนละวัย  แต่ใจตรงกัน

          บ้านฉันเป็นบ้านทาวเฮาน์หลังเล็ก ๆ  2  ชั้น  สีเหลืองครีมตัดขอบด้วยสีม่วงอ่อน  เรื่องที่ฉันจะเล่าให้ฟังต่อไปนี้  เป็นเรื่องที่แม่ของฉันเล่าให้ฟังตั้งแต่ฉันยังเป็นเด็กตัวเล็ก  ๆ
         ฉันชื่อ  ทองแท้ ( นกขุนทอง)  เป็นชื่อที่แม่ตั้งให้ตั้งแต่วันแรกที่ฉันมา  แม่เล่าให้ฟังว่า  เมื่อก่อนฉันอยู่ในป่าห่างจากตัวเมืองในจังหวัดสุราษฎร์ธานีประมาณ   60  -  70  กิโลเมตร  แม่และพ่อไปรับฉันมาอยู่ที่บ้านในเวลากลางคืนสักประมาณ  3 – 4  ทุ่ม  โดยทนความรบเร้าของป้าไม่ไหว  วันแรกที่ฉันเข้ามาอยู่ในบ้าน  ฉันมีความฉงนใจเป็นอันมาก    เพราะบ้านทั้งหลังมีพ่อและแม่เท่านั้นที่เป็นคนโต  ๆ  ร่างสูงใหญ่  นอกนั้นเป็นคนเล็ก  ๆ  หลาย  ขนาด  หน้าตา  สีสรรก็แตกต่างกันมาก
            คนแรกนะคะที่ฉันใคร่จะขอแนะนำคือ   น้ำแข็ง (  แมว 3  สีตัวเล็ก  ๆ  )  เขาจะเป็นคนมีผิว  3  สีในคนเดียวกัน  แม่เล่าให้ฟังว่า  เขาไม่ชอบกินข้าวกินปลา  กินอาหารใด  ๆ  เลย  นอกจากทุเรียนและอาหารเม็ดเล็ก  ๆ  ที่เป็นอาหารสำเร็จทำด้วยปลา  ที่มีขายในท้องตลาดทั่ว  ๆ  ไป  วันแรกที่เขาเห็นฉัน  เขาจ้องดูฉันด้วยสายตาน่ากลัวมาก  จ้องจะตะครุบฉัน  แต่ฉันได้ยินแม่บอกว่า “ ไม่ทำน้องทองนะคะ   แข็งไม่ทำนะคะ   น้องมาอยู่เป็นเพื่อนลูกไงคะ ”  แม่พูดเช่นนี้อยู่ประมาณ  3  -  4  วัน  น้ำแข็งก็ค่อย  ๆ  ปรับตัวเป็นมิตรที่ดีของฉันในวันต่อ  ๆ  มา  เขาจะนอนเป็นเพื่อนใกล้  ๆ  กรงของฉัน  มองฉันด้วยสายตาเป็นมิตร    ตอนกลางคืนก็จะนอนเบียดกรงฉันเกือบทุกคืน  และในช่วงที่พ่อและแม่ไม่อยู่ที่บ้านหลาย  ๆ  วัน  เขาจะเป็นเพื่อนที่อยู่ใกล้ชิดฉันเกือบตลอดเวลา
            คนที่  2  ,ที่  3  คือ  น้ำผึ้งและน้ำฝน ( สุนัขพันธ์พูเดิลทอย )  น้ำผึ้ง มีผิวสีน้ำตาลและมีลักษณะพิเศษคือคล้ายสิ่งที่มนุษย์เรียกว่าลิงผสมอยู่ด้วย  ส่วนน้ำฝนมีผิวสีทองตอนที่ยังเล็ก  ๆ  แต่พอโตขึ้นมากลายเป็นสีขาวครีมเสียนี่    น้ำผึ้งมีอายุมากกว่าน้ำฝน  3  ปี  แต่เขา  2  คนรักกันมาก  เล่นด้วยกัน  กินด้วยกัน  นอนด้วยกัน  วันแรกที่ฉันเข้ามา  เขาทั้ง  2  คนมาดมที่กรงของฉัน  และเพ่งมองฉันด้วยสายตาที่แปลก  ๆ  ฉันได้ยินเสียงแม่บอกเขาทั้ง  2  ว่า  “  ผั้งและฝนไม่ทำน้องนะคะ  น้องพึ่งมาอยุ่ใหม่  หนูไม่ทำน้องนะคะ “  เท่าที่ฉันจำได้  แม่พูดอย่างนี้ประมาณ  3 -  4   ครั้ง  เขาทั้ง  2  ก็ปรับตัวกลายเป็นมิตรที่ดีของฉันเช่นกัน  โดยเฉพาะยายน้ำฝนเขาจะแอบกินอาหารของฉันที่หล่นนอกกรงเสมอ  ส่วนยายน้ำผึ้ง เขาจะโวยวายบ่อยครั้งที่ฉันเรียก  “  พ่อจ๋า  “  ฉันแอบนึกอิจฉา  2  คนนี้บ่อยครั้งที่เขาทั้งสองได้ขึ้นไปนอนในห้องแอร์กับพ่อและแม่   ที่ฉันแปลกใจอีกหนึ่งเรื่องก็คือเวลาที่แม่สอนให้ฉันเรียก “ พ่อโรจน์จ๋า “  แม่สอนประโยคนี้ซ้ำไปซ้ำมา  ใช้เวลาเกือบ  1  เดือน  ส่วนมากแม่ชอบสอนฉันในตอนเช้ามืด  แม่คงคิดว่าเป็นเวลาที่ฉันมีความจำได้ดีที่สุดกระมัง   ทุกครั้งที่แม่สอนให้ฉันพูด  น้ำผึ้งเขาจะโวยวายและแสดงอาการไม่พอใจที่ฉันจะพูดเลียนแบบที่แม่สอน  เขาคงนึกว่าพ่อโรจน์เป็นของเขาคนเดียว   ฉันนึกขำอยู่ในใจว่า  ฉันก็รักพ่อโรจน์เหมือนกันนะยายน้ำผึ้ง  
      น้ำผึ้งและน้ำฝนเขาชอบกินตับทอดมากกว่าอย่างอื่น  ๆ  และทั้ง  2  ก็มีนิสัยประหลาดชอบแอบกินอาหารของฉันและของน้ำแข็ง  และฉันก็เคยได้ยินแม่บ่นอยู่เสมอว่า  “  ผึ้ง  ฝน  ไม่นานนะคะหนูจะกลายร่างเป็นน้องทองแท้หรือน้องน้ำแข็งนะคะ  เพราะหนูชอบแอบกินอาหารของน้องเขา “  ฉันดีใจมากที่มาอยู่กับพ่อและแม่  และมีเพื่อนหลายเชื้อชาติเช่นนี้
          คนที่  4-  5  คือ  บีและโก๊ะ  ( สุนัขพันธ์โดเบอร์แมนผสม  และพันธ์ทาง )  ทั้ง  2  คนนี้  แม่ให้อยู่นอกตัวบ้าน  เป็นยามเฝ้าบ้าน   ฉันมาวันแรก  ๆ  แม่แกล้งให้ฉันอยู่ใกล้บีกับโก๊ะมาก  ๆ  บีกับโก๊ะจ้องจะเอาเรื่องฉันทีเดียวล่ะ  ฉันได้ยินแม่บอกว่า  “  ไม่ทำนะคะ  “  คำพูดคำนี้ของแม่ช่างศักดิ์สิทธ์เสียเหลือเกิน  ทุกคนจะเชื่อฟังและปฏิบัติตามเสมอ  แม่บอกเขาไม่กี่ครั้ง   หลังจากนั้น  เขาและฉันก็กลายเป็นมิตรที่ดีต่อกัน  ถ้าเพื่อน  ๆ  ของฉัน (  นกเอี้ยง)  มาแอบกินอาหารของฉัน  หรือมาใกล้  ๆ  ฉัน  เขาทั้ง  2  ก็จะช่วยกันขับไล่เสมอ  ในวันหยุดเสาร์  อาทิตย์  ส่วนมากแม่จะนำกรงฉันมาตากแดด  และให้ฉันอาบน้ำหน้าบ้าน  ฉันต้องอยู่กับบีกับโก๊ะทั้ง  2  วัน  แต่วันธรรมดาฉันต้องอยู่ในบ้านกับ  น้ำผึ้ง  น้ำฝน  น้ำแข็ง    แม่บอกว่า  ในวันธรรมดาพ่อและแม่ไปทำงานไม่มีใครอยู่บ้าน  กลัวว่า  ใครจะมาแอบโขมยฉันไปถ้าไว้นอกบ้าน (  เพราะฉันเป็นคนสวยนี่นา )
          คนที่ 6 –7  คือ  หล่อฮั้น (ปลาพันธ์ฟลาวเวอร์ฮอร์น )  แม่ให้เขาอยู่ในบ้านในตู้ปลาขนาดใหญ่เขาแหวกว่ายในน้ำทั้งวันทั้งคืน  แต่เราก็เป็นมิตรกันนะ  เขาจะปฏิบัติตามที่แม่สั่งเช่นกัน  เช่นแม่บอกว่า “  ฮั่นขึ้นมากินอาหารลูก  “  เขาก็จะขึ้นมากินตามที่แม่สั่งเสมอ  
          คนที่  7  -10   เป็นพวกประเภทหลากหลายเช่น   ปลาทอง   ปลาเทวดา  ปลาหางนกยูง  ฯลฯ
      ฉันภาคภูมิใจมากที่ฉันได้มาอยู่กับพ่อและแม่และมีเพื่อนหลากหลายเช่นนี้  เราทุกคนไม่เคยรบทะเลาะกันอาจจะเพราะเรามีใจที่ตรงกันคือ  รักพ่อและแม่เหมือนกัน   เคารพและเชื่อฟังพ่อแม่เสมอ

      ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

      loading
      กำลังโหลด...

      ความคิดเห็น

      ×