> > > ไม่มากกว่านี้ < < <

เนื้อเรื่อง

ก๊อกๆ ๆ ๆ \"ดีม ลูก โฟ๊ค มารับแล้วลูก\"
\"ค๊า แม่\" ดีมตอบรับแม่ ก่อน ที่จะไป แปรงฟัน ล้างหน้า เพื่อลงมาหา โฟ๊ค พี่ชายข้างบ้านของเธอ
    ดีม และ โฟ๊ค สนิท กันตั้งแต่ยังเล็ก เพราะบ้านของทั้ง 2 ติดกัน แถมพ่อแม่ของทั้ง 2 คนนี้ ยังสนิทก้านอีก
ดีมแอบรักโฟ๊คมานานแล้ว แต่โฟ๊คนี่สิไม่รู้ความในใจของดีมเลย แหมแต่นิดเดียวเลย
โฟ๊คคิดแค่ว่า ดีม เป้นน้องสาวที่น่ารักของเค้าเท่านั้นเอง โฟ๊คไม่เคยคิดกว่า ดีม เกินน้องสาวคนหนึ่ง
แต่ ดีม เนี่ยสิ เธอคิดเกินเลยไปไหนต่อไหนแล้ว
\"พี่โฟ๊ค ไปกันยังคร๊ะ\" ดีมวิ่งลงบันได ตุ่มตามๆ ๆ ๆ
\"ช้าตามเคย เร๊วสิ เปิด เรียนวันแรกน๊ะ\" โฟ๊ค พูดพร้อมกับดูนาฬิกา
\"ไปสิคร๊ะ\" ดีม พูดพร้อมพยักหน้า
\" ไปแระน๊ะคร๊ะ/ครับคุณแม่ คุณน้า\" โฟ๊คและดีมพูดพร้อมกัน และ ไปโรงเรียนด้วยก้าน
    ดีม และ โฟ๊ค ห่างก้าน 3 ปี ตอนนี้ โฟ๊ค อยู๋ มอหก แล้ว ดีมก้ออยู๋ มอสอง แล้ว ไม่ว่าจะไปไหนทั้ง 2 คน
จะไปด้วยกันเสมอ จนทำให้หลายคนคิดว่า ทั้ง 2 คนเป็นแฟนกัน แต่จริงๆ ๆ แล้วมันไม่ใช่อย่างนั้น
ดีมแอบดีใจนิดๆ ๆ แต่โฟ๊คเนี่ยสิ หน้ามุ่ย หงุดงหิดแต่เช้า เพราะคำแซว ของเพื่อนๆ ๆ ๆ
จนทำให้ดีมคิดว่า โฟ๊ค คงไม่ชอบให้ใครแซวแบบนี้ ดีมจึงพูดออกไปว่า
\"พอได้แล้ว ดีมกะพี่โฟ๊คไม่ใช่แฟนกัน เรา 2 คน เป็นแค่ เพื่อนบ้านกันเท่านั้น\" พอดีมพูดจบก็เดินเข้าห้องเรียนไปเลย
    ดีมชอบถามโฟ๊คเสอมว่า \'พี่โฟ๊คมีแฟนยัง แอบรักใครหรือยัง\' คำตอยที่ได้จากโฟ๊คก็จะบอกว่า \'ยังไม่มีหรอก\'
คำตอบนี่มานทำให้ดีมดีจายทุกครั้ง แต่จริงๆ ๆ แล้ว โฟ๊คนั้นแอบ ชอบเพื่อนสาวของเธอ ที่เรียนพิเศษ ด้วยกัน
แต่โฟ๊คนั้นไม่เคยบอกเรื่องนี้กับใครทั้งนั้น
  \" กริ๊ง งงงงงงงงงง \"   เสียงอ๊อดดังเลิกเรียน
\"กลับกันยังดีม\" โฟ๊คเดินมาถามดีมเพื่อนที่จะกลับบ้านพร้อมก้าน
\" ไปสิคร๊ะ \" ดีม ตอบโฟ๊คด้วยใบหน้าแจ่มใส
    โฟ๊คให้ความสำคัญกับดีมมากทีเดียวเพราะว่าเธอเป็นน้องสาวที่น่ารักของโฟ๊คเสอม ไม่ว่าจามีอะไร
ดีมก็จะบอกโฟ๊คทุกเรื่อง โฟ๊ค ก็เช่นเดียวกัน ยกเว้นเรื่องของ ผู้หญิงที่โฟ๊คชอบก็เท่านั้น ไม่ว่าดีมจะทำอะไร
หรือไม่สบายโฟ๊ค ก็จะคอยช่วยเหลือและดูแลเสมอ เวลา ล่วงเลยไปจนใกล้ปิดเทอม1 พ่อ กะ แม่ ของดีม เลิกกัน
ทำให้ดีม เสียจายมาก และไม่ยอมไปโรงเรียนเลย ดีมนั่งร้องไห้ ทุกวัน เธอไม่เข้าว่า พ่อและแม่ของเธอเลิกกันทำมั้ย
ดีม ตัดสินใจอยู๋กับพ่อ ส่วนแม่ นั้นย้ายไปอยู๋เมืองนอกแล้ว
   โฟ๊คเห็นดีมไม่ไปเรียนหลายวันแล้วจึงไปหาดีมที่บ้าน และเมื่อเข้าไปในบ้านก็เห็นดีม เป็รนลมหมดสติอยู๋
\"ดีม!!!!!!!!!!!!!!!!\" โฟ๊คตะโกนลากเสียงแล้ววิ่งไป อุ้มตัวดีมขึ้นมาโฟ๊ค เช็ดตัวให้ดีมเรียบร้อยแล้ว
โฟ๊คนั่งข้างๆ ๆ ดีมตลอดเวลา เพื่อรอดีมฟื้น โฟ๊ค คิดในใจว่า
\' ทำไมเราต้องเป็นกฃห่วงดีมขนาดนี้ด้วยน๊ะ โฟ๊คไม่เข้าใจความรู้สึกของตัวเองเท่าไหร่
โฟ๊คคิดเพียงแค่ว่า โฟ๊คจะอยู๋กับดีมและปกป้องดีมเอง\'
\"พี่โฟ๊ค\" ดีมเรียกในขณะที่เธอตื่นขึ้นมา
\"ดีม ตื่นแล้วเหรอ ไม่ได้กินอะไรเลยใช่ไหม ทำไมทำตัวแบบนี้ ไม่กิน อะไรเด๋วก็ไม่สบายหรอก\" โฟ๊คบ่นอีกยาวยี๊ด
\"พี่โฟ๊ค พ่อกับแม่เลิกกันแล้ว ดีมไม่อยากให้เป็นแบบนี้\" ดีมร้องไห้อีกแล้ว หลังจากวันที่พ่อแม่ของเธอเลิกกัน
เธอร้องไห้ไม่หยุดเลย
\" ไม่เป็นไรน๊ะ ดีม พี่จะอยู๋กะดีม น๊ะ\" โฟ๊คพูดพร้อมกับโอบกอดเธอ
  ช่วงเวลานี้แระ ที่ทำให้ ดีม รักโฟ๊คมากขึ้น และไม่อาจตัดใจจากโฟ๊คได้เลย หลังจากน้านมา ทำให้ดีม
มีโลกส่วนตัวของเธอเสมอ เธอจะมี ไดอารี่ เล่ม หนึ่ง ซึ่งเธอเขียนเป็นประจำไดอารี่เล่มนี้
จะมีแต่เรื่องของโฟ๊คเท่านั้น ส่วนโฟ๊คก็ยังดูแลดีมอย่างดีเสมอมา จนมีวัหนึ่งโฟ๊คได้พูดกับดีมเรื่องผุ้หญิงคนนั้น
คนที่โฟ๊คชอบนั้นเอง
\" ดีม \" โฟ๊คเรียกดีมขณะที่ดีม อ่าน หนังสือสอบ ขึ้นมอสาม แล้ว โฟ๊ค ก็เตรียมตัวเอนท์ แล้วเหมือนกัน
\" อะไรอ๊ะ พี่โฟ๊ค \" ดีม ถามต่อ ในขณะทีตาก็อ่านหนังสือไปด้วย
\" พี่ชอบผุ้หญิงคนหนึ่งน๊ะ \" โฟ๊คพูดพร้อม กับยิ้มเล็กๆ ๆ ดีมจึงหยุดชะงัก ตื่นตัวเล็กน้อย
น้ำตาของดีม มันซึมๆ ๆ แล้วสิเมื่อรู่ว่า ผุ้ชายที่ตนรักไปชอบคนอื่นอยู๋
\" แล้วมาบอกดีมทำมั้ยอ๊ะ พี่โฟ๊ค \" ดีมพูดพร้อมกับกั้นน้ำตา ที่มันพยายามจะไหลออกมา
\" พี่ก็อยากให้ดีมรู้ไว้น๊ะ ว่าผุ้หญิงที่พี่ชอบคือ เค้าคนนั้น แต่คนที่พี่รักเนี่ยสิ อยู๋ไหนน๊า\" โฟ๊คพูดพร้อมกับ
จินตนาการออกไป ดีมเห็นภาพที่โฟ๊คพูดถึงแล้วก็เศร้า ทำไม ผู้หญิงที่โฟ๊คชอบนั้น ไม่ใช่เธอ แล้วคนที่โฟ๊ครักล๊ะ
คนนั้นเค้าเป็นใคร หลังจากการอ่านหนังสือ เสร็จแล้วโฟ๊ค ก็กลับบ้าน
\" เอาอีกแล้วอีกสิ ปวดหัวอีกแล้ว โอ๊ย \" ดีม ร้องขึ้นมาในขณะที่เธออยู๋ในห้องคนเดียว
เธอเป็นแบบนี้มาตั้งแต่ พ่อและแม่ของเธอเลิกกันใหม่ๆ ๆ ดีม ปวดหัวทุกวัน
หลังจากวันนั้น ทั้ง 2 คนก็ไม่ค่อยได้เจอกันอีกเลย ดีมต้องเตรียมสอบ มิดเทอม แล้ว โฟ๊ค ก็ เตรียมเอนท์ แล้ว
ทำให้ทั้ง 2 จึงไม่มีเวลาทีจะคุยกันเลย ดีมเหงามาก เธอคิดถึงโฟ๊คตลอดเวลา ใจก็คิดว่า ผุ้หญิงที่
โฟ๊คชอบนั้นเป็นใครกันน๊ะ ร้องอีกแล้ว เธอร้องไห้ อีกแล้ว หัว ก็เรื่ม ปวดอีกแล้ว
    จนวันหนึ่งดีมไปหาหมอกับพ่อของเธอ เธอตรวจทุกอย่าง เมื่อตรวจเส็ด หมอก็บอกว่า
\" คือ ลูกของคุณเป็นมะเร็งในสอมงครับ\" หมอพูดอย่างเศร้าๆ ๆ
\".......\"ดีม อึ้ง ไปชั่วขณะ และตกใจ มาก
\" แล้วมีทางรักษาไหมครับหมอ\" พ่อของดีมพูดอย่างเป็นหวงลูกสาวของตน
\"มี ครับ ต้อง ผ่าตัด อย่างเดียว \" หมอพูดอย่างให้ กำลังใจ
\"แต่ มานก็มีโอกาศรอด 50ๆ น๊ะครับ\" หมอพูดอีกที
\"ครับ\" พ่อของดีม พูดได้แค่นั้น เพราะ พ่อ รู้ว่าลูกสาวของตนจะไม่มีทางผ่าตัดแน่ๆ ๆ
พ่อของดีม พาพีมกลับบ้าน ขณะอยู๋ในรถ
\" พ่อคร๊ะ พ่อย่าเรื่องนี้กับใครน๊ะคร๊ะ แม้แต่ พี่โฟ๊ค พ่อก็ห้ามบอก\" ดีมพูดขึ้นมาอย่างเศร้าๆ ๆ
\"จ๊ะ พ่อจะไม่บอกใครคร๊ะ ลูก\" พ่อพูดพร้อมกับสงสารลูกตนเอง ที่รุ้ว่า จะมีชีวิตในโลกนี้อีกไม่นาน
    หลังจากนั้นดีมไม่พูดอะไรสักคำ เธอ ไปโรงเรียนตามปกติ ไม่พยามยามทำตัวเป็นพิรุธ
เพราะกลัวที่เพื่อนของเธอจะถามอะไรให้วุ่นวาย  สอบเสร็จแล้ว โฟ๊ค ก็ กำลังเอนท์ เลย
ดีมมีอาการปวดหัวมากขึ้นทุกวัน ยาที่หมอให้มาเธอก็ไม่เคยทาน
\" พี่โฟ๊คๆ ๆ  ๆ ๆ ๆ\" ดีมเรียกโฟ๊ค ในขณะที่เห็นโฟ๊คเดินอยู๋ แต่มันก็มีบ้างสิ่งทีทำให้ดีมถึงกับอึ้ง
โฟ๊คไม่ได้เดินคนเดียว โฟ๊คเดินกับผู้หญิงอีกคนหนึ่ง คนๆนั้นก็คือ ผู้หญิงที่โฟ๊คชอบนั้นเอง
โฟ๊คไม่เคยพาผู้หญิงคนไหนเข้าบ้าน นอกจากดีม แต่ ทำมั้ยน๊ะ มีใครอีกคนที่เข้าไปได้งั้นเหรอ
\" ว่างัยจ๊ะ ดีม \" โฟ๊คพูดพร้อมกับยิ้ม ให้ดีม
\" ไม่ได้เจอนานเลยน๊ะเรา ผอมไปหรือป๊าว กินข้าวบ้งป๊าวเนี่ย \" โฟ๊คสาธายายยาวยี๊ด
\" ป๊าวผอมน๊ะ อ้วนจาตายแล้ว \" ดีมพูดพร้อม กับยิ้ยแย๊ะๆ ๆ
\" เออนี่ ดีม เพื่อนพี่น๊ะ คนที่เคยเล่าให้ฟังอ๊ะ \" โฟ๊ค พูดพร้อมกับแนะนำให้เรียบร้อย
    เมื่อทั้งคน ทำความรู้จัก กันเรียบร้อยแล้ว โฟ๊ค ก็ชวนดีมไปทีบ้าน
\" ดีม ไปบ้านพี่ไหม ไปนั่งกินขนมกัน ซื้อมาเยอะแยะ เลย \" โฟ๊ค ชวนดีมเพราะว่า
เค้าไม่เจอน้องสาวที่น่ารักมาหลายเดือนแล้วนิ โฟ๊คอยากเจอดีมมาก
\" ไม่หรอกคร๊ะ พี่โฟ๊ค ดีม ไม่ไปกวนหรอกคร๊ะ ไปแระน๊ะคร๊ะ ไว้เจอกัน \" ดีมพูดพร้อมกับกลั้น
น้ำตา ที่มานจาไหลออกมาอีกแล้ว เธอร้องไห้ เป้นรอบที่เท่าไหร่แล้วน๊ะ นับตั้งแต่ที่เธอรู้ว่า
โฟ๊คนั้นชอบใครอยู๋
\'ดีมอยากคุยกับพี่โฟ๊คเหมือนกันน๊ะ แต่ทำงัยได้ล๊ะ ไม่อยากไปเป็น กขค นิ ดีมมันส่วนเกิน อยู๋แล้ว
ไป ก็ ทำให้ดีมต้องเจ็บอีก\' ดีมคิดในใจน้ำตามานไหลมาไม่หยุด เธอปวดหัวอีกแล้ว
อาการของเธอกำเริบขึ้นทุกวัน จนเธอเริ่มทนไม่ไหวแล้ว
    ดีมเขียนไดอารี่ทุกวัน เขียนทุกความรุ้สึกของเธอลงไป เขียนทุกความในใจ ที่อยากจะบอก แต่บอกไม่ได้
เธอไม่รู้จะคุยกะใครดี เวลาล่วงเลยจนปิดเทอมแล้ว เธอยังไม่เจอหน้าโฟ๊คเลย
\" พี่โฟ๊ค\" ดีมร้องเรียกโฟ๊คอย่างดีใจ เพราะเธอไม่ได้เจอ โฟ๊คนานแล้วนิ แต่เธอรู้สึกปวดหัวแปลกๆ ๆ
วันนี้โฟ๊คไม่มี เธอคนนั้น คนที่โฟ๊คชอบอยู๋ด้วย ดีมดีใจมาก และ พยายาม กลั้นอาการปวดหัว ไว้ แต่เธอก็ทำไม่ได้
เธอปวดหัวจนร้องออกมา โฟ๊คตกใจมากว่า ดีมเป็มอะไร โฟ๊คจึงโทบอก พ่อของดีม และ รีบนำดีมส่งโรงพยาบาล
    โฟ๊ค เฝ้าดีมอยู๋หน้าห้อง ฉุกเฉินจนพ่อ ของเธอมา
\" คุณน้าครับ ดีมเค้าเป็น อะไรครับ \" โฟ๊ค ถาม พ่อของดีมด้วยความเป็นห่วงมาก กลัวว่าดีมจะเป้นอะไร
พ่อของดีมจึงเล่าทุกอย่างให้ โฟ๊คฟังเพราะคิดว่ามันถึงเวลาแล้ว โฟ๊คอึ้งไปชั่วขณะ เมื่อรุ้ว่า น้องสาวของเค้า
หนือคนที่เค้ารัก เป็น มะเร๊งโฟ๊คไม่เข้าใจว่า ทำไมดีมถึงไม่บอกเค้า เมื่อหมออกมาจากห้อง ฉุกเฉินก้อบอกว่า
\" คนไข้ยังไม่ฟื้นน๊ะครับ คงเป็นเพราะ ยานอนหลับที่ให้ไป สักครู่ ส่วนอาการยังงัย ขอดูก่อนน๊ะ ครับ
ตอนนี้ย้ายไปห้องพิเศษได้ครับ\" เมื่อหมอพูดจบ โฟ๊ค และ พ่อ ของดีม ก็ เดินไปยังห้องพิเศษ
โฟ๊ค นั่งเฝ้าดีมทั้งคืน ส่วนพ่อของเธอ กลับไปทำธุระต่อ
\".........\" ดีมลืม ตาขึ้นมองไปรอบๆ ๆ ห้อง เธอเจอโฟ๊ค อยู๋ข้างๆ ๆ เตียงเธอ
\" พี่โฟ๊ค\" ดีมเรียกอย่างเบาๆ ๆ ๆ
เมื่อโฟ๊คได้ยินก็รีบตื่น และถามว่า
\" ดีมเป็นไรมากมั้ย เจ๊บมากป๊าว ปวดมากมั้ย ทำไมดีมไม่บอกพี่ล๊ะ ว่าดีม เป้นอะไร \" โฟ๊คพูดยาวยี๊ดอีกแล้ว
พร้อมกับกลั้นน้ำตาไว้ เพราะไม่อยากให้ดีมไม่สบายใจ
\" ทีดีมไม่บอกพี่โฟ๊ค ก็เพราะไม่อยากให้เป้นหวงดีม ดีมไม่เป้นไรแล้วพี่โฟ๊ค กลับบ้านเถอะ เด๋ว คุณป้า เป้นหวง\"
ดีมพูดพร้อมกับยิ้มเบาๆ ๆให้โฟ๊ค คนที่เธอรักมากที่สุด และ โฟ๊ค ก็กลับบ้านไปเพื่อนเปลื่อยนเสื้อผ้า
พ่อของดีมมาเยี่ยมดีมแล้ว
\" พ่อคร๊ะ พ่อไปเอา ไดอารี่ ให้ดีมหน่อยสิคร๊ะ ที่บ้าน \" ดีมพูดกับพ่อของเธอ
\" ไดอารี่ เหรอ ได้จิจร๊ะ \" พ่อเธอพยักหน้าและไปเอาให้
    โฟ๊คมาเยี่ยมดีมทุกวัน ช่วงนี้สิน๊ะ ที่ดีม มีความสุขมาก แต่เธอก็ไม่เคยลืมว่า ที่โฟ๊ค ทำนั้นเพราะ โฟ๊คเป้น
พี่ชายเท่านั้น โฟ๊คไม่ได้คิดอะไรเกินเลยมากกว่านี้ แต่ ดีมนั้นคิดผิด ที่โฟ๊คทำเพราะว่า โฟ๊คนั้นรักดีม รักมาก
รักเกินกว่าที่ไม่อยากให้ดีมจากโลกนี้ไป โฟ๊ค พยายามทำให้ ดีมสบายใจอย่างเป็นที่สุด
  กลางดึก เธอตื่นขึ้นมาเขียนไดอารี่ของเธอที่พ่อของเธอไปเอามาให้ เขียนทุกอย่าง เขียนความรู้สึกตอนนี้ให้มด
เธอ รู้ว่า เธอคงไม่ไหวแล้ว
ตอนเช้า พ่อ ของเธอมาหาเธอตามปกติ เธอ ก้อเป็น ปกติ ไม่มีอาการพิรุธใดๆ ๆ เธอยิ้มให้พ่อของเธอ
เธอมีความสุขมาก ที่เห็นพ่อของเธอยิ้ม
\" พ่อ คร๊ะ ดีมรัก พ่อคร๊ะ พ่อไม่ต้องเป็นหวงดีมแล้วน๊ะคร๊ะ \" ดีมพูดพร้อม กับ ยิ้ม หวานๆ ๆ รอยยิ้มที่พ่อของเธอ
ไม่ได้เห็นนานแล้ว
\" จร๊ะ ลูก ถ้าลูกหลับ พ่อขอให้ลูกหลับให้สบายน๊ะคร๊ะ ลูกรัก พ่อรักลูกจร๊ะ \" พ่อ เธอพูดพร้อมกับกลั้นน้ำตาไว้สุดๆ ๆ
เมื่อรู้ว่าลุกสาวคนนี้ของเค้าจะจากโลกนี้ไปแล้ว พ่อ เดินห้องจากห้องเงียบๆ ๆ โฟ๊คมาพอดี พ่อจึงบอกให้โฟ๊คเข้าไปหาดีม
\"ก๊อกๆ ๆ ๆ ๆ \" โฟ๊คเคาะประตูห้อง
\" ดีม เป็นงัยบ้าง \" โฟ๊คถามด้วยความหวงใยและ ยิ้มให้ดีม
\" ดีมไม่เป็นไรแล้วคร๊ะ \" ดีมยิ้ม หวาน เจี๊ยบ ให้ โฟ๊ค
\" นานแล้วสิน๊ะ ที่ดีม ไม่ยิ้มหวานๆ ๆ แบบนี้ พี่ดีใจที่ดีมไม่เป็นไรแล้ว \" โฟ๊ค พูดพร้อมกับความดีใจที่คนที่เค้ารัก
ไม่เป็นไรแล้ว แต่หารู้ไม่ ว่า ยิ้มครั้งนี้ของเธอ เค้าจะได้เห็นเป็นครั้งสุดท้าย
\" พี่โฟ๊คคร๊ะ เอนท์ แล้วช่ายไหมคร๊ะ ดีม ขอให้ พี่โฟ๊คเอนท์ ให้สมใจน๊ะคร๊ะ \" ดีมพูดพร้อม กับยิ้ม อีกครั้ง
เธอ หมดหวงแล้ว เธอได้เขียน ทุกๆ ๆ อย่างใน ไดอารี่ แล้ว ทีเหลือก็แค่เวลา เท่านั้น
\" จร๊ะ ขอบคุน ดีมก็ต้องรีบๆ ๆ หายน๊ะ พอดีมหายแล้ว พี่มีอะไรจะบอกดีม \" โฟ๊คพูด พร้อมกับเอามือลูบหัวดีมเบาๆ ๆ
ถึงแม้ ดีมจะอยากรู้ว่า โฟ๊คจะบอกอะไรเธอแต่ เธอก็รู้ว่า เธอไม่ไหวแล้ว เธอคงไม่มีโอกาส รู้มันอีก
ดีมคุยกับโฟ๊คนานสองนาน เธอจึงบอกโฟ๊คว่า ดีม ง่วงแล้ว โฟ๊คจึงขอตัวกลับก่อน
\" พี่ไปแระน๊ะ ดีม พรุ่งนี้พี่มาหาใหม่น๊ะ คนดีของพี่ \" โฟ๊ค พูดพร้อม กับยิ้ม ให้ดีม ดีม มีความสุขเหลือเกิน
เธอรู้ว่าเธอต้องไปแล้ว เธอไม่ไหวแล้วจิงๆ ๆ ๆ
\" คร๊ะ \" ดีมตอบโฟ๊คคเดียวพร้อมกับยิ้ม ยิ้มที่โฟ๊ค จะได้เห็นเป็นครั้งสุดท้ายและยิ้มของโฟ๊คที่ดีม
จะได้เห็นเป็นครั้งสุดท้าย
    ดีม หลับไปอย่างสงบ เธอไปสบายแล้ว เธอไม่มีอาการปวดหัวใดๆ ๆ ทั้งสิ้น เธอไม่รับรุ้สึกอะไรแล้ว
เธอ ไปอยู๋ อีกโลกๆ หนึ่ง ที่ไม่มีใครสามารถหาเจอแล้ว โลกส่วนตัวของเธอ
   เช้าวันรุ่งขึ้น......
โฟ๊คมาหาดีมแต่เช้า โฟ๊คเห็นดีมหลับอยู๋จึงไม่อยากปลุก โฟ๊ค เอะใจ นิดหน่อย ว่าทำมั้ยดีม ตื่นช้าจัง
โฟ๊ค จึงไปจับตัวเธอ ดีม ตัวเย็นจนโฟ๊คตกใจ โฟ๊ค จึงเอานิ้ว ไป ที่จมูกเธอ โฟ๊คตกใจมาก
ดีมไม่มีลมหายใจอีกแล้ว ดีม จากเค้าไปแล้ว คนที่โฟ๊ครักมากที่สุด จากเค้าไปแล้ว
โฟ๊คไม่มีโอกาสได้บอกรักกับเธอ
\" ดีม ดีม ตื่นมาฟังพี่ สิดีม พี่รักดีม น๊ะ ดีม \" โฟ๊คร้องตะโกนอย่างสุดเสียง น้ำตาลูกผู้ชายได้รินไหลอกมา
โฟ๊ค กอดร่างที่เย็นเฉียบ และ ไร้วิญญาณ ของดีม โฟ๊ค เลือบไปเห็น สมุด ลืม หนึ่ง
นั้น คือ ไดอารี่ ของดีมนั้นเอง โฟ๊ค จึงเปิด อ่านหน้า สุดท้าย ก่อน

ถึง พี่โฟ๊ค คนที่ดีมรักมากที่สุด
     ตอนที่พี่โฟ๊คอ่านไดอารี่เล่มนี้ของดีม ดีม คงไม่มีชีวิตอยู๋แล้ว พี่โฟ๊คไม่ต้องเป็นหวงดีมน๊ะคร๊ะ
ดีมหลับแล้ว ดีม สบายแล้วคร๊ะ ดีมไม่ทุกข์ทรมาน อะไรเลยคร๊ะ อย่าเป็นหวงดีม พี่โฟ๊คคร๊ะ
สิ่งเดียว สิ่งที่ ดีมไม่สามารถบอกพี่โฟ๊คได้ตอนที่ดีมมีชีวิตอยู๋ สิ่งที่ดีมอยากจะบอกพี่โฟ๊ค ก็คือ
ดีม รัก พี่โฟ๊ค คร๊ะ รัก มานานแล้ว รักมาก ด้วยคร๊ะ ที่ดีมไม่สามารถบอกพี่โฟ๊คได้ตอนทีมีชีวิตนั้น
เพราะว่า พี่โฟ๊คไม่ได้ชอบดีม พี่โฟ๊คชอบผู้หยิงคนนั้น ดีมขอให้ พี่โฟ๊คมีความสุขน๊ะคร๊ะ ไดอารี่เล่มนี้
ดีมอยากให้พี่โฟ๊คอ่านให้จบน๊ะคร๊ะ เพราะมันคือความรู้สึกทั้งหมดของดีมที่มีให้พี่โฟ๊ค สุดท้าย
ดีมอยากให้พี่โฟ๊ครู้ไว้ว่า ไม่ว่าพี่โฟ๊คจะทำอะไรหรือว่าพี่โฟ๊คมีปัณหาอะรไ ขอให้พี่โฟ๊ค นึกถึงดีมน๊ะคร๊ะ
ดีมจะอยู๋ดูพี่โฟ๊ค คร๊ะ ดีมไม่ได้จากพี่โฟ๊คไปไหนน๊ะคร๊ะ ดีมแค่ไปโลกที่ไม่มีเสียง ไม่มีชีวิตใดๆ ๆ อยู๋
โลกที่สงบคร๊ะ ดีมไม่ไหวแล้วคร๊ะ พี่โฟ๊ค ดีมรักพี่โฟ๊คน๊ะคร๊ะ มีความสุขน๊ะคร๊ะ พี่โฟ๊คจะเป็นพี่ชายที่
แสนดีของดีมตลอดไปน๊ะคร๊ะ หรือ คนที่ดีมรักตลอดไปน๊ะคร๊ะ
                                                                                            ดีม คนที่เป็นได้แค่น้องสาว

เมื่อโฟ๊คอ่านจบ เค้าร้องไห้ อย่างที่ไม่เคยร้องมาก่อน เค้าไม่เคยรู้เลยว่า ดีมนั้นรักเค้า และ ดีมก็ไม่เคย
รู้เลยว่า เค้านั้นรักเธอมากแค่ไหน
\" ดีม พี่เคยบอกไม่ช่ายเหรอว่า คนที่พี่ชอบคือผู้หญิงคนนั้นแต่ คนที่พี่รัก อยู๋ตรงนี้งัยดีม คนที่จากพี่ไปแล้ว
ดีม พี่รักดีมครับ รักมานานแล้วเหมือนกันครับ พี่ไม่ได้เป็นแค่พี่ชายที่แสนดีของดีมน๊ะครับ แต่พี่จะเป็น
คนที่ดีมรักตลอดไป และ เป็นคนที่รักดีมตลอดไปครับ พี่สัญญา\" โฟ๊คพูดพร้อมกอดร่างของดีม ไว้แน่น

    งานศพของดีมผ่านไปแล้ว โฟ๊คอ่าน ไดอารี่ของเธอจบแล้ว และยังอ่านซ้ำ ๆๆ อยู๋เสมอ โฟ๊คไม่เคย
ลืมรอยยิ้มของดีมเลย รอยยิ้มครั้งสุดท้ายของดีม โฟ๊ค ยังทำใจจากการจากของดีมไม่ได้
  4 ปี ผ่านไป....
\" ดีมครับ พี่เรียนจบแล้วครับ ดีมเห็นมั้ยครับ ดีมดูอยู๋ใช่ไหมครับ \" โฟ๊คมาพูดกับดีมที่ หลุม ศพของเธอ
โฟ๊ค ยิ้มให้ดีมอย่างอ่อนหวาน โฟ๊คไม่เคยลืมดีมแม้แต่เสียววินาทีเดียวเลย ไม่เคย เพราะเธอคือ
ผู้หญิงที่เค้ารักมากที่สุด และ จะรักตลอดไป ไม่ว่าจะนานแค่ไหน