ยอดวิวรวม
2,402
ยอดวิวเดือนนี้
5
ยอดวิวรวม
2.4K
อัปเดตล่าสุด : 12 ก.ค. 46 / 14:37 น.
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
แนวทาในารศึษาอนไทยแ่ไหนแ่ไรมา เป็นารศึษาเรียนรู้แบบ “สัเราะห์” นั่นือนไทยะ้อมีวามรู้ที่หลาหลาย ยามรบ็รบเป็น มีวามรู้ทาพิัยสรามเป็นอย่าี ยามสบ็รู้ัทำไร่ไถนา ว่าาทำไร่ไถนาให้มาีเหล็ีาบ นไทย็ทำเป็นันอี
ในพระราสำนั เสนาบีแ่ละนเมื่อถึราวสราม็สามารถออบัาารรบไ้ทุน ถึราวสบ็่วยันบริหารบ้านเมือไปามหน้าที่ เวลาพัผ่อน็สามารถร่วมันแ่โลลอนเพื่อวามสนุสนานันไ้ ว่า ๆ พระมหาษัริย์็มีพระบรมราโอารให้แ่หนัสือถวาย ็แ่ันไ้อี (นแ่ับนบัาารรบ ็นเียวันนั่นเอ) เรียไ้ว่าทำหน้าที่ไ้ีทุอย่า ไม่ไ้้อยไปว่าันเลย หามีารพระราุศลนิมน์พระเ้าวั เสนาบี็สามารถั้ระทู้ปัหาธรรมถามพระมหาเถระผู้นั้นไ้ บาที็แ่หนัสือธรรมะถวายพระมหาษัริย์เสียเลย โยแ่ในรูปแบบอวรรีพระพุทธศาสนาึ่มีมามายเหลือเิน
ถึราวสร้าวัสร้าอาราม เสนาบีและไพร่พลทั้หลาย็มีวามสามารถ้านศิลปะแน่า ๆ สามารถทำานร่วมันไ้เป็นอย่าี แม้ระทั่ทำานแทนันไ้เมื่อานไหนาำลัน
แหม… อย่านี้เรียไ้ว่าระบบารศึษาอไทยแ่เิมนั้น นไทยทำอะไรไุ้้ม่าทีเียว หาเราเอาถ้อยำที่ว่า “่าอนอยู่ที่ผลอาน” มาเป็นมาราน ย่อมสามารถเรียไ้ว่านไทยแ่่อนเป็นนที่มี่ามา เพราะนนเียวสามารถมีผลานี ๆ ออมามามายหลายแน
ปัุบันารศึษาอไทยเป็นารศึษาแบบ “ลืมัว” ือ เราลืมไปว่าเรามีอีอะไร เรามีแนวิอะไร เรามีวามสามารถอะไร อนนี้แนวทาารศึษาอไทยเป็นแบบฝรั่ ือ เปลี่ยนแนวิารศึษาเป็นแบบ “วิเราะห์”
ารศึษาแบบวิเราะห์ ือ ารศึษาที่ “รู้อะไรรู้ระ่าแ่อย่าเียว” ะไม่รู้เรื่ออื่นที่ไม่ไ้อยู่ในสายานหรือแนวทาารศึษาอนเลย สมมิว่าาน ๑ ิ้น มีิทั้สิ้น ๑๐ อย่า ฝรั่็ะใ้น ๑๐ นในารทำาน ทุนมีวามเี่ยวาในหน้าที่วามรับผิอบอนเป็นอย่ามา แ่ทำานในหน้าที่อนอื่นไม่เป็นเลย หานในหนึ่ายไป รับรอไ้เลยว่าานนั้น้อล่มทันที
อนนี้ในเมือไทย็ำลัประสบปัหาเียวัน อยัวอย่าวารแพทย์ ปัุบันแพทย์อบเรียน่อเพาะทาันมาึ้น มานระทั่รัษาโรทั่วไปันแทบไม่เป็น หมอระู็แทบะรัษาเป็นแ่ระู หมอา็แทบะรัษาเป็นแ่า ฯลฯ นมีแพทย์บาน้อเปรย ๆ ว่าเราน่าะปรับเปลี่ยนวามิในารเรียนเพาะทาันใหม่ ให้ทุนยินีรัษาโรทั่วไปัน้วย
ปัหาัล่าวไม่ไ้มีแ่วารแพทย์ ผู้เียนลัวแพทย์ะน้อยใ็อยัวอย่าวารอัษรศาสร์้วย็แล้วัน (เอาสาาภาษาไทยีว่า) หาเรียนแ่ระับปริารีรับรอว่าสอนไ้ทุวิาที่เป็นหมวภาษาไทย แ่ถ้าเรียนถึระับปริาโท็ะสอนไ้แ่สายภาษาศาสร์ หรือวรรี อย่าใอย่าหนึ่ แ่ถ้าเรียนถึระับปริาเอ็ะยิ่รู้ “เพาะ” เ้าไปอี เ่น วรรียุใยุหนึ่ หรือรู้เพาะโรสร้าประโย โรสร้าำันไปเลย ถ้าอาารย์ประำวิาไหนายไป บาทีรหัสวิานั้นถึับ้อปิันไปเลย็มี
ผู้เียนหวนนึถึวิถีารศึษาอไทยในอีที่เน้นารรู้ว้ามาว่ารู้ลึ ้วยแนวิอนไทยแ่เิมเป็นแบบนี้แหละ สุนทรภู่ถึล่าวว่า “รู้อะไรรู้ระ่าแ่อย่าเียว แ่ให้เี่ยวาเถิะเิผล” อันหมายถึ “ถ้าหนู ๆ ทั้หลายมีวามรู้น้อย ือ รู้เพียอย่าเียวแล้วไร้ ็อให้รู้ริ ๆ ั ๆ ไปเลย็แล้วัน เพราะยั่วยให้เราทำมาหาเลี้ยีพไ้”
ลอนบาทนี้สะท้อนวามิ “วามรู้หลาหลาย” อนไทย ไม่ไ้หมายถึให้นไทยรู้อะไรแ่อย่าเียว เพราะไม่เ่นนั้นเรา็ะยั้อประสบปัหาอย่าปัุบันอยู่ร่ำไป
สวนลิสิทธิ์ามพระราบััิลิสิทธิ์
ผู้ละเมิลิสิทธิ์ ะถูำเนินีามหมาย
ในพระราสำนั เสนาบีแ่ละนเมื่อถึราวสราม็สามารถออบัาารรบไ้ทุน ถึราวสบ็่วยันบริหารบ้านเมือไปามหน้าที่ เวลาพัผ่อน็สามารถร่วมันแ่โลลอนเพื่อวามสนุสนานันไ้ ว่า ๆ พระมหาษัริย์็มีพระบรมราโอารให้แ่หนัสือถวาย ็แ่ันไ้อี (นแ่ับนบัาารรบ ็นเียวันนั่นเอ) เรียไ้ว่าทำหน้าที่ไ้ีทุอย่า ไม่ไ้้อยไปว่าันเลย หามีารพระราุศลนิมน์พระเ้าวั เสนาบี็สามารถั้ระทู้ปัหาธรรมถามพระมหาเถระผู้นั้นไ้ บาที็แ่หนัสือธรรมะถวายพระมหาษัริย์เสียเลย โยแ่ในรูปแบบอวรรีพระพุทธศาสนาึ่มีมามายเหลือเิน
ถึราวสร้าวัสร้าอาราม เสนาบีและไพร่พลทั้หลาย็มีวามสามารถ้านศิลปะแน่า ๆ สามารถทำานร่วมันไ้เป็นอย่าี แม้ระทั่ทำานแทนันไ้เมื่อานไหนาำลัน
แหม… อย่านี้เรียไ้ว่าระบบารศึษาอไทยแ่เิมนั้น นไทยทำอะไรไุ้้ม่าทีเียว หาเราเอาถ้อยำที่ว่า “่าอนอยู่ที่ผลอาน” มาเป็นมาราน ย่อมสามารถเรียไ้ว่านไทยแ่่อนเป็นนที่มี่ามา เพราะนนเียวสามารถมีผลานี ๆ ออมามามายหลายแน
ปัุบันารศึษาอไทยเป็นารศึษาแบบ “ลืมัว” ือ เราลืมไปว่าเรามีอีอะไร เรามีแนวิอะไร เรามีวามสามารถอะไร อนนี้แนวทาารศึษาอไทยเป็นแบบฝรั่ ือ เปลี่ยนแนวิารศึษาเป็นแบบ “วิเราะห์”
ารศึษาแบบวิเราะห์ ือ ารศึษาที่ “รู้อะไรรู้ระ่าแ่อย่าเียว” ะไม่รู้เรื่ออื่นที่ไม่ไ้อยู่ในสายานหรือแนวทาารศึษาอนเลย สมมิว่าาน ๑ ิ้น มีิทั้สิ้น ๑๐ อย่า ฝรั่็ะใ้น ๑๐ นในารทำาน ทุนมีวามเี่ยวาในหน้าที่วามรับผิอบอนเป็นอย่ามา แ่ทำานในหน้าที่อนอื่นไม่เป็นเลย หานในหนึ่ายไป รับรอไ้เลยว่าานนั้น้อล่มทันที
อนนี้ในเมือไทย็ำลัประสบปัหาเียวัน อยัวอย่าวารแพทย์ ปัุบันแพทย์อบเรียน่อเพาะทาันมาึ้น มานระทั่รัษาโรทั่วไปันแทบไม่เป็น หมอระู็แทบะรัษาเป็นแ่ระู หมอา็แทบะรัษาเป็นแ่า ฯลฯ นมีแพทย์บาน้อเปรย ๆ ว่าเราน่าะปรับเปลี่ยนวามิในารเรียนเพาะทาันใหม่ ให้ทุนยินีรัษาโรทั่วไปัน้วย
ปัหาัล่าวไม่ไ้มีแ่วารแพทย์ ผู้เียนลัวแพทย์ะน้อยใ็อยัวอย่าวารอัษรศาสร์้วย็แล้วัน (เอาสาาภาษาไทยีว่า) หาเรียนแ่ระับปริารีรับรอว่าสอนไ้ทุวิาที่เป็นหมวภาษาไทย แ่ถ้าเรียนถึระับปริาโท็ะสอนไ้แ่สายภาษาศาสร์ หรือวรรี อย่าใอย่าหนึ่ แ่ถ้าเรียนถึระับปริาเอ็ะยิ่รู้ “เพาะ” เ้าไปอี เ่น วรรียุใยุหนึ่ หรือรู้เพาะโรสร้าประโย โรสร้าำันไปเลย ถ้าอาารย์ประำวิาไหนายไป บาทีรหัสวิานั้นถึับ้อปิันไปเลย็มี
ผู้เียนหวนนึถึวิถีารศึษาอไทยในอีที่เน้นารรู้ว้ามาว่ารู้ลึ ้วยแนวิอนไทยแ่เิมเป็นแบบนี้แหละ สุนทรภู่ถึล่าวว่า “รู้อะไรรู้ระ่าแ่อย่าเียว แ่ให้เี่ยวาเถิะเิผล” อันหมายถึ “ถ้าหนู ๆ ทั้หลายมีวามรู้น้อย ือ รู้เพียอย่าเียวแล้วไร้ ็อให้รู้ริ ๆ ั ๆ ไปเลย็แล้วัน เพราะยั่วยให้เราทำมาหาเลี้ยีพไ้”
ลอนบาทนี้สะท้อนวามิ “วามรู้หลาหลาย” อนไทย ไม่ไ้หมายถึให้นไทยรู้อะไรแ่อย่าเียว เพราะไม่เ่นนั้นเรา็ะยั้อประสบปัหาอย่าปัุบันอยู่ร่ำไป
สวนลิสิทธิ์ามพระราบััิลิสิทธิ์
ผู้ละเมิลิสิทธิ์ ะถูำเนินีามหมาย
ผลงานอื่นๆ ของ ฌานิศ วงศ์สุวรรณ ดูทั้งหมด
ผลงานอื่นๆ ของ ฌานิศ วงศ์สุวรรณ
กำลังโหลด...
คำนิยม Top
ยังไม่มีคำนิยมของเรื่องนี้
คำนิยมล่าสุด
เขียนคำนิยมยังไม่มีคำนิยมของเรื่องนี้