ท่ามกลางทุ่งหญ้าและแสงแดดอ่อน ๆ สายลมได้โบกสะบัดไปมาคล้อยให้หญิงสาวที่กำลังหนุนตักชายหนุ่มเคลิ้มหลับไปโดยไม่รู้ตัว
เมื่อเธอลืมตาตื่นขึ้นเธอเห็นภาพที่สวยงามอย่างที่จะหาที่ไหนมาเทียบได้อีกแล้ว  ถึงแม้ว่าจะหาในหนังสือ unseen สักกี่เล่มก็ตามก็คงจะหาที่นี่ไม่พบ
            ที่นี่เป็นที่ที่สวยงามมากที่จะหาที่ใดเปรียบ มีภูเขาล้อมรอบและสายรุ้งโค้งงามเรียงตัวกันเป็น 7 สี  ตั้งแต่สีม่วงไล่เรียงไปจนถึงสีแดง  พาดผ่านภูเขาลูกหนึ่งไปยังอีกลูกหนึ่ง ท้องฟ้าสีฟ้าใสและทุ่งหญ้าสีเขียวขจีตัดกับผีเสื้อนานาพันธ์หลากสีสัน
            หญิงสาวที่กำลังหนุนตักชายหนุ่มอยู่  จู่ ๆ เธอก็รำพึงกับตัวเองว่า “ถึงแม้ตัวฉันเองจะไม่ได้เกิดและโตที่นี่ก็ตาม  แต่ฉันก็จะขอตายที่นี่ หากที่นี่ยังไม่ได้ตกอยู่ในน้ำมือของพวกคนเห็นแก่ตัว
.”
            ชายหนุ่มไม่เข้าใจว่าทำไมจู่ ๆ เธอจึงพูดเรื่องนี้ขึ้นมา เธอก็ไม่ใช่คนมีอายุซะขนาดนั้น  แต่เขาก็ยังพอรู้อยู่เป็นนัยว่าเธออยากจะฝังร่างที่ไร้วิญญาณของเธอยอมให้พื้นดินที่อุดมสมบูรณ์แห่งนี้ กลบหน้าและร่างเธอเอาไว้ แต่เขาก็ไม่ได้ใส่ใจอะไรมากมาย เพราะเขาคงคิดว่าเธอเองคงจะเพลียมากเกินไป
********************************ป.ล. ยังไม่จบน่ะ....*********************************************
ข้อความที่โพสจะต้องไม่น้อยกว่า {{min_t_comment}} ตัวอักษรและไม่เกิน {{max_t_comment}} ตัวอักษร
กรอกชื่อด้วยนะ
_________
กรอกข้อมูลในช่องต่อไปนี้ไม่ครบ
หรือข้อมูลผิดพลาดครับ :
_____________________________
ช่วยกรอกอีกครั้งนะครับ
กรุณากรอกรหัสความปลอดภัย
ความคิดเห็น