รักที่ไม่สมหวัง

เนื้อเรื่อง

หลายปีแล้วสินะที่เราไม่ได้พบเค้าคนนั้น คนที่ได้จากเราไปอย่างไม่มีทางหวนกลับ
ครั้งแรกที่ชั้นได้พบกับเค้าคนนั้น ตอนนั้นชั้นอายุ 18ปี ชั้นพบเค้าตอนที่ชั้นไปเที่ยวกับเพื่อนๆ
นั่นเป็นครั้งแรก ที่เราได้พบกัน ตอนนั้นชั้นรู้สึกถูกชะตากับเค้ามาก แต่ชั้นก็ไม่กล้าแม้แต่จะพูดคุยกับเค้าสักคำ
หลังจากที่เรากลับมาจากไปเที่ยวครั้งนั้น ชั้นก็ไม่ได้พบเค้าอีก จนกระทั่งวันหนึ่ง ชั้นไปที่ๆเราเคยพบกันครั้งแรก
ชั้นเห็นเค้า...แต่ชั้นไม่ได้เห็นเค้าแค่เพียงคนเดียว ชั้นเห็นสาวร่างน้อยยืนเคียงข้างเค้า
ชั้นยืนมองด้วยความรู้สึกที่แตกต่างจากที่ชั้นเคยรู้สึกมาก่อน ชั้นได้แต่แอบมองเค้าทั้งสอง ดูเค้าช่างมีความสุขกันเหลือเกิน
แต่ชั้นล่ะ ทำไมได้แค่แอบมอง ไม่กล้าแม้จะเอ่ยปากคุยกับเค้าสักคำ ถ้าตอนนั้นชั้นคุยกับเค้า ป่านนี้เราคงได้รู้จักกัน  
ชั้นกลับมานั่งคิดทบทวนอะไรหลายๆอย่างที่เกิดขึ้นในวันนั้น และความรู้สึกของชั้นหลังจากที่ไม่ได้พบกับเค้า
ทำให้ชั้นคิดได้ว่า...ความรู้สึกนั้น คือ ความรักและชั้นเชื่อว่าสักวันชั้นคงจะได้บอกความรู้สึกนั้นให้เค้าได้รู้
เมื่อชั้นคิดได้ ชั้นจึงเริ่มทำอะไรให้เค้าได้ีมีความสุข โดยที่ชั้นไม่เคยบอกให้เค้ารู้ว่า คนปริศนาคนนั้น คือชั้นเอง
ชั้นสมัครงานทำที่เดียวกับเค้า และชั้นก็ได้เป็นเพื่อนร่วมงานของเค้าคนหนึ่ง ชั้นอยู่เคียงข้างเค้าเสมอ เราเริ่มสนิทกันมากขึ้น
ชั้นมีความสุขมาก ชั้นมักจะได้ไปกินข้าวกับเค้า กลับบ้านพร้อมเค้า และอยู่กับเค้าตลอดเวลาที่เราทำงานร่วมกัน
เค้าบอกกับชั้นในวันที่บริษัทฯมีงานว่า
\"ทราย เอ็มดีใจนะที่ได้พบกับทราย เราเป็นเพื่อนร่วมงานที่ดีต่อกันมาก หวังว่าเราจะได้ทำงานด้วยกันตลอดไปนะ\"
\"เท่านั้นเองหรอเอ็ม เอ็มจำเราได้มั๊ย เมื่อหลายปีก่อนที่เราไปเที่ยวทะเลกันที่เอ็มไปกับน้องเอ็มไง เราก็ไปด้วยเอ็มจำได้มั๊ย\"
\"เอ็มจำไม่ได้หรอก ตั้งนานแล้ว แต่ที่เอ็มขอคุยกับทรายในวันนี้ เอ็มมีเรื่องอยากบอกทรายนะ\"
\"อะไรหรอ\"
\"เอ็มต้องไปทำงานที่ต่างประเทศและเอ็มก็จะไปแต่งงานที่นั่น\"
\"หา!!! ว่าไงนะเอ็ม แต่งงานหรอ เอ็มจะแต่งกับใคร\"
\"เอ็มจะแต่งกับเบลน่ะ ทรายไม่รู้จักหรอก\"
\"เบลหรอ ที่เอ็มเจอที่ทะเลหลายปีก่อนรึป่าว\"
\"ใช่ๆ หลังจากที่เอ็มกลับมา เอ็มก็ติดต่อกับเบลตลอดเลย แต่ตอนนี้เดี๋ยวเอ็มไปก่อนนะ พรุ่งนี้เจอกัน\"
ทำไงดี เค้าำกำลังจะแต่งงาน ทำไมนะ ทำไมเราก็เป็นเพื่อนกับเบล ตอนนั้นเรากับเบลก็คุยกันนี่นา
\"ทราย มองอะไรอยู่น่ะ\"
\"อ๋อ ทรายมองพี่ของกิ๊บน่ะ\"
\"มองทำไมหรอ ทรายชอบเค้าหรอ\"
\"บ้าหรอ เบลพูดอะไรน่ะ\"
\"อ้าว ถ้าเธอไม่ชอบงั้นชั้นขอนะ\"
\"เบลก็ ง่วงแล้วไปนอนก่อนนะ\"
ชั้นไม่คิดเลยว่าที่เบลพูดวันนั้น เบลจะคิดจริงๆแล้วเบลก็แย่งคนรักไปจากชั้น
ชั้นได้แต่ทำใจ และปล่อยให้เค้า2คนมีความสุขกัน โดยที่ชั้นไม่เคยบอกเค้าสักคำว่าชั้นคิดยังไงกับเค้า
เราติดต่อกันตลอด แต่แล้วเค้าก็ขาดการติดต่อไป ชั้นโทรไปหาก็ไม่มีคนรับ
ชั้นพยายามทุกวิถีทางเพื่อที่จะได้คุยกับเค้า แต่ก็ไม่สำเร็จ
จนกระทั่งมีของส่งมาที่บ้าน ของนั้นส่งมาจากโรงพยาบาล
สิ่งที่ไม่คาดคิดก็เกิดขึ้น โรงพยาบาลแจ้งมาว่า เอ็มและเบลตกเครื่องบิน และเสียชีวิตแล้ว
ชั้นตกใจมาก ทำอะไรไม่ถูก ได้แต่ร้องไห้ แล้วชั้นก็เปิดกล่องที่โรงพยาบาลส่งมาให้
ข้างในกล่องนั้น มีไดอารี่เล่มนึง หน้าปกเป็นรูปของชั้น
ชั้นเปิดอ่านข้างในยิ่งทำให้ชั้นเสียใจและเสียดายที่ไม่ได้คุยกับเค้าในตอนนั้น
เค้าบันทึกถึงชั้นมากมาย
\"ทำไมนะ ทรายถึงไม่คุยกับเราสักคำ เค้าจะรู้มั๊ยว่าที่เรามาทะเลด้วยในตอนนั้นก็เพราะว่าเราอยากเจอเค้า
ตอนนี้เค้าคบใครอยู่นะ จะถามเบล ก็ไม่กล้าจะทำไงดีล่ะ นี่ก็จะถึงกำหนดที่ต้องแต่งงานกับเบลแล้ว
เราปฏิเสธไม่ได้ด้วยสิ ทำยังไงดี อยากบอกทรายเหลือเกินว่า เอ็มทรายมากนะ\"
ชั้นเสียใจมาก ที่ได้รู้ว่า เค้าก็รักชั้น และชั้นก็รักเค้า เรารักกัน แต่ไม่มีใครกล้าบอก
กว่าจะรู้อีกที ก็สายเกินไปเสียแล้ว
ชั้นช้าไป ช้าไปมาก ถ้าตอนนั้น ชั้นกล้่าเอ่ย ตอนนี้เค้าก็คงจะอยู่ข้างชั้น และชั้นก็คงจะไม่เหงาและว้าเหว่อย่างนี้