not dare only - not dare only นิยาย not dare only : Dek-D.com - Writer

    not dare only

    โดย takaishi

    เรื่องราวในใจของสา ซึ่งไม่กล้าพูดว่า \" ชอบ \" ต่อ ป็อป เพื่อนร่วมห้องที่ตัวเองชอบ สายังคงชอบและรู้สึกผิดกับป็อป ตลอดมา ตั้งแต่ ม.3 จนถึงตอนนี้ ม.5...... เพราะความไม่กล้าหาญของฉันแท้ๆ

    ผู้เข้าชมรวม

    285

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    1

    ผู้เข้าชมรวม


    285

    ความคิดเห็น


    0

    คนติดตาม


    0
    เรื่องสั้น
    อัปเดตล่าสุด :  14 มี.ค. 47 / 23:06 น.


    ข้อมูลเบื้องต้นของเรื่องนี้
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ
      \" คุณคงต้องมีบางสิ่งบางอย่างที่คุณไม่กล้าจะพูดและทำลงไป
      แม้ว่าเราจะมีความกล้าสักเพียงใด   แต่สำหรับฉัน................
      ฉันต้องการความกล้าหาญให้มากกว่าที่ฉันมีอยู่ ณ  เวลานี้ เพื่อ.......
      บอกบางสิ่งบางอย่าง และ คำพูด ที่อึดอัดอยู่ภายในหัวใจของฉัน.....
      ที่ไม่กล้าพูดออกไป  ให้เขารู้ในตอนนั้น \"

      เรื่องเดียวที่ไม่กล้า  ( NOT   DARE   ONLY )
      \" สา  สา   มาลงกีฬาแทนฟ้าหน่อยสิ \" พิน  เพื่อนของฉันตะโกน   เรียกให้ฉันไปลงกีฬาพื้นบ้านแทนฟ้า  ที่บาดเจ็บอยู่   และสีฟ้าของฉันและพินก็ได้ที่ 1 ประเภทกีฬาพื้นบ้าน   หลังการแข่งขัน..........
      \" ดีนะ   ที่สาหายเศร้าเรื่องป็อปแล้วน่ะ \" พินพูด  ฉันชะงักทันทีหลังได้ยินชื่อของป็อป   เพื่อนร่วมชั้นที่แยกจากกันตั้งแต่ตอนนั้นแล้ว   เพราะเขาสอบติดเตรียมทหาร   ฉันและเพื่อนๆหลายคน  ต่างก็ได้เรียนตามความฝัน  ความต้องการของแต่ละคน    ฉันและเพื่อนๆ หลายคนยังอยู่ที่นี่ตามเดิม    บางไปเรียนสายอาชีพ   บางไปเตรียมทหารแบบป็อป    บางก็ จปร.   ป็อปคือรักครั้งแรกของฉัน   แม้มันอาจจะจบไม่สวยเท่าไรนัก   ในสายตาของใครต่อใคร   รวมถึงฉันด้วย
      \" สา  ขอโทษนะ  ที่พูดถึงป็อปขึ้นมาร \" พินพูด  เมื่อเห็นฉันเงียบไป
      \" ไม่  ฉันไม่เป็นไรหรอก  พิน \" ฉันตอบ
      \" เธอคิดจะตัดใจจากป็อปแล้วเหรอ \" พินถาม
      \" ฉันยังตัดใจจากเขาไม่ได้หรอก   ถึงตอนนี้ฉันก็ยังคิดถึงเขาอยู่ \" ฉันตอบ
      \" แล้วทำไมเธอถึงไม่กล้าบอกป็อปไปตอนนั้นล่ะ \" พินถามต่อ
      \" มันคงเป็นเรื่องเดียวที่ไม่กล้าของฉัน \" ฉันตอบ
      \" เฮ้อ   เราก็อยู่ ม.5  แล้วนะ    ไม่รู้ว่าพวกเราทุกคนที่ไปเรียนที่อื่นจะเป็นยังไงบ้างนะ \" พินพูด
      \" เดี๋ยวเดือนหน้า  เราก็มีงานเลี้ยงรวมรุ่นแล้วล่ะ    แต่ฉันก็อยากเจอพวกเราทุกคนเร็วๆ   โดยเฉพาะป็อป \" ฉันพูด
      \" ฉันก็เหมือนกัน \" พินพูด   แล้วฉันจึงย้อนนึกถึงตอนที่ฉันอยู่ ม.ต้น   ท่ามกลางเสียงเชียร์ในงานกีฬาสีที่กึกก้องไปทั่ว
      - ม.3 -            
      \" เฮ้   สา \" ป็อปพูด
      \" สวัสดีจ๊ะ  ป็อป \" ฉันพูด
      \" ไปเล่นวอลเลย์กันไหมล่ะ \" ป็อปถาม
      \" ได้สิ \" ฉันตอบ   แล้วเราสองคนก็ไปเล่นวอลเลย์บอลกับพิน  ฟ้า  บอย  และช้าง  เพื่อนร่วมห้องของเราสองคน
      \" เฮ้  *ป็อป  *บอย  *ช้าง   เดี๋ยวนี้พวกนายเป็นตุ๊ดรึไง   ถึงมาเล่นกับพวกผู้หญิงซะได้    รึว่าพวกนั้นเมียพวกแกว่ะ \" ลิ่ม   นักเลงในห้องของฉันพูด    เมื่อพวกลิ่ม  ผ่านมาเห็นพวกเราเข้าโดยบังเอิญ
      \" ลิ่ม   นายพูดแบบนี้มันเสียหายกับพวกสานะ \" ป็อปพูด
      \" ป็อป  นายชอบสา เหรอ \" ป๋อง  ก๊วนของลิ่มพูด
      \" แล้วพวกนายมีอะไรกันรึยังล่ะ \" ทุย  เพื่อนของลิ่มอีกคนพูด
      \" ฉันว่านะ  พอพวกนี้จบ ม.3  ก็คงจะแต่งงานกันเลยล่ะมั้งโว้ย  ป็อปกับสา  แล้วใครคู่ใครอีกว่ะ 555555 \" ลิ่มพูด
      \" ก็ยังดีกว่าพวกนักเลงอันธพาน   เรียนไม่จบ ม.3 ล่ะกัน \" ฉันพูด
      \" อีสา   แกปากดีนักนะ \" ลิ่มพูด  และจะตบสา
      \" *หน้าตัวเมีย \" ป็อปพูด   แล้วพาบอยกับช้างรุมอัดพวกลิ่มจนพวกลิ่มหนีไป  
      \" ป็อป  เก่งจังเลย \" ฉันพูด
      \" ไม่หรอกน่า   ฉันแค่ทนฟังพวกนั้นพูดไม่ได้เท่านั้นเอง \" ป็อปตอบ
      \" พวกนาย   ไม่เป็นอะไรใช่ไหม \" ฟ้าพูด
      \" ผมยังไม่ตายหรอกน่า \" บอยพูด   แต่ช้างกลับสลบไป
      \" อ้าว   ช้างเป็นลมไปแล้ว  รึเนี่ย \" พินพูด   แล้วทั้งหมดจึงพาช้างไปห้องพยาบาล  ซึ่งอยู่ใกล้ๆ ทันที   จนรู้ว่าช้างถูกชกที่ท้อง  แต่ทนเอาไว้  จนสลบไป
          แล้วจากนั้นฉันก็ยิ่งชอบป็อปมากขึ้น   โดยเฉพาะตรงที่ป็อปเป็นคนที่ให้เกียรติผู้หญิงมาก   และทุกเช้าเราจะลอกการบ้านด้วยกันบ่อยๆ  กลางวันก็ทานข้าวด้วยกัน   เวลาทำงานกลุ่มก็จะอยู่ด้วยกัน   มีหลายคนในห้องที่มองฉันออกว่าฉันชอบป็อป   จึงมักเขียนข้อความล้อเลียนฉันกับป็อปบนกระดานบ่อยๆ   แต่ฉันไม่ตอบโต้   เพราะฉันอยากให้ป็อปรู้ว่า ฉันชอบเขาจริงๆ    พลางกับการที่ฉันกลบความรู้สึกนั้นไว้   แต่ทว่าป็อปกลับไม่รู้สึกอะไร  และ ยังทำตัวเหมือนเดิม   เขาคงไม่คิดอะไรกับฉันมากกว่าคำว่า \" เพื่อนรัก \"  แต่ฉันก็ไม่เคยที่จะบอกให้เขารู้    ได้แต่แสดงออกด้วยการแอบมอง และ เป็นเพื่อนที่ดีของป็อปเท่านั้นเอง    จนกระทั่งหลังสอบปลายภาค  เทอม 2    ป็อปก็นัดฉันให้มาพบที่ดาดฟ้าอาคาร 1  หลังสอบเสร็จ    ฉันไปหาป็อปตามที่ป็อปนัด
      ตอนที่ฉันไปถึงก็พบว่า  ป็อปกำลังยืนมองฟ้าอยู่คนเดียว
      \" สา   มาแล้วเหรอ \" ป็อปทักฉัน
      \" ป็อป  มีอะไรเหรอ \" ฉันถามป็อป
      \" จบ ม.3  แล้ว   สาจะเรียนต่อที่ไหนล่ะ \" ป็อปถามกลับ
      \" ก็คงต่อที่นี่ตามเดิมเหมือนฟ้ากับพินน่ะ \" ฉันตอบ   ป็อปพูดว่า
      \" ฉันจะไปเรียนเตรียมทหาร    บอยก็ไปอาชีวะ  ช้างก็จะไปที่อุดรนะ \"  ฉันตะลึงเล็กน้อยที่ป็อปบอกว่าจะไปเรียนเตรียมทหาร   เพราะฉันกลัวว่าฉันจะไม่ได้เจอกกับป็อปอีก   และ ไม่อยากให้ป็อปจากไป
      \" ขอให้โชคดีนะ  ป็อป \" ฉันพูด  กลบความรู้สึกที่แท้จริงของฉัน    แต่นั้นคือ  อนาคตของป็อป    ฉันตัดสินใจแทนป็อปไม่ได้   ตัวป็อปเองต่างหากที่จะเลือกอนาคตของเขา    ป็อปพูดว่า
      \" แล้วไม่กลัวว่าเราสองคนจะไม่ได้เจอกันอีกแล้วเหรอ  สา \" ฉันไม่ตอบ   และ นิ่งไป
      \" ท่าทีของสาไม่เหมือนตอน ม. 1  ม.2  นะ   นี่มันท่าทีของผู้หญิงมากกว่าเพื่อนแล้วนะ สา   ฉันอึดอัด \"  ป็อปพูดต่อ   ฉันตกใจคำพูดของป็อปมาก
      \" ป็อป   จะพูดอะไรน่ะ \" ฉันพูดอย่างตกใจ
      \" ฉันพอจะรู้นะว่า สาคิดยังไงกับฉัน \" ป็อปพูด  และเขย่าตัวฉัน  
      \" บอกความรู้สึกแท้จริงให้ฉันรู้เถอะนะ \" ป็อปพูดต่อ   ฉันรีบผลักตัวป็อปออกไป   ป็อปงงล็กน้อย   ในตอนนั้น  ฉันก็ยังไม่กล้าที่จะบอกป็อป   และกัดฟันพูดไปว่า
      \" ป็อปคิดไปเองนะ    ฉันคิดกับป็อปแค่เพื่อนนะ  เพื่อนรัก.....รักที่สุดเท่านั้นนะ \"  
      \" เธอคงไม่กล้าที่จะบอกความรู้สึกของเธอที่มีต่อฉัน   ให้ฉันรู้ตอนนี้สินะ   วันนี้คงจะเป็นวันสุดท้ายที่เราจะได้พบกันนะ  สา   นี่เป็นของแทนตัวฉัน  \"  ป็อปพูด   พร้อมยัดนาฬิกาข้อมือของเขาไว้ในมือฉัน
      \" ฉันชอบสานะ   ลาก่อน \" ป็อปพูด  และวิ่งหนีไป   ฉันนิ่ง และ ตกใจในตำพูดของป็อป   กว่าฉันจะรู้สึกตัวอีกที    ฉันก็ไม่เจอกเขาแล้ว  และก็ไม่เคยได้เจอกันอีกเลย    เพราะเขาย้ายไปเรียนเตรียมทหารที่นครนายกเสียแล้ว   ฉันได้แต่โกรธตัวเองที่ไม่กล้าบอกไปตอนนั้น   มาตลอด   จนถึงตอนนี้     ฉันคอยเฝ้าขอโทษป็อปผ่านทางนาฬิาข้อมือของป็อปที่ตายแล้วของป็อป   เหมือนกับเวลาที่เราสองคนได้พบกันได้สิ้นสุดลงแล้ว    และหวังจะให้ป็อปรู้ว่า
      \" ฉันขอโทษ   ที่ไม่กล้าบอกความจริง และ ความรู้สึกของฉัน    มันเป็นเรื่องเดียวที่ไม่กล้าของฉัน    ป็อปกลับมาหาเรานะ  เราชอบป็อป \"  
      ตอนนี้ฉันมองนาฬิาข้อมือที่ตายแล้วเรือนนั้นของป็อป   และร้องไห้
      \" สา  อย่าร้องไห้สิ \" พินพูด  และปลอบใจฉัน
      \" มันคงเป็นเรื่องเดียวที่ไม่กล้าของฉันใช่ไหม \" ฉันพูดอย่างเศร้าๆ
      \" ถ้าป็อปกลับมา  ก็คงจะดีสินะ \" พินพูด
      \" พินรู้บ้างรึเปล่าว่า   ทำไมตอนนั้น  ฉันถึงไม่กล้า    ทำไม  ฉันต้องมานั่งเสียใจตอนนี้ด้วย \" ฉันพูด    แต่พินไม่ตอบอะไร  เพราะเธอเองก็ตอบคำถามนี้ของสาไม่ได้เลย  แม้แต่น้อย.............
      - ร.ร.เตรียมทหาร -
      \" ผมขอให้สากล้าบอกว่า ชอบผม ด้วยเร็วๆ เถอะนะ   ผมจะรอสา
      รอสาจะกล้าพูดออกมานะ     ขอโทษนะ ที่ผมไม่ได้ไปพบสาเป็นครั้งสุดท้าย   ผมอยากได้ยินคำว่า ชอบ  จากปากและหัวใจของสานะ   ผมจะรออยู่ที่นี่    จนกว่าเราจะได้พบกันอีกครั้งหนึ่งนะ   ผมชอบสานะ   ชอบมาตลอด \" ป็อปพูดกับดวงดาวบนท้องฟ้า    หวังจะให้สาได้รับรู้ถึงความรู้สึกของเขา  ผ่านทางดวงดาวดวงนั้น  ว่าเขาต้องการความกล้าของสามากเพียงใด
      \" ผมชอบสา   ผมจะรอสานะ \" ป็อปพูดกับดวงดาวเป็นครั้งสุดท้าย   ก่อนที่จะกลับไปนอนพักผ่อนที่ค่ายเสีย    และเขาก็นอนหลับไป   พร้อมกับความหวังที่จะให้วันงานเลี้ยงรวมรุ่นมาถึงเร็วๆ   และเขากับสาจะได้พบกันอีกครั้งหนึ่ง  

      ( พิมพ์ผิดเยอะเลย )

      นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

      loading
      กำลังโหลด...

      คำนิยม Top

      ยังไม่มีคำนิยมของเรื่องนี้

      คำนิยมล่าสุด

      ยังไม่มีคำนิยมของเรื่องนี้

      ความคิดเห็น

      ×