คุณเคยไหม
นั่งคิดอะไรขึ้นมาสักอย่าง หรือฟังเพลงสักเพลงแล้ว ยิ้มออกมาอย่างไม่มีเหตุผล นั่นแหละครับ ความรักของผมเป็นอย่างนั้นแหละ
    ความรักของผมเริ่มต้นที่ผมได้พบกับเธอ... “กานต์” เป็นเพื่อนของแฟนเพื่อนผม เราพบกันโดยบังเอิญ ขณะที่เพื่อนผมนัดกับแฟน แล้วมันเอาผมมาด้วย ส่วนเธอก็มากับเพื่อนเธอที่เป็นแฟนเพื่อนผม เราทั้งสองรู้สึกถูกชะตากันมาก (อันนี้เธอบอกผมหลังจากที่เราเป็นแฟนกัน ส่วนผมนั่นเหรอ หลงรักเธอตั้งแต่แรกเลยหล่ะ) จากการพบกันครั้งนั้น ทำให้เราได้รู้จักกัน และติดต่อกันอย่างสม่ำเสมอ จนในที่สุดเราก็กลายเป็นแฟนกัน
    ผมกับกานต์ เรารักกันมากครับ แต่ผมก็ไม่เคยมั่นใจเลยว่า จะไม่มีอะไรมาทำให้เธอรู้สึกไม่เหมือนเดิม ผมระแวงมากว่าเธอจะมีคนอื่น ผมเคยขอคำสัญญาจากเธอ ให้เธอรักผมคนเดียวตลอดไป แต่เธอก็ไม่เคยสัญญา แม้ว่าเธอจะแสดงออกว่ารักผมมาก เวลาที่ผมมีปัญหา เธอจะปลอบโยนและให้กำลังใจผมเสมอ จนกระทั่งมีเหตุการณ์นึงเกิดขึ้น
    กานต์ถูกบังคับให้แต่งงานกับผู้ชายที่พ่อแม่เธอหาให้ (ผมลืมบอกไปว่า พ่อกับแม่ของเธอไม่ค่อยชอบผม) ผู้ชายคนนั้นทั้งหล่อ ทั้งรวย ผมไม่มีอะไรเทียบได้เลย เธอไม่สามารถขัดใจพ่อกับแม่ได้ แต่เธอบอกให้ผมรอ ผมไม่เข้าใจว่าเธอให้รอเพื่ออะไร ผมเสียใจมาก ที่ผมต้องเสียเธอให้คนอื่นไป ตอนแรก ผมตั้งใจว่าจะไม่ไปงานแต่งงานของเธอ เพราะผมไม่สามารถทนเห็นเธอยืนเคียงข้างกับชายอื่นได้ แต่สุดท้าย ผมก็ทนในสิ่งที่ใจตนเองปรารถนาไม่ได้ ผมต้องการไปพบเธอเป็นครั้งสุดท้าย เพื่ออวยพรให้เธอมีความสุขในชีวิตคู่ของเธอ
    แต่แล้ว ในงานแต่งงาน เธอกลับประกาศว่า เธอไม่ต้องการใช้ชีวิตอยู่กับใครถ้าไม่ใช่ผม เธอบอกว่า หากเธอต้องแต่งงาน คนที่เธอจะแต่งด้วยก็มีแต่ผมเท่านั้น เมื่อผมได้ยินเท่านั้นแหละ น้ำตาลูกผู้ชาย ก็ไหลออกมาเป็นสาย ผมร้องไห้อย่างไม่อายใคร เธอวิ่งเข้ามากอดผม แล้วบอกกับผมว่า “เธอจำได้มั้ย ที่เธอเคยขอคำสัญญาจากฉัน คำสัญญาจะมีค่าอะไร นอกเสียจากเป็นเพียงคำพูดสำหรับผูกมัดเท่านั้น อย่าขอคำสัญญาจากฉัน แต่ให้มองที่ตา แล้วเธอจะรับรู้โดยไม่ต้องมีคำพูดใดๆ... ฉันเป็นของเธอแล้วทั้งชีวิต”
    ผมพาเธอหนีไปจากพิธีแต่งงานที่หรูหรา หนีชายหนุ่มที่ดีพร้อมเหมาะกับเธอ หนีจากสังคมอันมีเกียรติ ไปใช้ชีวิตร่วมกันอยู่ในชนบทเล็กๆห่างไกลความเจริญ ที่ที่เราคิดว่า ไม่มีใครตามหาเราพบ
    ผมบอกคุณไม่ได้หรอกว่า ทำไมผมรักกานต์ และทำไมกานต์ถึงรักผม ผมไม่ได้รักเธอเพราะใครๆก็รักเธอ ไม่ได้รักเธอเพราะเธอน่ารัก ไม่ได้รักเธอเพราะเธอรักผม เหตุผลเดียว...
    ก็คือ...  “รัก”
        ****หมายเหตุ เรื่องที่ลงไปนี้ มีคนฝากมาค่ะ
ข้อความที่โพสจะต้องไม่น้อยกว่า {{min_t_comment}} ตัวอักษรและไม่เกิน {{max_t_comment}} ตัวอักษร
กรอกชื่อด้วยนะ
_________
กรอกข้อมูลในช่องต่อไปนี้ไม่ครบ
หรือข้อมูลผิดพลาดครับ :
_____________________________
ช่วยกรอกอีกครั้งนะครับ
กรุณากรอกรหัสความปลอดภัย
ความคิดเห็น