ใบไม้ร่วงหล่น...ใจคนเปลี่ยนแปลง

เนื้อเรื่อง

สายลมพัดโชยมา ใบไม้บนต้นร่วงกราว ฉันมองมันร่วงหล่นสู่พื้นดินอย่างช้าช้า  
           ใบไม้สีน้ำตาลเข้มแตะผืนดิน  ฉันลุกขึ้นไปหยิบมันขึ้นมา มันเปื้อนดินเล็กน้อย
           แต่มันก็ยังสวยอยู่ดี  ฉันเก็บมันใส่ในไดอะรี่  ตั้งใจจะเอาไปให้เขาคนนั้น...
          
             ฉันได้พบกับเขาที่นี่  วันนั้นเป็นวันฟ้าใส ใบไม้ผลิใบชูช่อ
           เขานั่งอยู่ใต้ต้นไม้ต้นนี้  ท่าทางสงบของเขาทำให้ฉันรู้สึกสนใจ
           เขาคงรู้สึกตัวว่ามีใครบางคนจ้องมองอยู่  เขาเบือนหน้ามาที่ฉัน   เราสบตากัน
           วินาทีนั้นเอง ฉันรู้สึกว่ามีบางสิ่งบางอย่างได้เกิดขึ้นแล้ว   เราไม่อาจถอนสายตาจากกันและกันได้....

          จากวันนั้นเองที่เป็นจุดเริ่มต้นของเรื่องราวทุกอย่าง  เรื่องราวที่สวยงามและขื่นขม
           เรามาพบกันทุกวันใต้ต้นไม้  ด้วยความเหมือนหลายอย่างของเรา ทำให้ฉันกับเขาสนิทกันอย่างรวดเร็ว
           เราแลกเปลี่ยนความฝันให้กันและกัน  อยู่ในโลกที่มีเพียงแต่เราสองคนเท่านั้น
           ความสัมพันธ์ของเราดำเนินไปเรื่อยเรื่อย ความรักความผูกพันได้เพิ่มพูนขึ้นทุกที  
            
            จนกระทั่งวันที่ฉันกลัวได้มาถึง วันที่เขาบอกว่า เขาจะออกเดินทางตามหาความฝันของตัวเอง
           ฉันไม่อยากให้เขาจากไป  แต่...ฉันก็ไม่สามารถห้ามเขาได้  เราสองคนต่างมีความฝันของตัวเอง
           เขากับฉันแยกทางกันที่ต้นไม้ต้นนี้ ฉันอวยพรให้เขาโชคดี เราสัญญาว่าจะกลับมาพบกันอีกเมื่อเขากลับมา

           แต่เขาก็ไม่เคยกลับมาอีกเลย  ตอนนี้ฉันไม่รู้ว่าเขาอยู่ที่ไหน
           บางทีเขาอาจจะอยู่กับความฝันของตัวเองจนลืมสัญญา  เขาอาจจะลืมต้นไม้ต้นนี้ไปแล้ว...
           ความรักของเราสองคนเหมือนดังใบไม้ที่ผลิช่อสวยงาม  แห้งเหี่ยว และร่วงสู่ผืนดินอย่างช้าช้า  
            
           บางที...ฉันอาจได้เจอเขาอีกครั้ง และวันนั้น ฉันจะหยิบใบไม้ใบนี้ให้เขา
           และบอกเขาว่า  ความรู้สึกของฉันได้เปลี่ยนไปแล้ว เหมือนใบไม้แห้งใบนี้...
                

           ฉันปิดไดอะรี่  มองดูรอบตัว ใกล้ค่ำแล้ว วันนี้เป็นวันสุดท้ายที่ฉันมารอเขา... ฉันเก็บของแล้วเดินจากมา
           ทุกอย่างจบลงแล้ว  เหลือไว้แต่เพียงความทรงจำตลอดไป