พี่ชายที่แสนดี - พี่ชายที่แสนดี นิยาย พี่ชายที่แสนดี : Dek-D.com - Writer

    พี่ชายที่แสนดี

    กว่าที่เราจะบอกให้ใครสักคนรู้ว่าเรารักเขามากแค่ไหน ก็อาจจะเป็นวันที่เราเสียเค้าไปอย่าไม่มีวันกลับ

    ผู้เข้าชมรวม

    411

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    2

    ผู้เข้าชมรวม


    411

    ความคิดเห็น


    1

    คนติดตาม


    0
    เรื่องสั้น
    อัปเดตล่าสุด :  12 มี.ค. 47 / 01:39 น.


    ข้อมูลเบื้องต้นของเรื่องนี้
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ
      กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว  มีเจ้าหญิง……………และแล้วเจ้าหญิงกับเจ้าชาย ก็ครองรักกันอย่างมีความสุขตลอดมา
      “ หลับรึยัง ฟ้า ”  ม่านหมอกถามน้องสาว
            “ ยังค่ะ พี่หมอกค่ะ พี่หมอกจะอยู่กับฟ้าตลอดไปเหมือนเจ้าหญิงกับเจ้าชายรึเปล่าค่ะ ”
            “ พี่สัญญานะ ว่าจะอยู่กับฟ้าตลอดไปและจะดูแลน้องสาวคนนี้ไปตลอดชีวิตเลย ดีไหมล่ะ ”
            “ จริงนะ สัญญานะพี่ม่านหมอก ”
           “สัญญาจ้าแม่น้องสาวจอมยุ่ง อ้าวหลับซะแล้ว ”
         ทุกคืนม่านหมอกจะเล่านิทานให้น้องสาวฟังและสนทนากันก่อนนอน  เขาอาศัยอยู่กับน้องสาวเพียง 2 คน  พ่อกับแม่เขาประสบอุบัติเหตุ
      เสียชีวิตตั้งแต่พวกเขาสองคนยังเด็ก  และเมื่อไม่นานมานี้  พี่สาวของแม่ที่รับเขาและน้องสาวมาดูแลก็เสียชีวิตลง  เขาจึงต้องรับหน้าที่ดูแลม่านฟ้าน้องสาววัย 15 ปีตามลำพัง  ตอนนี้ม่านหมอกมีอายุเพียง 18 ปี  เขาจึงพยายามทำหน้าที่ในฐานะ พ่อ แม่และพี่ชายให้ดีที่สุด
            “ ฟ้า พี่จะออกไปธุระข้างนอก  ดูแลบ้านแล้วก็ทำความสะอาดบ้านด้วยนะ ”  ม่านหมอกบอกน้องสาว
            “ ค่ะ รีบไปรีบมานะค่ะ ”  เมื่อพี่ชายออกไปข้างนอกแล้ว  ม่านฟ้าก็เริ่มทำความสะอาดบ้านตามที่ผู้เป็นพี่ได้สั่งไว้
           “ เอ๊ะ! กล่องอะไรนะ ”  เมื่อม่านฟ้าเปิดกล่องดูก็พบเอกสารการเดินทางไปศึกษาต่อต่างประเทศของพี่ชายเธอ  “ พี่หมอกจะไปเรียนอเมริกา  กลับมาต้องคุยกันแล้ว ”
           “ พี่หมอกจะไปเรียนต่ออเมริกาเหรอค่ะ ”
           “ เอ๊ะ ฟ้ารู้ได้ไง ”  ม่านหมอกถามน้องสาวอย่างสงสัย
           “ พอดี ฟ้าทำความสะอาดบ้าน แล้วเจอเอกสารอยู่ในกล่องที่ห้องพี่หมอก ”
           “ เอ่อ..ใช่ พี่ได้รับทุนของมหาวิทยาลัยที่อเมริกา  ฟ้าคง… ”
           “ คงไม่ว่าอะไรใช่มั้ยคะ  ไม่หรอกค่ะ ฟ้าคงไม่มีสิทธิ์มาบังคับพี่หมอกหรอก ในเมื่อฟ้าเป็นแค่น้องสาวเท่านั้น ”
           “ ฟ้า ฟังพี่ก่อนนะ คือพี่..”  ม่านหมอกพยายามอธิบายกับน้องสาว
           “ ฟ้าไม่ฟังใครทั้งนั้น พี่หมอกหลอกฟ้า ไหนว่าพี่หมอกจะอยู่กับฟ้าตลอดไปไง พี่หมอกผิดสัญญา ไปเลยจะไปไหนก็เชิญ ต่อไปนี้ฟ้าจะไม่มีพี่ชายที่ชื่อ ม่านหมอกอีกแล้ว ”
            หลังจากนั้น แม้ว่าม่านหมอกจะพยายามเช่นใด  ม่านฟ้าก็ยังไม่ยอมปริปากพูดกับเขา
                       จนถึงวันออกเดินทาง
           “ ม่านฟ้า  พี่รู้ว่าเราโกรธพี่  แต่ไปส่งพี่ได้มั้ย ไม่ต้องพูดกับพี่ก็ได้ ”
          ถึงจะรักพี่ชายมากเท่าไร แต่ทิฐิก็มีมากกว่า เธอตัดสินใจไม่ไปส่งพี่ชายของเธอ ม่านฟ้าฟัง พี่ชายพูดอยู่หน้าห้องของเธอ  แล้วน้ำใสๆจากตาก็ไหลลงมาโดยที่เธอไม่รู้ตัว  ในชีวิตเธอและพี่ชายไม่เคยต้องจากกันไปนานขนาดนี้
           “ พี่ม่านหมอก ลาก่อนนะ ”  เธอรำพึงกับตัวเองเบาๆ
           ตลอดเวลา 4 ปี  ที่ม่านหมอกเรียนอยู่ที่สหรัฐอเมริกา  เขาติดต่อมาหาน้องสาวทุกอาทิตย์  แต่เธอก็ไม่เคยยอมละทิฐิที่มีอยู่และติดต่อกลับพี่ชายไปสักครั้ง
            
               ม่านฟ้าคิดถึงอดีต  เธอจ้องมองหนังสือพิมพ์หลายฉบับ  ลงข่าวใหญ่ว่า  รถแท็กซี่แหกโค้ง  ตัวผู้ขับบาดเจ็บสาหัส  ส่วนผู้โดยสารตายคาที่  ทราบชื่อภายหลังว่านายม่านหมอก  เมฆาฤทธิ์  เพิ่งจบปริญญาตรี  วิศวกรรมศาสตร์  จากมหาวิทยาลัยชื่อดังในสหรัฐอเมริกา  ด้วยความประมาทของคนขับแท็กซี่จึงทำให้รถเสียหลักแหกโค้งพลิกคว่ำ   เมื่ออ่านข่าวจบ  น้ำตาก็ไหลลงมาไม่ขาดสาย  เพราะเธอเห็นแก่ตัวเกินไป  เห็นแก่ตัวที่จะดึงรั้งเค้าไว้กับตัวเอง

                              จนวันนี้..วันที่ม่านหมอก   พี่ชายที่เธอรักและรักเธอที่สุดได้จากไป
                                               ทั้งที่…สองพี่น้องยังไม่ได้พบเจอกัน
                       ทั้งที่…วันนี้เป็นวันที่เธอจะได้พูดคุยกับเขาดังเมื่อก่อน
                              แต่แล้ว…ยมทูตก็ได้มาพรากพี่ชายของเธอไป

         “ พี่ม่านหมอก ฟ้าขอโทษ ถ้าย้อนเวลาได้ ฟ้าจะทำดีกับพี่ให้มากกว่านี้  ไหนพี่เคยบอกว่า เรียนจบแล้วพี่จะกลับมาอยู่กับฟ้าไง  พี่โกหกฟ้าอีกแล้วนะ พี่ไปแล้วฟ้าจะอยู่กับใคร  พี่ม่านหมอก ฟ้าขอโทษ  กลับมาอยู่กลับฟ้าได้มั้ย  ฟ้ารักพี่ที่สุดในโลกเลย กลับมาอยู่กับฟ้านะ พี่ม่านหมอก ”

        วันนี้ คงสายเกินไปที่จะกล่าวคำว่ารักกับพี่ชายของเธอได้  ทั้งที่มันอยู่ในใจมาเป็นเวลานาน แต่แล้วเธอกับเค้าก็ต้องพรากจากกัน
           ...........ตลอดไป

      เมฆดูสวยงาม
      เมื่อยามมองฟ้า ฟ้าดูกว้างใหญ่เหมือนเก่า
      เมื่อยังเล็กแหงนดูมือไขว่คว้าเอา  สูงจังอยากตัวโตสูง
      จ้องมองแสนนาน  พี่ชายคงเห็นยิ้มเดินมาใกล้แล้วอุ้ม  ขี่คอจนเกือบสูงทัน
      จ้องมองบนฟ้านั่น
      เอื้อมมือถึงจันทร์  จะเอาเป็นของเรา

      ครั้นโดนเขารังแก  ร้องงอแงร้องไห้
      พี่คนนี้ยังคอยคุ้มครองคุ้มภัย  น้องเอยอย่ากลัวใครเขา
      สองพี่น้องเดินไป น้องตามพี่ชาย  จับมือจูงน้องไป
      มองฟ้าอันกว้างใหญ่ ขี่คอพี่สูงเอง
      จวบจนฉันโต
      พี่คงยังรักและคอยเป็นห่วงแสนห่วง
      เมื่อผิดหวัง ให้กำลังใจทั้งปวง  น้องเอยอย่ากลัวใครเขา

      เมื่อยามท้อใจ
      จ้องมองบนฟ้า  นึกตอนเป็นเด็กเล็กนั่น
      ขี่คอจนเกือบสูงทัน
      เอื้อมมือถึงจันทร์  บอกเอาไว้นาน
      พี่ชายที่แสนดี

      นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

      loading
      กำลังโหลด...

      คำนิยม Top

      ยังไม่มีคำนิยมของเรื่องนี้

      คำนิยมล่าสุด

      ยังไม่มีคำนิยมของเรื่องนี้

      ความคิดเห็น

      ×