หนึ่งในความฝันของฉัน

เนื้อเรื่อง

……. หากต้องเรียนวิชาภาษาไทยที่แสนจะเบื่อหน่าย…..
มีเสียงหนึ่งดังมาจากหน้าชั้นเรียน “ นักเรียนต่อไปนักเรียนทุกคนจะต้องเขียนบทความเรื่อง ความฝันของฉัน อย่างน้องไม่ต่ำกว่า 15 บรรทัด“
นี่คงเป็นจุดเริ่มต้นของฉันผู้ที่มีความคิดที่ไม่ค่อยเหมือนคนอื่นๆ ซินะ

“ เฮ้ยเบื่อว่ะ ให้เขียนอารายก็ไม่รู้น่ารำคาญตั้ง15บรรทัดใครจะไปคิดออก ” ฉันบ่นกับตัวเอง
“ ช่ายๆใครจะไปคิดออก บ้าจริง อาจารย์ไม่รู้สั่งอะไรน่าเบื่อ “ เสียงสนับสนุนมาจากกี๊ฟท์เพื่อนข้างๆของฉัน
“นี่พวกแกอย่าบ่นกันได้ไหม น่าเบื่อรีบทำเหอะเดี๋ยวไม่เสร็จนะ “ ใหม่สาวน้อยผู้ขยันพูดต้องอาการเบื่อ ๆ
“นี่พวกแกเรามาคุยกันก่อนดีกว่าว่าใครอยากเป็นอะไร” เติ้ลเพื่อนข้างโต๊ะพูดขึ้น
“ใหม่แกอยากเป็นอะไรว่ะ” เพื่อนๆถาม
“ เราอยากเป็น ดีไซด์เนอร์ อ่ะ จะได้ออกแบบชุดสวยๆให้ม๊าม้า” ใหม่ตอบอย่างมั่นใจ
“ ไอกี๊ฟท์แล้วแกอยากเป็นอะไรอ่ะ” เพื่อนถาม
“ เราอยากเป็นผู้พิพากษาหว่ะ “ กี๊ฟท์ตอบแบบไม่ค่อยมั่นใจ
“ ปาล์มแล้วแกหล่ะ”
“เราอยากเป็นนักวิทยาศาสตร์”ปาล์มตอบ
“ ปาล์มแกจะปรุงยาเสน่ห์ให้ขิงเหรอ “ปาล์มโดนเพื่อนแซว
“ หวานคุณล่ะจ๊ะอยากเป็นไร”
“เราอยากเป็น หมอฟันหรือไปก็ ดีไซด์เนอร์” น้ำหวานตอบแบบทีเล่นทีจริง
“นี่ๆๆๆ บิวนั่งเหม่อ แล้ว คุณอยากเป็นอะไรเหรอ” น้ำหวานถามแบบกวนๆ
เสียงแซวมาจากเติ้ล “ถ้าเราเป็นบิวนะเราก็คงจะเลือกยากนะ เพราะเรื่องการแต่งกลอนก็ไม่มีใครแต่งได้น้ำเน่าเท่าเธอ หรือจะเขียนเรื่องก็สุดแสนจะพรรณนา แม้เรื่องการเล่นกีฬาก็เล่นได้ซะทุกอย่าง “
“ตกลงแกอยากเป็นอะไรเหรอ” ปาล์มถามอย่างสงสัย
“ เราเหรอ ในอดีตนะ เราก็เคยคิดอยากเป็น เภสัชกรนะ แต่ คิดไปคิดมาเราอยากเป็นผู้พิพากษามากกว่า แต่ตอนนี้ซิ…….” ฉันพูด
“ ตอนนี้ทำไม “ใหม่ถาม
“ ตอนนี้เราอยากทำสิ่งที่เรารักให้ดีได้ดีที่สุด นี่แหละความฝันของเรา” ฉันพูดแบบเหม่อๆๆ
“ นี่แหละเพื่อนเรา ปรัชญาชีวิตเจงๆๆเลย ดูดิความคิดพี่แก ไม่เหมือนใครอีกแล้ว”
“ นี่ๆๆ บิวเราถามอารายหน่อยดิ “ ปาล์มพูด
“ ไรอ่ะ “ ฉันถาม
“ ทำไมแกต้องมีความคิดที่แตกออกไปว่ะ”
“ อืมๆๆ คงเป็นเพราะเราอยากเลือกทางเดิน ส่วนน้อยมั้ง บางครั้งการที่เราเดตามทางที่คนอื่นเดินตลอดนะ อาจจะไม่ใช้สิ่งที่ถูกตองเสมอไปนะ เราอยากเลือกเลินทางส่วนน้อยบ้างอ่ะ” ฉันอธิบายความคิด
“ เออ พวกเพื่อนที่ร๊ากกกกกก…. เราว่าเราเริ่มทำงานกันดีกว่าเดี๋ยวไม่เสร็จนะส่วคาบหนาไม่ใช่เหรอ “ กี๊ฟท์ชวนเพื่อน
….. ตอนนี้ในสมองของบิวยังว่างเปล่า ในเวลาที่เพื่อนๆทำงานกันอยู่ ฉันกลับนั่งเฉย………
“นี่ๆๆ เธอไม่เขียนเหรอไงยาย บิว” หวานถามขึ้นมา
“ ไม่หล่ะ เรายังคิดไม่ออกอ่ะ ตอนนี้ไม่มีอารมณ์เขียนด้วยหล่ะ” ฉันตอบ
“ บิวเราว่าแกก็มาแต่งๆๆไปเหอะ แกแต่งเรื่องเก่งจะตาย ตั้ง 15 บรรทัดนะเดี๋ยวไม่ทันหรอก”ใหม่พูดแบบเป็นห่วง
“ ไม่อ่ะ ขอบใจนะใหม่ เราแต่งเรื่องได้ แต่ไม่ใช่ว่าแต่งไปได้ซะทุกเรื่องนะ เราอยากคิดให้ออกก่อนแล้วค่อยเขียนเราอยากเขียนอารายที่เป็นความฝันของเราจริงๆ นะ” ฉันพูด
………….. ผ่านไป 3 วัน จนวันนี้ในคาบว่าง…………….
“นี่บิวตกลงเธอเขียนเรื่องที่จะส่งอาจารย์ยังอ่ะ “ ใหม่ถามแบบเป็นห่วง
“ยังหรอกเราคิดไม่ออก อ่ะนะ “ ฉันตอบแบบเฉยๆๆ
“นี่ๆๆบิว นี่เราจะเรียนคาบต่อไปแล้วนะ “ ปาล์มพูด
“ อืมรู้แล้ว เดี๋ยวเราจะเขียนแล้ว “ แนตอบ
“ นี่เธอเหลือเวลา แค่ 30 นาทีทันเหรอ” หวานถาม
“ ทันอยู่แล้ว เราเตรียมของมาพร้อมแล้ว” ฉันตอบอย่างมั่นใจ
………….. ผ่านไป 20 นาที …………
“ เย้ๆๆๆๆๆๆ เสร็จแล้วๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ “ ฉันตะโกนด้วยความดีใจและภูมิใจ
“ ไหนๆๆๆ เขียนกี่บรรทัด” เติ้ลถาม
“ 2 หน้านะ “ ฉันตอบ
“ห๊าาาาาาา 2 หน้าบ้าเหรอ เธอเขียนอารายลงไปตั้งสองหน้า เวลา 20 นาที ทำได้ไง” กี๊ฟท์พูดแบบตกใจ
“ ก็เราบอกพวกแกแล้วว่าไม่ต้องเป็นห่วงไง เราเขียนความฝันของเราลงไปจริงๆๆ “ ฉันตอบ
“ ไอเติ้ลแกอ่านดิ “ หวานสั่ง
“ เออๆๆ” เติ้ลรับคำ
………….. ขอสรุปมาย่อๆๆนะ ………………..
ความฝันของฉัน
เด็กทุกคนเกิดมาย่อมมีความใฝ่ฝันความปรารถนาเป็นของตนเอง ตัวของฉันเองก็เคยผ่านช่วงชีวิตที่เป็นเด็กมาแน่นอนว่าต้องมีความฝันเป็นของตนเองเหมือนกัน ในตอนเด็กๆฉันเองก็ฝันอยากเป็นผู้พิพากษาเหรอเภสัชกร แต่เมื่อฉันโตมีประสบการณ์มากขึ้น รับรู้สิ่งต่างๆจากโลกภายนอกมากกว่าตอนเด็ก จึงเป็นสิ่งที่ทำให้ฉันรู้ว่าการที่เราจะใฝ่ฝันที่จะเป็นอะไรสักอย่างเราต้องอาศัยความรักความเข้าใจและแรงบันดาลใจจากสิ่งต่างๆ ฉันจึงคิดว่าฉันจะเป็นอะไรในอนาคตนั้นฉันยังกำหนดไม่ได้แต่สิ่งที่ฉันอยากทำในปัจจุบันนั้นแหละคือความฝันของฉันในตอนนี้ สิ่งนั้นก็คือ การที่ได้เป็นตัวแทนของโรงเรียนไปแข่งขัน Cross Word Game ถ้าหากย้อนหลังกลับไป สองปีที่แล้วความฝันของฉันได้เป็นจริงขึ้นมาตอนที่ฉันเรียนอยู่ชั้น ป 6 ฉันอยากไปแข่งขัน
ครอสเวิร์ด มากแต่ฉันกลับไม่มีพรสวรรค์ทางด้านนี้ ฉันจึงได้ปรึกษากับพ่อ แม่และท่านก็ได้บอกว่า คนเราทุกคนที่เกิดมาอาจจะไม่มีพรสวรรค์ไปทุกเรื่องแต่เราสามารถหาพรแสวงได้ฉันจึงได้รับแรงสนับสนุนจากครอบครัว ฉันจึงเริ่มฝึกส้อมมาเรื่อยๆจนกระทั้งถึงวันที่เราจะต้องแข่งขันแล้วฉันก็ยังได้รับกำลังใจจากครอยครัวเช่นเดิมทำให้ความฝันของฉันได้เป็นจริง จากวันนั้นจนมาถึงวันนี้ความพยายามของฉันไม่ไดีหยุดนิ่งฉันยังอยากที่จะไปแข่งขันและทำคะแนนให้ได้มากกว่าเดิมเก็บเกี่ยวประสบการณ์ที่ได้เจอได้พบเห็นให้ได้มากที่สุด ความสำเร็จต่างๆที่ฉันได้รับจากตรงนี้ เป็นกำไรของชีวิตอีกอย่างหนึ่งที่ฉันเก็บเกี่ยว ไม่ว่าจะเป็นการใช้ชีวิตกับเพื่อนใหม่ที่เราได้พบเจอที่มาจากทั่วประเทศ การสร้างมนุษยสัมพันธ์ระหว่างการแข่งขันทำให้เกมส์การเล่นไม่ตรึงเครียดและตัวฉันก็สนุกไปพร้อมกับการได้รับความรู้ แม้ความฝันของฉันในวันนี้อาจจะดูอีกไกลว่าฉันจะไปได้ไกลถึงจุดไหนแต่ฉันก็ไม่เคยคิดที่จะละทิ้งความมุ่งมั่นในส่วนนี้ แต่ฉันยังต้องเรียนหนังสือประกอบกับกิจจกรรมต่างๆทำใฟ้ฉันมีเวลาในส่วนนี้น้อยลง แต่ฉันก็ยังมุ่งมั่นเพื่อความสำเร็จของตัวฉันเอง ฉันพยายามที่จะถ่ายทอดความรู้ที่มีอยู่ตรงส่วนนี้สู่รุ่นน้องที่โรงเรียนเก่าหรือแม้แต่น้อยๆในโรงเรียนเดียวกันเองก็ตามเพราะแม้ว่าในอนาคตพวกเขาเหล่านี้จะต้องมาเป็นคู่แข่งคนสำคัญของฉันก็ตาม แต่ในทางกลับกันฉันก็ได้ทำในสิ่งที่ฉันรักและสิ่งที่ฉันชอบและอาจจะเป็นไปได้ว่าน้องๆเหล่านี้ต่อไปในอนาคตเค้าอาจจะเป็นกำลังสำคัญของประเทศในการไปแข่งขันในระดับนานาชาติต่อไปก็ถือว่าน้องๆเหล่านี้ก็ได้ช่วยสานฝันของฉันให้เป็นจริงขึ้นมาอีกระดับหนึ่ง แต่ความฝันของฉัน ฉันก็ไม่ฝากไว้ที่น้องๆเหล่านี้ทั้งหมดแต่เค้าคือส่วนหนึ่งในความสำเร็จเพราะหลังจากการฝึกซ้อมเราจะมานั้งคุยกันทำให้ทุกคนได้แสดงคุณค่าทางความคิดออกมาและทำให้ได้รับความรู้ที่หลากหลายและแตกต่างกันออกไปแต่ความสำเร็จต่างๆเหล่านี้จะเกิดขึ้นไม่ได้เลยหากขาดการสนับสนุนจากพ่อแม่และกำลังใจจากญาติๆการสนันสนุนจากเพื่อนๆและครูอาจารย์และความเป็นกันเองของเพื่อนในกลุ่มเดียวกันกว่าจะมาถึงวันนี้ได้แน่นอนว่าต้องมีการซ้อมมาเป็นอย่างดี ต้องมีความทดและความพยายามของตัวเองและเพื่อนร่วมทีม ทั้งหมดนี้คือความฝันของฉันในตอนนี้ ส่วนอีกหนึ่งความฝันของฉันในตอนนี้คือ ความมุ่งมานะที่จะเป็นนักกีฬาเทนนิส จาการหัดเล่นกีฬาเทนนิสมากว่า 10 ปีจึงทำให้ฉันมีความฝันที่จะเป็นนักกีฬาเทนนิสที่ดีในอนาคต แต่ทว่าการเล่นเทนนิสต้องอาศัยความแข็งแรงของกล้าเนื้อหลายๆส่วนอีกทั้งความพร้อมของรางกาและกำลังใจที่ดีตัวของฉันเองพร้อมไปทุกอย่าเว้นเสียแต่ว่าฉันมีปัญหาเรื่องการหายในซึ่งเป็นปัญหาหลักในการเล่นเทนนิสอีกทั้งกีฬาเทนนิสเป็นกีฬาที่เล่นได้ในช่วงชีวิตหนึ่งของชีวิตจึงทำให้ความหวังในส่วนนี้ลดน้อยลงกว่าการแข่งขัน ครอสเวิร์ด แต่มันก็เป็นความฝันที่ฉันฝันมานานตั้งแต่การแข่งขันเทนนิสครั้งแรกและได้รับรางวัลรองชนะเลิศมันก็เป็นรางวัลแห่งความภาคภูมิใจเปรียบเสมือนลมหายใจแห่งชีวิตอันเยาว์วัยฉํนจึงเก็บเอาลมหายใจแห่งชีวิตอันเยาว์วัยนั้นมารวมไว้ในความพยายามของฉันความฝันที่จะเป็นนักเทนนิสของฉันอาจจะเป็นไปได้ยาก ฉันไม่อาจะสานต่อความฝันของพ่อให้เป็นจริงได้แต่ฉันก็มั่นใจว่าฉันเป็นลูกที่ดีของพ่อได้ ความฝันของฉันในอนาคตอาจจะดูมืดมิดและยังค้นไม่พบแต่เพียงความฝันในปัจจุบันของฉันก็เป็นเครื่องพิสูจน์แล้วว่าหากความฝันนั้นเป็นความฝันของฉันจริงๆที่เกิดจากตัวฉันเองโดยไม่มีใครบังคับ ความฝันนั้นย่อมเป็นความจริงถึงแม่ว่าจะไม่ได้ดีที่สุด แม้ความฝันของฉันจะเหมือนความฝันของเพื่อนอีกหลายๆคนฉันอาจจะเอาชนะพวกเขาไม่ได้แต่ฉันก็ยังภูมิใจที่ฉันเอาชนะตัวของฉันเองได้
ฉันสามารถเอาชนะใจของพ่อแม่ฉันได้ ฉันจะแสดงศักยภาพของฉันให้ท่านเห็นว่าเราทำได้และท่านก็พร้อมที่จะสนับสนุนโดยมีความฝันของฉันเป็นแรงบันดาลใจให้ท่านสนับสนุนให้ฉันได้ทำในสิ่งที่ฉันชอบและทำในสิ่งที่ฉันรัก เพราะฉนั้นเวลาจะเป็นเครื่องพิสูจน์ว่าอาชีพในอนาคตที่คู่ควรกับฉันนั้นคืออะไรและแน่นอนว่าอาชีพนั้นฉํนจะพยายามทำให้ดที่สุดแม้ว่าจะไม่ดีไปกว่าหลายคนก็ตาม ฉันจะทำให้หลายๆคนเห็นว่าเราไม่จำเป็นต้องมีชีวิตตามใครเราเลือกทางเดินชีวิตได้เพราะเราก็มีสมองเหมือนคนทั้งโลก ฉันจะทำให้พ่อแม่ได้เห็นว่าลูกของท่านคนนี้ก็ไม่ได้ด้อยไปกว่าหลายๆคนเหมือนกัน คนที่ท่านเห้นว่าเค้าเก่งอาจจะเป็นเพราะเค้าอาจจะมีความคิดไปคนละแนวทางกันฉันก็ได้ทำไมท่านจึงไม่ลองเลือกที่จะมามองทางส่วนน้อยบ้างฉันอาจจะด้อยกว่าหลายๆคนแต่ฉันไม่เคด้วยไปกว่าตัวเองฉํนเป็นผู้ที่ชนะตัวเองเสมอ ความคิดของฉันมันไม่หยุดนิ่งมันยังคงโลกแล่นต่อไปจนกว่ามันจะเจอสิ่งที่คู่ควรกับชีวิตของฉัน สิ่งที่ฉันพึงพอใจ และมันจะทำให้ชีวิตฉันเนอย่างไรในอนาคตก็คงไม่มีผู้ใดรู้ได้