หัวใจของฉัน..เพื่อเทอตลอดกาล - หัวใจของฉัน..เพื่อเทอตลอดกาล นิยาย หัวใจของฉัน..เพื่อเทอตลอดกาล : Dek-D.com - Writer

    หัวใจของฉัน..เพื่อเทอตลอดกาล

    โดย ++Pe@ry++

    ไม่ว่าวันและเวลาจะผ่านไปนานสักแค่ไหน..ความรักของเค้าที่มีต่อเทอยังคงเหมือนเดิม

    ผู้เข้าชมรวม

    644

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    1

    ผู้เข้าชมรวม


    644

    ความคิดเห็น


    0

    คนติดตาม


    0
    หมวด :  ซึ้งกินใจ
    เรื่องสั้น
    อัปเดตล่าสุด :  9 มี.ค. 47 / 15:23 น.


    ข้อมูลเบื้องต้น
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ
      ในวันหนึ่งที่อากาศร้อนอบอ้าว วันนี้เป็นวันส่งท้ายปีเก่า พรุ่งนี้ก้อจะปีใหม่แล้วสินะ กี่ปีแล้วนะที่แพรแอบหลงรักพี่อั๊พ <<- - -แพรนึกอยุ่ในใจ     วันนี้แพรกำลังจะไปซื้อเค้กอวยพรปีใหม่ให้พี่อั๊พ เพราะคืนนี้จะมีงานปาร์ตี้ที่ผับที่พี่อั๊พเป็นหุ้นส่วน แพรเดินเข้าไปในร้านเบเกอรี่ร้านประจำ แล้วก้อสั่งเค้กช็อคโกแล็ต ของโปรดของพี่อั๊พ ในขณะที่แพรกำลังเดินออกจากร้าน เพื่อจะเอาเค้กไปเก็บไว้ที่บ้านก่อนนั้น อยุ่ๆก้อมีรถขับพุ่งตรงมาทางแพร แพรซึ่งเฟอะฟะอยุ่แล้วจึงไม่ทันได้ตั้งตัว โครม!!!!
      แพร:ว้าย!!!เค้กเละหมดเลย ; คุนนั่นเองที่ช่วยชีวิตชั้นไว้อีกแล้ว
      ชายหนุ่ม:ไม่เปนไรคับ แหม!ใส่แว่นแล้วยังมองไม่เหงรถอีกหรอ
      แพร: แล้วคุนชื่ออะไรล่ะคะ
      ชายหนุ่ม:ผมชื่อโจ้ คับ
      แพร:ฉันชื่อ พะ.
      โจ้: แพรใช่ไหม
      แพร:ช่ายแล้ว แล้วรุ้จักเราได้ไง
      โจ้: ...........(ไม่ยอมตอบ)
      แพร:แต่ว่า...เค้กเราเละหมดแล้วอ่ะทำไงดี
      โจ้:ก้อซื้อใหม่สิหรือไม่ก้อทำเองก้อได้นิ่
      แพร:ทำไม่เปนอะ
      โจ้:งั้นเราช่วยไหมล่ะ
      แพร:ก้อดี งั้นไปทำที่บ้านเรานะ
        หลังจากนั้นทั้ง2คนก้อไปทำเค้กกันที่บ้านของแพร ตอนแรกแพรสงสัยว่าทำไมโจ้ถึงทำเค้กเก่งแถมอร่อยด้วยสงสัยว่าจะเปนตุ๊ดอ่ะป่าวก้อไม่รุ พอเค้าทำเค้กเส็ด แพรก้อไปงานปาร์ตี้ส่วนโจ้ก้อกลับบ้าน แต่ว่าพอแพรไปงานปาร์ตี้ กลับพบว่าพี่อั๊พไม่ได้สนใจแพรเลยเค้าเมาอยุ่กับเพื่อนของเขา ทิ้งให้แพรนั่งเหงาอยุ่คนเดียว แล้วจู่ๆโจ้ก้อโผล่มา ทักแพรว่า
      โจ้:ไงจ๊ะ เจ้าหญิงของผม ทำไมมานั่งเส้าอยุ่คนเดียวล่ะ
      แพร:ก้อพี่อั๊พนะสิ เค้าไม่เหนเราอยุ่ในสายตาเรยอ่ะ เรานะแอบรักเค้ามาตั้งนาน ตั้งแต่สมัยมัธยมแพรยอมนั่งรถเมล์เลยป้ายเพื่อที่จะได้เหนหน้าเค้านานๆ ยอมเอ็นฯเข้าคณะที่แพรไม่ชอบ ยอมทำงานที่เดียวกับเค้าทั้งๆที่แพรทำไม่ได้ดีเลย แต่เค้าก้อไม่เคยสนใจ
      โจ้:อย่าคิดมากสิ ยังไงแพรก้อยังมีเราเป็นเพื่อนนะ
      แพร:แล้วทำไงเราถึงจะได้เจอโจ้อีกล่ะ
      โจ้:ก้อเป่านกหวีดที่เทอห้อยคออยุ่นี่สิ แล้วเราจะมาหา
      แพร:5555+ ตาหลก
           หลังจากนั้นมาแพรและโจ้ก้อเปนเพื่อนสนิทกัน จนมาวันนึง.....
      แพร: โจ้ๆๆๆ พี่อัพเค้าชวนเราไปเดทแหละ โจ้ช่วยเราหน่อยสิ เรากัวเค้าจะไม่ชอบเรา โจ้ช่วยทำให้เราสวยดูดี ให้ถูกใจพี่อั๊พหน่อยสิ
      โจ้:ได้สิ
        แล้วทั้ง2ก้อขึ้นไปบนห้องแพร เพื่อไปเลือกชุดที่ดูเปรี้ยว และหลังจากนั้นแพรก้อเหมือนเปนคนละคน จากยายแว่นเอ๋อๆ ก้อกลายเปนสาวเปรี้ยวในทันที
          ในคืนนั้นแพรได้ไปเดทกะพี่อัพ แต่พี่อัพมอมแพร จนแพรเมามาก พี่อัพจึงมาส่งแพรที่บ้านแก้ปลุกปล้ำแพร ทำให้โรคหัวใจแพรกำเริบ ทันใดนั้น แพรจึงเป่านกหวีด และก้อสลบไป ฟื้นขึ้นมาก้อพบว่า นอนอยุ่โรงพยาบาลแล้ว
      โจ้: เปนไงบ้าง เจ้าหญิงของผม
      แพร: ขอบใจมากนะโจ้ ที่ช่วยแพรไว้
      โจ้:มันเกิดอะไรขึ้นหรอแพร
      แพร:พี่อั๊พเค้า...เค้า..ฮือๆๆๆๆๆๆ เค้าจะปล้ำเรา ฮือๆๆๆๆๆ
      โจ้:ลืมมันไปซะเถอะนะ โอ๋ๆๆๆๆๆๆๆ
           หลังจากนั้นไม่กี่วันแพรก้ออกจากโรงบาลได้ โจ้พาแพรไปเที่ยวทะเล และทั้งสองก้อเริ่มรักกัน โจ้เหนแพรนั่งเขียนหนังสืออยุ่จึงไปขออ่าน
      โจ้:เขียนไรอ่ะ อ่านหน่อยสิ
      แพร:แต่งเล่นๆน่ะ ไม่สนุกหรอก
            โจ้หยิบไปอ่านแล้วอมยิ้มเล็กๆ แล้วบอกกับแพรว่า แต่งต่อให้จบสิ เราอยากรุ้ว่านางเอกจะเลือกใคร? แพรเดินไปเข้าห้องน้ำ แล้วกลับมา ปรากฏว่าโจ้หายไปพบแต่หนังสือกองอยุ่กับพื้น แพรเป่านกหวีดหลายๆครั้งจนเหมือนคนบ้า แต่ก้อไม่มีวี่แววว่าโจ้จะมาหา แพรจึงกลับบ้าน
      แพรไปปรึกษาเพื่อนว่าจะทำไงดี เพื่อนจึงเเนะนำให้ไปโรงพยาบาลเพื่อหาว่าคนที่มาส่งแพรตอนนั้นอยุ่ที่ไหน จึงได้ที่อยุ่ของโจ้
            แพรไปที่บ้านโจ้ที่อยุ่ในสลัมแล้วจึงพบกับแม่ของโจ้
      แม่ของโจ้:หนูแพรใช่ไหม ป้านึกแล้วว่าหนูต้องมา
      แพร:โจ้ละคะ คุนป้า
      แม่ของโจ้:อยุ่ข้างในจ้ะ อาการโคม่ามากเรย หนูเข้าไปดูสิจ๊ะ
         พอแพรเข้าไปก้อพบว่ามีชายคนนึงนอนให้น้ำเกลืออยุ่ ตัวผอมซีดเซียว ใกล้ตาย ไม่เหมือนกับโจ้คนที่แพรรู้จักเรย
      แม่ของโจ้: เค้าบอกป้าว่ายังไงแพรก้อต้องมา เค้าป่วยเปนมะเร็งมานานแล้วนี่ก้อระยะสุดท้ายแล้ว ยังไงก้อคงไม่รอดแน่ๆ แต่เค้าได้ฝากของไว้ให้หนูด้วยนะจ๊ะ
         แม่ของโจ้หยิบกล่องใส่ของเล็กๆให้แพร แพรเปิดมันดูก้อพบว่า มีสมุดภาพอยุ่เล่มนึง แพรเปิดมันออกมาดู
      หน้าแรก เปนรูปเด็กผู้ชายแด็กผู้หญิงกำลังทำเค้กกัน
      หน้าที่สอง เปนรูปเด็กผู้ชายช่วยเด๋กผู้หญิงจากเหตุการณ์รถชนไว้
      หน้าที่สาม เป็นรูปเด็ก2คนเปนเพื่อนเล่นกันสมัยประถม
      แพรจำได้แล้วโจ้กะแพรเคยเปนเพื่อนกันในสมัยประถม โจ้เคยบอกแพรว่า โจ้จะเข้าไปเขียนคำว่ารักไว้ในหัวใจของเเพร แต่แพรไม่ใส่ใจเพราะตอนนั้นแพรยังเด็กอยู่
      แพรเปิดไปเรื่อยๆจนถึงหน้าสุดท้าย เป็นรูปหัวใจ เขียนไว้วด้วยลายมือหวัดๆว่า หัวใจของโจ้ ให้แพรคนเดียวนะ โจ้รักแพรคนเดียวนะ
      พอแพรอ่านจบอาการของโรคหัวใจกำเริบ ทำให้ต้องพาส่งพยาบาลพร้อมกับโจ้
           หมอได้ทำการผ่าตัดเปี่ยนหัวใจของโจ้มาให้แพร ทำให้แพรสามารถมีชีวิตรอดต่อไป แต่โจ้...........ชีวิตของเค้าอยุ่กับแพรเพราะหัวใจของเค้านั้นอยุ่ในตัวของแพร
           แพรดำเนินชีวิตต่อไปโดยไร้เงาของโจ้ แพรหยิบหนังสือมาแต่งต่อ จนจบ แพรได้ลอยหนังสือไปกับน้ำพร้อมกับอัฐิของโจ้ สุดท้ายของเรื่องที่โจ้อยากรู้ก้อคือ นางเอกเลือกคนที่เค้ารัก นั่นเอง
           ในตอนสุดท้ายแพรเขียนว่า



      \"หัวใจของแพร เขียนคำว่ารักไว้.......เขียนไว้ให้โจ้คนเดียว\"

      ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

      loading
      กำลังโหลด...

      ความคิดเห็น

      ×