อกหักเพราะเพื่อน

เนื้อเรื่อง

ณ  โรงเรียนในจังหวัดปทุมธานีแห่งหนึ่ง แต่เราจะไม่บอกว่าโรงเรียนนั้นชื่อว่าโรงเรียนอะไร ในโรงเรียนนั้นมีเด็กนักเรียนหญิงกลุ่มหนึ่งประมาณ 3-6 คน มีเด็กนักเรียนชายอีกกลุ่มหนึ่งประมาร 3-4 คน และมีเด็กนักเรียนหญิงคนหนึ่งและเป็นหนึ่งในนักเรียนหญิงกลุ่มนั้น แต่เราจะไม่บอกว่าชื่ออะไรแต่เราจะใช้นามสมมุติแทนว่า “ผิง”และมีเด็กนักเรียนชายคนหนึ่งและเป็นหนึ่งในนักเรียนชายกลุ่มนั้นแต่เราก็จะไม่บอกว่าชื่ออะไรเช่นเดียวกับนักเรียนหญิงแต่เราจะใช้นามสมมุติว่า “คิว” คิวนิสัยค่อนข้างดี เรียนเก่ง สุภาพบุรุษ และ นิสัยของผิงค่อนข้างดี มีน้ำใจ และเกิดสิ่งไม่คาดฝันเกิดขึ้น คือผิงแอบรักคิวขึ้นมาโดยไม่รู้ตัวและคิวก็รู้ว่าผิงแอบรักคิวอยู่แต่คิวก็แกล้งทำเป็นไม่รู้ว่าผิงแอบชอบอยู่ และ  วันหนึ่งผิงก็ทราบข่าวว่าคิวรู้แล้วว่าผิงแอบชอบคิวอยู่แต่คิวก็แกล้งทำเป็นไม่รู้ว่าผิงแอบชอบอยู่ทั้งๆที่ผิงรู้ความจริงหมดแล้ว หลังจากนั้นมาได้ไม่กี่วัน เรื่องที่ไม่เข้าหูผิงก็ปรากฏขึ้นเรื่องนั้นก็คือคิวมีแฟนอยู่แล้ว แต่เราจะไม่บอกชื่อแฟนของคิวว่าชื่ออะไรแต่เราจะใช้นามสมมุติว่า “น้ำ” น้ำเป็นคนนิสัยดี มีน้ำใจ การเรียนก็พอไปได้และเป็นคนรักเพื่อนฝูง น้ำกับคิวอยู่โรงเรียนเดียวกันเรียนห้องเดียวกันมาตั้งแต่อนุบาล จนถึง ป. 6 แต่ต้องมาแยกกันตอนเข้าม. 1 ด้วยความโชคดีของน้ำและคิวทำให้เขาทั้งสองอยู่โรงเรียนด้วยกันแต่อยู่คนละห้อง พอผิงรู้ข่าวความรักที่ผิงมีให้คิวก็เริ่มลดน้อยลงเรื่อยๆ เวลาผ่านไป 2-3 วัน ก็มีข่าวมาถึงหูผิงอีกว่าคิวไม่ได้รักน้ำและน้ำก็ไม่ได้รักคิว คนที่แอบชอบน้ำอยู่ก็คือเพื่อนสนิทของคิวพอผิงได้รู้ข่าวก็หายเศร้าลงไปบ้างแต่แค่เพียงเล็กน้อยเท่านั้นถึงแม้ว่าผิงจะเศร้าใจแค่ไหนผิงก็ยังพูดคุยและเล่นกับคิวอย่างปกติโดยไม่มีอะไรเกิดขึ้น  หลังจากเหตุการณ์นี้เงียบ ไปนานผิงก็ได้ลืมเหตุการณ์พวกนั้นจนจำไม่ได้    เวลาผ่านไป 1 เทอม   ผิงก็ได้ลืมเหตุการณ์พวกนั้นจนจำอะไรไม่ได้อีกเลย แต่ก็มีเหตุจูงใจให้รื้อฟื้นเรื่องนั้นขึ้นมาคือเพื่อนสนิทของผิงได้ไป      เจอไดอาร์รี่ของคิวขึ้นมาแต่เราจะไม่บอกชื่อเพื่อนสนิทของผิงว่าชื่ออะไรแต่เราจะใช้นามสมมุติว่า “ขวัญ”และขวัญเป็นเพื่อนสนิทที่ผิงไว้ใจมากที่สุด แต่ขวัญก็ได้ไปเจอสมุดไดอาร์รี่ของคิวขึ้นและขวัญก็ได้มาบอกผิงว่า “ผิงจ๋าเรามีอะไรจะบอกผิงนิดหนึ่งได้ไหม”ขวัญพูด “ได้ซิมีอะไรหรือเปล่าขวัญ” ผิงตอบขวัญและถามอย่างลังเลใจ “เปล่าไม่มีอะไร เราแค่อยากบอกผิงอะไรอย่างหนึ่งได้ไหม” ขวัญตอบผิงและถามคำถามผิงกลับไป “ได้ซิมีอะไรก็บอกมา” ผิงตอบ “คือ.....คือ.....คือว่าเราไปคุยกับคิวมาแล้วเจอไดอาร์รี่ของเข้า เราก็เลยมาบอกผิงจ๊ะ” ขวัญพูดกับผิงด้วยท่าทางที่ไม่ดีซักเท่าไร “แล้วเธอไปยุ่งอะไรกับไดอาร์รี่ของคิวเขาละ” ผิงพูดท่าทางที่ไม่พอใจออย่างมาก “ก็ข้างในไดอาร์รี่ ของคิวนั้นมีเรื่องอะไรที่ผิงยังไม่รู้ยังไงละ”ขวัญพูดด้วยน้ำเสียงสั่นๆ “แล้วสิ่งที่เรายังไม่รู้มันคืออะไรละ”ผิงถาม “สิ่งนั้นก็คือ.....คือ.....คือเรื่องราวเกี่ยวกับกลุ่มของเรายังไงละ แค่นั้นยังไม่พอยังมีเรื่องราวเกี่ยวกับคนในกลุ่มเราอีกด้วย”ขวัญตอบผิง  “แล้วเรื่องที่ว่ามันคือเรื่องอะไร” ผิงถามขวัญ “เรื่องที่ว่านั้นมันคือเรื่อง.....เรื่อง.....เรื่องที่ว่าคิวแอบชอบใคร ใครแอบชอบคิวอยู่หนึ่งในนั้นมีเรื่องเกี่ยวกับผิงและขวัญด้วยนะ” ขวัญอบคำถามผิงอย่างน้ำเสียงเศร้าใจ เหมืนกับว่ามีอะไรที่ไม่หน้าอยากรู้ และ เรื่องนั้นมันก็คือคิวกับเพื่อนสนิทของผิงแอบชอบกันอยู่เพื่อนสนิทของผิงคนนี้เราจะไม่บอกว่าชื่ออะไร แต่เราจะใช้นามสมมุติแทนว่า “โชค” โชคเป็นคนที่เรียนเก่งมาก มาก มาก  มีน้ำใจนิดหน่อย พูดง่ายๆ ออกทำนองขี้เหนียวนิดหน่อยและก็บ้าๆ บอๆที่มาที่ไปของเรื่องนี้ก็คือคิวได้แอบชอบโชคขึ้นมาในขณะเวลาที่คิวกำลังแอบชอบโชคอยู่นั้นได้มีผู้หญิงคนหนึ่งแอบชอบคิวขึ้นมา เป็นเพื่อนของเพื่อนสนิทของผิงอีกทีหนึ่งแต่เราจะบอกว่าเพื่อนของเพื่อนสนิทผิงชื่ออะไร แต่เราจะใช้นามสมมุติแทนว่า “แก้วตา” แก้วตานิสัยก็ดีนิดหน่อย การเรียนก็ประมาณว่านึกอยากก็เรียนนึกไม่อยากเรียนก็โดดเรียน แต่แก้วตาก็ได้หลงรักคิวเข้า แต่คิวไม่ได้รักแก้วตาพอผิงรู้ว่าแก้วตารักคิวก็รู้สึกไม่พอใจสักเท่าไร รู้สึกไม่ชอบขี้หน้าของแก้วตา และ ผิงก็รู้สึกหึงหวงคิวขึ้นมามากขึ้นทุกวันและยิ่งนานวันเขาผิงก็ยิ่งรู้สึกไม่ชอบแก้วตามากขึ้นเรื่อยๆ พอแก้วตารู้ข่าวว่าคิวไม่ได้ชอบแก้วตาแต่คิวไปชอบโชคเพื่อนสนิทของผิงพอแก้วตารู้ดังนั้นแก้วตาก็เลยไปขอเพลงให้คิวและเพลงนั้นเป็นเพลงประกอบภาพยนต์เรื่อง เพื่อนสนิท และเพลงที่แก้วตาขอให้คิวมีชื่อเพลงว่า ช่างไม่รู้เลย และตอนไปขอเพลงแก้วตาบอกกับ ดีเจ ว่า “เพลงขอมอบให้กับคิว103 จากดาการณ์ดา ที่แก้วตาต้องบอกว่าเพลงนี้ขอมอบให้คิว103 จากดาการณ์ดา เพราะว่าแก้วตาอยากให้คิวมาให้ความรักกับแก้วตาบ้างและที่แก้วตาโกหกปว่าจากดาการณ์ดาก็เพราะว่า ไม่อยากให้คิวรู้ว่าแก้วตาแอบชอบอยู่และไม่อยากให้รู้ว่าแก้วตาเป็นคนขอเพลงให้คิว และ แก้วตาก็ได้เลิกชอบไปชอบกับเด็กผู้ชายอีกคนหนึ่ง แต่เรื่องที่แก้วตาคิดว่าคิวยังไม่รู้ว่าแก้วตาแอบชอบอยู่ที่ไหนได้คิวรู้แล้วว่าแก้วตาแอบชอบอยู่แต่ก็แกล้งทำเป็นไม่รู้ว่าแก้วตาแอบชอบอยู่ คิวทำท่าทางลักษณะเหมือนตอนที่ผิงแอบชอบคิวอยู่แต่คิวก็แกล้งทำเป็นไม่รู้เรื่องแต่แท้จริงแล้วคิวรู้เรื่องหมดเลย ว่าคนที่แอบรักคิวอยู่รู้สึกยังไงกับคิวแต่ความรักที่ผิงมอบให้คิว กับ ความรักที่แก้วตามอบให้คิวมันแตกต่างกัน และ มันแตกต่างกันตรงที่ตอนที่ผิงชอบคิว คิวก็พูดกับผิงตามปกติ เล่นกับผิงตลอดเวลาและเมื่อผิงเกิดปัญหาคิวกับเพื่อนก็ช่วยกันปลอบผิงและช่วยกันแก้ปัญหาให้ผิงจนปัญหาที่เกิดกับผิงสำเร็จ และ ความรักที่แก้วตามอบคิวมันแตกต่างกับความรักที่ผิงมอบให้คิวกันอย่างมากๆ ในช่วงที่แก้วตาแอบรักคิวอยู่นั้นคิวไม่เคยเล่น ไม่เคยให้คำปรึกษากับแก้วตาแม้แต่นิดเดียว ถึงคิวจะเล่นด้วยพูดด้วยแต่ก็น้อยครั้งนักที่คิวกับแก้วตาจะพูดกันนาน ก็ไม่รู้ทำมคิวถึงทำกับแก้วตาอย่างนั้นอาจเป็นเพราะว่าผิงเป็นเพื่อนสนิทของผิง อาจเป็นเพราะว่าผิงนิสัยดี อาจเป็นเพราะว่าผิงเป็นเพื่อนสนิทของโชคคิวจึงให้คำปรึกษา หรือ อาจเป็นเพราะว่าผิงเป็นคนดี อาจเป็นเพราะว่าแก้วตานิสัยไม่ดี อาจเป็นเพราะว่าแก้วตาเอาแต่ใจตัวเอง แต่คงไม่ว่าคิวแอบชอบผิงจึงให้คำปรึกษากับผิงเพราะว่าคิวได้แอบหลงรักเพื่อนสนิทของผิงไปแล้วที่ชื่อว่า “โชค” แต่ผิงก็รู้ว่าโชคไม่ได้รักคิว และ คิวก็รู้ว่า โชคก็ไม่ได้รักคิวเหมือนกัน แต่คิวก็ยังรักโชคเหมือนเดิมไม่มีวันเปลี่ยนแปลงแต่โชคก็ทำตัวเฉยๆ เพราะโชคยังไม่รู้ว่าคิวแอบชอบอยู่ ถึงโชครู้ว่าคิวแอบรักโชคอยู่โชคก็จะทำตัวเฉยๆเพราะโชครู้ว่าผิงแอบชอบคิวอยู่และโชคจะไม่หักหลังเพื่อนด้วยกัน เวลาผ่านมาไม่นานผิงก็รู้ว่าคิวแอบชอบใครกันแน่น ผิงรู้เรื่องนี้จากไดอาร์รี่ของคิว ผิงได้แอบเอาไดอาร์รี่ของคิวมาอ่านโดยที่คิวไม่รู้ตัว ผลลัพธ์ที่ได้จากการอ่านไดอาร์รี่นั้นก็คือคิวแอบชอบขวัญ และ ขวัญก็เคยแอบชอบคิวมาก่อน   เวลาผ่านไป 1 เดือน   ผิงได้ลืมเรื่องนี้และผิงก็ทำตัวตามปกติและคิดกับคิวเป็นเพื่อนเหมือนเดิมแต่ความรักที่ผิงมีให้คิวก็ไม่เคยจางหาย และ ผิงจะจำสิ่งดีๆที่คิวเคยทำให้ผิงมาตลอด

จบแล้วจ้า