เป็นฉันใช่มั้ยที่ใจเจ็บ

เนื้อเรื่อง

\"ขอโทษครับ\" ผมกล่าวออกมาเมื่อผมได้ไปชนกับเธอที่รถไฟฟ้า....
\"ไม่เป็นไรค่ะ\"หญิงสาวที่สุภาพอ่อนโยนได้กล่าวออกมา แค่รอยยิ้มก็ทำให้ผมประทับใจคนๆนั้นแล้ว...

เมื่อเราทั้งสองต่างไปถึงจุดหมายที่เราจะไป แน่นอนเราก็ต้องจากกัน...

วันนั้นเธอทำให้ผมประทับใจมาก..

ทุกๆวัน ผมและเธอก็ต้องขึ้นรถไฟฟ้าคันเดียวกันเสมอไม่รู้ว่าทำไม....
\"สวัสดีครับ..\"ผมกล่าวคำทักทายก่อนเสมอทุกครั้งที่ผมเจอเธอ \"และเธอก็จะกล่าวคำว่า \"เช่นกันค่ะ เจอกันอีกแล้วนะคะ\" รอยยิ้มของเธอส่งผ่านผมเสมอ ทำให้ผมมีกำลังใจในการทำงานมาก

ผมไม่กล้ามองหน้าเธอเท่าไหร่ ผมได้แต่มองออกไปนอกหน้าต่างทุกวัน....

จนวันนี้ครบ 2 เดือนที่เราเจอกันผมก็ยังไม่รู้จักเธอซักที เธอได้ทำโทรศัพท์มือถือตกไว้ในรถไฟฟ้า ผมเก็บได้ ....  นับตั้งแต่วันนั้น ผมก็ไม่รู้ว่าทำไมเธอถึงไม่ขึ้นรถไฟฟ้าอีก..ผมได้แต่รอให้เธอโทรกลับมา แต่ก็ไม่มีวี่แววเลยว่าเธอจะโทรกลับ..จนวันหนึ่งผมเจอเธอที่โรงพยาบาล พ่อเธอป่วยหนัก ( ผมทำงานที่โรงพยาบาลอยู่แล้วครับ ) ผมก็เลยนำโทรศัพท์มาให้เธอ เธอแทบจะร้องไห้เลยครับเพราะว่า..ที่พ่อเธอป่วยหนักก็เพราะว่าพ่อเธอโทรเรียกเธอให้พาไปส่งโรงพยาบาล...แต่เธอก็ไม่ได้รับรู้เพราะว่าโทรศัพท์เธออยู่ที่ผมแล้วที่ผมไม่ได้รับก็เพราะว่ามือถืดเธอแบตหมดผมก็ไม่มีที่ชาร์ต...แต่พ่อเธอก็รอดมาได้..เธอขอบคุณผมมากที่นำโทรศัพท์มาคืน เธอบอกผมว่าเธอชื่อ ส้ม
..หลังจากนั้นเราก็คบกันเป็นเพื่อนเวลานานถึง 2 ปี ผมมีความสุขมากครับ

แต่แล้ววันนั้นก็มาถึง

วันที่เธอส่งการ์ดแต่งงานให้ผม

\"นัทนี่การ์ดเรา ไปงานให้ได้นะ\"ส้มกล่าวกับผม
\"นัทแสดงความยินดีด้วยนะ\"ผมพูดกับเธอด้วยความเสแสร้งความรู้สึกจริง
เธอก็พูดเรื่องแฟนเธอที่ชื่อนายวิชตลอด ผมก็ระเบิดอารมณ์ผมในที่สุดว่า
\"ส้ม ส้มเคยรักนัทบ้างมั้ย\"
เท่านั้นส้มก็ร้องไห้แล้วก็ตะโกนกลับว่า
\"นัทนั่นแหละเคยรักส้มบ้างมั้ยตลอดเวลาที่เราคบกัน 2 ปี นัทไม่เคยรักส้มเลย นัทไม่เคยบอกรักส้มเลยสักครั้ง แล้วจะให้ส้มทำยังไง ส้มรักนัทมาตลอดเวลา ..... 2 ปี ตั้งแต่ที่เราเจอกันแล้ว ส้มเฝ้ามองนัทตลอดแต่นัทก็ไม่เคยเลยแม้จะมองกลับ นัทมองออกไปนอกหน้าต่างตลอด ทำให้ส้มคิดว่าส้มเองเป็นฝ่ายเดียวที่คิดเองตลอด...\"ส้มวิ่งไป...ส้มวิ่งหนีจากผมไปตลอดกาล......

ผมอยากวิ่งไปตามเธอไปแต่ผมก็ก้าวขาไม่ออก ผมได้แต่ยืนให้น้ำตามันรินไหลไปเอง....
ส้มไม่เคยรู้หรอกว่าผมมองออกไปนอกหน้าต่างก็เพื่อจะมองเห็นเงาของส้มสะท้อนกลับมา เห็นทุกอิริยาบถของส้ม... ผมไม่กล้าที่จะมองหน้าเธอเลยซักครั้ง ผมไม่กล้า.......

ตั้งแต่นั้นมาผมก็ไม่เคยเจอส้มอีกเลยแม้โทรไปส้มก็ไม่รับ....

ผมผิดเองที่ไม่เคยพูดว่ารักเธอเลยซักครั้ง ผมผิดเอง..........................



เรื่องนี้เป็นเรื่องจริงที่เราดัดแปลงเรื่องมาเล็กน้อย.....ถ้าเจ้าของเรื่องเห็นก็อย่าว่ากันเลยนะคะ _/I\\_


ใครอ่านแล้วช่วยโพสหน่อยนะคะ เอาคะแนนมาฝากเราด้วย เราเพิ่งเขียนเป็นเรื่องที่ 2 อ่า เรื่องแรกเรื่องMy sister น้องสาวที่รัก ลองเข้าไปอ่านดูก็ได้นะ ^^