*คำสารภาพของฆาตกร...*

เนื้อเรื่อง

*คำสารภาพของฆาตกร...*

ฉันจำได้ว่าฉันรู้จักเขามานาน..เขาอยู่กับฉันมาตลอดแม้นกระทั่งทุกวันนี้...ฉันรู้สึกเกลียดเขามากขึ้น....แต่ก็ต้องอดทนและฉันก็พยายามหนีเขาแต่ไม่เคยหนีเขาได้เลย...ฉันคิดเสมอว่าเขาคือตัวทำลายความสุขฉัน.....หลายครั้งหลายหนที่ฉันอยากจะฆ่า.ฆ่าเขาให้ตายๆไปซะที แต่ด้วยจิตสำนึกที่ผุดขึ้นมาคือศีล 5... ทำให้ฉันละความคิดไปหลายครั้ง เขารอดตายเพราะฉันอยากรักษาศีล5ให้ครบ...แต่มาช่วงหลังนี้เขายิ่งเข้ามาหาฉันบ่อยครั้ง..บางครั้งฉันอยากอยู่เงียบคนเดียวหรือเวลาที่ฉันต้องการนอนพักผ่อนให้เต็มที่...เขาก็ไม่ยอมให้เวลาที่ฉันต้องการนี้เลย...ฉันต้องทนกับความรำคาญที่เขามีให้ฉันมาตลอด...นับวันเขายิ่งทำให้โกรธเกลียดเขามากยิ่งขึ้น.. ฉันพยายามระงับความโกรธแต่ดูเหมือนเขายิ่งกวนโทสะฉัน....จนรู้สึกว่าฉันทนที่จะรักษาศีลห้าไม่แล้ว....และแล้วในวันนี้..ฉันจึงตัดสินใจแน่วแน่ที่จะ..ฆ่า...และต้องฆ่าเขา....ในที่สุดโอกาสมาหาฉันทุกคนไม่มีใครอยู่บ้านเลยฉันเรียนบ่ายเช้านี้การฆ่าคงทำได้ง่ายขึ้น..ฉันปิดประตูหน้าต่างหมดเพื่อไม่ต้องการให้ใครรู้เห็น.....ฉันขังเขาไว้ในห้องและฉันสวมวิญญาณฆาตกรฉันลงมือฆ่าเขาอย่างเลือดเย็นเพื่อให้เขาตายกว่าความแค้นฉันจะสำเร็จได้เล่นเอาฉันเองก็เกือบตาย.... จากนั้นฉันรีบทำความสะอาดอาบน้ำล้างทำความสะอาดตัวเองเพื่อทำลายหลักฐานก่อนจะไปเรียน.....วันนี้ฉันรู้สึกสับสน..จิตสำนึกหนึ่งรู้สึกสะใจ...แต่จิตหนึ่งกลัวว่าเป็นบาป..ฉันเป็นฆาตกรไปแล้วหรือนี่ ฉันถามตัวเอง...หลังจากเรียนเสรํจฉันรีบกลับบ้าน สิ่งแรกที่ฉันทำในวันนี้คือรีบเปิดประตูห้องฉัน....ภาพที่ฉันเห็นเขาคือเขานอนตายตัวแข็งทื่อ...ภายในห้องนอนฉัน
.......ฉันรู้สึกโล่งใจรีบเก็บกวาดซากๆ ของพวกเขา...และบอกกับตัวเองว่า  \"คืนนี้ฉันคงทำงานและหลับอย่างสบายเพราะว่าจะได้ไม่โดนรบกวนโดยพวกเขาอีกแน่นอน....และฉันก็ต้องขอบคุณซิลด์ท้อกซ์ ยากำจัดยุงด้วย\"