แตงกวาvsเจ รักครั้งนี้ขอชนะ - แตงกวาvsเจ รักครั้งนี้ขอชนะ นิยาย แตงกวาvsเจ รักครั้งนี้ขอชนะ : Dek-D.com - Writer

    แตงกวาvsเจ รักครั้งนี้ขอชนะ

    เมื่อเขาและเธอถูกพรหมลิขิตชักนำให้พบกันบนรถประจำทาง และถูกขีดให้ทำงานที่เดียวกันเรื่องวุ่นๆจึงเกิดขึ้น อะไรจะเกิดขึ้นโปรดติดตามคะ

    ผู้เข้าชมรวม

    658

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    2

    ผู้เข้าชมรวม


    658

    ความคิดเห็น


    2

    คนติดตาม


    0
    เรื่องสั้น
    อัปเดตล่าสุด :  5 มี.ค. 47 / 23:12 น.


    ข้อมูลเบื้องต้น
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ
      แตงกวา vs เจ รักคราวนี้ขอชนะ
      โดย icecream_soda

          เช้านี้ท้องฟ้าบอกว่าอากาศจะสดใสมากถึงมากที่สุด ที่ในเมืองไทยนี่แหละ สาวน้อยในชุด
      เอื้ยมกระโปรง ตาสวยผมสีน้ำตาลประบ่าติดกิ๊บไว้พอเก๋หอบหนังสือกลอน3-4เล่มรอรถเมล์อยู่ ขอแนะนำก่อนเลยเธอชื่อแตงกวาเป็นคนไม่ยอมใคร น่ารักที่รอยยิ้มและที่สำคัญที่ซู้ดดดดดดด…
      เธอเป็นนางเอกของเรื่องนี้เอง เมื่อรถเมล์ที่เธอมาดหมายมาถึงเธอก็ขึ้นเข้านี้คนไม่แน่นมากแต่เธอก็ไม่มีที่นั่งอยู่ดี แตงกวาของเราโหนรถด้วยท่าที่ลำบากเพราะหนังสือที่หอบไว้ ภาพนี้ไม่มีทางพ้นสายตาของชายหนุ่มที่นั่งอยู่ข้างๆได้หรอก ขอแวะก่อนสักนิส..หนึ่งชายหนุ่มผมสีดำ ผิวคล้ำท่าทางกวนๆคนนี้เขาชื่อ เจและแน่นอนเขาก็เป็นพระเอกของเรื่องนี้ กลับมาใหม่นายเจเห็นสาวน้อยของเราท่าทางน่าสงสารเลยลุกให้นั่ง แต่!!!ในขณะที่เขาลุกขึ้นนั้น คนขับเกิดเบรกกะทันหัน
      เจพระเอกหนุ่มของเราก็เสียหลักไปชนนางเอก แตงก็ไม่ทันได้ตั้งตัวเตรียมใจอะไรเล้ย…เธอเลยเซมากองข้างหน้า หนังสือกลอนเป็นตั้งก็ดันไม่รักดีลงไปกองกับพื้นหมด เมื่อแตงตั้งหลักได้เธอก็หันมาขู่แง่งๆใส่นายเจซึ่งยืนทำหน้าเด๊อด๊า
      ” นี่นาย! ชนคนอื่นก็รู้จักขอโทษมั้งสิ ข้าวของฉันหล่นหมดรู้ไหม คนอะไรเนี่ยวุ่นวายจริงๆ ”
      แล้วเธอก้มลงกวาดหนังสือทั้งหมดเข้าอ้อมแขน แล้วค้อนใส่นายเจวงใหญ่พลางเดินลงไปจากรถที่จอดพอดี ทิ้งให้นายเจยืนงง
      “ เห็นสวยไม่น่าปากจัดเลยแหะ!!! ” นายเจบ่นกับตัวเองเบาๆแล้วนั่งลงต่อไป
      …..+…..+…..+…..+…..+…..+…..+…..+…..+…..+…..+……+…..+…..+…..+…..+…..+…..+…..+…..
      “ เชิญค้า มิลคอนเนอร์ยินดีต้อนรับคะ กี่ที่ดีค่ะ ” เสียงหวานๆดังทุกครั้งที่มีลูกค้าเข้าร้าน แตงทำงานพิเศษช่วงปิดเทอมที่ร้านไอศกรีมของรุ่นพี่ที่มหาลัย ร้านเล็กๆตกแต่งแบบเก๋ๆกับพนังงานเสริฟน่ารักๆ ก็ดึงดูดลูกค้าได้มากพอดู นายเจก็เป็นคนรู้จักของเจ้าของร้านพอดี เมื่อนายเจเดินเข้าร้านมาสายตาก็สะดุดตรงที่สาวน้อยหน้าตาคุ้นรอยยิ้มมีเสน่ห์อย่างประหลาด กำลังเสริไอศกรีมอยู่ที่โต๊ะๆหนึ่งในร้าน
      “ นี่มันยัยคนเมื่อเช้านี่หว่า ” นายเจคิดแล้วเดินไปที่เคาเตอร์ซึ่งเจ้าของร้านกวักมือเรียกอยู่
      “เจเดี๋ยวนายเฝ้าเคาเตอร์คิดเงินรับออเดิฟไปนะ ไม่ต้องเสริฟแล้ววันนี้นายมาตรงกับแตงเขาพอดีเลยให้แตงเขาทำ” พี่เจ้าของร้านพูดยิ้มๆแล้วก็สั่งงานไว้
      “ ฮะพี่ป่าน ” แล้วเจก็เอากระเป๋าวางแล้ว ติดป้ายพนักงานแล้วมาทำงาน เมื่อแตงเอาใบสั่งมาวางก็เจอะหน้านายเจเข้าพอดี
      “ ช็อคซันเดย์ 1 สตอฟาเฟย์ 1 โต๊ะ …เอะ!นี่นายมาทำไมย่ะ ” แตงทำหน้างง
      “ ชั้นก็มาทำงานของชั้นนะสิ แล้วเธอน่ะมาทำไม ” เจถามต่อ
      “ ชั้นก็มาทำงานสิ เหอะ เฟอะฟะอย่างนายทำงานเดี๋ยวร้านพี่เค้าก็ขาดทุนเจ๊งกันพอดี “ แตงเยาะเย้ย
      “ แน่จริงก็มาทำงานแข่งกับฉันสิ ” นายเจท้า
      “ ได้เล้ย ใครได้เป็นพนักงานดีเด่นของเดือนนี้ชนะ คนแพ้ต้องทำทุกอย่างที่คนชนะสั่ง ”
      “ โอเค ตกลง ” แล้วทั้งสองก็แยกกันไปทำงาน
      “ คิดเหรอว่าจะชนะฉันง่ายๆน่ะ แตงกวาคอยดูเถอะ”นายเจพึมพำกับตัวเอง เมื่อวันเวลาผ่านไป…

      ทั้งสองเจอกันทุกๆวัน เกิดเป็นความสนิทสนมมากกว่าความไม่ชอบหน้าในตอนแรกๆ
      และแล้วววววววว…นายเจก็เริ่มตกหลุมรักสาวแตงเสียแล้ว แต่เรื่องที่แข่งกันนายเจก็ไม่มีวันยอมให้แตงแน่นอน ทางฝ่ายแตงก็เกิดความรู้สึกแปลกๆกับนายเจ แต่เรื่องแข่งนี้ท่าทางเธอจะไม่ยอมเหมือนกัน ทั้งคู่ทำงานกันอย่างขยันตั้งใจมากๆ จนพี่เจ้าของร้านชม เมื่อเข้าสู่อาทิตย์ที่3 ของเดือน นายเจก็ไม่เห็นหน้าใสๆของแตง วันนั้นเขาทำงานเหมือนไร้วิญญาณ ลูกค้าสั่งอย่างนายเจเอาให้อย่างหนึ่ง ทำสตอเบอร์รี่พาเฟย์ เป็นม็อคคาซันเดย์เสียนี่
      “ นี่เจ นายทำงานประสาอะไรหะ ส่งผิดๆถูกๆคิดเลขก็ผิด ทอนเงินก็ผิด ทำแก้วแตกไปไม่รู้กี่ใบแล้วหัดตั้งใจหน่อยสิ นี่!นายฟังพี่อยู่รึเปล่าเนี่ย ” พี่ป่านสวดนายเจเป็นชุดแต่นายเจก็เหม่อ ออกไปนอกร้าน พี่ป่านยักไหล่ประมาณว่าช่วยไม่ได้แล้วไปทำงานต่อ
          “ ขอโทษคะ วันนี้แตงมาสายขอโทษนะคะ ” วันต่อมาแตงกวาก็มาทำงานในสภาพโทรดสุดๆ ผมประบ่ากระเซิงตาคล้ำ สิวขึ้นไม่น่าเชื่อว่าเป็นแตงกวานายเจทำท่าเหมือนจะถามอะไรแต่แตงกวาก็รีบพลุบหายไปแต่งตัวชั้นบนร้าน
      5 นาทีผ่านไป………..
      แตงกวาออกมาในสภาพร่าเริงสดใส ผมยาวประบ่าถักเปียเล็กๆติดกิ๊บไว้2-3อัน แก้มแดงแทบไม่เห็นสิว เจตาค้าง
      “ เธอทำได้ไงเนี่ย!!! ”
      “ ง่ายๆสบายๆแตงกวาซะอย่างถอยๆฉันจะทำงานแล้ว เอะ!ว้าย!! ”
      แตงกวาเกิดก้าวพลาด ลื่นล้มเกือบจะได้ลงไปนอนวัดพื้นบันได10กว่าขั้น แต่นายเจรับไว้ทันแต่ก็ล้มไปพร้อมๆกัน เมื่อตั้งตัวได้แตงกวารีบลุกขึ้น “ ฉันจะไปทำงาน แล้ว ” แล้วเดินหนีไปใบหน้าแดงก่ำ นายเจมีใบหน้าแดงพอๆกับสาวแตง ลุกขึ้นพร้อมคลำริมฝีปากตัวเองเบาๆ แล้วเดินยิ้มลงไปด้านล่าง
      ……………………………………………………………………………………………….
      “ นี่ๆฉันชนะเธอแล้วนะแตงกวา อิอิ ดูป้ายประกาศสิ ”
      สิ้นเดือนปรากฏว่านายเจกลายเป็นพนักงานดีเด่น แตงกวาทำหน้ามุ่ยตอบอย่างไม่สบอารมณ์ว่า
      “ ฉันรู้แล้วน่า  ”
      “เอ เอาเป็นว่าคำสั่งของฉันก็คือ…ให้เธอตอบคำถามที่อยู่ในซองเงินเดือนให้ได้ล่ะกัน อะเดี๋ยวฉันไปส่งที่บ้านนะ”
      นายเจพูดพลางเดินออกไปสตาร์ทรถมอเตอร์ไซค์ของเขารอ
      ………………………………………………………………………………………………….
      “ น่านะ แตงกวาตอบคำถามเร็วหน่อยสิ คำถามแค่นี้ตอบไม่ได้เหรอ รักหรือไม่รักจ๊ะ ถ้ายังไม่ตอบฉันจะไปส่งเธอถึงบ้านทุกๆวัน เข้าไปวุ่นวายชีวิตเธอที่บ้าน ที่โรงเรียนและทุกๆที่ที่เธออยู่ ฉันจะตื้อไปเรื่อยๆล่ะคอยดูสิ ”
      นายเจพยายามตามตื้อสาวแตงมาแล้วเป็นเวลากว่า2เดือน หลังจากที่เขาได้ให้คำถามเธอไป
      “ ไม่รู้ ฉันไม่รู้ ไม่ต้องมาถามนะ ฉัน..ฉันจะเข้าเรียนแล้วไปไหนก็ไปไป๊ ” แตงกวาไล่ด้วยหน้าที่เริ่มมีเลือดฝาดแดงๆจนเกินควร แล้ววิ่งหายเข้าไปในตึกเรียนขนาดใหญ่
      นายเจอมยิ้ม “ หนีฉันไม่พ้นหรอกแตงกวา พรหมลิขิตให้เราคู่กันตั้งแต่เจอกันครั้งแรกในรถเมล์แล้ว ”
      ตะวันกำลังฉายแสงสดใส พอๆกับอารมณของหนุ่มสาวคู่นี้ด้วย
      ……………………………………………………………………………………………….
      อิอิ แล้วต่อไปใครจะมาเป็นเหยื่อพรหมลิขิตอีกเนี่ย  ก็คงต้องตามอ่านเรื่องอื่นๆต่อไปล่ะกันไม่แน่อาจเป็นคุณก็ได้

      ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

      loading
      กำลังโหลด...

      ความคิดเห็น

      ×