แตงกวา vs เจ รักคราวนี้ขอชนะ
โดย icecream_soda
    เช้านี้ท้องฟ้าบอกว่าอากาศจะสดใสมากถึงมากที่สุด ที่ในเมืองไทยนี่แหละ สาวน้อยในชุด
เอื้ยมกระโปรง ตาสวยผมสีน้ำตาลประบ่าติดกิ๊บไว้พอเก๋หอบหนังสือกลอน3-4เล่มรอรถเมล์อยู่ ขอแนะนำก่อนเลยเธอชื่อแตงกวาเป็นคนไม่ยอมใคร น่ารักที่รอยยิ้มและที่สำคัญที่ซู้ดดดดดดด
เธอเป็นนางเอกของเรื่องนี้เอง เมื่อรถเมล์ที่เธอมาดหมายมาถึงเธอก็ขึ้นเข้านี้คนไม่แน่นมากแต่เธอก็ไม่มีที่นั่งอยู่ดี แตงกวาของเราโหนรถด้วยท่าที่ลำบากเพราะหนังสือที่หอบไว้ ภาพนี้ไม่มีทางพ้นสายตาของชายหนุ่มที่นั่งอยู่ข้างๆได้หรอก ขอแวะก่อนสักนิส..หนึ่งชายหนุ่มผมสีดำ ผิวคล้ำท่าทางกวนๆคนนี้เขาชื่อ เจและแน่นอนเขาก็เป็นพระเอกของเรื่องนี้ กลับมาใหม่นายเจเห็นสาวน้อยของเราท่าทางน่าสงสารเลยลุกให้นั่ง แต่!!!ในขณะที่เขาลุกขึ้นนั้น คนขับเกิดเบรกกะทันหัน
เจพระเอกหนุ่มของเราก็เสียหลักไปชนนางเอก แตงก็ไม่ทันได้ตั้งตัวเตรียมใจอะไรเล้ย
เธอเลยเซมากองข้างหน้า หนังสือกลอนเป็นตั้งก็ดันไม่รักดีลงไปกองกับพื้นหมด เมื่อแตงตั้งหลักได้เธอก็หันมาขู่แง่งๆใส่นายเจซึ่งยืนทำหน้าเด๊อด๊า
” นี่นาย! ชนคนอื่นก็รู้จักขอโทษมั้งสิ ข้าวของฉันหล่นหมดรู้ไหม คนอะไรเนี่ยวุ่นวายจริงๆ ”
แล้วเธอก้มลงกวาดหนังสือทั้งหมดเข้าอ้อมแขน แล้วค้อนใส่นายเจวงใหญ่พลางเดินลงไปจากรถที่จอดพอดี ทิ้งให้นายเจยืนงง
“ เห็นสวยไม่น่าปากจัดเลยแหะ!!! ” นายเจบ่นกับตัวเองเบาๆแล้วนั่งลงต่อไป
..+
..+
..+
..+
..+
..+
..+
..+
..+
..+
..+
+
..+
..+
..+
..+
..+
..+
..+
..
“ เชิญค้า มิลคอนเนอร์ยินดีต้อนรับคะ กี่ที่ดีค่ะ ” เสียงหวานๆดังทุกครั้งที่มีลูกค้าเข้าร้าน แตงทำงานพิเศษช่วงปิดเทอมที่ร้านไอศกรีมของรุ่นพี่ที่มหาลัย ร้านเล็กๆตกแต่งแบบเก๋ๆกับพนังงานเสริฟน่ารักๆ ก็ดึงดูดลูกค้าได้มากพอดู นายเจก็เป็นคนรู้จักของเจ้าของร้านพอดี เมื่อนายเจเดินเข้าร้านมาสายตาก็สะดุดตรงที่สาวน้อยหน้าตาคุ้นรอยยิ้มมีเสน่ห์อย่างประหลาด กำลังเสริไอศกรีมอยู่ที่โต๊ะๆหนึ่งในร้าน
“ นี่มันยัยคนเมื่อเช้านี่หว่า ” นายเจคิดแล้วเดินไปที่เคาเตอร์ซึ่งเจ้าของร้านกวักมือเรียกอยู่
“เจเดี๋ยวนายเฝ้าเคาเตอร์คิดเงินรับออเดิฟไปนะ ไม่ต้องเสริฟแล้ววันนี้นายมาตรงกับแตงเขาพอดีเลยให้แตงเขาทำ” พี่เจ้าของร้านพูดยิ้มๆแล้วก็สั่งงานไว้
“ ฮะพี่ป่าน ” แล้วเจก็เอากระเป๋าวางแล้ว ติดป้ายพนักงานแล้วมาทำงาน เมื่อแตงเอาใบสั่งมาวางก็เจอะหน้านายเจเข้าพอดี
“ ช็อคซันเดย์ 1 สตอฟาเฟย์ 1 โต๊ะ
เอะ!นี่นายมาทำไมย่ะ ” แตงทำหน้างง
“ ชั้นก็มาทำงานของชั้นนะสิ แล้วเธอน่ะมาทำไม ” เจถามต่อ
“ ชั้นก็มาทำงานสิ เหอะ เฟอะฟะอย่างนายทำงานเดี๋ยวร้านพี่เค้าก็ขาดทุนเจ๊งกันพอดี “ แตงเยาะเย้ย
“ แน่จริงก็มาทำงานแข่งกับฉันสิ ” นายเจท้า
“ ได้เล้ย ใครได้เป็นพนักงานดีเด่นของเดือนนี้ชนะ คนแพ้ต้องทำทุกอย่างที่คนชนะสั่ง ”
“ โอเค ตกลง ” แล้วทั้งสองก็แยกกันไปทำงาน
“ คิดเหรอว่าจะชนะฉันง่ายๆน่ะ แตงกวาคอยดูเถอะ”นายเจพึมพำกับตัวเอง เมื่อวันเวลาผ่านไป
ทั้งสองเจอกันทุกๆวัน เกิดเป็นความสนิทสนมมากกว่าความไม่ชอบหน้าในตอนแรกๆ
และแล้วววววววว
นายเจก็เริ่มตกหลุมรักสาวแตงเสียแล้ว แต่เรื่องที่แข่งกันนายเจก็ไม่มีวันยอมให้แตงแน่นอน ทางฝ่ายแตงก็เกิดความรู้สึกแปลกๆกับนายเจ แต่เรื่องแข่งนี้ท่าทางเธอจะไม่ยอมเหมือนกัน ทั้งคู่ทำงานกันอย่างขยันตั้งใจมากๆ จนพี่เจ้าของร้านชม เมื่อเข้าสู่อาทิตย์ที่3 ของเดือน นายเจก็ไม่เห็นหน้าใสๆของแตง วันนั้นเขาทำงานเหมือนไร้วิญญาณ ลูกค้าสั่งอย่างนายเจเอาให้อย่างหนึ่ง ทำสตอเบอร์รี่พาเฟย์ เป็นม็อคคาซันเดย์เสียนี่
“ นี่เจ นายทำงานประสาอะไรหะ ส่งผิดๆถูกๆคิดเลขก็ผิด ทอนเงินก็ผิด ทำแก้วแตกไปไม่รู้กี่ใบแล้วหัดตั้งใจหน่อยสิ นี่!นายฟังพี่อยู่รึเปล่าเนี่ย ” พี่ป่านสวดนายเจเป็นชุดแต่นายเจก็เหม่อ ออกไปนอกร้าน พี่ป่านยักไหล่ประมาณว่าช่วยไม่ได้แล้วไปทำงานต่อ
    “ ขอโทษคะ วันนี้แตงมาสายขอโทษนะคะ ” วันต่อมาแตงกวาก็มาทำงานในสภาพโทรดสุดๆ ผมประบ่ากระเซิงตาคล้ำ สิวขึ้นไม่น่าเชื่อว่าเป็นแตงกวานายเจทำท่าเหมือนจะถามอะไรแต่แตงกวาก็รีบพลุบหายไปแต่งตัวชั้นบนร้าน
5 นาทีผ่านไป
..
แตงกวาออกมาในสภาพร่าเริงสดใส ผมยาวประบ่าถักเปียเล็กๆติดกิ๊บไว้2-3อัน แก้มแดงแทบไม่เห็นสิว เจตาค้าง
“ เธอทำได้ไงเนี่ย!!! ”
“ ง่ายๆสบายๆแตงกวาซะอย่างถอยๆฉันจะทำงานแล้ว เอะ!ว้าย!! ”
แตงกวาเกิดก้าวพลาด ลื่นล้มเกือบจะได้ลงไปนอนวัดพื้นบันได10กว่าขั้น แต่นายเจรับไว้ทันแต่ก็ล้มไปพร้อมๆกัน เมื่อตั้งตัวได้แตงกวารีบลุกขึ้น “ ฉันจะไปทำงาน แล้ว ” แล้วเดินหนีไปใบหน้าแดงก่ำ นายเจมีใบหน้าแดงพอๆกับสาวแตง ลุกขึ้นพร้อมคลำริมฝีปากตัวเองเบาๆ แล้วเดินยิ้มลงไปด้านล่าง
.
“ นี่ๆฉันชนะเธอแล้วนะแตงกวา อิอิ ดูป้ายประกาศสิ ”
สิ้นเดือนปรากฏว่านายเจกลายเป็นพนักงานดีเด่น แตงกวาทำหน้ามุ่ยตอบอย่างไม่สบอารมณ์ว่า
“ ฉันรู้แล้วน่า  ”
“เอ เอาเป็นว่าคำสั่งของฉันก็คือ
ให้เธอตอบคำถามที่อยู่ในซองเงินเดือนให้ได้ล่ะกัน อะเดี๋ยวฉันไปส่งที่บ้านนะ”
นายเจพูดพลางเดินออกไปสตาร์ทรถมอเตอร์ไซค์ของเขารอ
.
“ น่านะ แตงกวาตอบคำถามเร็วหน่อยสิ คำถามแค่นี้ตอบไม่ได้เหรอ รักหรือไม่รักจ๊ะ ถ้ายังไม่ตอบฉันจะไปส่งเธอถึงบ้านทุกๆวัน เข้าไปวุ่นวายชีวิตเธอที่บ้าน ที่โรงเรียนและทุกๆที่ที่เธออยู่ ฉันจะตื้อไปเรื่อยๆล่ะคอยดูสิ ”
นายเจพยายามตามตื้อสาวแตงมาแล้วเป็นเวลากว่า2เดือน หลังจากที่เขาได้ให้คำถามเธอไป
“ ไม่รู้ ฉันไม่รู้ ไม่ต้องมาถามนะ ฉัน..ฉันจะเข้าเรียนแล้วไปไหนก็ไปไป๊ ” แตงกวาไล่ด้วยหน้าที่เริ่มมีเลือดฝาดแดงๆจนเกินควร แล้ววิ่งหายเข้าไปในตึกเรียนขนาดใหญ่
นายเจอมยิ้ม “ หนีฉันไม่พ้นหรอกแตงกวา พรหมลิขิตให้เราคู่กันตั้งแต่เจอกันครั้งแรกในรถเมล์แล้ว ”
ตะวันกำลังฉายแสงสดใส พอๆกับอารมณของหนุ่มสาวคู่นี้ด้วย
.
อิอิ แล้วต่อไปใครจะมาเป็นเหยื่อพรหมลิขิตอีกเนี่ย  ก็คงต้องตามอ่านเรื่องอื่นๆต่อไปล่ะกันไม่แน่อาจเป็นคุณก็ได้
ข้อความที่โพสจะต้องไม่น้อยกว่า {{min_t_comment}} ตัวอักษรและไม่เกิน {{max_t_comment}} ตัวอักษร
กรอกชื่อด้วยนะ
_________
กรอกข้อมูลในช่องต่อไปนี้ไม่ครบ
หรือข้อมูลผิดพลาดครับ :
_____________________________
ช่วยกรอกอีกครั้งนะครับ
กรุณากรอกรหัสความปลอดภัย
ความคิดเห็น