รักเกือบใสของมัน 2 คน

เนื้อเรื่อง

วานที่ - / * / + (ไม่ขอบอกนะเด๋วไปแทงหวยกานแล้วมะถูกจามาว่ากาน)เป็นวันเกิดเพื่อนเราเอง
มานก็จายดีนะ เอาเค้กมาเลี้ยง อร่อยดีแต่เนื้อแข็งไปหน่อยนะปรับปรุงด้ย
(อ๋อลืมแนะนำใช่ปะ มานชื่อ \"กุ้ง\" อะเปงคนดีที่เราไว้ใจที่สุดเยย)
พวกเรากินเค้กมานได้ไม่นานก็อิ่มเลยแอบเอาขึ้นห้อง (ขอบอกตอนเอาขึ้นอะระทึกใจมักๆ) แต่ลองนึกดูนะ
คนในกลุ่มทุกคนเอาชัอนจ้วงเลย มีเราโชคดีที่ กุ้ง ตัดมาให้ก่อน แต่ยังไปจ้วงกะเค้าอีกแหนะแบบว่ามานน่าหนุกกว่าอะ
นึกออกยางว่าหน้าเค้กจาเปงงัย คงสวยเริศเลยเนอะ ได้รับการตกแต่งเพิ่มจากศิลปินทั้ง 9 แห่งกลุ่ม
ขึ้นห้องไปก็เอาเค้กซ่อน(ใต้โต๊ะ กุ้ง อะแหละ)แล้วเรียน \"ภาษาฝรั่งเศส\" พอเรียนจบก็เรียน \"การปกครองโลก\" อาจารย์เค้าจายดี
เลยปล่อยเล่น (พอดีเปงวานครู) สักพักก็มีเพื่อนกลุ่มข้างๆเห็นเค้กเลยเอาออกมากิน
ตอนแรกเราก็ให้กุ้งป้อนนะ(ลืมบอก เอาช้อนขึ้นไปด้วย 2 คัน)แต่อีกกลุ่มอะดิแมร่งใช้มือ เราอึ้งเลย
ใจก็อยากลองนะแต่ไม่กล้าอะ(แหะแหะ)
เอ้าต่อๆไม่นอกเรื่องและ
ถึงตอนเราให้กุ้งป้อนใช่ปะ ป้อนไปไปมามาช้อนก็ไปตกอยู่ที่นางเอกของเรื่อง ใช่แว้ว ช้อนไปตกอยู่ที่....
\"หน่อไม้\" แล้วมานก็เที่ยวป้อนทุกคนเลย จนกระทั่ง....
หน่อไม้ไปป้อนพระเอกแน่นอนอยู่แว้ว \"พัฟ\" นั่นเอง
\"พัฟ อ้าม\" นางเอกแสนหวาน(+แบน)ของเราป้อนพระเอกสุดเฮง(ซวย)
\"...O_o...\"คนทั้ง 2 กลุ่มนั่ง(และยืน)อึ้งเลย
///O_o/// (หน้าพัฟ)
?_?(หน้าหน่อไม้)
\"ฮี้ววววววววววววววว\"คงรู้นะว่าเสียงคาย
มีเสียงเชียร์แบบนี้พระเอกของเรื่องมีหรือจากล้ากินใช่ปะ
\"ไม่กินก็อย่ากิน\" ว้านางเอกงอนแว้ว
\"งั้นเค้ากิน ไม่เอาครีมนะ ป้อนดีดีดิ\" ผู้เล่าเจือก
\"อะ\" นางเอกของเราป้อน
(*-_-)โหพระเอกจาฆ่าเราแว้วแต่ยางมะตาย
*-----*จบชั่วโมง*-----*
*-----*ชั่วโมงใหม่*-----*
เรียน เรียน เรียน เรียน เรียน เรียน เรียน เรียน
*-----*ตอนเย็น*-----*
\"เฮ้ย \"ไม้\" (ขี้เกียจพิมอะ รู้ไว้นะว่าเปงชื่อย่อนางเอก)เล่นวอลเล่กาน\"
\"ไม่อะไม่มีรม\"ไม้ตอบ
O_o
\"เปงไรป่าววะ\"เผือก(เพื่อนอีกคนในกลุ่ม)ถาม
\"ป่าว\"ไม้ตอบพร้อมยิ้มเหยๆให้เพื่อนสบายใจ
เหล่า 8 ซี้(ไม่รวมไม้นะ)รู้กานเลยว่าเรื่องไร
*-----*กลับบ้าน*-----*
ตี้ ต่า ตู น่า นัร ...(เปิดเพลง)
ติ๊ก ติ๊ก (เจษดาเอ้ยไม่ช่ายที่จิงคือเปิดm)
ตุ๊ง ไอ้พัฟมานจาคุย คุยก็ได้ ไงพ....ติ๊ง กาเทยชั้นนำของโลกเข้ามาเราเลยยกเรื่องไม้มาคุย
\"พัฟ ไม้ป้อนเค้กแล้วแกมะกินมานเสียใจนะ\"
\"มานบอกเหรอ\"
\"ลองเป็งแกดูดิแกจาเสียใจปะ\"
\"...\"คุยอีกยาวถ้าอยากรู้ก็มาถามละกานขี้เกียจพิมแต่ใจความคือ เราบอกให้พัฟรู้ว่า ไม้ เสียใจ(ขอบอกเลยว่าคุณพระเอกของเรื่องกลุ้มจายมักมักเลย)
*-----*เวลาผ่านไป1อาทิตย์*-----*
ติ๊ง ยุ ต๊อ....เรากำลังเลือกเพลงมือถือเล่นอยู่
ผึบ...
เสียงคนนั่ง ทีแรกเราก็ไม่สนจายหรอกแต่พอเงยหน้าขึ้น...
\"อ้าว พ(เราเรียกพัฟบว่า พ นะ)ไมมานั่งตรงนี้อะ\"
\"ป่าว ไมเหรอ\"
\"ไม่มีไร แค่ตกใจอะ\"
\"เราก็เหมียนกาน ไม่คิดว่าเธอจาสนใจในมือถือขนาดนี้\"(แง้ว เด๋วฟ้องนางเอกเรย)
\"เหรอ\"
\"แล้วเพื่อนเธอไปใหนกานหมดอะ\"
\"อ๋อ ไม้ ไปเซ..เอ๊ะ ถามถึงใครเป็นพิเศสอะป่าว\"
///^-^/// \"ป่าว แค่ลองถามดูอะ\"
\"เหรอออออออออออ\" เราลาก
\"อืม แค่ถามดูเฉยๆอะ\"
\"เหรออออออออออออออออ\"
//////^-^////// \"อืม\"
นึกเรื่องคุยไม่ออกแว้ว อ้อ! มีอีกเรื่องนี่หว่า
\"นี่ พ ไม้เค้าเสียใจเจงๆนะ ที่ป้อนเค้กแล้วไม่กินอะ\"
O_o \"เหรอ แล้วเราจาทำไงดีเนี่ย\"(ว้าว แคร์กานจาง)
\"ก็ไปขอโทษไม้ดิ\"
\"โห ถ้าเราไปขอโทษพวกเธอจาคิดไงเนี่ย\"
\"งั้นวันจันทร์เราเอาเค้กมา พ ก็ป้อนไม้แล้วกานนะ\"
////^-^///// \"จาบ้าเหรอ(ถ้ากล้าเราไม่รอเธอเอามาหรอก)\"
\"มานมีให้เลือกแค่ 2 ทางหนิ เรวเรวด้วยเราอยากให้เพื่อนเราเปงเหมียนเดิมอะ\"
\"อืม\"
ตือ ตื่อ ตือ ตื....(โทรศัพเราเข้า)
\"โหลอย....\"(คุยกะพ่อ)
\"เราไปแล้วนะ พ่อมา คิดดีดีนะ\"
(ยางสั่งอีกเรานี่ น่าจารู้นะว่ายางงายพระเอกก็ต้องแคร์นางเอกอยู่แว้ว แบอะจางเนอะ)
\"อืม เราจาทามงายดีเนี่ย\" พ นั่กกลุ้มจายอยู่คนเดียว
*-----*กลับบ้าน*-----*
*-----*ถึงบ้าน*-----*
ตี้ ต่า ตู น่า นัร ...(เปิดเพลง)
ติ๊ก ติ๊ก (เปิดm)
ติ๊ง อ้าว พ ออนอยู่ดีเลย
\"ขอโทษไม้หรือยางอะ\"
\"ยางเราไม่กล้าโทร เด๋วคนที่บ้านได้ยิน\"
\"ก็ที่ร.ร.ดิ\"
\"พวกเธอจาคิดไงเนี่ย\"(คิดแบบที่เมิงเป็นอะแหละ)
\"เป็นลูกผู้ชาย กล้าทำ กล้ารับดิ\"(เราหมายถึงกล้าชอบ กล้าจีบนะ)
\"อืม มานยางมะมีโอกาศนี่\"(จีบต้องมีโอกาศด้วยเหรอ)
\"เด๋วหาให้ป่าว\"(จาทิ้งให้อยู่ในห้อง 2 คนเรยเรอยากอุ้มหลาน)
\"ไม่ต้อง\"(เออลืมไป พ ชวนไม้เองได้หนิไม่ต้องในห้อง)
แว๊กเน็กหมด อด(ใส่ไฟ?)เลยเรา
\"แค่นี้ก่อนนะคิดดีดีหละ\"(ยางเหลืออีก 3 นาที)
\"อืม นอนไม่หลับแน่เลย\"(มานกล้าพิมได้ไงเรายางมะรู้เลย)
5555555เราขำกร๊ากเลย
*-----*วานต่อมา*-----*
เรียน เรียน เรียน เรียน เรียน เรียน เรียน เรียน เรียน
*-----*พัก*-----*
เรียน เรียนเรียน เรียน
*-----*จบชั่วโมงที่6(วอลเล่)*-----*
ฉอด ฉอด ฉ... เราคุยกะไม้อยู่
จึ๊งๆๆๆๆๆๆไรมะรู้มาจิ้มไม้(เหมี่ยนจิ้มอุจาระเลยเนอะ)
เรา+ไม้ก็ต้องหันไปมองดิว่าใครเห็นไม้เปงอุจจาระ(วะ?)
O_o(หน้าไม้)
^-^(หน้าคนจิ้ม ซึ่งก็คือพระเอกพัฟไง)
\"อ้าว พมี\'ไร \"ไม้งง
\"มานี่หน่อยดิ\"
O_o(หน้าไม้)
ไม้งงนิดหน่อย(?)ก่อนเดินตามไป
\"เอ่อ...คือ...ร..เรื่องวันนั้นอะเราขอโทษนะ\" พ พูด
\"อ๋อเรารู้แล้ว เรื่องเค้กใช่ไม้\"
\"อืม\"
\"เราอะไม่ได้คิดอารายหรอก ไอ้วายมานใส่ไฟเรา\"
O_o(หน้าพัฟ)
(-_-^)(หน้าเรา)
(-_-*)(หน้าไม้)
^-^\"(หน้าเราอีกรอบ)
(-_-O=กรี้ดดดดดดดดดดดดดดจบดีก่า
t-_-t(เราเดาว่าเป็นคนอ่านนะ)
*-----*เรื่องรักเกือบใสของมัน2คนก็จบลงเพียงเท่านี้(เพราะถ้าไม่จบเรื่องชีวิตเราจบก่อนแน่ToT)*-----*
ปล.คงจามีคนสงสัยว่าทามมายถึงชื่อเรื่องว่ารักเกือบใสของมัน2คนใช่ปะ?
ถ้าใช่ก็จะขอชี้แจงไว้ ณ ที่นี้
1.ที่ไม่ใสเพราะต้องให้คนแต่งช่วยเปงแม่สื่อให้อะดิ(ขืนปล่อยไม่ยุ่งมีหวัง...เฮ่อไม่อยากกล่าวถึง)
2.ก็ตอนจบมานจารักกานอะป่าวเรายางไม่รู้เลยก็เลยใช้คำว่าเกือบไง
3.ฯลฯ(คิดไม่ออกแว้วถ้าคิดออกเมื่อไหร่จามาเติมให้แว้วกานนะ)