ความรักของฉันหัวใจของเธอ

เนื้อเรื่อง

เป็นเรื่องราวของ\"ฝ้าย\"และ\"บอย\"  ฝ้ายได้หลงรักชายคนหนึ่งชื่อบอย ฝ้ายอายไม่กล้าจะบอกได้แต่เขียนไว้ในไดอารี่ว่ารักพี่บอยมากได้แต่ฝันถึงพี่บอยทุกวัน
  ~วันหนึ่ง~ ฝ้ายได้พบกับพี่บอยที่ร้านอาหารโดยที่พี่บอยนั่งกินข้าวกับเพื่อนอยู่อีกโต๊ะหนึ่งส่วนฝ้ายนั่งกินข้าวอยู่คนเดียว
ฝ้าย:(นึกในใจ) ดีใจจังเลยที่ได้พบกับพี่บอย แต่ถึงยังไงก็ไม่ได้คุยกันอยู่ดี
  อยู่ดีๆพี่บอยก้อเดินเข้ามาหาฝ้ายแล้วถามว่า
บอย:นั่งทานข้าวคนเดียวหรอครับ
ฝ้าย:ค่ะ แล้วพี่บอยมาทำอะไรหรอค่ะ(ฝ้ายพูดด้วยท่าทางเขินๆ)
บอย:อ๋อ! พี่มากินข้าวกับเพื่อน แต่พี่จะไม่กินกับเพื่อนแล้วล่ะ
ฝ้าย:อ้าว! ทำไมล่ะค่ะ (ฝ้ายพูดด้วยท่าทางงง)
บอย:ก็เพราะพี่จะมานั่งกินข้าวกับน้องไง
บอย:น้องชื่ออะไรหรอ??
ฝ้าย:ชื่อฝ้ายค่ะ (ฝ้ายตอบด้วยน้ำเสียงที่ปลื้มใจสุดๆ)
บอย:ชื่อฝ้ายหรอ?? อืม...ชื่อน่ารักดี
ฝ้าย:ขอบคุณค่ะ
ฝ้าย:เอ่อ...ต้องไปแล้วนะค่ะ คือว่า...กลับเย็นเดี๋ยวคุณแม่ว่าเอานะค่ะ ไปก่อนนะค่ะ ... บายค่ะ
บอย:บายครับ
  พอฝ้ายถึงบ้าน ฝ้ายก็กลับไปเขียนไดอารี่ว่าวันนี้ได้คุยกับพี่บอยแล้วฝ้ายก็นอนหลับฝันถึงพี่บอยเหมือนทุกคืน
            ~เช้าวันต่อมา~ ฝ้ายได้ไปเดินซื้อของที่ตลาดแต่ฝนตกพอดีฝ้ายจะรีบกลับแต่ฝ้ายเจอกับพี่บอยพอดีฝ้ายจึงเข้าไปทัก
ฝ้าย:สวัสดค่ะพี่บอย..มาทำอะไรที่นี่หรอค่ะ??
บอย:อ๋อ...พี่มาซื้อของอ่ะ...พี่จะกลับแล้วแต่บ้านพี่มันไกลรถคงติดอ่ะ..ทำไงดีเนี่ย
ฝ้าย:งั้นพี่บอยไปอยู่ที่บ้านฝ้ายก่อนก็ได้วันนี้ พ่อกับแม่ไม่อยู่ไปต่างจังหวัดค่ะ
บอย:อืม...ก้อได้ แต่?จะดีหรอ
ฝ้าย:ไม่เป็นไรหรอกค่ะเพื่อนกัน
บอย:อืม
    ~ถึงบ้านฝ้าย~
ฝ้าย:ตามสบายนะค่ะพี่คิดว่าเป็นบ้านของตัวเองนะค่ะ
บอย:อืมจ๊ะ
ฝ้าย:เอ่อ....พี่บอยค่ะ
บอย:อะไรหรอฝ้าย??
ฝ้าย:คือ.....ฝ้ายชอบพี่บอยค่ะ
บอย: !!!!!!!
ฝ้าย:เอ่อ...พี่บอยไม่ชอบฝ้ายก็ไม่เป็นไรนะค่ะ เป็นพี่น้องกันก็ได้ค่ะ
บอย:เอ่อ....ความจริงพี่ก็ชอบฝ้ายอยู่เหมือนกันนะ
ฝ้าย:จริงหรอะค่ะ! ดีใจจังเลย
บอย: อืม....(พี่บอยทำหน้าแดง)
ฝ้าย:งั้นฝ้ายไปนอนก่อนนะ
   ฝ้ายเดินขึ้นห้องไปพี่บอยก็เดินตามขึ้นไปจนถึงหน้าประตูห้อง
ฝ้าย:พี่บอยนอนข้างล่างนะค่ะ ตรงโซฟาน่ะค่ะ
บอย:อืม พี่รู้แต่.......
   พี่บอยเอาหน้าเข้ามาใกล้ฝ้าย ฝ้ายอายจนหน้าแดง ...พี่บอยเลยหอมแก้มฝ้าย
ฝ้าย:.............(เขินจนหน้าแดง)
บอย:พี่ไม่ทำอะไรฝ้ายหรอก เพราะฝ้ายยังเด็ก
ฝ้าย:อืม.......ค่ะ (ฝ้ายเขินจนพูดอะไรไม่ถูก)
   ตกกลางคืนฝ้ายห่วงพี่บอยจึงเดินลงไปดูชั้นล่างเห็นพี่บอยนั่งดูหนังอยู่
ฝ้าย:ยังไม่นอนอีกหรอค่ะ
บอย:ยังจ๊ะ
บอย:มานั่งสิ
ฝ้าย:ค่ะ
  ตอนนั้นเองพอฝ้ายนั่งลงที่โซฟา พี่บอยก็นอนลงมาที่ตักฝ้าย
ฝ้าย:พี่บอยอ่ะ....ทำอะไรค่ะ....(ฝ้ายเขินอาย)
บอย:ก้อพี่อยากนอนหนุนตักฝ้ายอ่ะ ...ได้มั๊ยล่ะ
ฝ้าย:ได้สิค่ะ
  15นาทีต่อมาพี่บอยก็หลับไป
     ~ เช้าวันรุ่งขึ้น ~
บอย:ฝ้าย....เมื่อคืนได้นอนหรือเปล่า??
ฝ้าย:ไม่ได้นอนเลยค่ะ ...เมื่อคืนนั่งดูหน้าพี่บอยนอนหลับทั้งคืนเลย(ฝ้ายเขินจนหน้าแดง)
บอย:ง้นพี่กลับก่อนนะ...เอ่อเย็นนี้เจอกันที่เซ็นทรัลนะ
ฝ้าย:ค่ะ
    ตอนเย็น
   พี่บอยมาเจอฝ้ายตามที่นัด แต่พี่บอย..มาเจอกับ
ฝ้าย:ขอโทดค่ะ
ผู้ชายคนหนึ่ง:ไม่เป็นไรครับ
   ฝ้ายทำน้ำหกใส่ชายคนหนึ่งฝ้ายจึงเอาผ้าเช็ดหน้าให้เข้าเช็ด พี่บอยมาเห็นเขาพอดีพี่บอยเข้าใจผิดจึงเดินหนีไป
ฝ้ายเห็นพี่บอยเดินหนีไปจึงวิ่งไปหา
ฝ้าย:พี่บอยจะไปไหนค่ะ
บอย:พี่เห็นนะเมื่อกี้ฝ้ายคุยกับใครน่ะ
ฝ้าย:พี่บอยเข้าใจผิดนะค่ะคือ..
บอย:ไม่ต้องมาพูดฝ้ายหลอกพี่หรอ พี่รักฝ้ายจริงนะ
ฝ้าย:พี่บอย...ฝ้าย...
บอย:ไม่ต้องมาพูดเลย เราจบกันแค่นี้นะ
ฝ้าย:พี่บอยค่ะ...เดี๋ยวสิค่ะ...อย่าพึ่งไป
   พี่บอยเดินจากไปโดยไม่ฟังฝ้ายพูดเลยแม้แต่นิด
      ~บ้านฝ้าย~
    ฝ้ายกลับบ้านไปแล้วไปเขียนไดอารี่เขียนถึงเรื่องของวันนี้ ฝ้ายยังเสียใจไม่หายกับเรื่องพี่บอยจนโรคหัวใจฝ้ายกำเริบ
พ่อกลับมาบ้านเห็นฝ้ายเจ็บหน้าอกจึงพาไปที่โรงพยาบาล
   ~ถึงร.พ.~
ฝ้าย:พ่อ....ฝ้ายขอร้องให้พ่อทำอะไรอย่างหนึ่งได้มั๊ยค่ะ
พ่อ:อืม...ได้สิ
ฝ้าย:ขอให้พ่อไปตามพี่บอยมานะค่ะ ขอร้องนะค่ะแล้วพ่อก็.......
   พ่อรีบไปตามหาบอยทันที
พ่อ:บอยใช่มั๊ย
บอย:ใช่ครับ
พ่อ:ตามมานี่เร็วเข้า....ไม่มีเวลาแล้ว
บอย: ?????
  ~ถึงร.พ.~
พ่อ:ฝ้ายพ่อพามาแล้ว
ฝ้าย:พี่บอย(น้ำเสียงของฝ้ายสั่นคลอน)
บอย: ฝ้าย!เป็นอะไรทำไมไม่บอกพี่ล่ะ
ฝ้าย:พี่บอยค่ะ....เรื่องเมื่อเย็นนะพี่บอยเข้าใจผิดนะค่ะคือว่า..............
   ฝ้ายได้เสียชีวิตลงขณะที่ฝ้ายยังพูดไม่จบ
บอย:ฝ้าย!(บอยตะโกนเสียงดังลั่นร.พ.)
พ่อ:อ่ะ....บอยฝ้ายเข้าฝากให้บอย
  บอยหยิบไดอารี่ของฝ้ายมาเปิดอ่าน ในนั้นมีแต่เร่องของพี่บอยเขียนเต็มไปหมดบอยอ่านไปจนถึงวันนี้ที่ฝ้ายเขียนไว้เป็นวันสุดท้าย
ฝ้ายเขียนว่า\"วันนี้พี่บอยเข้าใจฝ้ายผิด ความจริงฝ้ายทำน้ำหกใส่ชายคนหนึ่งฝ้ายจึงเอาผ้าเช็ดให้บังเอิญเค้ารู้จักกับเพื่อนฝ้ายเค้าจับหน้าฝ้ายได้เลยคุยกัน แต่ พี่บอยมาเห็นเข้า จึงเข้าใจผิด ฝ้ายเสียใจมากเลย  ฝ้ายขอโทษนะคะที่ไม่รีบบอกให้พี่บอยเข้าใจ แต่พี่บอยเดินจากไปแล้ว
ฝ้ายอยากบอกพี่บอยว่า \"ฝ้ายอยากบอกว่ารักพี่บอยมากนะค่ะ\"
      นั่นเป็นหน้าสุดท้ายที่ฝ้ายเขียน
บอยจับมือฝ้ายแล้วบอกกับฝ้ายว่า \"ฝ้ายพี่ขอโทษนะ พี่ก็รักฝ้ายมากเหมือนกันนะ\"

หลายปีต่อมา บอยก็ไม่รักใครอีกเลย บอยปฏิเสธคนที่มายบอกรักกับบอยทุกคน จนป่านนี้บอยยังไม่มีแฟนใหม่อีกเลย
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------