รักเธอจนหมดหัวใจ

เนื้อเรื่อง

วันนี้เป็นวันที่อากาศร้อนที่สุดในรอบหนึ่งปี  กรมอุตุบอกว่าวันนี้อุณหภูมิ 36 องศา
\"แพทวันนี้ไปกินไอติมกัน\"ยัยเอยเพื่อนซี้ฉันชวน
\"ไม่เอาอ่ะไม่มีเงิน\"
\"ฉันเลี้ยงเอง\"
\"เลี้ยงในโอกาสอะไรอ่ะ\"
\"ก็ที่ฉันคบกับเพ่แบดครบ100วันไง\"
\"อ้าว!ครบ100วันแล้วหรอ  ทำไมมันเร็วจังวะ\"
\"แล้วจะไปป่าว\"
\"ไปดิมีคนเลี้ยงทั้งที\"
\"ไม่ชวนฉันเลยนะ เป็นเพื่อนสนิทกันแท้ๆ\" คุยกันอยู่ดีๆยัยซันเพื่อนซี้อีกคนก็ทะลุกลางป้อง
\"ก็ชวนแนทเสร็จแล้วก็จะไปชวนไง\"ยัยเอยแก้ตัว
\"พอเลยทั้งคู่ไปด้วยกันทั้งหมดนี่แหละ\"
\"ก็ได้นะเห็นแก่เธอนะแพท\" ยัยซันพูด
   ลืมแนะนำตัวไปเลยเฮะๆ ฉันชื่อ แพท อยู่ ม..3  อายุ 15 ปี มีเพื่อนเป็นกลุ่มใหญ่  แต่ที่ซี้ที่สุดคือ ยัยเอยกับยัยซันทั้งสองคือเพื่อนที่สนิทกันมาตั้งแต่เล็ก พ่อแม่พวกเราก็เลยไม่ว่าเวลาที่ไปไหนมาไหนด้วยกัน ทำให้พวกเรายังซี้ปึก
+++++++++++++ร้านเซเวนเซ่น+++++++++++++
\"รับอะไรดีคะ\"เพ่พนักงานถามเรา
\"ฉันเอาสติกกี้ชูวี่”ฉันเป็นคนสั่งคนแรกแล้วตามด้วยยัยซัน
“เอาช็อคโกแลตซันเดย์”
“ส่วนฉันเอาไอติมโซดา”
*************************ผ่านไป3นาที**********************************
พวกเราก็ได้ไอติมที่สั่งกันครบ แล้วฉันก็เหลือบไปเห็น เต้ นี่  แล้วเค้ามากับใครกันนะ?
อ้อ! นั้นมันยัยเปิ้ล  ยัยเปิ้ลหล่อนเป็นคนที่ป็อปที่สุดในห้องเลยแหละ  แต่ฉันก็รองจากยัยเปิ้ลเนี้ยแหละ เพราะฉันตัวเล็กกว่ายัยเปิ้ล   แล้วยัยเปิ้ลมากับสุดหล่อของชั้นได้ไงเนี้ย  -_-
“หวัดดีเปิ้ล”ยัยเอยเดินเข้าไปทัก
“หวัดดีเอย  มาทำอะไรกันหรอ”
“พวกเรามากินไอติมกัน  แล้วพวกเทอ2คนมาด้วยกันได้ไงอ่ะ”
“คือ.......ชั้นกับเต้เราเป็นแฟนกันอ่ะ”
“แล้วทำไมชั้นไม่รู้เลยอ่ะ”
“คือเรา 2 คนไม่อยากให้ใครรู้อ่ะ รู้แล้วเงียบเลยนะ”
“งั้นพวกเราไปก่อนนะ”
“อือ บาย”
“บาย”
แล้วพวกเราสามคนก็ออกจากร้านไอติม  แล้วก็แยกย้ายกันกลับบ้าน
“แพทอย่าคิดมากนะ”
“ก็ไม่ได้คิดมากหนิ”
ระหว่างทางที่ชั้นเดินกลับบ้าน ตุบ!!!! เดินอยู่ดีๆก็มีคนวิ่งมาชนชั้น แต่หน้าตาก็ใช้ได้นะ หน้าคุ้นๆ ใครนะ อ๋อ!เขาคือ เป้
“ขอโทษคับ”
“ทีหลังหัดมองทางบ้างดิ”
“เทอ คือ แพทใช่ป่ะ”
“อือ รู้จักเราด้วยหรอ”
“รู้สิ เทอออกจะน่ารัก แถมยังป็อปด้วย”
“งั้นชั้นไปแล้วนะ”
“เจอกันที่โรงเรียนพรุ่งนี้นะ”
“นายคิดจะไปโรงเรียนแล้วหรอ”
แล้วชั้นก็เดินจากเค้าไป  กลับมาถึงบ้านชั้น  ชั้นก็อาบน้ำก่อนจะนอนก็ต้องลงไปกินนมแล้วชั้นค่อยขึ้นมานอน  อยู่ดีๆชั้นก็ต้งสะดุ้งตื่นเพราะอะไรนะหรอก็พี่ตัวดีเพิ่งกลับมา พี่วินทำไมวันนี้พี่ไม่เมากลับมานะ
“ทำไมวันนี้ไม่เมากลับมายะ”
“ก็ไม่มีอารมณ์อยากเมาอ่ะดิ”
“อาบน้ำแล้วไปนอนได้แล้ว  เดี๋ยวพรุ่งนี้ไปส่งเค้าสาย”
“เออ”
    เช้าวันรุ่งขึ้นวันนี้เป็นวันที่อากาศสดชื่นมากๆเลยจนชั้นลืมเรื่องเต้กับเปิ้ลไปสนิทเลยแหละ  พอมาถึงร.ร.ชั้นก็เห็นยัยเอยกับยัยซันยืนรออยู่
“ทำไมมาช้าจังยะ”ยัยซันทัก
“ไม่ใช่ว่าแอบร้องไห้หรอกนะ”ยัยเอยสวมต่อ
“ร้องไห้เรื่องอะไรหรอ”
“ก็เรื่องเต้กับเปิ้ลไง”
“เออ  ลืมไปสนิทเลยอ่ะ”
กริ้ง...................................................................ได้เวลาเข้าเรียนแล้ว
“หวัดดี”วันนี้เกิดอะไรขึ้นยัยเปิ้ลถึงทักพวกเราก่อน
“หวัดดีจ๊ะเปิ้ล”ชั้นทักกับ
“หวัดดี....... แพท”เป้ตะโกนทักชั้นทำให้ทุกๆคนหันมามองชั้นกับเป้
“เธอรู้จักกับนายนั้นด้วยหรอ”ยัยซันถาม
“เออ”
“แกไม่รู้หรอว่านายนั้นอ่ะป็อปในร.ร.นะป็อปกว่านายเต้ของเธออีกนะ”ยัยเอยกระซิบเบาๆ
เต้ของเธอ
เต้ของเธอ
“แกพูดว่าเต้ของชั้นหรอ”
“เออ”
“แพทวันนี้ไปเที่ยวกันนะ”เป้ฟังอยู่นานเลยพูดขึ้น
“เออออออออ”
“นะนะนะนะนะนะ”
“ก็ได้แต่นายเลี้ยงนะ”
“ได้สิ”
“อาจารย์มาแล้ว”เพื่อนคนหนึ่งในห้องพูดขึ้นมา
แล้วพวกเราก็นั่งที่ใครที่มัน ระหว่างที่อาจาราย์สอนยัยเอยก็ถามชั้นเรื่องเป้ตลอดเลยจนถึงพักเที่ยงมันก็ยังไม่เลิกถามชั้น
“ก็บอกแกแล้วไงว่ารู้จักกันเมื่อวาน”
“แล้วตอนไหนอ่ะ”
“ตอนที่แยกจากพวกแกแล้วพอใกล้ถึงบ้านนายเป้ก็วิ่งมาชนชั้นแค่นั้นเอง”
พักเที่ยงแล้วยัยเอยถามตลอดทั้งตอนเรียนแล้วยังตอนพักอีกทำให้ชั้นเบื่อกับคำถามของยัยเอยและยัยซันมากๆเลยจะหนีก็หนีไม่ได้