บทกวีหมายเลข 1

เนื้อเรื่อง

ความจริงแล้ว
วาเลนไทม์คือวันธรรมดา
บางครั้งตรงกับวันศุกร์
วันศุกร์คือวันธรรมดา
บางครั้งตรงกับเลขสิบสาม
เลขสิบสามคือเลขธรรมดา
บางครั้งเป็นตัวแทนความตาย
ความตายเป็นเรื่องธรรมดา
บางครั้งมันคือความทุกข์
ความทุกข์เป็นเรื่องธรรมดา
บางครั้งมันทำให้เกิดเจ็บป่วย
เจ็บปวดเป็นเรื่องธรรมดา
บางครั้งมันทำให้เราท้อแท้
ท้อแท้บางครั้งแฝงมาด้วยความหวัง
ความหวังไม่ใช่เรื่องธรรมดา
บางครั้งเป็นตัวแทนของความสิ้นหวัง
ความสิ้นหวังเป็นเรื่องธรรมดา
บางครั้งทำให้เราล้ม
ล้มลงไปเป็นเรื่องธรรมดา
นอกจากจะลุกไม่ไหวจริงๆ
นอกจากจะหมดลมหายใจจริงๆ
นอกจากไม่พื้นให้ค้ำจริงๆ
ถ้ายังลุกไหว
โปรดลุก
แม้ไม่มีใครช่วย
ยืนขึ้นมาสร้างวันใหม่ๆพร้อมๆกัน