เด็กสาววัยใสกำลังศึกษาในระดับม.ต้นปีสุดท้าย    เธอชื่อว่า นัน เพื่อนเรียกว่า นันจัง     
ฐานะทางบ้านดี เรียนเก่ง    แต่มีข้อเสียคือมีหน้าตาอันแสน
..เกินบรรยายจิงๆ(แงๆ ไม่อยากพูดว่าอุบาศว์หง่ะ)  ด้วยความที่อยู่ในร.ร.สหศึกษา  ก็ย่อมมีคนที่ถูกใจสักคน    คนที่นันจังชอบก็เป็นนักบาส  สูง180กว่าๆ  หุ่นดีบึกบึน  เวลาเรียนใส่แว่นดูขรึมเข้ม ผลการเรียนก้อระดับดีมากทีเดียว  เขาชื่อ อุ๊ด เพื่อนต่างเรียกเขาว่า อุตจัง  เขาอยู่ข้างๆห้องของนันจังนี่เอง  ด้วยความที่สนใจแต่เรียนกับบาสเกตบอล ไม่เคยนั่งสนใจเรื่องสาวๆเลยแม้แต่น้อย  แต่นันจังก็ไม่กล้าที่จะเข้าใกล้เพราะกลัวอุ๊ดจังจะตกใจกับหน้าตาอันแสนน่ารัก(เมื่อเทียบกับคนในซอย ซอยบ้านเทอมี ญ คนเดียว) ของนันจังนั้นเอง  แต่ถึงอย่างนั้นก้อตามเธอก้อยังเปนที่ต้องการของเพื่อนๆอย่างมาก โดยเฉพาะเรื่องเรียนเธอช่วยได้เสมอ
วันหนึ่ง
. ระหว่างที่นันจังจะกลับบ้าน  เธอเดินผ่านท่อน้ำทิ้งเห็นกะลาเดินได้  ด้วยความฉงนสงสัยเปนควายงงเธอจึงหยิบกะลาออกพบกบตัวนึง  น่ารังเกียจท่าทางโทรมมาก ด้วยความชาญฉลาดเธอพินิจวิเคราะห์อาการได้อย่างดี เนื่องจากกบนั้นขาดออกซิเจนเป็นเวลานาน  นันจังจึงพายปอดให้กบ  กบตัวนั้นกลับมาสดชื่นอีกครั้งหนึ่ง    และกลายเป็นผู้ชายหน้าตาหล่อเหลาเอาการ  ประมาณอุ๊ดจังเลย แน่นอนหล่ะ นันจังตกใจพร้อมกับความรู้สึกฉงาย(เปนน้องของฉงน
.. นี่ๆเคยดูรายการเจ้าขุนทองกันป่าวเนี่ย)  เขากล่าวขอบคุณนันจังอย่างเอาเป็นเอาตาย  และเห็นว่าเธอถือรูปชายคนหนึ่งอยู่  แน่นอนหล่ะรูปอุ๊ดจังสุดหล่อของเธอ  นายกบแปลงกายได้จึงพูดว่า    “ชอบผู้ชายในรูปรึปล่าวครับ  ผมสามารถให้พรท่านหญิงได้หนึ่งข้อนะ เพีงแต่ท่านหญิงต้องรักษาสัญญาเปนสัญญาใจกับผมนะ “  นันจังก็ดีใจมากและรีบขอพร  แน่นอนนันจังขอว่า   
“ขอให้หน้าตาดีสวยงาม และขอให้อุดจังมาเปนแฟนเธอ” (ท่าทางโลภบอกให้ขอข้อเดียวพี่ท่านขอรวบ2ข้อในข้อเดียว)  ทันทีที่พูดจบ  นายกบก็ทำให้นันจังสวยราวกับ  ดอกไม้แรกแย้ม  ผิวขาวเนียนราวกับดาราญี่ปุ่น  นันจังขอบคุณกบมากๆ    นายกบก็พองตัวบินขึ้นหายไปพร้อมกับทิ้งคำพูดไว้ว่า  “ถ้าเจอกันอีก  อย่าลืมกันน่ะ เคียวโกะจัง” นายกบพูดชื่อไปมั่วเพราะไม่รู้ว่าชื่ออาราย นี่หล่ะมั๊วสัญญาใจของนายกบ   
    วันต่อมาอุ๊ดจังเห็นนันจัง  ก็ตะลึงกับความงามมากๆ จากที่ไม่เคยสนใจหญิงคนใด กลายเปนลุกลี้ลุกลนเมื่อเห็นนันจังเข้า ท่าทางถึงกับช๊อค สามวันต่อมาอุ๊ดจังมาขอนันจังเป็นแฟนนันจังดีใจมากๆ  วันนั้นเธอมีความสุขมากๆ ตอนเย็นนันจังเดินทางกลับบ้านทางเดิม  ก็เจอนายกบอีกครั้ง    แต่นายกบกลับกลายเป็นผู้ชายที่มีปุ่มเต็มตัวเหมือนคางคก  นันจังลืมคำพูดของกบไปแล้ว นันจังเห็นท่าทางน่าเกียจน่ากลัว นันจังจึงทำเป็นไม่รู้จัก  และเดินหนีนายกบไป 
    2วันต่อมานายกบก้อมีปุ่มมากกว่าเดิม หลังค่อมเดิน4ขา แลบลิ้นยาวกินแมลงวันตามถังขยะ ผิวหนังที่เคยสวยงามกลายเปนสีเขียวดูน่ากลัว เข้ามาทักนันจัง นันจังวิ่งหนีด้วยความกลัว ท่าทางนันจังจะลืมสัญญาใจไปแล้วจิงๆ
หลังจากที่คบกับนายอุ๊ดจังได้เจ็ดวันพอดี  นายกบก็สิ้นใจตายจากโลกนี้ไปแล้ว ด้วยเหตุใดก็ไม่ทราบ วันนั้นเธอแปลกใจตัวเองมากทำไม ผิวเธอกลับมาดำขลับ หน้าตาน่ากลัว แน่นอน พรที่ให้ไว้ก็ละลายหายไป  นันจังจึงกลายเป็นเด็กอัปลักษณ์เหมือนเดิม  อุ๊ดจังเห็นก็ตกใจวิ่งหนีไปเลยเพราะกลัวหน้าตาของนันจัง(เปนผู้ชายที่แย่จิงๆ เฮ้อ
)    นันจังเศร้ามากและคิดถึงนายกบขึ้นมาแต่ก็สายไปแล้ว    เพราะหลังจากที่ใช้พรไป เจ็ด วัน  เขาจะเสียพลังกายจนตายในที่สุดถ้าผู้รับพรไม่ได้ทำตามสัญญาใจของนายกบตอบแทน นันจังเศร้าใจจนไม่เป็นอันเรียน ทั้งเรื่องนายกบ นายอุ๊ดจัง การเรียนเธอตกต่ำลง เธอไม่มีสมาธิเลย  “รักในวัยเรียนทำไมเจ็บปวดเช่นนี้  โธ่!  นายกบ อุ๊ดจัง”  เธอร้องไห้พึมพำตลอดมา
จากที่เธอเปนนักเรียนที่มีผลการสอบอันดับ1 ตลอดกลายเปนเด็กที่ไม่มีสมาธิในการเรียนเอาเสียเลย
.เฮ้อ
เศร้าจัง
พออ่านจบลงไปแล้วไม่ทราบว่าจาได้ข้อคิดไรบ้าง ผมจงใจว่าจาสอดแทรกเข้าไปอ่ะไม่รู้จาทราบกานหรือป่าว เปนเรื่องแรกของผมนะครับ จาติชมอย่างไรตามสบายครับเพื่อจาได้นำไปปรับปรุงในเรื่องต่อๆของผม ขอบคุณครับ
ข้อความที่โพสจะต้องไม่น้อยกว่า {{min_t_comment}} ตัวอักษรและไม่เกิน {{max_t_comment}} ตัวอักษร
กรอกชื่อด้วยนะ
_________
กรอกข้อมูลในช่องต่อไปนี้ไม่ครบ
หรือข้อมูลผิดพลาดครับ :
_____________________________
ช่วยกรอกอีกครั้งนะครับ
กรุณากรอกรหัสความปลอดภัย
ความคิดเห็น