เรื่องของเพื่อน.....((สนิท))

เนื้อเรื่อง

เราไม่รู้ว่าความรู้สึกนี้มันเกิดขึ้นเมื่อไหร่ แต่มารู้ตัวเองอีกทีก็ชอบเพื่อนคนนี้ไปแล้ว....
     เรารู้จักรูมเมทของแฟนเราอย่างผิวเผิน เราคุยกัน((เกือบ))ทุกคืนในตอนช่วงปิดเทอมนี้ วันนั้นเราก็คุยกับเพื่อนรุ่นน้องของเราด้วย น้องเค้าไม่มีเพื่อนคุยเลยให้เราลากเพื่อนไปคุยด้วย เราก็เลยให้น้องเค้าคุยกะรูมเมทแฟนเราจากนั้นสองคนนั้นก็เริ่มสนิทกันขึ้นเรื่อย ๆ และระหว่างนั้นเรากับรูมเมทของแฟนเราก็เริ่มคุยกันมากขึ้น....และก็สนิทกัน ในวันที่ไปดูผลสอบเราตัดสินใจเลิกกับแฟนเรา เหตุผลไม่ใช่เพราะเราชอบรูมเมทแฟน แต่เพราะเราหลอกเค้ามาตลอด เราไม่เคยชอบเค้าเลย....ตอนนั้นก็แค่เหงาเลยคบด้วย
     จากนั้นรูมเมทแฟน((เก่า))เราก็ถามถึงเหตุผลที่เลิกกัน เราเลยบอกไปว่าเราไม่เคยชอบแฟนเราเลย แต่ความจริงแล้วส่นลึกๆนั้นอยากจะบอกว่าเธอก็มีส่วนเหมือนกัน แต่ตอนั้นรูมเมทก็ยังไม่มีอิทธพลกับเราเท่าไหร่ ก็แค่เป็นความชอบเล็ก ๆที่เกิดขึ้นมา เราไม่แน่ใจด้วยซําว่าชอบหรือปลื้มกันแน่ แต่หลังจากนั้นรูมเมทก็คุยกับเราบ่อยขึ้นทั้งในเอ็มและทางโทรศัพท์ แต่ส่วนใหญ่แล้วดูเหมือนจะมาปรึกษาเรื่องเพื่อนรุ่นน้องของเรามากกว่า แต่เราก็ไม่ว่าอะไร เราก็ให้คำปรึกษาเต็มที่
     เราเคยปรึกษาเรื่องนี้กับเพื่อนสนิท((อีกคน))ของเค้าดู ก็ให้คำปรึกษามาว่า\"บอกไปเลย\" เราก็อยากบอกนะ....แต่ไม่กล้า....จนครั้งนึงเราเกริ่นขึ้นมาว่า\"สมมติถ้าเราชอบเธอล่ะ....\" เพื่อนสนิท((รูมเมท))ก็บอกว่าไม่ดี....อย่าเลย....เพราะแฟนเก่าเราก็เป็นเพื่อนสนิทเค้า เราก็เลยรู้ว่าถ้าบอกไปโดนปฏิเสธแน่ ๆ เราเลยไม่คิดที่จะบอกเค้า แต่ถึงยังไงเราก็ยังชอบเธอต่อไป....อาจจะยากนะถ้าให้เราเลิกชอบเธอ แต่เราก็เป็นกำลังใจให้นะเรื่องเพื่อนรุ่นน้องเรา โชคดี ถ้าเธอมีความสุขเค้าก็มีความสุข....แม้ว่าเค้าจะไม่ได้เป็นแฟนเธอ แต่เค้าก็ยังเป็นเพื่อนสนิทของเธอเหมือนเดิม และอยากเห็นเธอยิ้ม ส่วนวันพฤหัสนี้เค้าจะไดหนังกับเธอตามนัด.....เรื่อง\"เพื่อนสนิท\"ไง เค้าอยากดูกับเธอที่สุดเลย....

เค้าชอบเธอนะ

เรื่องของเราอาจจะน่าเบื่อ แต่เราก็กลั่นออกมาจากความรู้สึกของเราจริง ๆ ที่เขียนเรื่องนี้ไม่ใช่เพราะอยากเป็นนักเขียน แต่เรื่องนี้เพื่อ....เพื่อนของเราคนนั้น......หัวใจของเรื่องก็คือหัวใจของเรา.....และเราก็คงจะเก็บความรู้สึกนี้ไว้ตลอดไป.....