เรื่องของรัก

เนื้อเรื่อง

รัก
การที่จะรักเราต้องรู้จักที่จะรักตัวเองก่อนก่อนที่จะรักคนอื่นได้ การที่เรารักคนอื่นมากกว่ารักตัวเองมันไม่ผิดเพียงแต่เวลาเค้าทิ้งเราไปเราจะเจ็บมากกว่า เรารักใครเราก็ควรเผื่อใจไว้บ้าง ไม่ใช่ให้เค้าไปหมดเหลือไว้ซักครึ่งไว้รักษาใจตัวเอง การพลัดพราก ลา จาก มันเป็นเรื่อง ธรรมดาอยู่ที่เราจะเข้มแข็งพอที่จะสู้กับมันรึเปล่า การท้อถอยมันไม่ผิดเพียงแต่ว่าการที่เราไม่ลุกขึ้นมาสู้กับความจริงมันไม่มีอะไรดีขึ้นเลยถ้าเราไม่ลุกขึ้นสู้ เราก็ไม่ทางที่จะรู้ที่จะสู้โลกของความจริงได้เราจะหนีมันได้นานซักแค่ไหน เรามีความสุขหรอที่เราหนีมัน เพียงแค่เราเข้มแข็งทำใจยอมรับความจริงที่มันจะเกิด เราไม่ได้อยู่คนเดียวบนโลกใบนี้เรายังมีเพื่อนมีพ่อมีแม่พอที่จะให้คำปรึกษากับเราได้ การที่จมอยู่กับอดีตก็ไม่ดีทนอยู่กับความผิดพลาดในอดีตทำไมเพียงแค่เราจำมันเป็นบทเรียนสอนเราให้รู้จักโลกกว้างดีขึ้น จงอยู่กับปัจจุบันที่มันมีแต่ความจริงปล่อยให้อดีตมันตายไปกับกาลเวลาไม่มีใครย้อนเวลากลับไปแก้ไขอดีตได้ เราควรยอมรับในสิ่งเราทำไป การที่เราจะให้คำว่ารักกับใครเราควรมั่นใจว่าเรารักเค้าคนนั้นจริงๆไม่ใช่ซี้ซั้วแค่ชอบดันไปบอกว่ารัก การที่เรารักใครมันไม่ผิดหรอกเพียงแต่เราต้องรู้จักที่จะรักรักอย่างถูกวิธี ความรักมันคงมีเหตุผลในตัวของมันเองเวลาที่เราจะรักใครทำไมไม่มีเหตุผลที่จะรักแต่ทำไมเวลาเค้าจะทิ้งเราไปเค้ามีเหตุผลมากมายมีคำเป้นร้อยๆคำเพียงแค่หยิบมาคำเดียวส่วนคนที่ฟังจะเป็นจะตายช่างมันทำๆไมเวลาเค้าจะทิ้งเราไปเค้าต้องให้ฐานะอื่นด้วยทำไมต้องให้ฐานะพี่น้องเพื่อนด้วย ไม่มีคำว่ารักที่แท้จริงในหมู่คนเห็นแก่ตัว ความรักทำให้คนฉลาดกลายเป็นคนโง่ใช่มั้ย ความรักมันทำไมไวจัง แต่เวลาทำใจให้เลิกรักทำไมมันช่างยาวนานเหลือเกิน ความทุกข์มันมาพร้อมๆกับความสุขใช่มั้ย ทำไมๆต้องร้องไห้เวลาเสียใจทำไมเราต้องการค้นหารักแท้ ทำไมต้องเสียใจเวลาไม่เข้าใจกัน (สมองเริ่มไม่แล่น)  การที่มองโลกในแง่บวกมากๆมันไม่ดีหรอกเราควรมองโลกในแง่ลบบ้าง การที่มองโลกในแง่ลบมากๆมันก็ไม่ดีพอๆกับการมองโลกในแง่บวก   เราควรเรียนรู้ตัวของตัวเองก่อนเราควรรู้จักตัวของเราให้ดีก่อนก่อนที่เราจะไปเรียนรู้ตัวของคนอื่น คำว่าเพื่อนกับคำว่าแฟนคำว่าเพื่อนมันคงจะทนกว่าคำว่าแฟนคำว่าแฟนพอเลิกลากันไปเราคงจะไม่ค่อยจะมีโอกาสได้คุยกัน แต่เพื่อนเพื่อนคงเป็นคนที่รับฟังปัญหาของเราได้ไม่ว่าเราจะสุขจะทุกข์เพื่อนเข้าใจเราเสมอ แต่จะมีสักกี่คนที่รักเราจริงๆถ้าไม่ใช่พ่อแม่  ถ้าเรารักได้เราก็ต้องทำใจเลิกรักได้จริงมั้ย