ลำดับตอนที่ #32
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #32 : Sport\'s day Vol.2 ... full of Emotions ...
ต้นน้ำตื่นมาได้ประมาณ 8 โมงเช้า … ทิวสนไม่อยู่แล้ว - -* จริงสิ!! วันนี้เขาต้องไปเต้นหลีดนี่นา … -__- แต่เขาเต้น 11 โมงนะ ทำไมรีบลุกไปจังเลย!! -_-^ สงสัย! ตาบ๊องคงตื่นเต้นจัด … แต่เอาเต๊อะ!! >_< รีบอาบน้ำดีกว่า … เดี๋ยวไปไม่ทัน!!
“ ทำไมต้นน้ำยังไม่มาอีกเนี่ย? “
“ ทำไมเธอดูลนลานจัง แป็ง!?! มีอะไรหรือเปล่า? “
“ ^^+ อ๋อ! … เปล่าหรอก … ไม่มีอะไร!!! “
นักศึกษาเริ่มทยอยขึ้นแสตนด์คณะของตนกันแล้ว งานของวันนี้ไม่มีการแข่งกีฬา เพราะทุกอย่างแข่งกันเสร็จสิ้นไปตั้งแต่เมื่อวานแล้ว แต่จะเป็นการประกวด แสตนด์เชียร์และเชียร์หลีดเดอร์แทน … โดยแต่ละคณะก็จะจัดที่นั่งเป็นเขตของตนโดยมีเชือกเป็นสีๆ กั้นเป็นขอบเขตเอาไว้ … และมีการจัดซุ้ม ขึ้นป้าย เพื่อบ่งบอกความอลังการ ความสวยงาม หรืออาจเป็นการข่มคณะคู่แข่งก็ได้ …
แป็งกับจุลนั่งติดกัน โดยมีเชือกเส้นสีๆ มากั้นไว้เท่านั้น … เพราะปีนี้คณะอักษรฯจัดที่นั่งติดกับสถาปัตย์ … สองคนนี้จึงมาจะเอ๋กันได้สะดวก ^^;;
“ ทำไมต้นน้ำยังไม่มาอีกเนี่ย? … จะสายแล้วนะ!!! “ >_<
“ … เขาติดธุระอะไรอยู่หรือเปล่า ถึงยังไม่มา!?! “
“ ไม่สิ!! ก็ฉันจองที่ไว้ให้เขาแล้วนะ … และวันนี้ก็วัน … O_o “
“ … วันอะไร? “
“ เอ่อ … ก็ … วันที่ทิวสนเต้นหลีดไง!!! “ >,<
และในที่สุด ทุกแสตนด์ก็เต็มหมด … เพราะตัวแทนของคณะส่งสัญญาณไปให้พิธีกรประกาศหมดแล้วว่า … เต็ม!!! … พิธีเริ่มต้นด้วยการเดินพาเหรดรอบสนามอย่างตระการตาของเหล่านักศึกษาทั้ง ชายและหญิงและฉิง!! ที่แต่งกายมาประชันกันอย่างสุดฤทธิ์สุดเดช … แบบไม่มีคณะไหนยอมคณะไหนกันเลย!!! วงดุริยางค์บรรเลงเพลงกันอย่างสนั่นหวั่นไหว … แทบจะสะเทือนไปทั้งพิภพ!!!
หลังจากเสร็จสิ้นพิธีการในช่วงเช้าแล้ว … ทุกแสตนด์ก็เริ่ม
- - - - - วี๊ดดดดดดดดดดดดดดดด!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! - - - - - >O<^^
- - - - - บึ้มมมมมมมมมมมมมมม!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! - - - - - >_<++
แล้วเพลงเชียร์ เพลงของคณะ ก็ดังสนั่นแข่งกันสุดชีวิต … ทุกคนเปล่งเสียงร้องออกมาเหมือนสู้ขาดใจ (ไม่เวอร์ไปนะ!!! หนุกหนานๆ ^-^;) แบบ … ใจขาดดิ้น!!!
หลีดเดอร์ประจำแต่ละคณะเริ่มถูกปล่อยออกมา … ที่มาเจ้าแรกของทุกปี ก็คือ นิเทศฯ พอผ่านไป 5 เพลงได้ ก็ตามมาด้วย สถาปัตย์ และอื่นๆ … แต่ที่เรียกเสียงกรี๊ดได้สนั่นที่สุด เห็นจะเป็น วิศวะฯ เพราะตัวเก็งอันดับหนึ่ง (ที่เบียดกับทิวสน ซึ่งก็เป็นอันดับหนึ่งเช่นกัน ^0^) ก็คือ ฟอส …
- - - - - >O< กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดด!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! >O< - - - - -
พวกนักข่าว และตากล้องประจำมหาวิทยาลัย (ที่ผลิตหนังสือพิมพ์หรือวารสารของมหาวิทยาลัยไง!!! (- -* ) ) ต่างมารุมถ่าย รุมจ้องจะขอสัมภาษณ์ท่าเดียว … คือ เขาดังอ่ะนะ!!! … แต่สายตาของฟอส ก็ยังคงแอบมองมาที่ แสตนด์ของคณะอักษรฯอยู่ดี … - -*
ต้นน้ำมาถึงมหาวิทยาลัย พอดีกับจังหวะที่ปล่อยตัวหลีดของคณะรัฐศาสตร์ เขาชะเง้อมองดูรอบแล้ว … แต่ … ไม่มีที่นั่งให้เขานั่งเลยจริงๆหรอเนี่ย? O.O
ทันทีที่หลีดคณะรัฐศาสตร์เปิดตัว เสียงกรี๊ดก็ไม่แพ้วิศวะเล้ย … -_-++
- - - - - >O< กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดด!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! >O< - - - - -
ต้นน้ำเลยต้องนั่งอยู่ริมๆ แสตนด์ (แอบซุ่มนิดๆ!! ดูน่าสงสารเล็กๆ -_- ) แถมต้องชะเง้อมองหาทิวสนว่าเขาอยู่ตรงไหนด้วย แต่ … เขาก็ต้องเหี่ยว (พร้อมกับเสียงกรี๊ดที่ก็ … (_ _) เหี่ยวไม่แพ้กัน!!!) … ไม่มีทิวสนนิ!!!
… … ^^;; … และเสียงกรี๊ดก็กลับมาสนั่นอีกครั้งหนึ่ง … พร้อมกับรอยยิ้มของต้นน้ำ ที่ฉายมาที่หน้าเขาอีกรอบ … ทิวสนออกมาแล้ว!!! แต่ … ทำไมเขาออกมาไม่อลังการงานสร้างเหมือนหลีดคนอื่นนะ!! … O_O เขาเดินออกมาพร้อมกับถุงใบขนาดกลางหนึ่งใบ … ตอนนี้ทั้งสนามเงียบเสียงลงทันที เบนสายตาจากหลีดคณะของตน มาเป็นที่ทิวสนซึ่งตอนนี้กำลังง่วนกับการทำอะไรซักอย่างนึง!!!
ในถุงนั้นมีม้วนกระดาษ หินก้อนขนาดกำปั้นอยู่สิบกว่าก้อนได้ และก็ … ไม่มีและ!!! … เขาเริ่มคลี่กระดาษออกมา ทุกแผ่นถูกตัดไว้เป็นตัวอักษรอะไรซักอย่าง แล้วนำมาเรียงไว้โดยมีหินทับไว้แต่ละด้านเพื่อไม่ให้ลมพัดไปกิน … ทุกสายตาบนแสตนด์ยังจ้องสิ่งที่ทิวสนกำลังทำอยู่ไม่ลดละ … รวมถึงต้นน้ำด้วย!! … พอเขาวางทุกตัวอักษรเสร็จแล้ว ก็ได้ว่า H B D 2 U ! ! ! … ยังไม่หมดหรอก!!! เขาเดินหายไปที่รถได้สักประมาณเกือบ 5 นาที และกลับมาพร้อมกับ … ตะกร้าหวายที่แน่นไปด้วย ดอกกุหลาบสีแดงสดจำนวน 92 ดอกและกุหลาบสีแดงไม่ทั่วดอก อีก 2 ดอกถูกอุ้มด้วยแขนขวา … และตุ๊กตาหมูตัวหญ่าาายที่ห้อยจี้รูปต้นไม้และหยดน้ำไว้ด้วยสร้อยเส้นเดียวกัน ก็ถูกอุ้มด้วยแขนซ้าย … เขาเดินไปขออนุญาตอาจารย์ที่เป็นคณะกรรมการตัดสินซึ่งทุกคนต่าง O_O … O.O … O O** … O^O อึ้ง!! เพื่อขอใช้ไมค์สักครู่ … และเขาก็เดิน (ใช้มือโอบหมูถือไมค์!!!) ออกไปกลางสนาม …
“ ^^;; … แสตนด์เต็มทุกอันเลยนะะะะะ (คิดว่าเสียงechoแล้วกัน!!!) … ก็ดี!!คือ … ฉันจะมาขอพูดอะไรบางอย่างอ่ะ!! … หนึ่งในเนี้ย! มีแฟนฉันอยู่คนนึง ฉันมองไม่เห็นเขาหรอก ว่าเขานั่งอยู่ตรงไหน!! แต่ฉันเชื่อ! ว่าเขาต้องอยู่ที่นี่ เพราะเขาอยากเห็นฉันเป็นหลีดมาก! เขาบอกว่ามันสำคัญสำหรับเขา!! … เขาเคยอ้วนมาก่อนนะ กินเก่งมาก จนเรียกว่ากลมเลย!! … แต่ตอนเนี้ย! เขาผอมลงแล้ว เพราะฉันขอให้เขาลดความอ้วนลงเป็นของขวัญวันเกิดของฉันเองแหละ!! … เขาหน้าตาน่ารักนะ และฉันก็ชอบที่ปากของเขา มันเป็นสีชมพูระเรื่อดี!! … แต่จูบบ่อยมากไม่ได้หรอก! เดี๋ยวเขาเป็นลม!! … เขามือหนัก ชอบใช้ความรุนแรงกับฉันบ่อยๆ จนคนอื่นเห็น อาจคิดว่าเขาซาดิสม์ ป่าเถื่อน!! แต่ไม่ใช่! จริงๆแล้ว เขาเป็นคนจิตใจดีนะ เป็นห่วงฉันอยู่เรื่อย!! … เราเคยทะเลาะกัน กับเรื่องที่ … ไม่ค่อยจะเข้าท่าเท่าไหร่นักหรอก เขาบอกว่า เขาไว้ใจในตัวฉัน … เท่าโลก! แต่ฉันบอกเขาว่า ฉันไว้ใจในตัวเขา … เท่าพระอาทิตย์ … ใหญ่กว่าโลกตั้งเยอะอ่ะ!! … แต่ … ฉันก็กลับ ทำไม่ได้อย่างที่พูด!! ฉันโมโหมาก ที่เห็นภาพๆนั้น!! … จนไม่ยอมฟังอะไรจากเขา และยังไล่เขาไปอย่างไม่ใยดีอีก … แถมยังยกเขาให้คนอื่นด้วย!!! … ฉันมันบ้า บ้าสิ้นดี!!! … แต่รู้มั้ย!?! เขากลับบอกฉันว่าอะไร! … เขาบอกว่า … ต่อให้ฉันยกเขาไปให้คนอื่น … เขาก็จะไม่ไปไหน เขาจะอยู่กับฉัน เพราะใจของเขาอยู่ตรงนี้ อยู่ข้างหน้าเขานี่เอง!! … พอฉันถามเขา ว่าเขารักฉันมั้ย? ^_^ 55!! น้ำเสียงกับสิ่งที่นายพูดออกมาน่ะ! มันขัดกันเห็นๆเลยนะ ไอ้หมู!! … เพราะเขาบอกว่า เขาไม่รักฉัน เขาไม่รักฉันจริงจริ๊ง!!! … และวันเนี้ย! ก็เป็นวันเกิดของเขา … ฉันก็อยากจะอวยพร ว่า … ฉันขอให้นายรักฉัน อยู่กับฉัน อยู่ใกล้ๆฉันอย่างนี้เสมอ! … และสุดท้าย ฉันขอ อวยพร ให้นาย … จงได้ยินสิ่งที่ฉันจะพูดต่อไปนี้ … ฉันรักนาย ต้นน้ำ!!! “
ต้นน้ำ … ซึ่งได้ยินทุกคำพูด ทุกประโยคของทิวสน! ก็บอกอารมณ์ของตัวเองไม่ถูกเหมือนกัน … ว่าจะหัวเราะ หรือจะร้องไห้ดี … แต่สิ่งที่รู้ที่สุดในตอนนี้! ^^;; ก็คือ … ทิวสนจะเป็นคนแรกของหัวใจ … และเป็นคนสุดท้ายของชีวิตของเขาจริงๆ!!! … เขาบอกได้เท่านี้ …
ทั้งแสตนด์ยังคงทำหน้าอึ้ง!! O_O ค้างอยู่อย่างนั้น … ต้นน้ำค่อยๆเดินลงไปที่สนาม ทุกสายตาก็เปลี่ยนจากทิวสน มามองที่ต้นน้ำแทน … จากเดิน ก็ค่อยๆวิ่งเหยาะๆ และก็กลายเป็นวิ่ง … วิ่ง … วิ่งไปกระโดดกอดคอของทิวสน นั่นคือสิ่งที่ดีที่สุดที่เขาทำได้ในตอนนี้ … เสียงปรบมือ โห่ร้องอย่างยินดี ดังขึ้นรอบสนามเหมือนช่วยเป็นพยานกับสิ่งที่ทิวสนพูดออกไป …
“ T_T ตาบ๊อง! … ไม่เวอร์ไปหน่อยหรือไง ฮะ? “
“ ^0^ … ไม่หรอก!! ก็ฉันอยากทำให้นายนิ! … สุขสันต์วันเกิดนะ!!! “
“ ^ ______,^;; … ขอบใจ!! … แล้วนายรู้ได้ไง ว่าวันนี้วันเกิดเรา? … แป็ง? ”
“ 555 ^O^ แล้วจะเป็นใครล่ะ ถ้าไม่ใช่เจ้าหล่อน!!! … อ้าว! ฉันเมื่อยแขนหมดแล้วนะ!! … รับไปซะทีสิ! “
“ นี่นาย … จงใจว่าเราเป็นหมูหรอ? … นี่ๆๆๆๆๆๆ!!! (ขยี้แก้มเขาอ่ะ!!! >_<) “
“ โอ๊ยย!!! >.,< … นายดูที่คอหมูก่อนสิ ไอ้อ้วน!!! “
“ … จี้หรอ? … ต้นไม้กับ … หยดน้ำ? “
“ ///-.,-/// ก็ … ฉันหาอะไรที่มันตรงกับชื่อนายไม่ได้แล้วอ่ะ! เลยเอาสองอันนี้มาต่อกันเป็นชื่อของนายซะเลย!!! “
“ ^O^ 555!!! … น่ารักดี! … แล้ว … ทำไมดอกกุหลาบเยอะจังเลยอ่ะ? “
“ ไหน! นายบอกฉันได้มั้ย ว่าฉันกับนาย … ตั้งแต่คบกันมา รวมทั้งสิ้น กี่วันมาแล้ว? “ ^^+
“ อืม! … เอาเท่าที่จำได้นะ!! … -.,-v 93 94 วันได้มะ? “
“ เลือกมาซักวันสิ!! “
“ อืม! … 94 วันก็ได้!!! “
“ … ถูกต้องนะค้าบบบบบบบบบบ!!! ^^;; “
“ คิดว่าตลกนักหรือไง ตางั่ง!! “ -__-v
“ … อ้าว! นี่! … “
“ 1 2 3 4 5 6 7 8 9 … “
“ -_-++ จะนับถึงศตวรรษหน้าหรือไง ไอ้หมู!! … 94 ดอก!! “
“ ^_^ … “
“ นายสังเกตดอกที่มันแปลกกว่าเพื่อนมั่งหรือเปล่า … ว่ามีกี่ดอก? “
“ … ก็ … ไม่เห็นมีแปลกนิ!!! “ +_=
“ -__- … เดี๋ยวฉันจะควักลูกตานายไปให้หมอตรวจทันทีที่เต้นเสร็จ ไอ้อ้วน!! … ดูให้ดีสิ!!! “
“ อืม! … (. .*) … เท่าที่เห็น ก็มีแค่ 2 ดอกเนี้ย!!! “
“ แล้วรู้มั้ย!?! ทำไมฉันถึงเอาดอกแปลกๆมา 2 ดอก? ^.^ “
“ … ไม่อ่ะ! “ (- - ) ( - -) (- - ) ( - -) …
“ ก็ … ///- -/// 2 ดอกเนี้ย … มันแดงไม่เต็มดอก ฉันให้มันแทนวันที่ฉันโมโหนายไงล่ะ!! … ความรู้สึกดีๆที่ฉันมีให้นายใน 2 วันนั้นมันน้อยลง … มันไม่แดงสดเหมือนดอกอื่นๆ เห็นมั้ย? “
“ ^-^;; … งั้นแสดงว่า … ที่ดอกอื่นมีสีแดงสด ก็หมายถึง … “
“ ///^__^/// … “
ทิวสนไม่ได้พูดอะไร!! … ได้แต่ยิ้มให้ต้นน้ำ และก็จูบเขาต่อหน้าทุกคนในมหาวิทยาลัย … เหมือนเป็นการบอกแทนความรู้สึก … ///-.-///
“ ///-.-/// … นายไปเต้นซะทีเถอะ!! … คนอื่นเขารอนานแล้วนะ ^^ “
ตุ๊กตาหมู และตะกร้าดอกกุหลาบ ถูกเปลี่ยนมือจากทิวสนไปต้นน้ำแทน … ทิวสนวิ่งไปที่กลุ่มเชียร์หลีดเดอร์คณะของตน … แล้วเสียงกรี๊ดจากทุกแสตนด์ก็ดังขึ้นอีกครั้ง (ดังกว่าเดิมด้วย!!!) …
- - - - - >O<++ กรี๊ดดดดดดดดดดดด!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! ++>O< - - - -
“ ทำไมต้นน้ำยังไม่มาอีกเนี่ย? “
“ ทำไมเธอดูลนลานจัง แป็ง!?! มีอะไรหรือเปล่า? “
“ ^^+ อ๋อ! … เปล่าหรอก … ไม่มีอะไร!!! “
นักศึกษาเริ่มทยอยขึ้นแสตนด์คณะของตนกันแล้ว งานของวันนี้ไม่มีการแข่งกีฬา เพราะทุกอย่างแข่งกันเสร็จสิ้นไปตั้งแต่เมื่อวานแล้ว แต่จะเป็นการประกวด แสตนด์เชียร์และเชียร์หลีดเดอร์แทน … โดยแต่ละคณะก็จะจัดที่นั่งเป็นเขตของตนโดยมีเชือกเป็นสีๆ กั้นเป็นขอบเขตเอาไว้ … และมีการจัดซุ้ม ขึ้นป้าย เพื่อบ่งบอกความอลังการ ความสวยงาม หรืออาจเป็นการข่มคณะคู่แข่งก็ได้ …
แป็งกับจุลนั่งติดกัน โดยมีเชือกเส้นสีๆ มากั้นไว้เท่านั้น … เพราะปีนี้คณะอักษรฯจัดที่นั่งติดกับสถาปัตย์ … สองคนนี้จึงมาจะเอ๋กันได้สะดวก ^^;;
“ ทำไมต้นน้ำยังไม่มาอีกเนี่ย? … จะสายแล้วนะ!!! “ >_<
“ … เขาติดธุระอะไรอยู่หรือเปล่า ถึงยังไม่มา!?! “
“ ไม่สิ!! ก็ฉันจองที่ไว้ให้เขาแล้วนะ … และวันนี้ก็วัน … O_o “
“ … วันอะไร? “
“ เอ่อ … ก็ … วันที่ทิวสนเต้นหลีดไง!!! “ >,<
และในที่สุด ทุกแสตนด์ก็เต็มหมด … เพราะตัวแทนของคณะส่งสัญญาณไปให้พิธีกรประกาศหมดแล้วว่า … เต็ม!!! … พิธีเริ่มต้นด้วยการเดินพาเหรดรอบสนามอย่างตระการตาของเหล่านักศึกษาทั้ง ชายและหญิงและฉิง!! ที่แต่งกายมาประชันกันอย่างสุดฤทธิ์สุดเดช … แบบไม่มีคณะไหนยอมคณะไหนกันเลย!!! วงดุริยางค์บรรเลงเพลงกันอย่างสนั่นหวั่นไหว … แทบจะสะเทือนไปทั้งพิภพ!!!
หลังจากเสร็จสิ้นพิธีการในช่วงเช้าแล้ว … ทุกแสตนด์ก็เริ่ม
- - - - - วี๊ดดดดดดดดดดดดดดดด!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! - - - - - >O<^^
- - - - - บึ้มมมมมมมมมมมมมมม!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! - - - - - >_<++
แล้วเพลงเชียร์ เพลงของคณะ ก็ดังสนั่นแข่งกันสุดชีวิต … ทุกคนเปล่งเสียงร้องออกมาเหมือนสู้ขาดใจ (ไม่เวอร์ไปนะ!!! หนุกหนานๆ ^-^;) แบบ … ใจขาดดิ้น!!!
หลีดเดอร์ประจำแต่ละคณะเริ่มถูกปล่อยออกมา … ที่มาเจ้าแรกของทุกปี ก็คือ นิเทศฯ พอผ่านไป 5 เพลงได้ ก็ตามมาด้วย สถาปัตย์ และอื่นๆ … แต่ที่เรียกเสียงกรี๊ดได้สนั่นที่สุด เห็นจะเป็น วิศวะฯ เพราะตัวเก็งอันดับหนึ่ง (ที่เบียดกับทิวสน ซึ่งก็เป็นอันดับหนึ่งเช่นกัน ^0^) ก็คือ ฟอส …
- - - - - >O< กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดด!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! >O< - - - - -
พวกนักข่าว และตากล้องประจำมหาวิทยาลัย (ที่ผลิตหนังสือพิมพ์หรือวารสารของมหาวิทยาลัยไง!!! (- -* ) ) ต่างมารุมถ่าย รุมจ้องจะขอสัมภาษณ์ท่าเดียว … คือ เขาดังอ่ะนะ!!! … แต่สายตาของฟอส ก็ยังคงแอบมองมาที่ แสตนด์ของคณะอักษรฯอยู่ดี … - -*
ต้นน้ำมาถึงมหาวิทยาลัย พอดีกับจังหวะที่ปล่อยตัวหลีดของคณะรัฐศาสตร์ เขาชะเง้อมองดูรอบแล้ว … แต่ … ไม่มีที่นั่งให้เขานั่งเลยจริงๆหรอเนี่ย? O.O
ทันทีที่หลีดคณะรัฐศาสตร์เปิดตัว เสียงกรี๊ดก็ไม่แพ้วิศวะเล้ย … -_-++
- - - - - >O< กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดด!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! >O< - - - - -
ต้นน้ำเลยต้องนั่งอยู่ริมๆ แสตนด์ (แอบซุ่มนิดๆ!! ดูน่าสงสารเล็กๆ -_- ) แถมต้องชะเง้อมองหาทิวสนว่าเขาอยู่ตรงไหนด้วย แต่ … เขาก็ต้องเหี่ยว (พร้อมกับเสียงกรี๊ดที่ก็ … (_ _) เหี่ยวไม่แพ้กัน!!!) … ไม่มีทิวสนนิ!!!
… … ^^;; … และเสียงกรี๊ดก็กลับมาสนั่นอีกครั้งหนึ่ง … พร้อมกับรอยยิ้มของต้นน้ำ ที่ฉายมาที่หน้าเขาอีกรอบ … ทิวสนออกมาแล้ว!!! แต่ … ทำไมเขาออกมาไม่อลังการงานสร้างเหมือนหลีดคนอื่นนะ!! … O_O เขาเดินออกมาพร้อมกับถุงใบขนาดกลางหนึ่งใบ … ตอนนี้ทั้งสนามเงียบเสียงลงทันที เบนสายตาจากหลีดคณะของตน มาเป็นที่ทิวสนซึ่งตอนนี้กำลังง่วนกับการทำอะไรซักอย่างนึง!!!
ในถุงนั้นมีม้วนกระดาษ หินก้อนขนาดกำปั้นอยู่สิบกว่าก้อนได้ และก็ … ไม่มีและ!!! … เขาเริ่มคลี่กระดาษออกมา ทุกแผ่นถูกตัดไว้เป็นตัวอักษรอะไรซักอย่าง แล้วนำมาเรียงไว้โดยมีหินทับไว้แต่ละด้านเพื่อไม่ให้ลมพัดไปกิน … ทุกสายตาบนแสตนด์ยังจ้องสิ่งที่ทิวสนกำลังทำอยู่ไม่ลดละ … รวมถึงต้นน้ำด้วย!! … พอเขาวางทุกตัวอักษรเสร็จแล้ว ก็ได้ว่า H B D 2 U ! ! ! … ยังไม่หมดหรอก!!! เขาเดินหายไปที่รถได้สักประมาณเกือบ 5 นาที และกลับมาพร้อมกับ … ตะกร้าหวายที่แน่นไปด้วย ดอกกุหลาบสีแดงสดจำนวน 92 ดอกและกุหลาบสีแดงไม่ทั่วดอก อีก 2 ดอกถูกอุ้มด้วยแขนขวา … และตุ๊กตาหมูตัวหญ่าาายที่ห้อยจี้รูปต้นไม้และหยดน้ำไว้ด้วยสร้อยเส้นเดียวกัน ก็ถูกอุ้มด้วยแขนซ้าย … เขาเดินไปขออนุญาตอาจารย์ที่เป็นคณะกรรมการตัดสินซึ่งทุกคนต่าง O_O … O.O … O O** … O^O อึ้ง!! เพื่อขอใช้ไมค์สักครู่ … และเขาก็เดิน (ใช้มือโอบหมูถือไมค์!!!) ออกไปกลางสนาม …
“ ^^;; … แสตนด์เต็มทุกอันเลยนะะะะะ (คิดว่าเสียงechoแล้วกัน!!!) … ก็ดี!!คือ … ฉันจะมาขอพูดอะไรบางอย่างอ่ะ!! … หนึ่งในเนี้ย! มีแฟนฉันอยู่คนนึง ฉันมองไม่เห็นเขาหรอก ว่าเขานั่งอยู่ตรงไหน!! แต่ฉันเชื่อ! ว่าเขาต้องอยู่ที่นี่ เพราะเขาอยากเห็นฉันเป็นหลีดมาก! เขาบอกว่ามันสำคัญสำหรับเขา!! … เขาเคยอ้วนมาก่อนนะ กินเก่งมาก จนเรียกว่ากลมเลย!! … แต่ตอนเนี้ย! เขาผอมลงแล้ว เพราะฉันขอให้เขาลดความอ้วนลงเป็นของขวัญวันเกิดของฉันเองแหละ!! … เขาหน้าตาน่ารักนะ และฉันก็ชอบที่ปากของเขา มันเป็นสีชมพูระเรื่อดี!! … แต่จูบบ่อยมากไม่ได้หรอก! เดี๋ยวเขาเป็นลม!! … เขามือหนัก ชอบใช้ความรุนแรงกับฉันบ่อยๆ จนคนอื่นเห็น อาจคิดว่าเขาซาดิสม์ ป่าเถื่อน!! แต่ไม่ใช่! จริงๆแล้ว เขาเป็นคนจิตใจดีนะ เป็นห่วงฉันอยู่เรื่อย!! … เราเคยทะเลาะกัน กับเรื่องที่ … ไม่ค่อยจะเข้าท่าเท่าไหร่นักหรอก เขาบอกว่า เขาไว้ใจในตัวฉัน … เท่าโลก! แต่ฉันบอกเขาว่า ฉันไว้ใจในตัวเขา … เท่าพระอาทิตย์ … ใหญ่กว่าโลกตั้งเยอะอ่ะ!! … แต่ … ฉันก็กลับ ทำไม่ได้อย่างที่พูด!! ฉันโมโหมาก ที่เห็นภาพๆนั้น!! … จนไม่ยอมฟังอะไรจากเขา และยังไล่เขาไปอย่างไม่ใยดีอีก … แถมยังยกเขาให้คนอื่นด้วย!!! … ฉันมันบ้า บ้าสิ้นดี!!! … แต่รู้มั้ย!?! เขากลับบอกฉันว่าอะไร! … เขาบอกว่า … ต่อให้ฉันยกเขาไปให้คนอื่น … เขาก็จะไม่ไปไหน เขาจะอยู่กับฉัน เพราะใจของเขาอยู่ตรงนี้ อยู่ข้างหน้าเขานี่เอง!! … พอฉันถามเขา ว่าเขารักฉันมั้ย? ^_^ 55!! น้ำเสียงกับสิ่งที่นายพูดออกมาน่ะ! มันขัดกันเห็นๆเลยนะ ไอ้หมู!! … เพราะเขาบอกว่า เขาไม่รักฉัน เขาไม่รักฉันจริงจริ๊ง!!! … และวันเนี้ย! ก็เป็นวันเกิดของเขา … ฉันก็อยากจะอวยพร ว่า … ฉันขอให้นายรักฉัน อยู่กับฉัน อยู่ใกล้ๆฉันอย่างนี้เสมอ! … และสุดท้าย ฉันขอ อวยพร ให้นาย … จงได้ยินสิ่งที่ฉันจะพูดต่อไปนี้ … ฉันรักนาย ต้นน้ำ!!! “
ต้นน้ำ … ซึ่งได้ยินทุกคำพูด ทุกประโยคของทิวสน! ก็บอกอารมณ์ของตัวเองไม่ถูกเหมือนกัน … ว่าจะหัวเราะ หรือจะร้องไห้ดี … แต่สิ่งที่รู้ที่สุดในตอนนี้! ^^;; ก็คือ … ทิวสนจะเป็นคนแรกของหัวใจ … และเป็นคนสุดท้ายของชีวิตของเขาจริงๆ!!! … เขาบอกได้เท่านี้ …
ทั้งแสตนด์ยังคงทำหน้าอึ้ง!! O_O ค้างอยู่อย่างนั้น … ต้นน้ำค่อยๆเดินลงไปที่สนาม ทุกสายตาก็เปลี่ยนจากทิวสน มามองที่ต้นน้ำแทน … จากเดิน ก็ค่อยๆวิ่งเหยาะๆ และก็กลายเป็นวิ่ง … วิ่ง … วิ่งไปกระโดดกอดคอของทิวสน นั่นคือสิ่งที่ดีที่สุดที่เขาทำได้ในตอนนี้ … เสียงปรบมือ โห่ร้องอย่างยินดี ดังขึ้นรอบสนามเหมือนช่วยเป็นพยานกับสิ่งที่ทิวสนพูดออกไป …
“ T_T ตาบ๊อง! … ไม่เวอร์ไปหน่อยหรือไง ฮะ? “
“ ^0^ … ไม่หรอก!! ก็ฉันอยากทำให้นายนิ! … สุขสันต์วันเกิดนะ!!! “
“ ^ ______,^;; … ขอบใจ!! … แล้วนายรู้ได้ไง ว่าวันนี้วันเกิดเรา? … แป็ง? ”
“ 555 ^O^ แล้วจะเป็นใครล่ะ ถ้าไม่ใช่เจ้าหล่อน!!! … อ้าว! ฉันเมื่อยแขนหมดแล้วนะ!! … รับไปซะทีสิ! “
“ นี่นาย … จงใจว่าเราเป็นหมูหรอ? … นี่ๆๆๆๆๆๆ!!! (ขยี้แก้มเขาอ่ะ!!! >_<) “
“ โอ๊ยย!!! >.,< … นายดูที่คอหมูก่อนสิ ไอ้อ้วน!!! “
“ … จี้หรอ? … ต้นไม้กับ … หยดน้ำ? “
“ ///-.,-/// ก็ … ฉันหาอะไรที่มันตรงกับชื่อนายไม่ได้แล้วอ่ะ! เลยเอาสองอันนี้มาต่อกันเป็นชื่อของนายซะเลย!!! “
“ ^O^ 555!!! … น่ารักดี! … แล้ว … ทำไมดอกกุหลาบเยอะจังเลยอ่ะ? “
“ ไหน! นายบอกฉันได้มั้ย ว่าฉันกับนาย … ตั้งแต่คบกันมา รวมทั้งสิ้น กี่วันมาแล้ว? “ ^^+
“ อืม! … เอาเท่าที่จำได้นะ!! … -.,-v 93 94 วันได้มะ? “
“ เลือกมาซักวันสิ!! “
“ อืม! … 94 วันก็ได้!!! “
“ … ถูกต้องนะค้าบบบบบบบบบบ!!! ^^;; “
“ คิดว่าตลกนักหรือไง ตางั่ง!! “ -__-v
“ … อ้าว! นี่! … “
“ 1 2 3 4 5 6 7 8 9 … “
“ -_-++ จะนับถึงศตวรรษหน้าหรือไง ไอ้หมู!! … 94 ดอก!! “
“ ^_^ … “
“ นายสังเกตดอกที่มันแปลกกว่าเพื่อนมั่งหรือเปล่า … ว่ามีกี่ดอก? “
“ … ก็ … ไม่เห็นมีแปลกนิ!!! “ +_=
“ -__- … เดี๋ยวฉันจะควักลูกตานายไปให้หมอตรวจทันทีที่เต้นเสร็จ ไอ้อ้วน!! … ดูให้ดีสิ!!! “
“ อืม! … (. .*) … เท่าที่เห็น ก็มีแค่ 2 ดอกเนี้ย!!! “
“ แล้วรู้มั้ย!?! ทำไมฉันถึงเอาดอกแปลกๆมา 2 ดอก? ^.^ “
“ … ไม่อ่ะ! “ (- - ) ( - -) (- - ) ( - -) …
“ ก็ … ///- -/// 2 ดอกเนี้ย … มันแดงไม่เต็มดอก ฉันให้มันแทนวันที่ฉันโมโหนายไงล่ะ!! … ความรู้สึกดีๆที่ฉันมีให้นายใน 2 วันนั้นมันน้อยลง … มันไม่แดงสดเหมือนดอกอื่นๆ เห็นมั้ย? “
“ ^-^;; … งั้นแสดงว่า … ที่ดอกอื่นมีสีแดงสด ก็หมายถึง … “
“ ///^__^/// … “
ทิวสนไม่ได้พูดอะไร!! … ได้แต่ยิ้มให้ต้นน้ำ และก็จูบเขาต่อหน้าทุกคนในมหาวิทยาลัย … เหมือนเป็นการบอกแทนความรู้สึก … ///-.-///
“ ///-.-/// … นายไปเต้นซะทีเถอะ!! … คนอื่นเขารอนานแล้วนะ ^^ “
ตุ๊กตาหมู และตะกร้าดอกกุหลาบ ถูกเปลี่ยนมือจากทิวสนไปต้นน้ำแทน … ทิวสนวิ่งไปที่กลุ่มเชียร์หลีดเดอร์คณะของตน … แล้วเสียงกรี๊ดจากทุกแสตนด์ก็ดังขึ้นอีกครั้ง (ดังกว่าเดิมด้วย!!!) …
- - - - - >O<++ กรี๊ดดดดดดดดดดดด!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! ++>O< - - - -
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น