ลำดับตอนที่ #28
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #28 : Love? ...
“ นายมานั่งร้องไห้อย่างนี้ทำไม? “
ต้นน้ำเงยหน้าขึ้นมามอง … ฟอส อีกแล้ว (ครับท่าน!!)
“ นี่นายอีกแล้วหรอเนี่ย!?! … T.,T^^^ นายจะมาที่นี่ทำไม!?! ตามมาให้เรากับทิวสนต้องแตกกันไปเลยหรือไง!?! T__T ”
“ … ฉันจะมาพูดกับทิวสน เรื่องนาย!! -.,- “
“ … เรื่องเรา? “
“ ใช่!!! … เขาไม่ควรทำให้นายร้องไห้อย่างนี้!!! “ - -*
พยาบาลเดินออกมา พร้อมกับสั่งไม่ให้ต้นน้ำเข้าไปตอนนี้ เพราะทิวสนเขายังไม่สงบดีพอที่จะให้ใครเข้าพบ … ฟอสเลยชวนต้นน้ำไปหาอะไรกินข้างล่างก่อน (กอปรกับต้นน้ำก็ยังไม่ได้กินอะไรตั้งแต่เมื่อคืนเลย!! >,<) … เขาลังเลอยู่สักพัก จึงยอมลงไป …
“ เรื่องที่นายจะพูดเกี่ยวกับเรา … มันเรื่องอะไร? “
“ … ฉันไม่บอกนายตอนนี้หรอก นายกำลังเสียใจอยู่!! “
“ เราอยากให้นายเลิกยุ่งกับเราสักทีจะได้มั้ย!?! … เราขอร้อง จะให้เราไหว้ก็เอา ขอแค่ให้นาย … “
“ นายหยุดพูดเถอะ!! … ถึงยังไง! ฉันก็ไม่เลิกยุ่งกับนาย ฉันยังยืนยันคำเดิม ว่าฉันรู้สึกดีกับนาย … ฉันอยากเป็นแฟนกับนาย!! “ ^^;
“ งั้นนายบอกฉันซิ! นายชอบเราตรงไหน!!! “
“ ฉันอาย ///- -/// ฉันไม่บอกเรื่องนี้กับนายหรอก! … ฉันจะบอกกับทิวสนเขาเอง! “
“ แล้วทำไมนายต้องไปบอกเขาด้วย … เรื่องนี้มันเป็นเรื่องเรากับนายนะ ไม่เกี่ยวกับเขา!!! “
“ รู้มั้ย? พอนายพูดว่าเรื่องฉันกับนาย … ^^ หัวใจฉันพองโตขึ้นมาทันทีเลย! “
“ นายจะทำร้ายจิตใจเขาทางอ้อมหรือไง? “
“ ฉันไม่ได้ทำร้ายจิตใจเขา … ฉันจะพูดให้เขาเข้าใจต่างหากล่ะ ว่าฉันรู้สึกยังไงกับนาย!!! “
“ แต่เราก็ยังยืนยัน … ว่าถึงยังไง! เราก็ยังมั่นคงกับทิวสนเหมือนเดิม ไม่เปลี่ยนแปลง! ///-.-/// “
“ ถึงแม้นายจะไม่ได้รักเขาน่ะหรอ? “
ต้นน้ำแทบสะอึกกับคำถามนี้ … จริงสิ! เขายังไม่เคยถามตัวเองเลย ว่าเขารักทิวสนมั้ย จริงอยู่! ว่าเขายังมั่นคงกับทิวสน แต่นั่น ก็เพราะต้นน้ำ ยังสงสารเขา … ยังไม่ใช่เพราะรัก!
แป็งเดินลงมาซื้อของข้างล่าง (เพราะจุลบ่นว่าอยากกินคุกกี้มาก ^0^) ก่อนที่เขาจะเดินเข้าไปในร้าน ก็หันไปเห็นต้นน้ำกับฟอสนั่งกินข้าวกันอยู่ … จึงเดินเข้าไปหา (ด้วยท่าทางฉุน -.,-^)
“ ต้นน้ำ! … มานี่หน่อยสิ! “ (แอบหันมาเบะใส่ฟอสนิดนึง พอกรุบกริบ!!)
“ เอ่อ … “ - -
แป็งลากต้นน้ำมาคุยหน้าร้านกันสองคน ก่อนที่จะหันไปเชิดใส่ฟอสอีกรอบนึง!
“ ต้นน้ำ! เธอมากินข้าวกับหมอนี่ทำไม? -_-* “
“ … เราหิวตั้งแต่เมื่อคืนแล้ว! ทนไม่ไหวจริงๆ >< … เราก็อยากไปเรียกเธอนะ แป็ง!แต่เห็นเธอเฝ้าจุลอยู่ … เลยไม่กวนดีกว่า!! “
“ ทีหลังนะ … ถ้าเธอหิว! ไปลากฉันมาจากห้องนายจุลได้ทันทีเลย … รายนั้นแทบจะออกมาวิ่งข้างนอกได้เลยด้วยซ้ำ ไม่ได้เป็นไรมากซะหน่อย … แถมยังใช้ให้ฉันมาซื้อคุกกี้ขึ้นไปประเคนอีก … เซ็งชะมัด!! “
“ 555 ^O^ “
“ จริงสิ! แล้วเธอกับ … ทิวสน เป็นยังไงบ้าง? “
“ T^T … เขา … T T ยังไม่หายโกรธเราเลย … ไม่อยากเห็นหน้าเราด้วย T.,T … เราไม่รู้จะทำไงดีแล้ว แป็ง!?! “
“ -_-v ใจเย็นๆนะ ต้นน้ำ! … เอาอย่างงี้! เดี๋ยวเธอไป say goodbye หมอนั่น แล้วขึ้นไปอยู่ในห้องจุลกับฉัน!!! “
“ … อืม! T_T “
ต้นน้ำเดินกลับไปหาฟอส ก่อนที่เขาจะพูดว่า …
“ ดูเพื่อนนายจะไม่ชอบฉันเท่าไหร่เลยนะ!! “
“ อย่าว่าแต่เพื่อนเราเลย!! … เรายังไม่อยากจะมองหน้านายเลยด้วยซ้ำ ขอตัว!! “
“ นายจะไปไหนล่ะ? “
“ เราจะไปหาจุล! … -_= เราขอร้องนายอีกครั้งนะ อย่ามายุ่งกับเราอีก แค่นี้ … เราก็เหนื่อยจนไม่รู้จะทำไงแล้ว!! “ -__-v v
“ ถ้านายเป็นแฟนกับฉัน … นายก็จะไม่เหนื่อยเท่านี้ ต้นน้ำ!! “
“ … งั้นเรายอมเหนื่อยจนตาย ดีกว่าเป็นแฟนกับนายไปทั้งชีวิต!!! “ -(-***
ต้นน้ำไม่สนใจเสียงหัวเราะของฟอส ที่ขำจากคำพูดที่คล้องจองของเขา …
“ ไอ้ทิวมันยังไม่เลิกบ้าอีกหรอเนี่ย … เป็นเอามากแฮะ? “ -_-
“ … แล้วเราจะทำไงกันดีล่ะจุล? … ฉันสงสารเพื่อนของฉันนะ ดูสิ! ร้องไห้จนตาบวมเลย … =_= “
“ ให้ฉันไปคุยกับมันเอง … เธอว่าดีมั้ยล่ะ? “
“ แต่พยาบาลบอกยังไม่ให้เข้าไปนะ! … แล้วอีกอย่าง ทิวสนเขาก็ยังไม่สงบดีเท่าไหร่เลย … เธอเข้าไป ไม่กลัวลูกหลงไง? “
“ เอาเถอะ! ถึงยังไง ไอ้ทิวมันก็น่าจะฟังฉันมั่งแหละ ฉันเป็นเพื่อนมันนะ!! ^^ “
แป็งบอกให้ต้นน้ำอยู่ในห้อง จะได้ไม่ต้องไปเจอฟอสอีก … เขาพาจุลเดินมาถึงห้องทิวสน … แต่ยังไม่ได้เข้าห้อง ก็เห็นฟอสยืนคุยอะไรบางอย่างอยู่ข้างเตียงของเขา …
“ ไอ้นี่มันมาคุยอะไรกับไอ้ทิวเนี่ย? “ -__-++
“ นั่นน่ะสิ! … แต่แปลกนะ - -* ทำไมทิวสนดูไม่รู้สึกโกรธอะไรเลยอ่ะ!?! “
จุลกับแป็งยืนรออยู่หน้าห้อง … จนสองคนนั้นคุยเสร็จ ฟอสก็เดินออกมา … จุลมองหน้าเขาเหมือนจะกระโดดกัดคอยังไงยังงั้น แป็งก็มองแบบสังเวชพิกล!!
“ ไอ้ทิว! ไอ้บ้านั่นมันมาคุยอะไรกับมึงวะ? “
“ … มากันสองคนก็ดีแล้ว! … ไม่มีอะไรหรอก! เขาแค่ … ให้ฉันเลิกยุ่งกับต้นน้ำน่ะ!!! “ -__-
“ อะไรนะ? “ O_O … O_O (ประสานเสียงกันได้อย่างพร้อมเพรียง!!)
“ … ก็อย่างที่บอก! “ -__-
“ เดี๋ยวกูจะไปจัดการมันเอง!!! “
“ จุล!!! “
“ มึงหยุดเลย ไอ้จุล!!! … เขามาขอร้องได้จังหวะกับที่กูต้องการเลย!!! “
“ นี่นายหมายความว่าไง!?! … นาย … จะเลิก … กับต้นน้ำหรอ? “ O_o
“ … อืม!! ไปบอกเพื่อนเธอด้วยล่ะ!! … -__- ตั้งแต่นี้เป็นต้นไป ไม่ต้องมาให้ฉันเห็นหน้าอีก … แฟนคนใหม่ของเขา มาขอฉันถึงที่เลย … ฉันคงไม่กล้าปฏิเสธหรอก!!! “
“ แล้วนายก็ตอบตกลงไปง่ายๆอย่างนั้นหรอ? “
“ … อืม! “ -__-
- - - - - เพียะ!!!!!!!!! - - - - -
“ นี่นายเห็นเพื่อนฉันเป็นอะไร … ถึงคิดจะให้ใครก็ให้!!! นายรู้มั้ย! … T^T ต้นน้ำเขาเสียใจมากแค่ไหน ที่นายไม่ยอมแม้แต่จะฟังสิ่งที่เขาพูด … นายมันโมโหจนเหมือนคนบ้า … และนายมันก็จะบ้ามากขึ้นไปอีก ถ้านายยังไม่ไว้ใจแฟนตัวเองอย่างนี้ … ทำไมนายไม่ให้โอกาสต้นน้ำเขาพูดบ้าง เอะอะก็จะไล่เขาไป เอะอะก็จะให้คนโน้น ให้คนนี้ … นายไม่คิดถึงจิตใจของเขาบ้างหรือไง ว่าเขาจะรู้สึกยังไง ถ้ารู้ว่าแฟนของตนเอง ทำแบบนี้!!! “ T T
จุลยืนมองอย่างตะลึงกับสิ่งที่เห็นตรงหน้า … O_O
“ เอ่อ … แป็ง! เธอ … “
“ เธอมาตบหน้าฉันเนี่ย! … รู้จักฉันดีพอแล้วหรือไง!?! “
“ รู้จักสิ! ฉันรู้อดีตของนายหมดแล้วนะ ทิวสน … ต้นน้ำเขาก็รู้ด้วย!! “
“ ต … ต้นน้ำด้วยหรอ? O_o ใครบอกเขา? “
“ ขอโทษนะจุล … แต่ฉันต้องพูด!!! “ (แอบหันไปทางจุลเล็กน้อย!!) -_-
‘ ไอ้ทิว! กูขอโทททททททททษ!!!!!! ‘ T_T
“ ต้นน้ำเขาสงสารนายมาก … เขาอยากทำให้นายสบายใจ … แต่นาย … “
“ สบายใจงั้นหรอ? … ฉันเคยขอเขาไปแล้ว ว่าอย่าทำให้ฉันเสียใจ เขาก็บอกเป็นมั่น ว่าเขาจะไม่ทำให้ฉันเสียใจ!! … แต่พอไม่กี่วัน … สิ่งที่เขาพูดกับภาพที่ฉันเห็น มันก็ไม่เหมือนกันแม้แต่น้อย!!! TToTT “
“ แล้วนายฟังสิ่งที่เขาพูดหรือยังล่ะ? … ก็ยังใช่มั้ยล่ะ! … แล้วนายก็คิดว่าเขาผิดเต็มประตู แล้วก็ไล่เขา … T^T และยังยกเขาไปให้คนอื่นอีกอ่ะ!!! … นายเคยมีแฟนมาแล้วหลายคน แต่สำหรับต้นน้ำ … นายเป็นคนแรกของเขานะ! ประสบการณ์เรื่องความรักของนายกับเขา มันต่างกันซะเหลือเกิน!!! “ T.,T
“ เอ่อ … แป็ง! เธอให้ฉัน … มา … พูด … ไม่ใช่หรอ? “ -.,-v
“ รักหรอ? 55 … ก็เมื่อกี้เธอบอกเองไม่ใช่หรือไง ว่าเขาสงสารฉัน … แค่ความรู้สึกตรงเนี้ย … มันก็ต่างกันแล้ว!!! “
“ ถูกเผง! ใช่! ที่ฉันบอกว่าต้นน้ำเขาสงสารนายน่ะ มันเป็นความจริง!! … แต่นายอย่าลืมนะ ไอ้ความรักน่ะ! … -_-^^ มันต้องเกิดจากความไว้เนื้อเชื่อใจกันด้วย … ขนาดนายยังไม่ฟังสิ่งที่เขาพูดเลย นั่นก็หมายความว่านายก็ยังไม่ไว้เนื้อเชื่อใจแฟนของตัวเอง … แล้วความรักของต้นน้ำมันจะผุดขึ้นมาได้มั้ยล่ะ? คิดเอาเองแล้วกัน!!! -__-^^^ “
แป็งเดินออกจากห้องไปแล้วปิดประตูตามหลัง - - - - - ปัง!!!!!! - - - - - สนั่นไปทั้งชั้น … ปล่อยให้ทิวสนทบทวนกับสิ่งที่แป็งพูดฉอดๆๆ ใส่หน้าเขา และจุล ซึ่งยังงงอยู่
“ ยัยแป็ง! ฉันกะจะมาพูดกับไอ้ทิวมันเอง!! … ไหง! มาฟังเธอต่อยหอยเป็นชุดอย่างนี้ล่ะ! “ -_+^^
ต้นน้ำเงยหน้าขึ้นมามอง … ฟอส อีกแล้ว (ครับท่าน!!)
“ นี่นายอีกแล้วหรอเนี่ย!?! … T.,T^^^ นายจะมาที่นี่ทำไม!?! ตามมาให้เรากับทิวสนต้องแตกกันไปเลยหรือไง!?! T__T ”
“ … ฉันจะมาพูดกับทิวสน เรื่องนาย!! -.,- “
“ … เรื่องเรา? “
“ ใช่!!! … เขาไม่ควรทำให้นายร้องไห้อย่างนี้!!! “ - -*
พยาบาลเดินออกมา พร้อมกับสั่งไม่ให้ต้นน้ำเข้าไปตอนนี้ เพราะทิวสนเขายังไม่สงบดีพอที่จะให้ใครเข้าพบ … ฟอสเลยชวนต้นน้ำไปหาอะไรกินข้างล่างก่อน (กอปรกับต้นน้ำก็ยังไม่ได้กินอะไรตั้งแต่เมื่อคืนเลย!! >,<) … เขาลังเลอยู่สักพัก จึงยอมลงไป …
“ เรื่องที่นายจะพูดเกี่ยวกับเรา … มันเรื่องอะไร? “
“ … ฉันไม่บอกนายตอนนี้หรอก นายกำลังเสียใจอยู่!! “
“ เราอยากให้นายเลิกยุ่งกับเราสักทีจะได้มั้ย!?! … เราขอร้อง จะให้เราไหว้ก็เอา ขอแค่ให้นาย … “
“ นายหยุดพูดเถอะ!! … ถึงยังไง! ฉันก็ไม่เลิกยุ่งกับนาย ฉันยังยืนยันคำเดิม ว่าฉันรู้สึกดีกับนาย … ฉันอยากเป็นแฟนกับนาย!! “ ^^;
“ งั้นนายบอกฉันซิ! นายชอบเราตรงไหน!!! “
“ ฉันอาย ///- -/// ฉันไม่บอกเรื่องนี้กับนายหรอก! … ฉันจะบอกกับทิวสนเขาเอง! “
“ แล้วทำไมนายต้องไปบอกเขาด้วย … เรื่องนี้มันเป็นเรื่องเรากับนายนะ ไม่เกี่ยวกับเขา!!! “
“ รู้มั้ย? พอนายพูดว่าเรื่องฉันกับนาย … ^^ หัวใจฉันพองโตขึ้นมาทันทีเลย! “
“ นายจะทำร้ายจิตใจเขาทางอ้อมหรือไง? “
“ ฉันไม่ได้ทำร้ายจิตใจเขา … ฉันจะพูดให้เขาเข้าใจต่างหากล่ะ ว่าฉันรู้สึกยังไงกับนาย!!! “
“ แต่เราก็ยังยืนยัน … ว่าถึงยังไง! เราก็ยังมั่นคงกับทิวสนเหมือนเดิม ไม่เปลี่ยนแปลง! ///-.-/// “
“ ถึงแม้นายจะไม่ได้รักเขาน่ะหรอ? “
ต้นน้ำแทบสะอึกกับคำถามนี้ … จริงสิ! เขายังไม่เคยถามตัวเองเลย ว่าเขารักทิวสนมั้ย จริงอยู่! ว่าเขายังมั่นคงกับทิวสน แต่นั่น ก็เพราะต้นน้ำ ยังสงสารเขา … ยังไม่ใช่เพราะรัก!
แป็งเดินลงมาซื้อของข้างล่าง (เพราะจุลบ่นว่าอยากกินคุกกี้มาก ^0^) ก่อนที่เขาจะเดินเข้าไปในร้าน ก็หันไปเห็นต้นน้ำกับฟอสนั่งกินข้าวกันอยู่ … จึงเดินเข้าไปหา (ด้วยท่าทางฉุน -.,-^)
“ ต้นน้ำ! … มานี่หน่อยสิ! “ (แอบหันมาเบะใส่ฟอสนิดนึง พอกรุบกริบ!!)
“ เอ่อ … “ - -
แป็งลากต้นน้ำมาคุยหน้าร้านกันสองคน ก่อนที่จะหันไปเชิดใส่ฟอสอีกรอบนึง!
“ ต้นน้ำ! เธอมากินข้าวกับหมอนี่ทำไม? -_-* “
“ … เราหิวตั้งแต่เมื่อคืนแล้ว! ทนไม่ไหวจริงๆ >< … เราก็อยากไปเรียกเธอนะ แป็ง!แต่เห็นเธอเฝ้าจุลอยู่ … เลยไม่กวนดีกว่า!! “
“ ทีหลังนะ … ถ้าเธอหิว! ไปลากฉันมาจากห้องนายจุลได้ทันทีเลย … รายนั้นแทบจะออกมาวิ่งข้างนอกได้เลยด้วยซ้ำ ไม่ได้เป็นไรมากซะหน่อย … แถมยังใช้ให้ฉันมาซื้อคุกกี้ขึ้นไปประเคนอีก … เซ็งชะมัด!! “
“ 555 ^O^ “
“ จริงสิ! แล้วเธอกับ … ทิวสน เป็นยังไงบ้าง? “
“ T^T … เขา … T T ยังไม่หายโกรธเราเลย … ไม่อยากเห็นหน้าเราด้วย T.,T … เราไม่รู้จะทำไงดีแล้ว แป็ง!?! “
“ -_-v ใจเย็นๆนะ ต้นน้ำ! … เอาอย่างงี้! เดี๋ยวเธอไป say goodbye หมอนั่น แล้วขึ้นไปอยู่ในห้องจุลกับฉัน!!! “
“ … อืม! T_T “
ต้นน้ำเดินกลับไปหาฟอส ก่อนที่เขาจะพูดว่า …
“ ดูเพื่อนนายจะไม่ชอบฉันเท่าไหร่เลยนะ!! “
“ อย่าว่าแต่เพื่อนเราเลย!! … เรายังไม่อยากจะมองหน้านายเลยด้วยซ้ำ ขอตัว!! “
“ นายจะไปไหนล่ะ? “
“ เราจะไปหาจุล! … -_= เราขอร้องนายอีกครั้งนะ อย่ามายุ่งกับเราอีก แค่นี้ … เราก็เหนื่อยจนไม่รู้จะทำไงแล้ว!! “ -__-v v
“ ถ้านายเป็นแฟนกับฉัน … นายก็จะไม่เหนื่อยเท่านี้ ต้นน้ำ!! “
“ … งั้นเรายอมเหนื่อยจนตาย ดีกว่าเป็นแฟนกับนายไปทั้งชีวิต!!! “ -(-***
ต้นน้ำไม่สนใจเสียงหัวเราะของฟอส ที่ขำจากคำพูดที่คล้องจองของเขา …
“ ไอ้ทิวมันยังไม่เลิกบ้าอีกหรอเนี่ย … เป็นเอามากแฮะ? “ -_-
“ … แล้วเราจะทำไงกันดีล่ะจุล? … ฉันสงสารเพื่อนของฉันนะ ดูสิ! ร้องไห้จนตาบวมเลย … =_= “
“ ให้ฉันไปคุยกับมันเอง … เธอว่าดีมั้ยล่ะ? “
“ แต่พยาบาลบอกยังไม่ให้เข้าไปนะ! … แล้วอีกอย่าง ทิวสนเขาก็ยังไม่สงบดีเท่าไหร่เลย … เธอเข้าไป ไม่กลัวลูกหลงไง? “
“ เอาเถอะ! ถึงยังไง ไอ้ทิวมันก็น่าจะฟังฉันมั่งแหละ ฉันเป็นเพื่อนมันนะ!! ^^ “
แป็งบอกให้ต้นน้ำอยู่ในห้อง จะได้ไม่ต้องไปเจอฟอสอีก … เขาพาจุลเดินมาถึงห้องทิวสน … แต่ยังไม่ได้เข้าห้อง ก็เห็นฟอสยืนคุยอะไรบางอย่างอยู่ข้างเตียงของเขา …
“ ไอ้นี่มันมาคุยอะไรกับไอ้ทิวเนี่ย? “ -__-++
“ นั่นน่ะสิ! … แต่แปลกนะ - -* ทำไมทิวสนดูไม่รู้สึกโกรธอะไรเลยอ่ะ!?! “
จุลกับแป็งยืนรออยู่หน้าห้อง … จนสองคนนั้นคุยเสร็จ ฟอสก็เดินออกมา … จุลมองหน้าเขาเหมือนจะกระโดดกัดคอยังไงยังงั้น แป็งก็มองแบบสังเวชพิกล!!
“ ไอ้ทิว! ไอ้บ้านั่นมันมาคุยอะไรกับมึงวะ? “
“ … มากันสองคนก็ดีแล้ว! … ไม่มีอะไรหรอก! เขาแค่ … ให้ฉันเลิกยุ่งกับต้นน้ำน่ะ!!! “ -__-
“ อะไรนะ? “ O_O … O_O (ประสานเสียงกันได้อย่างพร้อมเพรียง!!)
“ … ก็อย่างที่บอก! “ -__-
“ เดี๋ยวกูจะไปจัดการมันเอง!!! “
“ จุล!!! “
“ มึงหยุดเลย ไอ้จุล!!! … เขามาขอร้องได้จังหวะกับที่กูต้องการเลย!!! “
“ นี่นายหมายความว่าไง!?! … นาย … จะเลิก … กับต้นน้ำหรอ? “ O_o
“ … อืม!! ไปบอกเพื่อนเธอด้วยล่ะ!! … -__- ตั้งแต่นี้เป็นต้นไป ไม่ต้องมาให้ฉันเห็นหน้าอีก … แฟนคนใหม่ของเขา มาขอฉันถึงที่เลย … ฉันคงไม่กล้าปฏิเสธหรอก!!! “
“ แล้วนายก็ตอบตกลงไปง่ายๆอย่างนั้นหรอ? “
“ … อืม! “ -__-
- - - - - เพียะ!!!!!!!!! - - - - -
“ นี่นายเห็นเพื่อนฉันเป็นอะไร … ถึงคิดจะให้ใครก็ให้!!! นายรู้มั้ย! … T^T ต้นน้ำเขาเสียใจมากแค่ไหน ที่นายไม่ยอมแม้แต่จะฟังสิ่งที่เขาพูด … นายมันโมโหจนเหมือนคนบ้า … และนายมันก็จะบ้ามากขึ้นไปอีก ถ้านายยังไม่ไว้ใจแฟนตัวเองอย่างนี้ … ทำไมนายไม่ให้โอกาสต้นน้ำเขาพูดบ้าง เอะอะก็จะไล่เขาไป เอะอะก็จะให้คนโน้น ให้คนนี้ … นายไม่คิดถึงจิตใจของเขาบ้างหรือไง ว่าเขาจะรู้สึกยังไง ถ้ารู้ว่าแฟนของตนเอง ทำแบบนี้!!! “ T T
จุลยืนมองอย่างตะลึงกับสิ่งที่เห็นตรงหน้า … O_O
“ เอ่อ … แป็ง! เธอ … “
“ เธอมาตบหน้าฉันเนี่ย! … รู้จักฉันดีพอแล้วหรือไง!?! “
“ รู้จักสิ! ฉันรู้อดีตของนายหมดแล้วนะ ทิวสน … ต้นน้ำเขาก็รู้ด้วย!! “
“ ต … ต้นน้ำด้วยหรอ? O_o ใครบอกเขา? “
“ ขอโทษนะจุล … แต่ฉันต้องพูด!!! “ (แอบหันไปทางจุลเล็กน้อย!!) -_-
‘ ไอ้ทิว! กูขอโทททททททททษ!!!!!! ‘ T_T
“ ต้นน้ำเขาสงสารนายมาก … เขาอยากทำให้นายสบายใจ … แต่นาย … “
“ สบายใจงั้นหรอ? … ฉันเคยขอเขาไปแล้ว ว่าอย่าทำให้ฉันเสียใจ เขาก็บอกเป็นมั่น ว่าเขาจะไม่ทำให้ฉันเสียใจ!! … แต่พอไม่กี่วัน … สิ่งที่เขาพูดกับภาพที่ฉันเห็น มันก็ไม่เหมือนกันแม้แต่น้อย!!! TToTT “
“ แล้วนายฟังสิ่งที่เขาพูดหรือยังล่ะ? … ก็ยังใช่มั้ยล่ะ! … แล้วนายก็คิดว่าเขาผิดเต็มประตู แล้วก็ไล่เขา … T^T และยังยกเขาไปให้คนอื่นอีกอ่ะ!!! … นายเคยมีแฟนมาแล้วหลายคน แต่สำหรับต้นน้ำ … นายเป็นคนแรกของเขานะ! ประสบการณ์เรื่องความรักของนายกับเขา มันต่างกันซะเหลือเกิน!!! “ T.,T
“ เอ่อ … แป็ง! เธอให้ฉัน … มา … พูด … ไม่ใช่หรอ? “ -.,-v
“ รักหรอ? 55 … ก็เมื่อกี้เธอบอกเองไม่ใช่หรือไง ว่าเขาสงสารฉัน … แค่ความรู้สึกตรงเนี้ย … มันก็ต่างกันแล้ว!!! “
“ ถูกเผง! ใช่! ที่ฉันบอกว่าต้นน้ำเขาสงสารนายน่ะ มันเป็นความจริง!! … แต่นายอย่าลืมนะ ไอ้ความรักน่ะ! … -_-^^ มันต้องเกิดจากความไว้เนื้อเชื่อใจกันด้วย … ขนาดนายยังไม่ฟังสิ่งที่เขาพูดเลย นั่นก็หมายความว่านายก็ยังไม่ไว้เนื้อเชื่อใจแฟนของตัวเอง … แล้วความรักของต้นน้ำมันจะผุดขึ้นมาได้มั้ยล่ะ? คิดเอาเองแล้วกัน!!! -__-^^^ “
แป็งเดินออกจากห้องไปแล้วปิดประตูตามหลัง - - - - - ปัง!!!!!! - - - - - สนั่นไปทั้งชั้น … ปล่อยให้ทิวสนทบทวนกับสิ่งที่แป็งพูดฉอดๆๆ ใส่หน้าเขา และจุล ซึ่งยังงงอยู่
“ ยัยแป็ง! ฉันกะจะมาพูดกับไอ้ทิวมันเอง!! … ไหง! มาฟังเธอต่อยหอยเป็นชุดอย่างนี้ล่ะ! “ -_+^^
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น