ลำดับตอนที่ #26
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #26 : He knows that ...
“ นายไป CleAr กับไอ้ฟอสให้เรียบร้อย! … เดี๋ยวเราไปกันท่าไม่ให้ไอ้ทิวเล่น netให้เอง … แป็ง! เธอไปหาอาจารย์ที่ห้องคอมฯนะ ให้เขาลบภาพนั้นออกให้ที!! งั้น … ตกลงตามนี้!?! “
“ ขอบใจนะจุล! ถ้านายไม่คิดแผนออก … เราก็ไม่รู้ว่าจะทำยังไงเหมือนกัน!! “
“ เฮ้ย ^_^ ไม่เป็นไรหรอก!! นอกจากช่วยนายแล้ว … คนที่รับอานิสงไปมากที่สุด ก็เห็นจะเป็นไอ้ทิว … ^^;; นายฟังนะ!! … นายเก่งมาก ที่ทำให้ไอ้ทิวเปลี่ยนไปได้ขนาดนี้ … จากคนที่จิตใจหยาบกระด้างอย่างมัน … ตอนนี้มันอ่อนลงอย่างเห็นได้ชัด จากที่เที่ยว เสเพล กินเหล้า สูบบุหรี่ … ทุกอย่างดูจะน้อยลงจนเหมือนหายไปจากชีวิตมันเลยด้วยซ้ำ … เหมือนนายมาพลิกฟื้นชีวิตใหม่ให้กับมันเลยนะ รู้มั้ย? และนายก็เป็นแฟนคนแรกของมัน ที่มันกล้าขอให้มาอยู่ด้วย … บอกให้รู้ได้เลย ว่ามันรู้สึกดีกับนายแค่ไหน ฉะนั้น … การที่เราช่วยนายก็เหมือนช่วยไอ้ทิวไปด้วยเหมือนกัน ช่วยไม่ให้จิตใจมันต้องบอบช้ำอีก ^^ มันเจ็บมามากพอแล้ว เราสงสารมันอ่ะ และตอนเนี้ย นายเหมือนมาดูแลหัวใจ มาเติมเต็มชีวิตที่ขาดหายให้กับมัน … เราต้องขอบใจแทนไอ้ทิวมันด้วยจริงๆ … เอาล่ะ! ^-^ ไปทำตามที่วางแผนกันไว้เถอะ เดี๋ยวถ้าไอ้ทิวรู้ขึ้นมา แล้วจะซวย!! “
“ วันนี้พูดดีนะ!! -.,- นายเนี่ย … ใช้ได้!! “
“ ขอบใจ! ฉันก็พูดดีอย่างนี้เสมอแหละ!! ^.^ “
“ แหวะ!!! ขี้ตู่!! >.,< “
ต้นน้ำรู้สึกดีใจ ที่ได้ยินจุลพูดอย่างนั้น และเขายังประทับใจแทนทิวสนด้วย ที่มีเพื่อนดีๆ และห่วงใยอยู่เสมออย่างจุล … เขาไม่มีทางที่จะทำให้ทิวสนเสียใจเป็นอันขาด อย่างที่เขาบอกกับทิวสนไปแล้วเมื่อคืน ไม่มีทาง … ไม่มีทาง! - -*
ต้นน้ำเดินหาฟอส ทุกที่ … ทั้งโรงอาหาร ชมรมเชียร์ ตึกวิศวะ … ไม่เจอ!!
“ ทีตอนไม่อยากจะเจอ ดันโผล่มาอยู่ได้!!! … -__-^^^ คิดจะหลบหน้าล่ะสิ ทำผิดแล้วไม่กล้ารับผิดหรอ!?! … ไอ้เดือนมหาลัยขี้ป๊อด!!! “
แต่ … ต้นน้ำก็ดันเจอเพื่อนกลุ่มเดียวกับฟอส 3 คน หนึ่งในนั้น เขาจำได้ดี … คิม นั่นเอง -.,- … เขาไม่อยากจะเข้าไปทักเล้ย T T แต่ต้องกล้ำกลืนฝืนทนอย่างสุดฤทธิ์สุดเดช ทั้งกัดฟันกรอดๆจนฟันแทบระเบิดทั้งปาก ทั้งกำมือแน่น ชนิดที่เรียกได้ว่า ให้ช้างมาดึงยังดึงแทบไม่ออก (ไม่ได้เวอร์เลยนะเนี่ย!!! - -) และต้องยกเท้า ที่หนักอึ้งเนื่องจากน้ำหนักของความชิงชัง มันลงไปที่ขาหมด … เดินเข้าไปถาม …
“ ขอโทษนะ! … วันนี้ฟอสไม่มาหรอ? -.,- “
“ โอ๊ะๆๆๆ … ^++^ ต้นน้ำ ผู้มีฝีปากไวเป็นตะไกตัด … “
“ นี่! เลิกตั้งฉายาบ้าๆของนายได้แล้ว -__-^^ เราถามว่าฟอสไม่มาหรือไง? “ ‘ อย่ามาตั้งฉายาทุเรศๆให้คนอื่นเขานะ ไอ้พวกโรคจิต!!! ‘
“ ไอ้ฟอสหรอ!?! ไอ้ปิง มึงเห็นมันเปล่าวะ? “
“ … ไม่! “
“ แล้วมึงล่ะ ไอ้พีช? “
“ … ม่าาาายยยยย!!! “
“ ส่วนฉัน … คิม ก็ไม่เห็น!! เสียใจด้วยนะ!! “
“ … อืม! ขอบใจ -__-^^ “
“ เดี๋ยวสิ! จะรีบไปไหนล่ะ? อายมากนักหรือไง ที่โดนไอ้ฟอสมันกอดเอาน่ะ … ฉันว่า นายควรจะภูมิใจมากกว่านะ เพราะในมหาลัยเนี้ย มีสักกี่คนที่โดนเดือนมหาลัยกอดเอา … 555 ^O^ “
ต้นน้ำอยากจะหันกลับไปชกพวกนี้เสียจริง คงเห็นภาพนั้นด้วยแล้วล่ะสิ! ถึงเอามาพูดกันได้น่ะ!! ….-.,-^^ แต่ … เขาก็ต้องหยุดความคิดไว้แค่นั้น เพราะเมื่อเขาหันกลับไป ทุกสายตาที่อยู่บริเวณนั้น มองมาที่เขาเป็นตาเดียว บางคนแอบซุบซิบอีกต่างหาก ทางที่ดี … เขาควรจะเดินไปให้ห่างจากตรงนั้นจะดีกว่า!!
“ ไอ้บ้าฟอส เขาหายไปไหนนะ!!! -__-^^^ “
ต้นน้ำลองเดินหาเขาอีกรอบนึง สายตาของคนที่เดินผ่านเขาไป ก็มองแบบประหลาดๆ … แต่เขาไม่ใส่ใจหรอก!!! เขาบริสุทธิ์ใจ และนั่นก็ไม่ใช่ความผิดของเขา ทำไมเขาจะต้องกลัวด้วย … เดินหาสักกี่รอบก็ไม่เจอ เขากลับห้องดีกว่า …
พอมาถึง …
“ หวัดดี! ^^ “
“ นี่นายอยู่นี่เองหรอ? -__-v เราก็เดินตามหาซะทั่วมหาลัยหมด!!! “
“ นายอยากเจอฉันมากเลยหรอ ต้นน้ำ ^^c ฉันดีใจจังเลยอ่ะ!! “
“ อย่ามาตีหน้าใสซื่อ คนทุเรศ!!! … นายทำอะไรก็น่าจะรู้อยู่แก่ใจแล้วนะ -__- “
“ ฉันทำอะไร? … แล้วทำไมนายต้องมาว่าฉันด้วยล่ะ? “
“ อย่ามาทำเป็นซื่อจนน่าหมั่นไส้ได้มั้ย!?! นายมันใช้แผนโสโครก (ยิ่งกว่าสกปรกอีกนะ!!) … นายทำอย่างนี้ทำไมๆๆๆ T^T “
ต้นน้ำทุบอกของฟอส จนเขารู้สึกเจ็บ และถุงขนมที่เขาซื้อมาให้ต้นน้ำก็ร่วงลงกับพื้น … แต่ด้วยเพราะเห็นต้นน้ำร้องไห้ เขาจึงปล่อยให้ทุบอยู่อย่างนั้น T^T … ฟอสเอามือจะโอบต้นน้ำเอาไว้ แต่ …
“ ไม่ต้องมาแตะ! ตอนเนี้ย เราเกลียดนายยิ่งกว่าอะไรทั้งหมดเลย รู้ไว้ซะด้วย!! “
“ … ต้นน้ำ! ฉันไม่รู้เรื่องจริงๆ … อยู่ดีๆ นายก็มาว่าฉัน ทุบฉัน … +_= ไหนนายบอกฉันมาซิ ว่ามันเกิดอะไรขึ้น แล้วทำไม นาย … ต้องร้องไห้ขนาดนี้ด้วย? “
“ ยังไม่ยอมรับอีกหรือไง!?! ว่ารูปที่นายกอดเรา แล้วมันลงไปอยู่ใน Web ของมหาลัย จนตอนเนี้ย มันดังไปจนทั่วแล้วเนี่ย … ไม่ใช่ฝีมือนาย!!! T_T “
“ O_o อะไรนะ? “
“ อย่ามาทำหน้าเหมือนเพิ่งรู้ได้มั้ย เห็นแล้วมันอยากจะสำรอก!!! “
“ เดี๋ยวสิ! >.,< ฉันไม่รู้เรื่องจริงๆนะ … ฉันเพิ่งรู้จากนายนี่เอง ต้นน้ำ!! “
“ เลิกตีหน้าใสซื่อได้มั้ย? มันน่าสมเพช!!! “
“ แต่ฉันไม่รู้เรื่องจริงๆนะ ฉันสาบานได้!!! “ ><
“ T.,T … “
“ … ฉันไม่ได้โกหกนายนะต้นน้ำ ฉันไม่รู้เรื่องเลยจริงๆ … วันที่ฉันไปหานายวันนั้นน่ะ ฉันไปคนเดียว … ฉันขอเขาเลิกซ้อมก่อนคนอื่นด้วย เพื่อมารอนาย … เกือบ 2ชั่วโมง!!! “
“ … T T “
“ ถ้านายไม่เชื่อฉัน … นายถามเจ้าหน้าที่ที่หอของนายก็ได้นะ เขายังบอกให้ฉันกลับไปก่อนเลย … -.,- แต่ฉันจะอยู่ต่อ … เพราะฉัน … อยากเจอนายจริงๆ!! “
“ … T.,T นายอาจมาหาเราคนเดียวก็จริง … แต่คนที่นายให้ตามมา เพื่อมาแอบถ่ายรูป แล้ว … “
“ นายอย่าคิดเอาเองสิ!! “ >,<
“ ถ้าไม่ให้คิดอย่างนี้ แล้วรูปพวกนั้นมันจะไปขึ้นหลาอยู่อย่างนั้นได้ยังไง!?! “
“ ก็ฉันบอกแล้วไง ว่าฉันไม่รู้จริงๆ … =_=v นายต้องเชื่อฉันนะ ต้นน้ำ!! ฉันบริสุทธิ์ใจกับนายจริงๆ ฉันไม่มีทางทำอะไรบ้าๆอย่างนั้นแน่!!! “
“ … “
“ … ///_ _ /// “
“ … ก็ได้! เราจะลองเชื่อนายสักครั้ง -__-^^^ … แต่ถึงยังไง!! ถ้านายไม่ทำกับเราแบบนั้น ภาพทุเรศๆอย่างนี้ ก็คงไม่ … “
“ ฉันขอโทษ!! … ก็สมควรแล้วล่ะ ที่นายชกฉัน … =_=^ “
“ -.,-^ … นายกลับไปเถอะ! เราเหนื่อย … เราอยากพัก!!! “
“ แล้ว … “
ต้นน้ำรีบเดินจ้ำๆหนีขึ้นห้องไป โดยไม่รอให้ฟอสพูดอะไรออกมาอีก -__- เขารู้สึกว่า … หลายวันมาเนี่ย ทำไมถึงมีแต่เรื่องมาทำให้เขาเหนื่อยอยู่ได้ทุกวี่ทุกวันนะ!!! …
ตอนเย็น ต้นน้ำลงไปซื้อของกินมาไว้หลายอย่าง เพราะเผื่อทิวสนด้วย … แล้วจู่ๆ โทรศัพท์ก็ดังขึ้น … เขาเห็นมีสายซ้อนสองสายเขามา เกือบจะไล่ๆกัน … แป็งกับจุลนั่นเอง … - -*
“ ต้นน้ำ! … ฉันมีเรื่องจะบอกเธอนะ! “
“ เดี๋ยวก่อนนะแป็ง! จุลก็โทรเข้ามาน่ะ! … “
“ งั้น! … เธอรับจุลก่อนก็ได้ เดี๋ยวฉันจะโทรไปอีกรอบแล้วกัน!!! “
“ … อืม! “
สลับสาย …
“ ต้นน้ำ! … เรามีเรื่องจะบอกนายนะ! “
“ … อืม! เป็นไงบ้าง! “
“ คือ … ไอ้ทิวมันเห็นภาพแล้วนะ … แล้วก็ … “
ต้นน้ำไม่ได้ฟังอะไรที่จุลพูดอีก … เขาอื้อไปหมด อื้อกับทุกสิ่งทุกอย่าง (_ _) ในที่สุด … เขาก็เห็น!!
“ ขอบใจนะจุล! ถ้านายไม่คิดแผนออก … เราก็ไม่รู้ว่าจะทำยังไงเหมือนกัน!! “
“ เฮ้ย ^_^ ไม่เป็นไรหรอก!! นอกจากช่วยนายแล้ว … คนที่รับอานิสงไปมากที่สุด ก็เห็นจะเป็นไอ้ทิว … ^^;; นายฟังนะ!! … นายเก่งมาก ที่ทำให้ไอ้ทิวเปลี่ยนไปได้ขนาดนี้ … จากคนที่จิตใจหยาบกระด้างอย่างมัน … ตอนนี้มันอ่อนลงอย่างเห็นได้ชัด จากที่เที่ยว เสเพล กินเหล้า สูบบุหรี่ … ทุกอย่างดูจะน้อยลงจนเหมือนหายไปจากชีวิตมันเลยด้วยซ้ำ … เหมือนนายมาพลิกฟื้นชีวิตใหม่ให้กับมันเลยนะ รู้มั้ย? และนายก็เป็นแฟนคนแรกของมัน ที่มันกล้าขอให้มาอยู่ด้วย … บอกให้รู้ได้เลย ว่ามันรู้สึกดีกับนายแค่ไหน ฉะนั้น … การที่เราช่วยนายก็เหมือนช่วยไอ้ทิวไปด้วยเหมือนกัน ช่วยไม่ให้จิตใจมันต้องบอบช้ำอีก ^^ มันเจ็บมามากพอแล้ว เราสงสารมันอ่ะ และตอนเนี้ย นายเหมือนมาดูแลหัวใจ มาเติมเต็มชีวิตที่ขาดหายให้กับมัน … เราต้องขอบใจแทนไอ้ทิวมันด้วยจริงๆ … เอาล่ะ! ^-^ ไปทำตามที่วางแผนกันไว้เถอะ เดี๋ยวถ้าไอ้ทิวรู้ขึ้นมา แล้วจะซวย!! “
“ วันนี้พูดดีนะ!! -.,- นายเนี่ย … ใช้ได้!! “
“ ขอบใจ! ฉันก็พูดดีอย่างนี้เสมอแหละ!! ^.^ “
“ แหวะ!!! ขี้ตู่!! >.,< “
ต้นน้ำรู้สึกดีใจ ที่ได้ยินจุลพูดอย่างนั้น และเขายังประทับใจแทนทิวสนด้วย ที่มีเพื่อนดีๆ และห่วงใยอยู่เสมออย่างจุล … เขาไม่มีทางที่จะทำให้ทิวสนเสียใจเป็นอันขาด อย่างที่เขาบอกกับทิวสนไปแล้วเมื่อคืน ไม่มีทาง … ไม่มีทาง! - -*
ต้นน้ำเดินหาฟอส ทุกที่ … ทั้งโรงอาหาร ชมรมเชียร์ ตึกวิศวะ … ไม่เจอ!!
“ ทีตอนไม่อยากจะเจอ ดันโผล่มาอยู่ได้!!! … -__-^^^ คิดจะหลบหน้าล่ะสิ ทำผิดแล้วไม่กล้ารับผิดหรอ!?! … ไอ้เดือนมหาลัยขี้ป๊อด!!! “
แต่ … ต้นน้ำก็ดันเจอเพื่อนกลุ่มเดียวกับฟอส 3 คน หนึ่งในนั้น เขาจำได้ดี … คิม นั่นเอง -.,- … เขาไม่อยากจะเข้าไปทักเล้ย T T แต่ต้องกล้ำกลืนฝืนทนอย่างสุดฤทธิ์สุดเดช ทั้งกัดฟันกรอดๆจนฟันแทบระเบิดทั้งปาก ทั้งกำมือแน่น ชนิดที่เรียกได้ว่า ให้ช้างมาดึงยังดึงแทบไม่ออก (ไม่ได้เวอร์เลยนะเนี่ย!!! - -) และต้องยกเท้า ที่หนักอึ้งเนื่องจากน้ำหนักของความชิงชัง มันลงไปที่ขาหมด … เดินเข้าไปถาม …
“ ขอโทษนะ! … วันนี้ฟอสไม่มาหรอ? -.,- “
“ โอ๊ะๆๆๆ … ^++^ ต้นน้ำ ผู้มีฝีปากไวเป็นตะไกตัด … “
“ นี่! เลิกตั้งฉายาบ้าๆของนายได้แล้ว -__-^^ เราถามว่าฟอสไม่มาหรือไง? “ ‘ อย่ามาตั้งฉายาทุเรศๆให้คนอื่นเขานะ ไอ้พวกโรคจิต!!! ‘
“ ไอ้ฟอสหรอ!?! ไอ้ปิง มึงเห็นมันเปล่าวะ? “
“ … ไม่! “
“ แล้วมึงล่ะ ไอ้พีช? “
“ … ม่าาาายยยยย!!! “
“ ส่วนฉัน … คิม ก็ไม่เห็น!! เสียใจด้วยนะ!! “
“ … อืม! ขอบใจ -__-^^ “
“ เดี๋ยวสิ! จะรีบไปไหนล่ะ? อายมากนักหรือไง ที่โดนไอ้ฟอสมันกอดเอาน่ะ … ฉันว่า นายควรจะภูมิใจมากกว่านะ เพราะในมหาลัยเนี้ย มีสักกี่คนที่โดนเดือนมหาลัยกอดเอา … 555 ^O^ “
ต้นน้ำอยากจะหันกลับไปชกพวกนี้เสียจริง คงเห็นภาพนั้นด้วยแล้วล่ะสิ! ถึงเอามาพูดกันได้น่ะ!! ….-.,-^^ แต่ … เขาก็ต้องหยุดความคิดไว้แค่นั้น เพราะเมื่อเขาหันกลับไป ทุกสายตาที่อยู่บริเวณนั้น มองมาที่เขาเป็นตาเดียว บางคนแอบซุบซิบอีกต่างหาก ทางที่ดี … เขาควรจะเดินไปให้ห่างจากตรงนั้นจะดีกว่า!!
“ ไอ้บ้าฟอส เขาหายไปไหนนะ!!! -__-^^^ “
ต้นน้ำลองเดินหาเขาอีกรอบนึง สายตาของคนที่เดินผ่านเขาไป ก็มองแบบประหลาดๆ … แต่เขาไม่ใส่ใจหรอก!!! เขาบริสุทธิ์ใจ และนั่นก็ไม่ใช่ความผิดของเขา ทำไมเขาจะต้องกลัวด้วย … เดินหาสักกี่รอบก็ไม่เจอ เขากลับห้องดีกว่า …
พอมาถึง …
“ หวัดดี! ^^ “
“ นี่นายอยู่นี่เองหรอ? -__-v เราก็เดินตามหาซะทั่วมหาลัยหมด!!! “
“ นายอยากเจอฉันมากเลยหรอ ต้นน้ำ ^^c ฉันดีใจจังเลยอ่ะ!! “
“ อย่ามาตีหน้าใสซื่อ คนทุเรศ!!! … นายทำอะไรก็น่าจะรู้อยู่แก่ใจแล้วนะ -__- “
“ ฉันทำอะไร? … แล้วทำไมนายต้องมาว่าฉันด้วยล่ะ? “
“ อย่ามาทำเป็นซื่อจนน่าหมั่นไส้ได้มั้ย!?! นายมันใช้แผนโสโครก (ยิ่งกว่าสกปรกอีกนะ!!) … นายทำอย่างนี้ทำไมๆๆๆ T^T “
ต้นน้ำทุบอกของฟอส จนเขารู้สึกเจ็บ และถุงขนมที่เขาซื้อมาให้ต้นน้ำก็ร่วงลงกับพื้น … แต่ด้วยเพราะเห็นต้นน้ำร้องไห้ เขาจึงปล่อยให้ทุบอยู่อย่างนั้น T^T … ฟอสเอามือจะโอบต้นน้ำเอาไว้ แต่ …
“ ไม่ต้องมาแตะ! ตอนเนี้ย เราเกลียดนายยิ่งกว่าอะไรทั้งหมดเลย รู้ไว้ซะด้วย!! “
“ … ต้นน้ำ! ฉันไม่รู้เรื่องจริงๆ … อยู่ดีๆ นายก็มาว่าฉัน ทุบฉัน … +_= ไหนนายบอกฉันมาซิ ว่ามันเกิดอะไรขึ้น แล้วทำไม นาย … ต้องร้องไห้ขนาดนี้ด้วย? “
“ ยังไม่ยอมรับอีกหรือไง!?! ว่ารูปที่นายกอดเรา แล้วมันลงไปอยู่ใน Web ของมหาลัย จนตอนเนี้ย มันดังไปจนทั่วแล้วเนี่ย … ไม่ใช่ฝีมือนาย!!! T_T “
“ O_o อะไรนะ? “
“ อย่ามาทำหน้าเหมือนเพิ่งรู้ได้มั้ย เห็นแล้วมันอยากจะสำรอก!!! “
“ เดี๋ยวสิ! >.,< ฉันไม่รู้เรื่องจริงๆนะ … ฉันเพิ่งรู้จากนายนี่เอง ต้นน้ำ!! “
“ เลิกตีหน้าใสซื่อได้มั้ย? มันน่าสมเพช!!! “
“ แต่ฉันไม่รู้เรื่องจริงๆนะ ฉันสาบานได้!!! “ ><
“ T.,T … “
“ … ฉันไม่ได้โกหกนายนะต้นน้ำ ฉันไม่รู้เรื่องเลยจริงๆ … วันที่ฉันไปหานายวันนั้นน่ะ ฉันไปคนเดียว … ฉันขอเขาเลิกซ้อมก่อนคนอื่นด้วย เพื่อมารอนาย … เกือบ 2ชั่วโมง!!! “
“ … T T “
“ ถ้านายไม่เชื่อฉัน … นายถามเจ้าหน้าที่ที่หอของนายก็ได้นะ เขายังบอกให้ฉันกลับไปก่อนเลย … -.,- แต่ฉันจะอยู่ต่อ … เพราะฉัน … อยากเจอนายจริงๆ!! “
“ … T.,T นายอาจมาหาเราคนเดียวก็จริง … แต่คนที่นายให้ตามมา เพื่อมาแอบถ่ายรูป แล้ว … “
“ นายอย่าคิดเอาเองสิ!! “ >,<
“ ถ้าไม่ให้คิดอย่างนี้ แล้วรูปพวกนั้นมันจะไปขึ้นหลาอยู่อย่างนั้นได้ยังไง!?! “
“ ก็ฉันบอกแล้วไง ว่าฉันไม่รู้จริงๆ … =_=v นายต้องเชื่อฉันนะ ต้นน้ำ!! ฉันบริสุทธิ์ใจกับนายจริงๆ ฉันไม่มีทางทำอะไรบ้าๆอย่างนั้นแน่!!! “
“ … “
“ … ///_ _ /// “
“ … ก็ได้! เราจะลองเชื่อนายสักครั้ง -__-^^^ … แต่ถึงยังไง!! ถ้านายไม่ทำกับเราแบบนั้น ภาพทุเรศๆอย่างนี้ ก็คงไม่ … “
“ ฉันขอโทษ!! … ก็สมควรแล้วล่ะ ที่นายชกฉัน … =_=^ “
“ -.,-^ … นายกลับไปเถอะ! เราเหนื่อย … เราอยากพัก!!! “
“ แล้ว … “
ต้นน้ำรีบเดินจ้ำๆหนีขึ้นห้องไป โดยไม่รอให้ฟอสพูดอะไรออกมาอีก -__- เขารู้สึกว่า … หลายวันมาเนี่ย ทำไมถึงมีแต่เรื่องมาทำให้เขาเหนื่อยอยู่ได้ทุกวี่ทุกวันนะ!!! …
ตอนเย็น ต้นน้ำลงไปซื้อของกินมาไว้หลายอย่าง เพราะเผื่อทิวสนด้วย … แล้วจู่ๆ โทรศัพท์ก็ดังขึ้น … เขาเห็นมีสายซ้อนสองสายเขามา เกือบจะไล่ๆกัน … แป็งกับจุลนั่นเอง … - -*
“ ต้นน้ำ! … ฉันมีเรื่องจะบอกเธอนะ! “
“ เดี๋ยวก่อนนะแป็ง! จุลก็โทรเข้ามาน่ะ! … “
“ งั้น! … เธอรับจุลก่อนก็ได้ เดี๋ยวฉันจะโทรไปอีกรอบแล้วกัน!!! “
“ … อืม! “
สลับสาย …
“ ต้นน้ำ! … เรามีเรื่องจะบอกนายนะ! “
“ … อืม! เป็นไงบ้าง! “
“ คือ … ไอ้ทิวมันเห็นภาพแล้วนะ … แล้วก็ … “
ต้นน้ำไม่ได้ฟังอะไรที่จุลพูดอีก … เขาอื้อไปหมด อื้อกับทุกสิ่งทุกอย่าง (_ _) ในที่สุด … เขาก็เห็น!!
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น