ลำดับตอนที่ #18
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #18 : Happy Birthday 2 Us ...
    แล้ววันเกิดของทิวสนก็มาถึง ^^
ต้นน้ำสามารถลดความอ้วน จนผอมลงอย่างเห็นได้ชัด (จากประมาณ 75 เหลือ 59
T_T ไม่ได้เวอร์ แต่นี่คือความจริง!) เขาทำสำเร็จแล้ววววว!!!!!!!!
^0^
    ทิวสนเช่า Snack Bar ตรงข้าม เยื้องๆมหาลัยไปสักประมาณ 300 เมตรเห็นจะได้ เป็นที่จัดงานของเขา ^^ นี่เป็นครั้งแรกเลยก็ว่าได้ ที่เขาจัดงานวันเกิดของตัวเองโดยมีผู้ร่วมงานมากกว่า 2คนรวมเขาด้วย เพราะปกติทุกๆปี นอกจากแฟนเก่าของเขาแล้ว ก็มีแต่จุลเป็นเพื่อนในงานของเขาเท่านั้นเอง แม่ก็จะส่งของขวัญมาให้ พร้อมทั้งโทรศัพท์มาอวยพรวันเกิดเขา และแม้เขาจะดีใจ ที่แม่ไม่ได้ลืมวันเกิดของเขา แต่ความเสียใจมันก็มีไม่น้อยเช่นกัน ที่แม่ไม่สามารถมาร่วมงานได้เลยสักปีเดียว T T แต่อย่างไรก็ตาม ทิวสนก็ไม่ชอบจัดงานใหญ่โตอะไรมากมาย เขาชอบงานเล็กๆ มีแต่คนรู้จักและสนิทจริงๆเท่านั้น เพราะเขาเห็นว่า มากคน ก็ยิ่งมากความ ดีไม่ดีอาจมากเรื่องตามมาก็ได้ และกลายเป็นความวุ่นวายในที่สุด!
    ปีนี้ นอกจากเจ้าของงานก็จะมีแขกประจำทุกปี ซึ่งก็คือจุล ถัดมาก็ แฟนของเขาเอง ที่ตอนนี้ ^^; ผอมลงไปค่อนข้างเยอะจนดูตัวเล็กเหมือนเด็กยังไงยังงั้น!! และแป็ง ที่กว่าต้นน้ำจะลากมาได้ ก็เล่นเอาเหนื่อยอยู่เหมือนกัน -__-v
    “ เอ่อ ฉันตื่นเต้นอ่ะ ต้นน้ำ!! -__-v v “
    “ จะตื่นเต้นทำไม? ^^ มีกันแค่ 4 คนเท่านั้นเองนะ แป็ง! และเราก็รู้จักกันหมดแล้วด้วยนี่ ไม่ต้องตื่นเต้นหรอก!! “ 
    “ จ้ะ! ฉันจะไม่ตื่นเต้น!!! “
    “ ไม่ตื่นเต้น ก็อย่าสั่นสิ!! ^-^; “
    “ ไม่ ไม่สั่นจ้ะ! ไม่สั่น!! “  v . v
    “ -__- “
    ต้นน้ำลากแป็งไปจนถึงร้าน Snack Bar ได้สำเร็จ พอเข้าไปในร้าน เขาก็ได้ยินเสียงเพลงของ SUM41 ต้นน้ำรู้สึก -_-v
    “ นี่เขาจะจัดงานวันเกิด หรือจะจัดปาร์ตี้ยาอีกันแน่เนี่ย ถึงเลือกเพลงเนี้ย!! “
    พอเข้าไปด้านหลังร้าน ก็เห็นจุลกำลังเอาอาหารใส่จาน ที่ตอนนี้เต็มโต๊ะ จนไม่เหลือที่ไว้ให้กับขนมและน้ำที่ต้นน้ำซื้อมาเลย >.,<
    “ อ้าว! มาแล้วหรอ มานั่งสิ!! “
    “ เอ่อ เราซื้อของกินมาเหมือนกันอ่ะ แต่ดูแล้วคง -_-“
    “ อ๋อ ไม่เป็นไรหรอก เอามาไว้ตรงนี้ก็ได้ คิดว่า น่าจะใส่รวมกับอย่างอื่นได้นะ ^^”
    “ โอ้โห! ของกินเพียบเลยเนอะ ต้นน้ำ!! “  +o+///
    “ ก็ ฉันเอามาขุนเธอโดยเฉพาะเลยไงล่ะ ^^ “
    “ ฉันว่านายมาช่วยฉันเตรียมเครื่องดื่มดีกว่านะ -.,-^ “
    “ โอ๊ยยยยยย!!!!!! เหยียบเท้าฉันทำไม!?! “  OoO**
    “ ก็ขอบคุณที่นายจะมาขุนฉันไงล่ะ ^0^ 555 มาทางนี้เลย!! “
    ต้นน้ำรู้สึกงงๆผสมกับความฮา ว่าสองคนนี้เขาสนิทกันตั้งแต่เมื่อไหร่เนี่ย - -* หลังจากที่แป็งลากจุลไปแล้ว ต้นน้ำก็เดินเข้าไปหลังร้าน เห็นทิวสนกำลังง่วนทำอะไรซักอย่างนึง -__-^^ ดูท่าทางเซ็งๆอยู่ล่ะมั้ง!?! (ฟังจากเสียง โธ่เว๊ย!!) แต่เขาก็ยังไม่ได้เดินไปทักอะไรเขาหรอก ขอแอบยืนดูอยู่ข้างหลังก่อนดีกว่า
    “ วันนี้กูจะได้เป็นหน้ามั้ยเนี่ย!!! “  \\ . / ***
    “ ^^ “  ‘ สงสัยแต่งหน้าเค้กอยู่น่ะสิ!!! ‘
    “ โธ่เว๊ย!! ต้องกินอีกแล้วหรอเนี่ย!!  -___-; “
    “ ^^; “  ‘ จะได้กินมั้ยเนี่ย วันเนี้ย!!! ‘
    “ โอ๊ย!! แต่งไปกินไปแล้วมันจะเสร็จมั้ยวะ!! “
    “ ^-^ “  ‘ เราก็ว่ายังงั้นแหละ ไอ้บ๊อง!! ‘
    “ เออ! -_- ได้รูปซะที!! “
    “ ^ ______.^ “
    ต้นน้ำค่อยๆย่อง เดินเข้าไปหาทิวสนที่ตอนนี้ยังไม่รู้ตัวอีก ว่าแฟนของตนแอบซุ่มอยู่นานแล้ว ( ^_^ )/// แล้วเขาก็!!!
    “ เฮ้ย!!! ใครเนี่ย? อ๋อ มือสากๆหยาบๆขนาดเนี้ยไม่มีใครหรอก! ไอ้หมู!!! “
    “ มือสากๆหยาบๆหรอ? หยาบคายมากเลยนะ -__-^ งั้น!! โดนลูกบิดมิซาเอะซะเถ้อออออ!!!!! “ 
    “ โอ๊ยยยยยย!!!!!!! ->OoO<- เจ็บน้าาาาาาาา!!!!!! “
    “ 555 \\(^O^)/ ชนะ!!! “
    “ จะบ้าหรือไงเนี่ย!!! โอ๊ย! มึนหัวเลยอ่ะ **@o@** “
    “ - -* มือเราไม่ได้สากไม่ได้หยาบขนาดนั้นสักหน่อยนึง นายนี่ก็จริงๆเล้ย!! อ้าว! ปากเลอะครีมนี่ มานี่ เดี๋ยวเช็ดให้!! “
    “ เอ่อ ///-,-/// “
    “ อืม! หมดแล้วล่ะ ^^;; “
    “ ///- -/// “
    “ นายแต่งหน้าเค้กอยู่หรอ? ^.^ “
    “ อุ๊ย!!!  o.o อย่าเพิ่งดูนะ!! นายออกไปข้างนอกก่อนเถอะ มันยังไม่เรียบร้อยดีอ่ะ นะ! ออกไปก่อน!!! “  ><
    “ ทำไมอ่ะ? เราอยากเห็นนิ ว่าน่าเจี๊ยะขนาดไหน ^,^ “
    “ ก็บอกให้ออกไปก่อนไงเล่า!!! เดี๋ยวนายได้เจี๊ยะแน่น่าาา!!! -.,- “
    “ ก็ได้ๆ เร็วๆล่ะ!! “  -.-^
    “ รู้แล้ว!! “
    แล้วก็เป็นเวลา 3 ทุ่ม ทั้ง 4 คนมานั่งรวมตรงโต๊ะกลางร้าน มีเค้กขนาดใหญ่ (ราวๆ 3 ปอนด์ได้มั้ง ^^ ) วางอยู่ตรงกลาง เจ้าแรกที่เข้าไปนั่งก่อนคือ จุล -_-
    “ Happy birthday นะไอ้จุล!! “  -_-^^
    “ มึงจะมาอวยพรกูทำไมเนี่ย บ้าหรือเปล่าวะ!!! “  -(-///
    “ นายนั่นแหละ บ้าหรือเปล่า!?! เขาต้องให้เจ้าของวันเกิดนั่งก่อนสิ ถึงจะถูก!! “
    “ อ้าว! หรอ!?! แหะๆ โทษที ลืมอ่ะ!! “  ^-^;
    “ เดี๋ยวตบกะโหลกเรียกความจำดีมั้ยเนี่ย -__-^ กูเห็นสามปีติดแล้ว พอวันเกิดกูทีไร มึงต้องมาเสียบก่อนทุกที!!! “
    “ ขอ~โทษ -__- “
    พอทิวสนเข้าไปนั่ง คนอื่นก็เข้ามานั่งตาม แล้วเพลงอวยพรวันเกิดก็เริ่มขึ้น
    Happy Birthday 2 U ~ Happy Birthday 2 U ~ Happy Birthday 2 U+++
    - - - - - ฮูฮูฮูฮูฮูฮูฮูฮู!!!!!!!!!! - - - - -
    “ สุขสันต์วันเกิดนะ!!! ^ __________.^;; “  (พร้อมใจอวยพรกันสุดฤทธิ์!!!)
    “ อืม @^^@ ขอบใจมาก!!! “
    แล้วก็เป็นช่วงแกะกล่องของขวัญกัน ^^
    “ แกะของกูก่อนสิ กูว่ามึงชอบแน่ๆ!!! ”
    “ อย่าเหมือนปีที่แล้ว แล้วกัน!!! “
    “ ปีที่แล้วนายให้อะไรล่ะ? “
    “ เสื้อกล้าม 3 ตัว!!! “  ^^;
    “ ทำไมต้องเป็นเสื้อกล้ามด้วยล่ะ? O_o “
    “ อ๋อ ก็จะได้เข้าชุดกับปีนี้เลยไง!!! “
    “ แล้วปีนี้นายให้อะไรอ่ะ? “
    “ ไอ้จุล!!! นี่มันหนักกว่าปีที่แล้วอีกนะเว้ย!!! “  o>
    “ นายให้อะไรเขาอ่ะ จุล? “
    ตอนแรกทิวสนไม่กล้าบอกหรอก เพราะเห็นแป็งอยู่ด้วย ///- -/// แต่ต้นน้ำตื๊อเอาๆ และแป็งก็ทำท่าอยากรู้อีกต่างหาก จึงหยิบขึ้นมา (อย่างเหนียมอาย!)
    “ อ๊ายยย!!!! >.,< “  (ปิดตาปิดจมูกปิดปาก คือสรุป sheปิดทั้งหน้าเลย!!)
    “ O_O!!! “  (ต้นน้ำก็อึ้งไปกับเขาด้วย!!!)
    “ 555 ^O^ 555 “
    “ -.,-^^ มึงทำกูแสบมากนะ ที่ให้กางเกงในกูเนี่ย!!! “ 
    “ 555 ^^ แต่ไอ้ทิว! ของแพงนะมึง และกูก็ว่ามึงใส่ได้เหมาะเลยแหละเพราะมึงหุ่นดีจะตาย!!! และดูสิ เข้าชุดกันดีออก ^0^ 555 “
    “ เดี๋ยวกูจะเอายัดปากมึง!!! -__-^^^ “
    “ เอ่อ นี่ของฉันนะ คิดว่า ///-.-/// นายน่าจะชอบ! “
    “ ขอบใจมากนะ!!! ^^ “
    “ เธอให้อะไรอ่ะ แป็ง? “
    “ เดี๋ยวดูเอง ^_^ “
    “ นาฬิกาลูกหมี!! น่ารักดี! “
    “ จ้ะ! ///- -/// “
    “ น่ารักดีนะ แป็ง! “
    “ นี่เธอใส่ระเบิดเวลาไปด้วยเปล่าเนี่ย ทำไมมีเสียง ติ๊กๆๆ ”
    “ -.,- เมื่อกี้ได้กางเกงในยัดปาก เดี๋ยวต่อไปตามด้วยระเบิดเวลาแล้วกัน!! “
    “ แหม ก็แค่ถามเฉยๆเอง -__-v “
    “ ตานายแล้วนะ นายอ้วน!! ^^ “
    “ อ้าว! ///-,.-/// “
    “ ( ^_^ ) “
    “ แกสิวะ ไอ้ทิว!! ยิ้มน้อยยิ้มใหญ่อยู่ได้!?! “
    “ อืม! “
    “ ///- - /// “
    “ นายอยากให้ฉันแกะหรือยังล่ะ? “  ^-^
    “ ก็ เอ่อ ///-.-/// แล้ว แล้วแต่นายสิ!! “
    “ งั้น!! ^c^ ฉันยังไม่แกะดีกว่า!!! “
    “ โธ่เอ๊ยยยย!!!!! ยังงี้ก็ไม่ได้ลุ้นสิวะ!!! “
    “ มึงจะลุ้นเรื่องตบกะโหลกมั้ยล่ะ ว่าจะเอาขวาดีหรือซ้ายดี!?! “
    “ เธอให้อะไรเขาอ่ะ ต้นน้ำ? “
    “ เอ่อ เดี๋ยวค่อยบอกแล้วกันนะ ^^+ “
    แล้วอาหารของคืนนั้น ก็ได้รับการบรรเลงอย่างเป็นทางการ หลังจากที่ของขวัญของต้นน้ำยังเป็นความลับอยู่ จนมาถึงช่วงสุดท้ายและท้ายสุดของงาน ต้นน้ำกับแป็งช่วยกันล้างจาน โดยไม่ได้สังเกตว่าทิวสนลากจุลไปซุบซิบอะไรบางอย่าง
    “ แป็ง!!! เธอมาช่วยฉันตรงนี้หน่อยสิ! “
    “ ฉันกำลังล้างจานอยู่ ไม่เห็นหรือไง!?! - -* “
    “ แป๊บเดียวเอง!! ^.^ นะ! ฉันทำคนเดียวไม่ไหวอ่ะ!!! “
    “ แป็งไปช่วยจุลก่อนก็ได้ เดี๋ยวเราล้างเอง!! “
    “ งั้นเดี๋ยวฉันมานะ!! ^^ “
    พอแป็งเดินออกไปแล้ว ทิวสนก็เข้ามาเสียบแทน ^ ____.^
    “ ล้างจานอยู่หรอ? “  ^^
    “ -.,- ขายก๋วยเตี๋ยวอยู่มั้ง!?! “      ‘ ถามอะไรไม่ได้ดูเลยไงเนี่ย!?! ‘
    “ เดี๋ยวเอาตู้กับข้าวยัดปากเลย!!! ^_* เดี๋ยวฉันช่วยนะ! “
    “ อุ้ย! ไม่ต้องหรอก วันนี้วันเกิดนายนะ นายไปนั่งรอเถอะ เดี๋ยวก็เสร็จแล้วล่ะ! “
    “ ไม่อ่ะ ฉันอยากช่วยนี่! ^,^ “
    “ งั้น นายล้าง set นี้แล้วกันนะ ^^;; “
    “ O_o O_O นี่นายจะให้ฉันล้างไว้เผื่อวันเกิดปีหน้าหรือไง!?! “
    “ อย่าเวอร์ไปหน่อยเลย -_- เราก็ช่วยอยู่นี่ไงล่ะ!! ถ้าไม่ช่วยก็ไม่เป็นไรนะ! “
    “ อืม ก็~ได้ TT_TT “
    หลังจากที่ช่วยกันล้างเสร็จจนหมด ต้นน้ำก็เดินออกไปข้างนอก แต่ เงียบบบ
    “ อ้าว! o_o สองคนนั้นหายไปไหนเนี่ย? “
    แล้วเพลง จาก Hardcore หนักๆ ก็กลายมาเป็น Easy listening&Classic เบาๆ ///^^/// ต้นน้ำเริ่มแปลกใจว่าจะเกิดอะไรขึ้น เขาจึงหันไปดู เห็นทิวสนยืนยิ้มอยู่หน้าประตูด้านหลังร้าน
    “ นี่ นาย นายจะทำอะไรเราอ่ะ!?! >.< ย อย่านะ! “
    “ ทำ? ทำอะไรของนาย? ต๊องไปแล้วหรือไง? “  -__-v
    “ ก็ นาย -__- จะทำอะไรเราอ่ะ? เห็นยืมยิ้มพิกล!?! “
    “ นี่นายคิดว่าฉันจะปล้ำนายงั้นสิ ใช่มะ? “
    “ อืม! ///- -/// “
    “ 555 ^O^ 555 นี่! ถ้าฉันจะปล้ำนายเนี่ยนะ ป่านเนี้ย ไอ้จุลคงได้ไปเป็นดาวอาโกโก้ที่พัทยาแล้ว!!! 555 ^0^ 555 “
    ‘ แหม ไอ้เบื๊อก!! ไม่ต้องขำมากนักได้มั้ย!!! ‘
    “ ก็ ///-.-///++ เราไม่รู้นิ! “
    “ แต่ถ้าฉันจะปล้ำนายเนี่ยนะ ^_^ ฉันคงไม่เลือกที่นี่หรอก!! “
    “ ///-,.-/// ทะลึ่งและ ไอ้โรคจิต!!! “
    “ (@ ^^@) “
    “ งั้นที่สองคนนั้นหายไป ก็เป็นแผนนายสินะ? “
    “ อืม!! แต่ฉันมีอะไรจะให้นายดูนะ! ^^ รอแป๊บนึง!! “
    “ อะไรของเขาเนี่ย!?! “  -_-
    “ นี่ไง! ^^; “
    “ OoO ^O^ 555 555 ^O^ “
    ‘ หัวเราะอะไรฟะ? ///- -///** ‘
    “ หัวเราะทำไมเนี่ย? “ 
    “ นายไม่ได้แต่งหน้าก้อนแรกใช่มั้ย? ^^ “
    “ อืม ใช่! ทำไมล่ะ? “
    “ ถึงว่า ^O^ 555 ทำไมก้อนแรกหน้าเค้กถึงสวยผิดปกติ!!! “
    “ -__-^ จะด่าก็ด่ามาเลยดีกว่า ไอ้บึ้ก! “
    “ 555 ^O^ 555 เราไม่ได้ด่าซะหน่อย แค่แปลกใจเฉยๆอ่ะ 555 ^0^ “
    “ เลิกหัวเราะเชิงสะใจได้แล้ว!!! -_- จะกินไม่กิน? “
    “ เดี๋ยวแป๊บนึง! ขอเราหัวเราะก่อน 555 ^O^ 555 “
    “ -_-^ “
    “ 555 ^0^ 555 “
    “ -,.-^ “
    “ 555 ^O^ “
    “ หัวเราะเสร็จยังล่ะ จะได้กลับ!!! “  -_-^^
    “ ^^;; ขอโทษนะ นะ นะ นะ นะ!!! “
    “ ไม่โกรธหรอก แต่โครตเคือง!!! “  -_-^^^
    “ Ok ok ไม่หัวเราะแล้วๆ แต่! เราสงสัยอ่ะ นายก็ไม่ชอบกินเค้กไม่ใช่หรอ ทำไมถึงมีมาอีกก้อนล่ะ? “
    “ เพราะว่า ^^ ก้อนเนี้ย เราขอแต่งหน้าเอง ถึงมันจะสวยไม่เท่าก้อนแรกอ่ะนะ แต่ว่า เราอยากเก็บเค้กหน้าที่เราแต่งเอง ไว้กินกับนายสองคนอ่ะ!!! “ ///- -///
    “ ^^; “
    “ ///-.-/// “
    “ ^-^ “
    “ คืนนี้ อยู่เป็นเพื่อนเรานานๆนะ!! “
    “ ^+^ ก็ จนกว่าเค้กก้อนนี้จะหมดอ่ะ! “
    “ ว้าาา!!! งั้นก็ไม่ถึงนาทีน่ะสิ แป๊บเดียวเอง!!! “
    “ ไม่ถึงนาที? -.,-^ นี่นายหาว่าเรากินเป็นพายุหรอ!?! “
    “   มั้ง!! ”
    “ นี่ๆๆๆๆๆๆ ^^++ “
    “ โอ๊ยยยยยย!!!!!!! หยิกแก้มอีกแล้วนะ >,
    “ ก็คนมันหมั่นเขี้ยวนี่ ^.^ “
    “ วันนี้นายน่ารักกว่าทุกวันเลยนะ รู้มั้ย? “  ^^;
    “ ///-.-/// ตอนนี้เราผอมลงแล้ว นายก็เรียกเราว่าไอ้หมูไม่ได้อีกแล้วล่ะ!! “
    “ ใครบอกนายว่าฉันจะเรียกไม่ได้ ^^ เพราะถึงยังไง! นายก็เป็นหมูแผ่นของฉันอยู่วันยังค่ำแหละ!! “  ^ ___,^
    “ 555 ^O^ ตาบ๊องเอ๊ย!!! “
    “ ^^;; “
    ทิวสนเปิดกล่องของขวัญที่ต้นน้ำให้ หลังจากที่เขาสองคนกินเค้กอีกก้อนนึงจนหมด (ส่วนใหญ่อยู่ในกระเพาะอาหารของต้นน้ำ!!) และเขาก็ได้รับ
    “ เป็นไง!?! น่ารักมั้ยล่ะ? ^c^ “
    “ -_- น่ารักดีหรอกนะ แต่ “
    “ แต่อะไร? ไม่ชอบหรอ? /. .\\
    “ ชอบสิ! ^^ แต่ที่ฉันจะถามก็คือ แล้วตอนร้องเพลงอวยพร ทำไมนายไม่ร้อง Jingle Bell ให้ฉันแทนซะเลยล่ะ จะได้เป็นวันคริสต์มาสในเดือนกรกฎาฯได้สมบูรณ์เลยไง!?! “
    “ 555 ^0^ ก็เราว่าจี้อันเนี้ยเหมาะกับนายที่สุดและน่ารักที่สุดในร้านแล้วล่ะ ก็ตัวนายชื่อทิวสน ก็ต้องเหมาะกับจี้รูปต้นสน หรือนายอยากชื่อทิวสน แล้วห้อยจี้รูปต้นมะม่วงแทน จะเอามั้ยล่ะ? -__-v “
    “ ยังไงก็ขอบใจมากนะ ฉันจะเก็บมันไว้อย่างดีเลย ^o^ “
    “ ///-.,-/// อืม!! นี่จะเที่ยงคืนแล้วล่ะ! กลับกันเถอะ ^^ “
    “ เดี๋ยว! ต้นน้ำ!! “
    “ อะ ///-.-/// อะไร? “
    ทิวสนดึงต้นน้ำเข้าไปจูบ และจูบครั้งนี้กับจูบครั้งแรก ความต่างมันก็มากอยู่เหมือนกัน ครั้งนี้ ต้นน้ำสามารถสนองตอบได้โดยไม่รู้สึกกดดันเลยแม้แต่น้อย เพราะนอกจากไออุ่นที่ทิวสนกอดเขาไว้อย่างแนบชิดแล้วนั้น ลมหายใจอันแผ่วเบาที่มากระทบปลายจมูกของต้นน้ำ ก็แทบจะทำให้ใจเขาละลายไปต่อหน้าต่อตาเลยทีเดียว และการที่ริมฝีปากบางๆสีชมพูเรื่อๆมากระทบกัน ก็เหมือนกับเป็นการเพิ่มความรู้สึกดีๆที่เคยมีอยู่ให้กัน ให้มากขึ้นกว่าเดิมเข้าไปอีก เป็นการต่อเติมความสัมพันธ์ให้มากขึ้นเพื่อไปถึงจุดสำคัญที่คนสองคนต่างต้องการ ซึ่งก็คือ ความรัก
    แต่ O.O 
    “ โอ๊ยยยย!!!!!! OoO “
    “ ล ละ ลิ้นของน~า~ย “
    “ อ้าว! เป็นลมอีกแล้วหรอเนี่ย -_- นึกว่าโดนจูบครั้งที่สองแล้วจะหายซะอีก สงสัย!?! เจอลิ้นสอดใส่เลยตื่นเต้น!!! แล้วดูสิ ไอ้อ้วน!!! นายจิกหลังฉันเป็นรอยเล็บเลยมั้งเนี่ย!?! “
    “ “
    “ จริงสิ! นายเป็นลมอยู่นี่นา -__-v เฮ้อออ!!! ฉันต้องแบกนายขึ้นหลังไปส่งหออีกรอบใช่มั้ย!?! บอกฉันซิ ไอ้หมูแผ่น!!! “  +_=
    “ “
    ทิวสนเช่า Snack Bar ตรงข้าม เยื้องๆมหาลัยไปสักประมาณ 300 เมตรเห็นจะได้ เป็นที่จัดงานของเขา ^^ นี่เป็นครั้งแรกเลยก็ว่าได้ ที่เขาจัดงานวันเกิดของตัวเองโดยมีผู้ร่วมงานมากกว่า 2คนรวมเขาด้วย เพราะปกติทุกๆปี นอกจากแฟนเก่าของเขาแล้ว ก็มีแต่จุลเป็นเพื่อนในงานของเขาเท่านั้นเอง แม่ก็จะส่งของขวัญมาให้ พร้อมทั้งโทรศัพท์มาอวยพรวันเกิดเขา และแม้เขาจะดีใจ ที่แม่ไม่ได้ลืมวันเกิดของเขา แต่ความเสียใจมันก็มีไม่น้อยเช่นกัน ที่แม่ไม่สามารถมาร่วมงานได้เลยสักปีเดียว T T แต่อย่างไรก็ตาม ทิวสนก็ไม่ชอบจัดงานใหญ่โตอะไรมากมาย เขาชอบงานเล็กๆ มีแต่คนรู้จักและสนิทจริงๆเท่านั้น เพราะเขาเห็นว่า มากคน ก็ยิ่งมากความ ดีไม่ดีอาจมากเรื่องตามมาก็ได้ และกลายเป็นความวุ่นวายในที่สุด!
    ปีนี้ นอกจากเจ้าของงานก็จะมีแขกประจำทุกปี ซึ่งก็คือจุล ถัดมาก็ แฟนของเขาเอง ที่ตอนนี้ ^^; ผอมลงไปค่อนข้างเยอะจนดูตัวเล็กเหมือนเด็กยังไงยังงั้น!! และแป็ง ที่กว่าต้นน้ำจะลากมาได้ ก็เล่นเอาเหนื่อยอยู่เหมือนกัน -__-v
    “ เอ่อ ฉันตื่นเต้นอ่ะ ต้นน้ำ!! -__-v v “
    “ จะตื่นเต้นทำไม? ^^ มีกันแค่ 4 คนเท่านั้นเองนะ แป็ง! และเราก็รู้จักกันหมดแล้วด้วยนี่ ไม่ต้องตื่นเต้นหรอก!! “ 
    “ จ้ะ! ฉันจะไม่ตื่นเต้น!!! “
    “ ไม่ตื่นเต้น ก็อย่าสั่นสิ!! ^-^; “
    “ ไม่ ไม่สั่นจ้ะ! ไม่สั่น!! “  v . v
    “ -__- “
    ต้นน้ำลากแป็งไปจนถึงร้าน Snack Bar ได้สำเร็จ พอเข้าไปในร้าน เขาก็ได้ยินเสียงเพลงของ SUM41 ต้นน้ำรู้สึก -_-v
    “ นี่เขาจะจัดงานวันเกิด หรือจะจัดปาร์ตี้ยาอีกันแน่เนี่ย ถึงเลือกเพลงเนี้ย!! “
    พอเข้าไปด้านหลังร้าน ก็เห็นจุลกำลังเอาอาหารใส่จาน ที่ตอนนี้เต็มโต๊ะ จนไม่เหลือที่ไว้ให้กับขนมและน้ำที่ต้นน้ำซื้อมาเลย >.,<
    “ อ้าว! มาแล้วหรอ มานั่งสิ!! “
    “ เอ่อ เราซื้อของกินมาเหมือนกันอ่ะ แต่ดูแล้วคง -_-“
    “ อ๋อ ไม่เป็นไรหรอก เอามาไว้ตรงนี้ก็ได้ คิดว่า น่าจะใส่รวมกับอย่างอื่นได้นะ ^^”
    “ โอ้โห! ของกินเพียบเลยเนอะ ต้นน้ำ!! “  +o+///
    “ ก็ ฉันเอามาขุนเธอโดยเฉพาะเลยไงล่ะ ^^ “
    “ ฉันว่านายมาช่วยฉันเตรียมเครื่องดื่มดีกว่านะ -.,-^ “
    “ โอ๊ยยยยยย!!!!!! เหยียบเท้าฉันทำไม!?! “  OoO**
    “ ก็ขอบคุณที่นายจะมาขุนฉันไงล่ะ ^0^ 555 มาทางนี้เลย!! “
    ต้นน้ำรู้สึกงงๆผสมกับความฮา ว่าสองคนนี้เขาสนิทกันตั้งแต่เมื่อไหร่เนี่ย - -* หลังจากที่แป็งลากจุลไปแล้ว ต้นน้ำก็เดินเข้าไปหลังร้าน เห็นทิวสนกำลังง่วนทำอะไรซักอย่างนึง -__-^^ ดูท่าทางเซ็งๆอยู่ล่ะมั้ง!?! (ฟังจากเสียง โธ่เว๊ย!!) แต่เขาก็ยังไม่ได้เดินไปทักอะไรเขาหรอก ขอแอบยืนดูอยู่ข้างหลังก่อนดีกว่า
    “ วันนี้กูจะได้เป็นหน้ามั้ยเนี่ย!!! “  \\ . / ***
    “ ^^ “  ‘ สงสัยแต่งหน้าเค้กอยู่น่ะสิ!!! ‘
    “ โธ่เว๊ย!! ต้องกินอีกแล้วหรอเนี่ย!!  -___-; “
    “ ^^; “  ‘ จะได้กินมั้ยเนี่ย วันเนี้ย!!! ‘
    “ โอ๊ย!! แต่งไปกินไปแล้วมันจะเสร็จมั้ยวะ!! “
    “ ^-^ “  ‘ เราก็ว่ายังงั้นแหละ ไอ้บ๊อง!! ‘
    “ เออ! -_- ได้รูปซะที!! “
    “ ^ ______.^ “
    ต้นน้ำค่อยๆย่อง เดินเข้าไปหาทิวสนที่ตอนนี้ยังไม่รู้ตัวอีก ว่าแฟนของตนแอบซุ่มอยู่นานแล้ว ( ^_^ )/// แล้วเขาก็!!!
    “ เฮ้ย!!! ใครเนี่ย? อ๋อ มือสากๆหยาบๆขนาดเนี้ยไม่มีใครหรอก! ไอ้หมู!!! “
    “ มือสากๆหยาบๆหรอ? หยาบคายมากเลยนะ -__-^ งั้น!! โดนลูกบิดมิซาเอะซะเถ้อออออ!!!!! “ 
    “ โอ๊ยยยยยย!!!!!!! ->OoO<- เจ็บน้าาาาาาาา!!!!!! “
    “ 555 \\(^O^)/ ชนะ!!! “
    “ จะบ้าหรือไงเนี่ย!!! โอ๊ย! มึนหัวเลยอ่ะ **@o@** “
    “ - -* มือเราไม่ได้สากไม่ได้หยาบขนาดนั้นสักหน่อยนึง นายนี่ก็จริงๆเล้ย!! อ้าว! ปากเลอะครีมนี่ มานี่ เดี๋ยวเช็ดให้!! “
    “ เอ่อ ///-,-/// “
    “ อืม! หมดแล้วล่ะ ^^;; “
    “ ///- -/// “
    “ นายแต่งหน้าเค้กอยู่หรอ? ^.^ “
    “ อุ๊ย!!!  o.o อย่าเพิ่งดูนะ!! นายออกไปข้างนอกก่อนเถอะ มันยังไม่เรียบร้อยดีอ่ะ นะ! ออกไปก่อน!!! “  ><
    “ ทำไมอ่ะ? เราอยากเห็นนิ ว่าน่าเจี๊ยะขนาดไหน ^,^ “
    “ ก็บอกให้ออกไปก่อนไงเล่า!!! เดี๋ยวนายได้เจี๊ยะแน่น่าาา!!! -.,- “
    “ ก็ได้ๆ เร็วๆล่ะ!! “  -.-^
    “ รู้แล้ว!! “
    แล้วก็เป็นเวลา 3 ทุ่ม ทั้ง 4 คนมานั่งรวมตรงโต๊ะกลางร้าน มีเค้กขนาดใหญ่ (ราวๆ 3 ปอนด์ได้มั้ง ^^ ) วางอยู่ตรงกลาง เจ้าแรกที่เข้าไปนั่งก่อนคือ จุล -_-
    “ Happy birthday นะไอ้จุล!! “  -_-^^
    “ มึงจะมาอวยพรกูทำไมเนี่ย บ้าหรือเปล่าวะ!!! “  -(-///
    “ นายนั่นแหละ บ้าหรือเปล่า!?! เขาต้องให้เจ้าของวันเกิดนั่งก่อนสิ ถึงจะถูก!! “
    “ อ้าว! หรอ!?! แหะๆ โทษที ลืมอ่ะ!! “  ^-^;
    “ เดี๋ยวตบกะโหลกเรียกความจำดีมั้ยเนี่ย -__-^ กูเห็นสามปีติดแล้ว พอวันเกิดกูทีไร มึงต้องมาเสียบก่อนทุกที!!! “
    “ ขอ~โทษ -__- “
    พอทิวสนเข้าไปนั่ง คนอื่นก็เข้ามานั่งตาม แล้วเพลงอวยพรวันเกิดก็เริ่มขึ้น
    Happy Birthday 2 U ~ Happy Birthday 2 U ~ Happy Birthday 2 U+++
    - - - - - ฮูฮูฮูฮูฮูฮูฮูฮู!!!!!!!!!! - - - - -
    “ สุขสันต์วันเกิดนะ!!! ^ __________.^;; “  (พร้อมใจอวยพรกันสุดฤทธิ์!!!)
    “ อืม @^^@ ขอบใจมาก!!! “
    แล้วก็เป็นช่วงแกะกล่องของขวัญกัน ^^
    “ แกะของกูก่อนสิ กูว่ามึงชอบแน่ๆ!!! ”
    “ อย่าเหมือนปีที่แล้ว แล้วกัน!!! “
    “ ปีที่แล้วนายให้อะไรล่ะ? “
    “ เสื้อกล้าม 3 ตัว!!! “  ^^;
    “ ทำไมต้องเป็นเสื้อกล้ามด้วยล่ะ? O_o “
    “ อ๋อ ก็จะได้เข้าชุดกับปีนี้เลยไง!!! “
    “ แล้วปีนี้นายให้อะไรอ่ะ? “
    “ ไอ้จุล!!! นี่มันหนักกว่าปีที่แล้วอีกนะเว้ย!!! “  o>
    “ นายให้อะไรเขาอ่ะ จุล? “
    ตอนแรกทิวสนไม่กล้าบอกหรอก เพราะเห็นแป็งอยู่ด้วย ///- -/// แต่ต้นน้ำตื๊อเอาๆ และแป็งก็ทำท่าอยากรู้อีกต่างหาก จึงหยิบขึ้นมา (อย่างเหนียมอาย!)
    “ อ๊ายยย!!!! >.,< “  (ปิดตาปิดจมูกปิดปาก คือสรุป sheปิดทั้งหน้าเลย!!)
    “ O_O!!! “  (ต้นน้ำก็อึ้งไปกับเขาด้วย!!!)
    “ 555 ^O^ 555 “
    “ -.,-^^ มึงทำกูแสบมากนะ ที่ให้กางเกงในกูเนี่ย!!! “ 
    “ 555 ^^ แต่ไอ้ทิว! ของแพงนะมึง และกูก็ว่ามึงใส่ได้เหมาะเลยแหละเพราะมึงหุ่นดีจะตาย!!! และดูสิ เข้าชุดกันดีออก ^0^ 555 “
    “ เดี๋ยวกูจะเอายัดปากมึง!!! -__-^^^ “
    “ เอ่อ นี่ของฉันนะ คิดว่า ///-.-/// นายน่าจะชอบ! “
    “ ขอบใจมากนะ!!! ^^ “
    “ เธอให้อะไรอ่ะ แป็ง? “
    “ เดี๋ยวดูเอง ^_^ “
    “ นาฬิกาลูกหมี!! น่ารักดี! “
    “ จ้ะ! ///- -/// “
    “ น่ารักดีนะ แป็ง! “
    “ นี่เธอใส่ระเบิดเวลาไปด้วยเปล่าเนี่ย ทำไมมีเสียง ติ๊กๆๆ ”
    “ -.,- เมื่อกี้ได้กางเกงในยัดปาก เดี๋ยวต่อไปตามด้วยระเบิดเวลาแล้วกัน!! “
    “ แหม ก็แค่ถามเฉยๆเอง -__-v “
    “ ตานายแล้วนะ นายอ้วน!! ^^ “
    “ อ้าว! ///-,.-/// “
    “ ( ^_^ ) “
    “ แกสิวะ ไอ้ทิว!! ยิ้มน้อยยิ้มใหญ่อยู่ได้!?! “
    “ อืม! “
    “ ///- - /// “
    “ นายอยากให้ฉันแกะหรือยังล่ะ? “  ^-^
    “ ก็ เอ่อ ///-.-/// แล้ว แล้วแต่นายสิ!! “
    “ งั้น!! ^c^ ฉันยังไม่แกะดีกว่า!!! “
    “ โธ่เอ๊ยยยย!!!!! ยังงี้ก็ไม่ได้ลุ้นสิวะ!!! “
    “ มึงจะลุ้นเรื่องตบกะโหลกมั้ยล่ะ ว่าจะเอาขวาดีหรือซ้ายดี!?! “
    “ เธอให้อะไรเขาอ่ะ ต้นน้ำ? “
    “ เอ่อ เดี๋ยวค่อยบอกแล้วกันนะ ^^+ “
    แล้วอาหารของคืนนั้น ก็ได้รับการบรรเลงอย่างเป็นทางการ หลังจากที่ของขวัญของต้นน้ำยังเป็นความลับอยู่ จนมาถึงช่วงสุดท้ายและท้ายสุดของงาน ต้นน้ำกับแป็งช่วยกันล้างจาน โดยไม่ได้สังเกตว่าทิวสนลากจุลไปซุบซิบอะไรบางอย่าง
    “ แป็ง!!! เธอมาช่วยฉันตรงนี้หน่อยสิ! “
    “ ฉันกำลังล้างจานอยู่ ไม่เห็นหรือไง!?! - -* “
    “ แป๊บเดียวเอง!! ^.^ นะ! ฉันทำคนเดียวไม่ไหวอ่ะ!!! “
    “ แป็งไปช่วยจุลก่อนก็ได้ เดี๋ยวเราล้างเอง!! “
    “ งั้นเดี๋ยวฉันมานะ!! ^^ “
    พอแป็งเดินออกไปแล้ว ทิวสนก็เข้ามาเสียบแทน ^ ____.^
    “ ล้างจานอยู่หรอ? “  ^^
    “ -.,- ขายก๋วยเตี๋ยวอยู่มั้ง!?! “      ‘ ถามอะไรไม่ได้ดูเลยไงเนี่ย!?! ‘
    “ เดี๋ยวเอาตู้กับข้าวยัดปากเลย!!! ^_* เดี๋ยวฉันช่วยนะ! “
    “ อุ้ย! ไม่ต้องหรอก วันนี้วันเกิดนายนะ นายไปนั่งรอเถอะ เดี๋ยวก็เสร็จแล้วล่ะ! “
    “ ไม่อ่ะ ฉันอยากช่วยนี่! ^,^ “
    “ งั้น นายล้าง set นี้แล้วกันนะ ^^;; “
    “ O_o O_O นี่นายจะให้ฉันล้างไว้เผื่อวันเกิดปีหน้าหรือไง!?! “
    “ อย่าเวอร์ไปหน่อยเลย -_- เราก็ช่วยอยู่นี่ไงล่ะ!! ถ้าไม่ช่วยก็ไม่เป็นไรนะ! “
    “ อืม ก็~ได้ TT_TT “
    หลังจากที่ช่วยกันล้างเสร็จจนหมด ต้นน้ำก็เดินออกไปข้างนอก แต่ เงียบบบ
    “ อ้าว! o_o สองคนนั้นหายไปไหนเนี่ย? “
    แล้วเพลง จาก Hardcore หนักๆ ก็กลายมาเป็น Easy listening&Classic เบาๆ ///^^/// ต้นน้ำเริ่มแปลกใจว่าจะเกิดอะไรขึ้น เขาจึงหันไปดู เห็นทิวสนยืนยิ้มอยู่หน้าประตูด้านหลังร้าน
    “ นี่ นาย นายจะทำอะไรเราอ่ะ!?! >.< ย อย่านะ! “
    “ ทำ? ทำอะไรของนาย? ต๊องไปแล้วหรือไง? “  -__-v
    “ ก็ นาย -__- จะทำอะไรเราอ่ะ? เห็นยืมยิ้มพิกล!?! “
    “ นี่นายคิดว่าฉันจะปล้ำนายงั้นสิ ใช่มะ? “
    “ อืม! ///- -/// “
    “ 555 ^O^ 555 นี่! ถ้าฉันจะปล้ำนายเนี่ยนะ ป่านเนี้ย ไอ้จุลคงได้ไปเป็นดาวอาโกโก้ที่พัทยาแล้ว!!! 555 ^0^ 555 “
    ‘ แหม ไอ้เบื๊อก!! ไม่ต้องขำมากนักได้มั้ย!!! ‘
    “ ก็ ///-.-///++ เราไม่รู้นิ! “
    “ แต่ถ้าฉันจะปล้ำนายเนี่ยนะ ^_^ ฉันคงไม่เลือกที่นี่หรอก!! “
    “ ///-,.-/// ทะลึ่งและ ไอ้โรคจิต!!! “
    “ (@ ^^@) “
    “ งั้นที่สองคนนั้นหายไป ก็เป็นแผนนายสินะ? “
    “ อืม!! แต่ฉันมีอะไรจะให้นายดูนะ! ^^ รอแป๊บนึง!! “
    “ อะไรของเขาเนี่ย!?! “  -_-
    “ นี่ไง! ^^; “
    “ OoO ^O^ 555 555 ^O^ “
    ‘ หัวเราะอะไรฟะ? ///- -///** ‘
    “ หัวเราะทำไมเนี่ย? “ 
    “ นายไม่ได้แต่งหน้าก้อนแรกใช่มั้ย? ^^ “
    “ อืม ใช่! ทำไมล่ะ? “
    “ ถึงว่า ^O^ 555 ทำไมก้อนแรกหน้าเค้กถึงสวยผิดปกติ!!! “
    “ -__-^ จะด่าก็ด่ามาเลยดีกว่า ไอ้บึ้ก! “
    “ 555 ^O^ 555 เราไม่ได้ด่าซะหน่อย แค่แปลกใจเฉยๆอ่ะ 555 ^0^ “
    “ เลิกหัวเราะเชิงสะใจได้แล้ว!!! -_- จะกินไม่กิน? “
    “ เดี๋ยวแป๊บนึง! ขอเราหัวเราะก่อน 555 ^O^ 555 “
    “ -_-^ “
    “ 555 ^0^ 555 “
    “ -,.-^ “
    “ 555 ^O^ “
    “ หัวเราะเสร็จยังล่ะ จะได้กลับ!!! “  -_-^^
    “ ^^;; ขอโทษนะ นะ นะ นะ นะ!!! “
    “ ไม่โกรธหรอก แต่โครตเคือง!!! “  -_-^^^
    “ Ok ok ไม่หัวเราะแล้วๆ แต่! เราสงสัยอ่ะ นายก็ไม่ชอบกินเค้กไม่ใช่หรอ ทำไมถึงมีมาอีกก้อนล่ะ? “
    “ เพราะว่า ^^ ก้อนเนี้ย เราขอแต่งหน้าเอง ถึงมันจะสวยไม่เท่าก้อนแรกอ่ะนะ แต่ว่า เราอยากเก็บเค้กหน้าที่เราแต่งเอง ไว้กินกับนายสองคนอ่ะ!!! “ ///- -///
    “ ^^; “
    “ ///-.-/// “
    “ ^-^ “
    “ คืนนี้ อยู่เป็นเพื่อนเรานานๆนะ!! “
    “ ^+^ ก็ จนกว่าเค้กก้อนนี้จะหมดอ่ะ! “
    “ ว้าาา!!! งั้นก็ไม่ถึงนาทีน่ะสิ แป๊บเดียวเอง!!! “
    “ ไม่ถึงนาที? -.,-^ นี่นายหาว่าเรากินเป็นพายุหรอ!?! “
    “   มั้ง!! ”
    “ นี่ๆๆๆๆๆๆ ^^++ “
    “ โอ๊ยยยยยย!!!!!!! หยิกแก้มอีกแล้วนะ >,
    “ ก็คนมันหมั่นเขี้ยวนี่ ^.^ “
    “ วันนี้นายน่ารักกว่าทุกวันเลยนะ รู้มั้ย? “  ^^;
    “ ///-.-/// ตอนนี้เราผอมลงแล้ว นายก็เรียกเราว่าไอ้หมูไม่ได้อีกแล้วล่ะ!! “
    “ ใครบอกนายว่าฉันจะเรียกไม่ได้ ^^ เพราะถึงยังไง! นายก็เป็นหมูแผ่นของฉันอยู่วันยังค่ำแหละ!! “  ^ ___,^
    “ 555 ^O^ ตาบ๊องเอ๊ย!!! “
    “ ^^;; “
    ทิวสนเปิดกล่องของขวัญที่ต้นน้ำให้ หลังจากที่เขาสองคนกินเค้กอีกก้อนนึงจนหมด (ส่วนใหญ่อยู่ในกระเพาะอาหารของต้นน้ำ!!) และเขาก็ได้รับ
    “ เป็นไง!?! น่ารักมั้ยล่ะ? ^c^ “
    “ -_- น่ารักดีหรอกนะ แต่ “
    “ แต่อะไร? ไม่ชอบหรอ? /. .\\
    “ ชอบสิ! ^^ แต่ที่ฉันจะถามก็คือ แล้วตอนร้องเพลงอวยพร ทำไมนายไม่ร้อง Jingle Bell ให้ฉันแทนซะเลยล่ะ จะได้เป็นวันคริสต์มาสในเดือนกรกฎาฯได้สมบูรณ์เลยไง!?! “
    “ 555 ^0^ ก็เราว่าจี้อันเนี้ยเหมาะกับนายที่สุดและน่ารักที่สุดในร้านแล้วล่ะ ก็ตัวนายชื่อทิวสน ก็ต้องเหมาะกับจี้รูปต้นสน หรือนายอยากชื่อทิวสน แล้วห้อยจี้รูปต้นมะม่วงแทน จะเอามั้ยล่ะ? -__-v “
    “ ยังไงก็ขอบใจมากนะ ฉันจะเก็บมันไว้อย่างดีเลย ^o^ “
    “ ///-.,-/// อืม!! นี่จะเที่ยงคืนแล้วล่ะ! กลับกันเถอะ ^^ “
    “ เดี๋ยว! ต้นน้ำ!! “
    “ อะ ///-.-/// อะไร? “
    ทิวสนดึงต้นน้ำเข้าไปจูบ และจูบครั้งนี้กับจูบครั้งแรก ความต่างมันก็มากอยู่เหมือนกัน ครั้งนี้ ต้นน้ำสามารถสนองตอบได้โดยไม่รู้สึกกดดันเลยแม้แต่น้อย เพราะนอกจากไออุ่นที่ทิวสนกอดเขาไว้อย่างแนบชิดแล้วนั้น ลมหายใจอันแผ่วเบาที่มากระทบปลายจมูกของต้นน้ำ ก็แทบจะทำให้ใจเขาละลายไปต่อหน้าต่อตาเลยทีเดียว และการที่ริมฝีปากบางๆสีชมพูเรื่อๆมากระทบกัน ก็เหมือนกับเป็นการเพิ่มความรู้สึกดีๆที่เคยมีอยู่ให้กัน ให้มากขึ้นกว่าเดิมเข้าไปอีก เป็นการต่อเติมความสัมพันธ์ให้มากขึ้นเพื่อไปถึงจุดสำคัญที่คนสองคนต่างต้องการ ซึ่งก็คือ ความรัก
    แต่ O.O 
    “ โอ๊ยยยย!!!!!! OoO “
    “ ล ละ ลิ้นของน~า~ย “
    “ อ้าว! เป็นลมอีกแล้วหรอเนี่ย -_- นึกว่าโดนจูบครั้งที่สองแล้วจะหายซะอีก สงสัย!?! เจอลิ้นสอดใส่เลยตื่นเต้น!!! แล้วดูสิ ไอ้อ้วน!!! นายจิกหลังฉันเป็นรอยเล็บเลยมั้งเนี่ย!?! “
    “ “
    “ จริงสิ! นายเป็นลมอยู่นี่นา -__-v เฮ้อออ!!! ฉันต้องแบกนายขึ้นหลังไปส่งหออีกรอบใช่มั้ย!?! บอกฉันซิ ไอ้หมูแผ่น!!! “  +_=
    “ “
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น