ลำดับตอนที่ #3
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : หัวใจ....ให้เธอคนเดียว
แนนๆ ใกล้วาเลนไทน์แล้วนะ....? จอย เพื่อนร่วมงานของแนนหันมาคุย
>>ขณะแนนกำลังง่วนอยู่หน้าจอคอมพิวเตอร์ที่โต๊ะตัวเอง
>>
>>?อืม...วาเลนไทน์อีกแล้วสินะ? แนนเงยหน้าขึ้นสบตาจอยพลางยิ้มพูดเบาๆ
>>
>>วาเลนไทน์...14 กุมภาพันธ์ วันที่กุหลาบทั่วโลกบานพร้อมกัน
>>วันที่ความรักงอกงามได้เร็วกว่าทุกวัน และเป็นวันที่กามเทพแผงศร
>>ให้หลายๆคู่ได้สมหวัง แต่คงไม่ใช่แนน...เธอคนนี้แน่นอน
>>
>>
>>
>>ท่ามกลางความสับสนวุ่นวาย
>>ความแออัดและตึกสูงในเมืองหลวง...มีหมู่บ้านจัดสรรเล็กๆกำลังก่อตัวขึ้น
>>ก่อตัวขึ้นพร้อมกับความรัก ความรักของเขาและเธอ
>>
>>?เธอๆ มาเล่นก่อกองทรายด้วยกันมั้ย?
>>เด็กผู้ชายตัวเล็กๆหน้าตามอมแมมกำลังนั่งเล่นบนกองทรายสูงท่วมหัว
>>
>>?เธอชื่ออะไร เราชื่อเอ? เด็กผู้ชายแนะนำตัวเองก่อน
>>พลางกระโดดลงมาจากกองทราย
>>
>>?ฉันชื่อแนน? เด็กผู้หญิงแนะนำตัวเองบ้างพลางค่อยๆนั่งลง
>>ทั้งคู่ค่อยๆก่อกองทราย เด็กผู้หญิงวิ่งไปเอาน้ำมารดให้ทรายเปียกชุ่ม
>>เด็กผู้ชายค่อยๆเอาเศษไม้เกลี่ยให้ดินทรายที่เปียกค่อยๆก่อตัวเป็นรูปเป็นร่าง
>>จนได้เค้าโครงของปราสาททรายที่ต้องการ
>>
>>?เอ เดี๋ยวแนนประดับปราสาททรายเองนะ?
>>เด็กผู้หญิงวิ่งมาพร้อมกับก้อนหินสีสวยในกำมือ
>>วางลงข้างๆปราสาททรายที่กำลังจะอวดโฉมออกมาเป็นรูปเป็นร่าง
>>
>>?แนนๆ ตรงนี้เป็นห้องของแนนนะ ห้องของเจ้าหญิงงัย
>>ส่วนตรงนี้เป็นห้องของเอ......อันนี้เป็นห้องประชุมนะ?
>>เอพูดพลางชี้ไปเรื่อยๆบนปราสาททราย.....กองทรายแห่งความฝัน
>>
>>?เอๆ ต้องทำสวนดอกไม้ตรงนี้ด้วย เจ้าหญิงต้องมีสวนดอกไม้นะ?
>>แนนพูดแย้งขึ้นพลางชี้ไปตรงด้านหน้าปราสาททราย
>>
>>?แนนอยากได้สวนอะไร....อยากได้ดอกไม้อะไร? เอพูด
>>เงยหน้าขึ้นมองหน้าแนนอย่างใจจดใจจ่อ
>>
>>?เอาดอกอะไรดี...เอ ช่วยแนนคิดหน่อยสิ? แนนมองหน้าเอด้วยแววตาใสซื่อ
>>เด็กตัวเล็กๆสองคนกำลังสวมบทเจ้าหญิงและเจ้าชายกันอยู่
>>
>>?อืม...เจ้าหญิงต้องเหมาะกับดอกกุหลาบนะ? เอพูดพลางทำท่าคิด
>>
>>?ตกลงๆ สวนดอกกุหลาบนะ เราจะทำสวนดอกกุหลาบที่ลานหน้าปราสาทของเรา?
>>แนนพูดพลางยิ้ม
>>ค่อยๆเกลี่ยทรายให้เรียบเพื่อทำเป็นลาน....ทั้งคู่สร้างปราสาททรายแห่งความฝันของพวกเขาอยู่นาน....นานจนกระทั่ง
>>
>>?เอ ไปได้แล้ว พ่อเสร็จงานแล้วลูก?
>>เจ้าของโครงการบ้านจัดสรรเดินมาสะกิดลูกชายตัวเองเบาๆ
>>
>>?พ่อๆ ให้เอเล่นกันแนนอีกแป๊บนะ? ลูกชายออดอ้อนพ่อของตัวเอง
>>
>>?หน่า ไปได้แล้ว เดี๋ยววันหลังมาเล่นใหม่ก็ได้นี่? พ่อของเขานั่งยองลง
>>อธิบายให้ลูกชายฟังพลางลูบหัวเบาๆ
>>
>>?ตกลงครับ เดี๋ยวให้เอบอกแนนก่อนนะ?
>>เด็กผู้ชายตัวมอมแมมพูดพลางวิ่งกลับหลังไปหาเพื่อนของเขา
>>
>>?แนน เดี๋ยวพรุ่งนี้เอมาหานะ พรุ่งนี้เอจะเอาดอกกุหลาบมา
>>มาทำสวนกุหลาบให้แนนนะ? เอพูดพลางชี้นิ้วลงตรงลานหน้าปราสาททราย
>>
>>?ตกลงๆ พรุ่งนี้เจอกันนะ? แนนยิ้มพูดพลางพยักหน้า
>>เด็กสองคนเล่นกันช่างดูน่ารักเสียนี่กระไร
>>
>>ทุกวัน เอและแนนจะมานั่งก่อปราสาททรายด้วยกัน
>>ก่อสร้างความหวังบนมิตรภาพและความรัก
>>ระหว่างลูกชายเจ้าของโครงการบ้านจัดสรรและลูกสาวนายช่างใหญ่
>>
>>
>>
>>?แนนๆ เมื่อวานแม่เราสอนให้เราเขียนหนังสือด้วยแหละ?
>>เด็กผู้ชายเสื้อผ้ามอมแมมคลุกฝุ่นและทรายเปียกเงยหน้าขึ้นมองเด็กผู้หญิงตัวเล็กๆที่วิ่งเข้ามา
>>
>>?ไหนๆ แม่ของเอสอนเขียนคำว่าอะไร? แนนถามด้วยสีหน้าตื่นเต้น
>>
>>?แม่เอสอนเขียนหลายคำ แต่เอจำได้คำเดียว? เอพูดพลางทำเสียงเศร้าๆ
>>เอคงอยากจำทุกคำมาเขียนให้แนนดู
>>
>>?เอจำคำไหนได้ เขียนให้แนนดูหน่อยสิ? แนนพูด เอค่อยๆก้มลงข้างๆกองทราย
>>หยิบเศษไม้เล็กๆปักลงบนผืนทรายที่เพิ่งผ่านฝนเมื่อคืนแล้วตวัดเป็นจังหวะเพียงชั่วครู่
>>ปรากฎเป็นตัวอักขระลายเส้นบิดพลิ้ว คำว่า รัก
>>ปรากฎบนผืนทรายราบเรียบที่เกาะตัวเหนียวด้วยหยดน้ำ
>>เด็กตัวเล็กๆสองคนยืนมองด้วยความตื่นเต้น
>>
>>?อ่านว่าอะไร เอ? แนนพูดด้วยสีหน้าตื่นเต้นและแปลกใจ
>>
>>?อ่านว่า รัก? เอพูดกระซิบข้างหูแนนเบาๆ
>>
>>?เหรอ อ่านว่ารักเหรอ....สอนแนนเขียนหน่อยสิ นะๆๆๆ?
>>แนนพูดพลางเกาะแขนออดอ้อนเอ
>>
>>?มานี่ๆ เอจะสอน? เอพูดพลางหยิบเศษไม้เล็กๆให้แนนจับไว้
>>มือเอและมือแนนจับประสานกัน ตวัดบนกองทรายให้เกิดเป็นอักขระบิดพริ้ว
>>
>>?นี่ไง แนนเขียนได้แล้ว ดีใจจังเลย?
>>แนนพูดพลางหันหลังกลับไปกอดเอด้วยความดีใจ
>>
>>?มันแปลว่าอะไรเหรอ เอ? แนนยังคงสงสัยไม่หายในความหมายของมัน
>>
>>?เอก็ไม่รู้เหมือนกัน แต่แม่บอกว่ามันมีความหมายมากนะ
>>มากจนอธิบายไม่ได้?
>>ใช่สิ...ความหมายมันคงมากมายเกินกว่าเด็กห้าขวบจะรู้
>>หรือแม้แต่คนบางคนใช้เวลาทั้งชีวิต ก็ไม่อาจรู้ว่าคำว่ารักคืออะไร....
>>
>>?สักวัน เราจะรู้ความหมายมัน แม่เอบอก? เอพูดพลางหันไปมองแนน
>>เด็กผู้หญิงตัวเล็กๆที่ยืนข้างๆตน
>>
>>?อืม สักวันนะ? แนนพูดพลางหันมายิ้มให้กับเอ ใช่
>>สักวันแนนและเอคงรู้ความหมายของมัน......
>>
>>
>>
>>?โอ๊ย...เจ็บ?
>>เด็กผู้หญิงผมเปียพูดขึ้นพลางจับผมเปียของตัวเองด้วยสีหน้าเซ็งๆ
>>เธอโดนเพื่อนแกล้งดึงเปียผมของเธอประจำ
>>
>>?ใครดึงผมเปียแนน?
>>เด็กผู้ชายนั่งข้างๆเธอหันขวับกลับไปมองแทบจะพร้อมกันกับเจ้าของผมเปีย
>>เห็นเด็กผู้ชายวัยเดียวกันสามคนนั่งอยู่ข้างหลังหัวเราะกันคิกคักพลางชี้นิ้วมาที่แนน
>>
>>?ทำไมๆ ข้าดึงเอง จะทำไม? หนึ่งในเด็กสามคนพูดพลางชี้นิ้วเข้าหาตัวเอง
>>
>>?แกล้งผู้หญิง หน้าตัวเมีย? เอยืนขึ้นชี้หน้าด่า
>>
>>?แล้วจะทำไม? เด็กทั้งสามกรูกันมายืนหน้าเอ
>>ถีบโต๊ะเรียนกระจัดกระจายคนละทิศคนละทาง
>>
>>?ไม่เอาเอ อย่าไปยุ่งกับพวกนั้น? แนนพูดพลางเกาะแขนเอไว้แน่น
>>เอเอามือจับแขนแนนออกจากตัวทันที...
>>
>>ปั้ง...หนึ่งหมัดปล่อยออกไป คล้ายเป็นการประกาศสงครามของคนสองกลุ่ม
>>ทั้งสามคนกรูเข้ามารุมเอคล้ายหมาป่ากำลังรุมขยุ้มเหยื่อ
>>โต๊ะเรียนที่กระจัดกระจาย
>>ข้าวของทั้งของเอและแนนตกกระจายเกลื่อนกลาดคนละทิศคนละทาง
>>
>>?หยุด!!?
>>เสียงหนึ่งดังมาจากด้านหลัง...มีอำนาจมากพอจะทำให้ทั้งสี่คนหยุดการตะลุมบอนกัน
>>
>>?พวกเธอทำอะไรกัน อันธพาลกันใหญ่แล้วนะ?
>>ครูประจำชั้นเข้ามาห้ามทัพหมาป่าขยุ้มเหยื่อ แม้จะห้ามทัพได้
>>แต่ก็ได้ปรากฎเลือดไหลซิบๆที่คิ้วและโหนกแก้มของเอ
>>
>>?เอ เจ็บมั้ย? แนนวิ่งเข้ามาทันทีที่ครูประจำชั้นเดินออกไป
>>
>>?ไม่เจ็บหรอก? เอพูดพลางก้มหน้าหลบสายตาแนน
>>
>>?ไม่เจ็บอะไร เลือดไหลใหญ่แล้ว ไปห้องพยาบาลนะ แนนจะทำแผลให้?
>>แนนพูดพลางดึงตัวเอออกจากห้องเรียนไป
>>เลือดไหลเป็นทางลงมาจากคิ้วและโหนกแก้มเปรอะเปื้อนเสื้อนักเรียนสีขาวของเอ
>>
>>?โอ๊ย...เจ็บ อย่าจับสิ?
>>เอพูดโพล่งขึ้นขณะที่แนนกำลังกดดูความลึกของบาดแผล...แต่แนนกลับยิ้มออก
>>
>>?โอ๊ย แสบ?
>>เอโอดครวญด้วยความเจ็บปวดทันทีเมื่อแนนค่อยๆกดสำลีชุบแอลกอฮอลงบนแผลของเอ
>>
>>?แสบก็ทนสิ อยากหาเรื่องเค้านี่นา? แนนพูดพลางยิ้ม
>>ค่อยๆเช็ดแผลบนใบหน้าของเอช้าๆอย่างระมัดระวัง
>>
>>ทุกครั้งที่มีคนแกล้งแนน เอจะยืดอกปกป้องแนนเสมอ
>>แม้จะต้องเจ็บตัวหรือตกอยู่ในภาวะเป็นรองก็ตามที....
>>
>>
>>
>>?แนนๆ แฮปวาเลนไทน์นะ?
>>ชายหนุ่มวัยรุ่นแต่งตัวภูมิฐานพูดห้วนๆพลางยืนกุหลาบแดงให้กับมือหญิงสาว
>>
>>?อีตาบ๊อง อย่ามาทำหวานใส่ฉันหน่า? แนนพูดกวนๆพลางยิ้ม
>>เอได้แต่ยืนม้วนด้วยความอาย
>>
>>?อ้าว ก็วันนี้วันวาเลนไทน์
>>ทำหวานให้เจ้าหญิงของตัวเองสักหน่อยจะเป็นอะไรไป? เอพูดพลางยิ้ม
>>ทำไมหนุ่มวัยรุ่นเวลาอายนี่ดูตลกดีแท้
>>ทั้งมือทั้งแขนแทบจะไม่มีที่เก็บ
>>สงสัยถ้าแทรกแผ่นดินหนีได้คงหนีหายไปแล้ว
>>
>>?หวานกับเค้าก็เป็นเหรอ เดี๋ยวนี้พัฒนาขึ้นนะ?
>>แนนพูดพลางยื่นมือไปหยิกจมูกเอด้วยความเขิน
>>เอยังคงพยายามสำรวมอาการเขินอยู่
>>
>>?เอรักแนนนะ? เอพูดพลางจับมือแนนขึ้นมาเขียนรูปหัวใจไว้ที่ฝ่ามือ
>>ตอนนี้แนนเริ่มหน้าแดงขึ้นบ้างแล้ว
>>แต่ยังพยายามกลบเกลื่อนสีหน้าตัวเอง
>>
>>?เหรอ....เขียนคำว่ารักตรงนี้ ดูไม่ซึ้งเลย? แนนพยายามบ่ายเบี่ยง
>>ไม่เลิกแหย่เอ
>>
>>?เดี๋ยวสักวัน เอจะเขียนไว้ตรงหัวใจแนนเลยนะ? เอพูดประหม่า
>>มองหน้าแนนพลางเอื้อมมือดึงตัวแนนเข้ามาโอบกอดไว้แน่น....สักวัน
>>เอจะเขียนคำว่ารักไว้ในหัวใจแนนเลย.....
>>
>>
>>
>>ใต้ต้นไม้ใหญ่ บรรยากาศร่มรื่น มีโต๊ะหินอ่อนวางเรียงรายเป็นแนว
>>มีนักศึกษาจับกลุ่ม บ้างคุยกัน บ้างอ่านหนังสือ
>>บ้างหยอกล้อกินขนมกัน...
>>
>>?เอ เย็นนี้แนนไปทำวิทยานิพนธ์กับเพื่อนนะ? แนนพูดพลางเก็บหนังสือ
>>
>>?ไปทำวิทยานิพนธ์กับใคร? เอเงยหน้าขึ้นมองแนนทันที
>>
>>?ไปกับกิ๊ฟกับฝนหนะ นะๆๆๆ? แนนพูดพลางเดินไปนั่งข้างๆเอ
>>เขย่าแขนเหมือนเด็กอ้อนวอนผู้ใหญ่
>>
>>?ให้เอไปส่งมั้ย เอว่างนะ? เอพูดพลางยิ้ม ลูบผมแนนเบาๆ
>>
>>?ไม่ต้องหรอก เดี๋ยวฝนเอารถมา? แนนพูดพลางซบหน้าลงบนบ่าของเอ
>>
>>?นี่ แล้วกินข้าวเสร็จแล้วอย่าลืมกินยาล่ะ เข้าใจมั้ย
>>กลับถึงบ้านก็อย่าลืมโทรมาบอกด้วย?
>>เอพูดพลางจ้องหน้าแนนด้วยสีหน้าจริงจัง
>>
>>?ค่ะ หัวหน้า สั่งจริงๆเลย? แนนพูดพลางยิ้ม
>>เอามือหยิกจมูกเอด้วยความเขิน
>>
>>
>>
>>?กิ๊ฟๆ แฟนแกเป็นงัยบ้าง? ฝนเอ่ยขึ้นท่ามกลางความเงียบภายในรถ
>>ขณะที่ตนอยู่หลังพวงมาลัย
>>
>>?ปวดหัวสุดๆ เจ้าชู้เป็นบ้าเลย?
>>กิ๊ฟพูดปัดๆคล้ายกับไม่ค่อยพอใจในแฟนตัวเองนัก
>>
>>?ทำไมไม่เลิกๆไปสิ จะได้ไม่กลุ้ม? ฝนเสนอความเห็น
>>มองหน้ากิ๊ฟผ่านกระจกมองหลัง
>>
>>?หน่า....ให้โอกาสสักครั้ง?
>>กิ๊ฟพูดพลางซบหน้าลงที่กระจกหันหน้ามองออกนอกรถด้วยอาการเอือมระอา
>>
>>?โอกาสสักครั้ง รอบที่ล้าน? เสียงหัวเราะดังขึ้นเกือบพร้อมกันทั้งรถ
>>
>>?แล้วแนนล่ะ แหม...เจ้าชายเธอเอาใจเธอดีนะ?
>>ฝนพูดขึ้นพลางหันไปมองแนนซึ่งนั่งอยู่ข้างๆ
>>
>>?โอ๊ย รายนั้นไม่รู้กี่ปีแล้ว
>>ยังจับไม่ได้สักทีว่ามีกิ๊กเก็บไว้ที่ไหน?
>>แนนพูดยิ้มพลางหันไปมองหน้าฝน
>>
>>?แปลได้สองอย่าง...ถ้าแฟนเธอไม่รักเธอคนเดียว
>>เค้าก็เก่งมากที่หลอกเธอมานานหลายปี?
>>เสียงหัวเราะดังขึ้นแทบจะพร้อมกันทั่วรถ
>>
>>?เอี๊ยยดดด.....? เสียงเบรกลากล้อดังยาวจากด้านข้างตัวรถ
>>คนทั้งรถหันไปมองแทบจะพร้อมกัน
>>รถบรรทุกฝ่าไฟแดงพุ่งเข้าชนรถเก๋งของฝนอย่างจัง
>>แรงอัดทำให้กระจกทุกบานแตกละเอียด
>>ห้องโดยสารด้านหน้าฝั่งคนนั่งยุบเข้ามาอย่างเห็นได้ชัด....ร่างไร้สติของแนนยังคงสงบนิ่งติดอยู่ในรถเก๋งขนาดสองตอน
>>มัจจุราชอาจฉุดวิญญาณเธอออกจากร่างได้ทุกเมื่อ
>>
>>
>>
>>?แนนๆ? เสียงกระซิบเบาๆดังข้างหู ทำให้แนนค่อยๆเปิดเปลือกตาขึ้นมา
>>
>>?อยู่ไหน....โอ๊ย เจ็บ? แนนค่อยๆอ้าปากพูด แต่ไม่ชัดนัก
>>เฝือกขาวถูกแต่งแต้มถามร่างกายของแนนคล้ายกับเป็นเครื่องประดับ
>>
>>?ใจเย็นๆ แนน เธอสลบไปสองเดือน? .....สองเดือน สองเดือน
>>แนนแทบไม่เชื่อหูตัวเอง.
>>...ฝนค่อยๆอธิบายเหตุการณ์ทุกอย่างที่เกิดขึ้นทั้งหมดให้แนนฟัง.....
>>
>>?แล้ว สรุปว่าฉันเจ็บคนเดียวใช่มั้ย? แนนพยายามพูด
>>เสียงพูดของแนนแทบจะไม่ได้ยิน
>>
>>?อืม...? ฝนพยักหน้าเบาๆ กำมือแนนไว้นิ่งๆ
>>
>>?เอ ล่ะ เออยู่ไหน? แนนเพิ่งนึกขึ้นได้ แฟนเธออยู่ไหน
>>
>>?เอมาหาเธอครั้งเดียว วันแรกที่ชน แล้วหายไปเลย?
>>ฝนพูดพลางลูบหัวแนนเบาๆ
>>
>>?ไม่เป็นไรนะ ไม่มีเอ เราก็อยู่กันได้ จริงมั้ยเพื่อน?
>>ฝนพยายามพูดปลอบใจแนน
>>
>>?อืม...? น้ำตาค่อยๆกลั่นตัวหยดลงมาจากนัยน์ตาของแนน
>>คำพูดของฝนตอนคุยกันในรถคงจะเป็นความจริง....เขาเก่งมากจริงๆ
>>เก่งมากที่หลอกแนนมาหลายปี
>>เก่งมากที่หลอกว่ามีแนนคนเดียว.....ทำไมผู้ชายทั้งโลกถึงนิสัยเหมือนกันหมดเลย
>>เสียดายเวลาที่อยู่ด้วยกัน เสียดายความรักที่มอบให้.....เสียดาย
>>เสียดาย เสียดาย
>>
>>
>>
>>?คุณแนน ค่อยๆก้าวนะครับ ช้าๆ? บุรุษพยาบาลพยายามพยุงแนนขึ้นเดิน
>>แนนยังคงไม่หายเจ็บดี ยังคงต้องทำการกายภาพบำบัดอีก
>>
>>?ระวังล้มนะครับ จับผมไว้ดีๆ?
>>บุรุษพยาบาลเดินช้าๆเพื่อให้แนนเกาะแขนเดินตามช้าๆ.....ทำไมบุรุษพยาบาลถึงไม่ใช่เอนะ....ทำไม
>>ทำไม ทำไม
>>
>>?คุณบุรุษพยาบาลค่ะ นี่ฉันสลบไปนานถึงขั้นต้องกายภาพบำบัดกันเลยเหรอ?
>>แนนถามด้วยความสงสัย
>>
>>?โห คุณไม่ได้เดินสามเดือนนี่ มันนานนะครับ?
>>บุรุษพยาบาลตอบด้วยความสุภาพ
>>
>>?จะว่าอะไรมั้ยค่ะ ถ้าจะถามชื่อเล่น คือถ้าเรียกว่าคุณบุรุษพยาบาล
>>เกรงว่ามันจะยาวไป? แนนพูดพลางยิ้ม
>>
>>?ผมชื่อ กอล์ฟ ครับ? บุรุษพยาบาลตอบด้วยสีหน้ายิ้มแย้ม น้ำเสียงเรียบๆ
>>
>>นับจากวันนั้น แนนและกอล์ฟเริ่มสนิทกัน
>>ทุกเย็นกอล์ฟจะพาแนนออกไปทำกายภาพบำบัด
>>ไม่นานแนนก็สามารถเดินเองได้และออกจากโรงพยาบาลในที่สุด....
>>
>>
>>
>>?คุณแนนค่ะ น้ำดื่มค่ะ? พยาบาลชุดขาวเดินถือแก้วน้ำมาวางข้างๆเธอ
>>ขณะเธอนั่งรอกอล์ฟที่ล็อบบี้ของโรงพยาบาล
>>เธอได้แต่พยักหน้าและยิ้มให้ด้วยไมตรี
>>
>>?กอล์ฟๆ ไปกินข้าวกัน? แนนพูดทันทีที่เห็นกอล์ฟเดินออกมา
>>มีพยาบาลหลายคนยกมือไหว้แนน แนนก็ได้แต่รับไหว้ด้วยสีหน้างงเล็กน้อย
>>
>>?ไปสิครับ? กอล์ฟพูดพลางค้อมตัวลงผายมือไปที่ห้องอาหารของทางโรงพยาบาล
>>ดูกอล์ฟค่อนข้างสุภาพและให้เกียรติแนนมาก....มากจนน่าแปลกใจ
>>ท่าทางโรงพยาบาลนี้จะเข้มงวดเรื่องมารยาทกับพยาบาลมาก
>>แนนและกอล์ฟสนิทกันขึ้นเรื่อยๆ....จนบางครั้งแนนก็อยากให้กอล์ฟมาแทนที่เอ
>>
>>
>>
>>บ่อยครั้งที่แนนคิดถึงเอ เอก็ไม่โทรมา
>>
>>บ่อยครั้งที่แนนอยากคุยกับเอ เอก็ไม่ติดต่อมา
>>
>>บ่อยครั้งที่แนนนั่งเหงา อยากให้เอนั่งเป็นเพื่อน แต่เอก็ไม่ปรากฎตัว
>>
>>เอ....เอ....เอ เอหายไปไหน
>>
>>ไหนล่ะ หัวใจที่เอบอกว่าจะให้แนน
>>
>>ไหนล่ะ หัวใจที่เอเคยเขียนไว้บนฝ่ามือแนน
>>
>>มันคงหายไปแล้ว....หายไปพร้อมกับเอ
>>
>>หายไปพร้อมกับผู้ชายโกหก....ผู้ชายเจ้าชู้
>>
>>ทำไมผู้ชายเหมือนกันทั้งโลก.....ทำไม ทำไม ทำไม
>>
>>
>>
>>ใกล้วาเลนไทน์เข้าไปทุกที ปีนี้ไม่เหมือนกับปีก่อนๆ
>>ไม่มีเอคอยให้ดอกกุหลาบแดง ไม่มีอีตาบ๊องทำท่าเขินอายให้ดู
>>
>>?แนนๆ วาเลนไทน์ปีนี้ ว่างหรือเปล่าครับ? เสียงกอล์ฟดังตามสายโทรศัพท์
>>
>>?ว่างค่ะ ทำไมค่ะ? แนนตอบด้วยน้ำเสียงเรียบๆ
>>
>>?พอดีผมมีของจะให้แนนนะครับ
>>เดี๋ยววันวาเลนไทน์บ่ายสามโมงเจอกันที่สยามนะครับ? กอล์ฟเสนอความเห็น
>>
>>?ตกลงค่ะ? แนนพูดพลางกดวางสาย
>>สีหน้าแววตาเปี่ยมด้วยความหวัง....หวังว่ากอล์ฟคงจะมาแทนที่เอได้เสียที
>>
>>
>>
>>วันวาเลนไทน์ วันที่กุหลาบแดงบานสะพรั่งพร้อมกันทั่วโลก
>>แม้ในลานที่สยามหรือที่วัยรุ่นเรียกกันสั้นๆว่า ?เซนเตอร์พอยต์?
>>ยังถูกละเลงด้วยดอกกุหลาบสีแดง...นักเรียน
>>นักศึกษาต่างถือกุหลาบแดงในมือเดินกันขวักไขว่ทั่วลาน
>>
>>?ขอโทษค่ะ มาสาย? แนนพูดพลางยิ้มก่อนดึงเก้าอี้ออกมานั่ง
>>
>>?ไม่เป็นอะไรครับ? กอล์ฟพูดพลางยิ้ม
>>
>>?อืม...ว่าแต่มีอะไรจะให้แนนเหรอ?
>>แนนพูดพลางจ้องตากอล์ฟ...หากกอล์ฟมีพิรุธ แนนจะจับได้ทันที
>>
>>?อันนี้ของแนนนะครับ? ดอกกุหลาบสีแดงถูกดึงออกมาจากถุงอย่างช้าๆ
>>วางลงบนโต๊ะอย่างนิ่มนวล
>>
>>?หมายความว่ายังไงค่ะ จะขอหัวใจแนนเหรอ? แนนพูดติดตลกพลางยิ้ม
>>เธอคิดว่าเธออ่านเกมส์ออกหมด
>>
>>?ผมคงไม่กล้าขอหัวใจแนนหรอก? กอล์ฟพูดพลางยิ้ม แต่กลับทำให้แนนงง
>>
>>?อ้าว...แล้วกุหลาบสีแดงนี่...? ไม่ทันแนนจะพูดจบ
>>กอล์ฟต่อคำพูดของเขาทันที
>>
>>?ผมไม่กล้าขอหัวใจแนนหรอกครับ เพราะหัวใจของแนนไม่ใช่ของแนน?
>>ปั้ง...เหมือนมีแผ่นเหล็กหนาหลายฟุตทุบลงกลางศีรษะ
>>แนนเริ่มงงกับความหมายขึ้นไปทุกที...มันแปลว่าอะไร???
>>
>>?หัวใจของคุณ คือเจ้าของกุหลาบดอกนี้?
>>กอล์ฟพูดต่อ....แนนทำหน้างงๆไม่เข้าใจความหมายแม้แต่นิดเดียว
>>
>>?ตอนคุณประสบอุบัติเหตุเข้ามาที่โรงพยาบาล
>>คุณเสียเลือดมาก...หัวใจคุณเต้นอ่อนจนแทบจะล้มเหลว
>>พวกผมและหมอพยายามเยียวยาจนถึงที่สุด?
>>กอล์ฟเริ่มอธิบายเรื่องที่เกิดขึ้น.....เรื่องที่แนนไม่เคยรู้
>>
>>?มีผู้ชายคนนึง วิ่งเข้ามาบอกว่าเป็นแฟนคุณ เขาบอกให้ช่วยคุณให้ได้
>>เสียเงินเท่าไหร่ไม่ว่า...เขายอมจ่ายไม่อั้น ไม่ว่าทางเราจะขออะไร
>>เขาจะจัดหาให้หมด.....คำพูดของเขาทำให้ผมประทับใจมาก?
>>กอล์ฟหยุดพูดชั่วครู่...แนนรู้ทันทีว่ากอล์ฟหมายถึงเอ
>>
>>?ผมยอมแลกทุกอย่างกับชีวิตเธอ - เขายอมแลกทุกอย่างกับชีวิตคุณ?
>>กอล์ฟพูดพลางจ้องหน้าแนนนิ่ง แต่แนนยังคงทำสีหน้างงอยู่
>>
>>?เขายอมทุกอย่างจริงๆ ทีแรกหมอบอกว่าทางเราหาเลือดไม่พอให้คุณ
>>เขาวิ่งตามหาเลือดให้คุณไปทั่วทุกโรงพยาบาล
>>แต่กลับไม่พบว่ามีเลือดถุงไหนที่ตรงกับเลือดคุณ?
>>กอล์ฟพูดด้วยน้ำเสียงปกติ สายตามองไร้จุดหมาย
>>
>>?สุดท้ายเราตรวจเลือดของเขา พบว่าตรงกับของคุณพอดี
>>เขาบอกให้ทางเราเอาไป เอาไปให้คุณ....ไม่ต้องห่วงว่าเขาจะเป็นอย่างไร
>>ขอแค่คุณปลอดภัยก็พอ?
>>กอล์ฟหยุดพูดชั่วครู่พยายามกลั้นน้ำตา....แต่นัยน์ตาแนนเริ่มเจิ่งนองไปด้วยน้ำใสๆ
>>
>>?ต่อมา...ตอนพวกผมถ่ายเลือดให้คุณ หัวใจคุณเต้นอ่อนลงเรื่อยๆ
>>จนหมอต้องเดินออกไปบอกให้เขาทำใจ.....ทำใจว่าเขาจะต้องเสียคุณ?
>>กอล์ฟพยายามเล่าต่อไปเรื่อยๆด้วยน้ำเสียงปกติ นัยน์ตาแนนเริ่มแดงก่ำ
>>
>>?เขาถามหมอว่า เธอต้องการอะไร.....? ใช่ เอถามหมอว่าแนนต้องการอะไร
>>
>>?เธอต้องการ หัวใจครับ หัวใจเธอเต้นไม่ปกติ การสูบฉีดล้มเหลว
>>เราหาเลือดให้เธอช้าไป เพราะฉะนั้นสิ่งที่เธอต้องการคือ หัวใจ?
>>หมอหวังว่าเอคงจะเลิกหวังในตัวแนน...หยุดเล่นเกมกับมัจจุราชเสียที
>>
>>?ตกลง ผมหาให้ ? เขาตอบสั้นๆโดยไม่ลังเลเลย?
>>ตกลงผมหาให้....เอจะหาหัวใจให้แนน
>>ทั้งๆที่รู้ว่าคงเป็นไปไม่ได้...เขาไม่ลังเลแม้แต่วินาทีเดียวเพื่อจะทำให้เธอ
>>
>>?คุณรู้มั้ย ว่าคำพูดของเขาทำให้ผมและหมออึ้งกันไปหมด
>>โรงพยาบาลยังหาหัวใจให้คุณไม่ได้ เขาจะมีปัญญาที่ไหนหาหัวใจให้คุณได้?
>>กอล์ฟพูดพลางพยายามหลบสายตาแนน....ตอนนี้กอล์ฟเริ่มกลั้นน้ำตาไม่อยู่แล้ว
>>
>>?เขาถามเลขบัญชีของโรงพยาบาลกับหมอ....เขาไม่ได้โอนเงินมาซื้อหัวใจเทียมให้คุณ
>>แต่เขาโอนมาตั้งมูลนิธิการกุศลให้โรงพยาบาล
>>มูลนิธิช่วยเหลือผู้ป่วยด้านหัวใจเทียม ?นานา? คุณดูดีๆ คำว่า แนน และ
>>เอ ถ้าเขียนติดกัน มันคือ ?นานา? นี่คือความปรารถนาสุดท้ายของเขา ?
>>เขาอยากให้ตัวเขาเองเป็นคนสุดท้ายที่ไม่ได้อยู่กับคนที่เขารัก...เพราะไม่มีหัวใจเทียมสำรอง?
>>เปี๊ยง....แนนโดนสะกิดต่อมความจำเข้าเต็มเปา...เธอเคยเห็นป้ายมูลนิธิขึ้นหราที่โรงพยาบาล
>>แต่เธอไม่เคยเฉลียวใจสักนิด...มิน่า
>>ทำไมหมอและพยาบาลต้องให้เกียรติและดูแลเธอดีเสียจนน่าแปลกใจ
>>ทั้งๆที่เธอไม่มีส่วนได้เสียกับโรงพยาบาลแม้แต่บาทเดียว
>>
>>?ทันทีที่มีการยืนยันว่าเงินเข้าบัญชีทางโรงพยาบาล
>>เขาก็ยิงตัวตายในห้องน้ำโรงพยาบาลครับ ทิ้งโน้ตไว้ว่า มอบหัวใจให้เธอ
>>- เขามอบหัวใจของเขาให้คุณ? ทันทีที่กอล์ฟพูดจบ
>>แนนปล่อยโฮออกมาเหมือนไม่มีใครอยู่ข้างๆ
>>โต๊ะรอบข้างหันมามองแนนเป็นตาเดียว....เอคือเจ้าของหัวใจ
>>หัวใจที่อยู่ในร่างของแนน
>>
>>?เขายอมแลกทุกอย่างกับคุณจริงๆ?
>>กอล์ฟพูดพลางวางของทั้งหมดที่เอเคยฝากไว้กับทางโรงพยาบาลคืนให้กับแนน
>>มีทั้งเครื่องเล่นเทป ม้วนเทป จดหมาย.....
>>
>>?ผมคงไม่กล้าขอหัวใจคุณหรอก หัวใจคุณเป็นของเขา หัวใจเขาเป็นของคุณ?
>>ใช่ หัวใจเอเป็นของแนน
>>เป็นของแนนจริงๆ...ตอนนี้หัวใจแนนตายไปเรียบร้อยแล้ว ตายไปพร้อมกับเอ
>>ตายไปพร้อมกับผู้ชายที่ยอมทุกอย่างเพื่อเธอ
>>
>>?กุหลาบดอกนี้ เขาบอกผมก่อนไปเข้าห้องน้ำว่า...วาเลนไทน์ที่จะถึง
>>รบกวนซื้อกุหลาบสีแดงให้คุณสักดอก
>>ขอแค่ดอกเดียวก็พอ...เป็นคำขอร้องครั้งสุดท้ายของเขา?
>>กอล์ฟพูดพลางเช็ดน้ำตา
>>นั่งนิ่งๆสักพักก่อนลุกจากโต๊ะไป....ทิ้งแนนนั่งนิ่งอยู่เพียงลำพัง
>>
>>?เอรักแนนนะ? ?เอรักแนนนะ? ?เอรักแนนนะ?
>>คำพูดซ้ำๆดังมาจากเครื่องเล่นเทป
>>เป็นคำพูดเดียวกันที่พูดกันซ้ำโดยไม่มีการตัดต่อทั้งเทป.....เทป 120
>>นาทีโดยมีเพลงประกอบเบาๆ
>>แนนค่อยๆคลี่จดหมายออกอ่าน....จดหมายที่มีเนื้อความเพียงบรรทัดเดียว
>>
>>?หัวใจเอ...เขียนคำว่ารักไว้ เขียนให้แนนคนเดียว?
>>ขณะแนนกำลังง่วนอยู่หน้าจอคอมพิวเตอร์ที่โต๊ะตัวเอง
>>
>>?อืม...วาเลนไทน์อีกแล้วสินะ? แนนเงยหน้าขึ้นสบตาจอยพลางยิ้มพูดเบาๆ
>>
>>วาเลนไทน์...14 กุมภาพันธ์ วันที่กุหลาบทั่วโลกบานพร้อมกัน
>>วันที่ความรักงอกงามได้เร็วกว่าทุกวัน และเป็นวันที่กามเทพแผงศร
>>ให้หลายๆคู่ได้สมหวัง แต่คงไม่ใช่แนน...เธอคนนี้แน่นอน
>>
>>
>>
>>ท่ามกลางความสับสนวุ่นวาย
>>ความแออัดและตึกสูงในเมืองหลวง...มีหมู่บ้านจัดสรรเล็กๆกำลังก่อตัวขึ้น
>>ก่อตัวขึ้นพร้อมกับความรัก ความรักของเขาและเธอ
>>
>>?เธอๆ มาเล่นก่อกองทรายด้วยกันมั้ย?
>>เด็กผู้ชายตัวเล็กๆหน้าตามอมแมมกำลังนั่งเล่นบนกองทรายสูงท่วมหัว
>>
>>?เธอชื่ออะไร เราชื่อเอ? เด็กผู้ชายแนะนำตัวเองก่อน
>>พลางกระโดดลงมาจากกองทราย
>>
>>?ฉันชื่อแนน? เด็กผู้หญิงแนะนำตัวเองบ้างพลางค่อยๆนั่งลง
>>ทั้งคู่ค่อยๆก่อกองทราย เด็กผู้หญิงวิ่งไปเอาน้ำมารดให้ทรายเปียกชุ่ม
>>เด็กผู้ชายค่อยๆเอาเศษไม้เกลี่ยให้ดินทรายที่เปียกค่อยๆก่อตัวเป็นรูปเป็นร่าง
>>จนได้เค้าโครงของปราสาททรายที่ต้องการ
>>
>>?เอ เดี๋ยวแนนประดับปราสาททรายเองนะ?
>>เด็กผู้หญิงวิ่งมาพร้อมกับก้อนหินสีสวยในกำมือ
>>วางลงข้างๆปราสาททรายที่กำลังจะอวดโฉมออกมาเป็นรูปเป็นร่าง
>>
>>?แนนๆ ตรงนี้เป็นห้องของแนนนะ ห้องของเจ้าหญิงงัย
>>ส่วนตรงนี้เป็นห้องของเอ......อันนี้เป็นห้องประชุมนะ?
>>เอพูดพลางชี้ไปเรื่อยๆบนปราสาททราย.....กองทรายแห่งความฝัน
>>
>>?เอๆ ต้องทำสวนดอกไม้ตรงนี้ด้วย เจ้าหญิงต้องมีสวนดอกไม้นะ?
>>แนนพูดแย้งขึ้นพลางชี้ไปตรงด้านหน้าปราสาททราย
>>
>>?แนนอยากได้สวนอะไร....อยากได้ดอกไม้อะไร? เอพูด
>>เงยหน้าขึ้นมองหน้าแนนอย่างใจจดใจจ่อ
>>
>>?เอาดอกอะไรดี...เอ ช่วยแนนคิดหน่อยสิ? แนนมองหน้าเอด้วยแววตาใสซื่อ
>>เด็กตัวเล็กๆสองคนกำลังสวมบทเจ้าหญิงและเจ้าชายกันอยู่
>>
>>?อืม...เจ้าหญิงต้องเหมาะกับดอกกุหลาบนะ? เอพูดพลางทำท่าคิด
>>
>>?ตกลงๆ สวนดอกกุหลาบนะ เราจะทำสวนดอกกุหลาบที่ลานหน้าปราสาทของเรา?
>>แนนพูดพลางยิ้ม
>>ค่อยๆเกลี่ยทรายให้เรียบเพื่อทำเป็นลาน....ทั้งคู่สร้างปราสาททรายแห่งความฝันของพวกเขาอยู่นาน....นานจนกระทั่ง
>>
>>?เอ ไปได้แล้ว พ่อเสร็จงานแล้วลูก?
>>เจ้าของโครงการบ้านจัดสรรเดินมาสะกิดลูกชายตัวเองเบาๆ
>>
>>?พ่อๆ ให้เอเล่นกันแนนอีกแป๊บนะ? ลูกชายออดอ้อนพ่อของตัวเอง
>>
>>?หน่า ไปได้แล้ว เดี๋ยววันหลังมาเล่นใหม่ก็ได้นี่? พ่อของเขานั่งยองลง
>>อธิบายให้ลูกชายฟังพลางลูบหัวเบาๆ
>>
>>?ตกลงครับ เดี๋ยวให้เอบอกแนนก่อนนะ?
>>เด็กผู้ชายตัวมอมแมมพูดพลางวิ่งกลับหลังไปหาเพื่อนของเขา
>>
>>?แนน เดี๋ยวพรุ่งนี้เอมาหานะ พรุ่งนี้เอจะเอาดอกกุหลาบมา
>>มาทำสวนกุหลาบให้แนนนะ? เอพูดพลางชี้นิ้วลงตรงลานหน้าปราสาททราย
>>
>>?ตกลงๆ พรุ่งนี้เจอกันนะ? แนนยิ้มพูดพลางพยักหน้า
>>เด็กสองคนเล่นกันช่างดูน่ารักเสียนี่กระไร
>>
>>ทุกวัน เอและแนนจะมานั่งก่อปราสาททรายด้วยกัน
>>ก่อสร้างความหวังบนมิตรภาพและความรัก
>>ระหว่างลูกชายเจ้าของโครงการบ้านจัดสรรและลูกสาวนายช่างใหญ่
>>
>>
>>
>>?แนนๆ เมื่อวานแม่เราสอนให้เราเขียนหนังสือด้วยแหละ?
>>เด็กผู้ชายเสื้อผ้ามอมแมมคลุกฝุ่นและทรายเปียกเงยหน้าขึ้นมองเด็กผู้หญิงตัวเล็กๆที่วิ่งเข้ามา
>>
>>?ไหนๆ แม่ของเอสอนเขียนคำว่าอะไร? แนนถามด้วยสีหน้าตื่นเต้น
>>
>>?แม่เอสอนเขียนหลายคำ แต่เอจำได้คำเดียว? เอพูดพลางทำเสียงเศร้าๆ
>>เอคงอยากจำทุกคำมาเขียนให้แนนดู
>>
>>?เอจำคำไหนได้ เขียนให้แนนดูหน่อยสิ? แนนพูด เอค่อยๆก้มลงข้างๆกองทราย
>>หยิบเศษไม้เล็กๆปักลงบนผืนทรายที่เพิ่งผ่านฝนเมื่อคืนแล้วตวัดเป็นจังหวะเพียงชั่วครู่
>>ปรากฎเป็นตัวอักขระลายเส้นบิดพลิ้ว คำว่า รัก
>>ปรากฎบนผืนทรายราบเรียบที่เกาะตัวเหนียวด้วยหยดน้ำ
>>เด็กตัวเล็กๆสองคนยืนมองด้วยความตื่นเต้น
>>
>>?อ่านว่าอะไร เอ? แนนพูดด้วยสีหน้าตื่นเต้นและแปลกใจ
>>
>>?อ่านว่า รัก? เอพูดกระซิบข้างหูแนนเบาๆ
>>
>>?เหรอ อ่านว่ารักเหรอ....สอนแนนเขียนหน่อยสิ นะๆๆๆ?
>>แนนพูดพลางเกาะแขนออดอ้อนเอ
>>
>>?มานี่ๆ เอจะสอน? เอพูดพลางหยิบเศษไม้เล็กๆให้แนนจับไว้
>>มือเอและมือแนนจับประสานกัน ตวัดบนกองทรายให้เกิดเป็นอักขระบิดพริ้ว
>>
>>?นี่ไง แนนเขียนได้แล้ว ดีใจจังเลย?
>>แนนพูดพลางหันหลังกลับไปกอดเอด้วยความดีใจ
>>
>>?มันแปลว่าอะไรเหรอ เอ? แนนยังคงสงสัยไม่หายในความหมายของมัน
>>
>>?เอก็ไม่รู้เหมือนกัน แต่แม่บอกว่ามันมีความหมายมากนะ
>>มากจนอธิบายไม่ได้?
>>ใช่สิ...ความหมายมันคงมากมายเกินกว่าเด็กห้าขวบจะรู้
>>หรือแม้แต่คนบางคนใช้เวลาทั้งชีวิต ก็ไม่อาจรู้ว่าคำว่ารักคืออะไร....
>>
>>?สักวัน เราจะรู้ความหมายมัน แม่เอบอก? เอพูดพลางหันไปมองแนน
>>เด็กผู้หญิงตัวเล็กๆที่ยืนข้างๆตน
>>
>>?อืม สักวันนะ? แนนพูดพลางหันมายิ้มให้กับเอ ใช่
>>สักวันแนนและเอคงรู้ความหมายของมัน......
>>
>>
>>
>>?โอ๊ย...เจ็บ?
>>เด็กผู้หญิงผมเปียพูดขึ้นพลางจับผมเปียของตัวเองด้วยสีหน้าเซ็งๆ
>>เธอโดนเพื่อนแกล้งดึงเปียผมของเธอประจำ
>>
>>?ใครดึงผมเปียแนน?
>>เด็กผู้ชายนั่งข้างๆเธอหันขวับกลับไปมองแทบจะพร้อมกันกับเจ้าของผมเปีย
>>เห็นเด็กผู้ชายวัยเดียวกันสามคนนั่งอยู่ข้างหลังหัวเราะกันคิกคักพลางชี้นิ้วมาที่แนน
>>
>>?ทำไมๆ ข้าดึงเอง จะทำไม? หนึ่งในเด็กสามคนพูดพลางชี้นิ้วเข้าหาตัวเอง
>>
>>?แกล้งผู้หญิง หน้าตัวเมีย? เอยืนขึ้นชี้หน้าด่า
>>
>>?แล้วจะทำไม? เด็กทั้งสามกรูกันมายืนหน้าเอ
>>ถีบโต๊ะเรียนกระจัดกระจายคนละทิศคนละทาง
>>
>>?ไม่เอาเอ อย่าไปยุ่งกับพวกนั้น? แนนพูดพลางเกาะแขนเอไว้แน่น
>>เอเอามือจับแขนแนนออกจากตัวทันที...
>>
>>ปั้ง...หนึ่งหมัดปล่อยออกไป คล้ายเป็นการประกาศสงครามของคนสองกลุ่ม
>>ทั้งสามคนกรูเข้ามารุมเอคล้ายหมาป่ากำลังรุมขยุ้มเหยื่อ
>>โต๊ะเรียนที่กระจัดกระจาย
>>ข้าวของทั้งของเอและแนนตกกระจายเกลื่อนกลาดคนละทิศคนละทาง
>>
>>?หยุด!!?
>>เสียงหนึ่งดังมาจากด้านหลัง...มีอำนาจมากพอจะทำให้ทั้งสี่คนหยุดการตะลุมบอนกัน
>>
>>?พวกเธอทำอะไรกัน อันธพาลกันใหญ่แล้วนะ?
>>ครูประจำชั้นเข้ามาห้ามทัพหมาป่าขยุ้มเหยื่อ แม้จะห้ามทัพได้
>>แต่ก็ได้ปรากฎเลือดไหลซิบๆที่คิ้วและโหนกแก้มของเอ
>>
>>?เอ เจ็บมั้ย? แนนวิ่งเข้ามาทันทีที่ครูประจำชั้นเดินออกไป
>>
>>?ไม่เจ็บหรอก? เอพูดพลางก้มหน้าหลบสายตาแนน
>>
>>?ไม่เจ็บอะไร เลือดไหลใหญ่แล้ว ไปห้องพยาบาลนะ แนนจะทำแผลให้?
>>แนนพูดพลางดึงตัวเอออกจากห้องเรียนไป
>>เลือดไหลเป็นทางลงมาจากคิ้วและโหนกแก้มเปรอะเปื้อนเสื้อนักเรียนสีขาวของเอ
>>
>>?โอ๊ย...เจ็บ อย่าจับสิ?
>>เอพูดโพล่งขึ้นขณะที่แนนกำลังกดดูความลึกของบาดแผล...แต่แนนกลับยิ้มออก
>>
>>?โอ๊ย แสบ?
>>เอโอดครวญด้วยความเจ็บปวดทันทีเมื่อแนนค่อยๆกดสำลีชุบแอลกอฮอลงบนแผลของเอ
>>
>>?แสบก็ทนสิ อยากหาเรื่องเค้านี่นา? แนนพูดพลางยิ้ม
>>ค่อยๆเช็ดแผลบนใบหน้าของเอช้าๆอย่างระมัดระวัง
>>
>>ทุกครั้งที่มีคนแกล้งแนน เอจะยืดอกปกป้องแนนเสมอ
>>แม้จะต้องเจ็บตัวหรือตกอยู่ในภาวะเป็นรองก็ตามที....
>>
>>
>>
>>?แนนๆ แฮปวาเลนไทน์นะ?
>>ชายหนุ่มวัยรุ่นแต่งตัวภูมิฐานพูดห้วนๆพลางยืนกุหลาบแดงให้กับมือหญิงสาว
>>
>>?อีตาบ๊อง อย่ามาทำหวานใส่ฉันหน่า? แนนพูดกวนๆพลางยิ้ม
>>เอได้แต่ยืนม้วนด้วยความอาย
>>
>>?อ้าว ก็วันนี้วันวาเลนไทน์
>>ทำหวานให้เจ้าหญิงของตัวเองสักหน่อยจะเป็นอะไรไป? เอพูดพลางยิ้ม
>>ทำไมหนุ่มวัยรุ่นเวลาอายนี่ดูตลกดีแท้
>>ทั้งมือทั้งแขนแทบจะไม่มีที่เก็บ
>>สงสัยถ้าแทรกแผ่นดินหนีได้คงหนีหายไปแล้ว
>>
>>?หวานกับเค้าก็เป็นเหรอ เดี๋ยวนี้พัฒนาขึ้นนะ?
>>แนนพูดพลางยื่นมือไปหยิกจมูกเอด้วยความเขิน
>>เอยังคงพยายามสำรวมอาการเขินอยู่
>>
>>?เอรักแนนนะ? เอพูดพลางจับมือแนนขึ้นมาเขียนรูปหัวใจไว้ที่ฝ่ามือ
>>ตอนนี้แนนเริ่มหน้าแดงขึ้นบ้างแล้ว
>>แต่ยังพยายามกลบเกลื่อนสีหน้าตัวเอง
>>
>>?เหรอ....เขียนคำว่ารักตรงนี้ ดูไม่ซึ้งเลย? แนนพยายามบ่ายเบี่ยง
>>ไม่เลิกแหย่เอ
>>
>>?เดี๋ยวสักวัน เอจะเขียนไว้ตรงหัวใจแนนเลยนะ? เอพูดประหม่า
>>มองหน้าแนนพลางเอื้อมมือดึงตัวแนนเข้ามาโอบกอดไว้แน่น....สักวัน
>>เอจะเขียนคำว่ารักไว้ในหัวใจแนนเลย.....
>>
>>
>>
>>ใต้ต้นไม้ใหญ่ บรรยากาศร่มรื่น มีโต๊ะหินอ่อนวางเรียงรายเป็นแนว
>>มีนักศึกษาจับกลุ่ม บ้างคุยกัน บ้างอ่านหนังสือ
>>บ้างหยอกล้อกินขนมกัน...
>>
>>?เอ เย็นนี้แนนไปทำวิทยานิพนธ์กับเพื่อนนะ? แนนพูดพลางเก็บหนังสือ
>>
>>?ไปทำวิทยานิพนธ์กับใคร? เอเงยหน้าขึ้นมองแนนทันที
>>
>>?ไปกับกิ๊ฟกับฝนหนะ นะๆๆๆ? แนนพูดพลางเดินไปนั่งข้างๆเอ
>>เขย่าแขนเหมือนเด็กอ้อนวอนผู้ใหญ่
>>
>>?ให้เอไปส่งมั้ย เอว่างนะ? เอพูดพลางยิ้ม ลูบผมแนนเบาๆ
>>
>>?ไม่ต้องหรอก เดี๋ยวฝนเอารถมา? แนนพูดพลางซบหน้าลงบนบ่าของเอ
>>
>>?นี่ แล้วกินข้าวเสร็จแล้วอย่าลืมกินยาล่ะ เข้าใจมั้ย
>>กลับถึงบ้านก็อย่าลืมโทรมาบอกด้วย?
>>เอพูดพลางจ้องหน้าแนนด้วยสีหน้าจริงจัง
>>
>>?ค่ะ หัวหน้า สั่งจริงๆเลย? แนนพูดพลางยิ้ม
>>เอามือหยิกจมูกเอด้วยความเขิน
>>
>>
>>
>>?กิ๊ฟๆ แฟนแกเป็นงัยบ้าง? ฝนเอ่ยขึ้นท่ามกลางความเงียบภายในรถ
>>ขณะที่ตนอยู่หลังพวงมาลัย
>>
>>?ปวดหัวสุดๆ เจ้าชู้เป็นบ้าเลย?
>>กิ๊ฟพูดปัดๆคล้ายกับไม่ค่อยพอใจในแฟนตัวเองนัก
>>
>>?ทำไมไม่เลิกๆไปสิ จะได้ไม่กลุ้ม? ฝนเสนอความเห็น
>>มองหน้ากิ๊ฟผ่านกระจกมองหลัง
>>
>>?หน่า....ให้โอกาสสักครั้ง?
>>กิ๊ฟพูดพลางซบหน้าลงที่กระจกหันหน้ามองออกนอกรถด้วยอาการเอือมระอา
>>
>>?โอกาสสักครั้ง รอบที่ล้าน? เสียงหัวเราะดังขึ้นเกือบพร้อมกันทั้งรถ
>>
>>?แล้วแนนล่ะ แหม...เจ้าชายเธอเอาใจเธอดีนะ?
>>ฝนพูดขึ้นพลางหันไปมองแนนซึ่งนั่งอยู่ข้างๆ
>>
>>?โอ๊ย รายนั้นไม่รู้กี่ปีแล้ว
>>ยังจับไม่ได้สักทีว่ามีกิ๊กเก็บไว้ที่ไหน?
>>แนนพูดยิ้มพลางหันไปมองหน้าฝน
>>
>>?แปลได้สองอย่าง...ถ้าแฟนเธอไม่รักเธอคนเดียว
>>เค้าก็เก่งมากที่หลอกเธอมานานหลายปี?
>>เสียงหัวเราะดังขึ้นแทบจะพร้อมกันทั่วรถ
>>
>>?เอี๊ยยดดด.....? เสียงเบรกลากล้อดังยาวจากด้านข้างตัวรถ
>>คนทั้งรถหันไปมองแทบจะพร้อมกัน
>>รถบรรทุกฝ่าไฟแดงพุ่งเข้าชนรถเก๋งของฝนอย่างจัง
>>แรงอัดทำให้กระจกทุกบานแตกละเอียด
>>ห้องโดยสารด้านหน้าฝั่งคนนั่งยุบเข้ามาอย่างเห็นได้ชัด....ร่างไร้สติของแนนยังคงสงบนิ่งติดอยู่ในรถเก๋งขนาดสองตอน
>>มัจจุราชอาจฉุดวิญญาณเธอออกจากร่างได้ทุกเมื่อ
>>
>>
>>
>>?แนนๆ? เสียงกระซิบเบาๆดังข้างหู ทำให้แนนค่อยๆเปิดเปลือกตาขึ้นมา
>>
>>?อยู่ไหน....โอ๊ย เจ็บ? แนนค่อยๆอ้าปากพูด แต่ไม่ชัดนัก
>>เฝือกขาวถูกแต่งแต้มถามร่างกายของแนนคล้ายกับเป็นเครื่องประดับ
>>
>>?ใจเย็นๆ แนน เธอสลบไปสองเดือน? .....สองเดือน สองเดือน
>>แนนแทบไม่เชื่อหูตัวเอง.
>>...ฝนค่อยๆอธิบายเหตุการณ์ทุกอย่างที่เกิดขึ้นทั้งหมดให้แนนฟัง.....
>>
>>?แล้ว สรุปว่าฉันเจ็บคนเดียวใช่มั้ย? แนนพยายามพูด
>>เสียงพูดของแนนแทบจะไม่ได้ยิน
>>
>>?อืม...? ฝนพยักหน้าเบาๆ กำมือแนนไว้นิ่งๆ
>>
>>?เอ ล่ะ เออยู่ไหน? แนนเพิ่งนึกขึ้นได้ แฟนเธออยู่ไหน
>>
>>?เอมาหาเธอครั้งเดียว วันแรกที่ชน แล้วหายไปเลย?
>>ฝนพูดพลางลูบหัวแนนเบาๆ
>>
>>?ไม่เป็นไรนะ ไม่มีเอ เราก็อยู่กันได้ จริงมั้ยเพื่อน?
>>ฝนพยายามพูดปลอบใจแนน
>>
>>?อืม...? น้ำตาค่อยๆกลั่นตัวหยดลงมาจากนัยน์ตาของแนน
>>คำพูดของฝนตอนคุยกันในรถคงจะเป็นความจริง....เขาเก่งมากจริงๆ
>>เก่งมากที่หลอกแนนมาหลายปี
>>เก่งมากที่หลอกว่ามีแนนคนเดียว.....ทำไมผู้ชายทั้งโลกถึงนิสัยเหมือนกันหมดเลย
>>เสียดายเวลาที่อยู่ด้วยกัน เสียดายความรักที่มอบให้.....เสียดาย
>>เสียดาย เสียดาย
>>
>>
>>
>>?คุณแนน ค่อยๆก้าวนะครับ ช้าๆ? บุรุษพยาบาลพยายามพยุงแนนขึ้นเดิน
>>แนนยังคงไม่หายเจ็บดี ยังคงต้องทำการกายภาพบำบัดอีก
>>
>>?ระวังล้มนะครับ จับผมไว้ดีๆ?
>>บุรุษพยาบาลเดินช้าๆเพื่อให้แนนเกาะแขนเดินตามช้าๆ.....ทำไมบุรุษพยาบาลถึงไม่ใช่เอนะ....ทำไม
>>ทำไม ทำไม
>>
>>?คุณบุรุษพยาบาลค่ะ นี่ฉันสลบไปนานถึงขั้นต้องกายภาพบำบัดกันเลยเหรอ?
>>แนนถามด้วยความสงสัย
>>
>>?โห คุณไม่ได้เดินสามเดือนนี่ มันนานนะครับ?
>>บุรุษพยาบาลตอบด้วยความสุภาพ
>>
>>?จะว่าอะไรมั้ยค่ะ ถ้าจะถามชื่อเล่น คือถ้าเรียกว่าคุณบุรุษพยาบาล
>>เกรงว่ามันจะยาวไป? แนนพูดพลางยิ้ม
>>
>>?ผมชื่อ กอล์ฟ ครับ? บุรุษพยาบาลตอบด้วยสีหน้ายิ้มแย้ม น้ำเสียงเรียบๆ
>>
>>นับจากวันนั้น แนนและกอล์ฟเริ่มสนิทกัน
>>ทุกเย็นกอล์ฟจะพาแนนออกไปทำกายภาพบำบัด
>>ไม่นานแนนก็สามารถเดินเองได้และออกจากโรงพยาบาลในที่สุด....
>>
>>
>>
>>?คุณแนนค่ะ น้ำดื่มค่ะ? พยาบาลชุดขาวเดินถือแก้วน้ำมาวางข้างๆเธอ
>>ขณะเธอนั่งรอกอล์ฟที่ล็อบบี้ของโรงพยาบาล
>>เธอได้แต่พยักหน้าและยิ้มให้ด้วยไมตรี
>>
>>?กอล์ฟๆ ไปกินข้าวกัน? แนนพูดทันทีที่เห็นกอล์ฟเดินออกมา
>>มีพยาบาลหลายคนยกมือไหว้แนน แนนก็ได้แต่รับไหว้ด้วยสีหน้างงเล็กน้อย
>>
>>?ไปสิครับ? กอล์ฟพูดพลางค้อมตัวลงผายมือไปที่ห้องอาหารของทางโรงพยาบาล
>>ดูกอล์ฟค่อนข้างสุภาพและให้เกียรติแนนมาก....มากจนน่าแปลกใจ
>>ท่าทางโรงพยาบาลนี้จะเข้มงวดเรื่องมารยาทกับพยาบาลมาก
>>แนนและกอล์ฟสนิทกันขึ้นเรื่อยๆ....จนบางครั้งแนนก็อยากให้กอล์ฟมาแทนที่เอ
>>
>>
>>
>>บ่อยครั้งที่แนนคิดถึงเอ เอก็ไม่โทรมา
>>
>>บ่อยครั้งที่แนนอยากคุยกับเอ เอก็ไม่ติดต่อมา
>>
>>บ่อยครั้งที่แนนนั่งเหงา อยากให้เอนั่งเป็นเพื่อน แต่เอก็ไม่ปรากฎตัว
>>
>>เอ....เอ....เอ เอหายไปไหน
>>
>>ไหนล่ะ หัวใจที่เอบอกว่าจะให้แนน
>>
>>ไหนล่ะ หัวใจที่เอเคยเขียนไว้บนฝ่ามือแนน
>>
>>มันคงหายไปแล้ว....หายไปพร้อมกับเอ
>>
>>หายไปพร้อมกับผู้ชายโกหก....ผู้ชายเจ้าชู้
>>
>>ทำไมผู้ชายเหมือนกันทั้งโลก.....ทำไม ทำไม ทำไม
>>
>>
>>
>>ใกล้วาเลนไทน์เข้าไปทุกที ปีนี้ไม่เหมือนกับปีก่อนๆ
>>ไม่มีเอคอยให้ดอกกุหลาบแดง ไม่มีอีตาบ๊องทำท่าเขินอายให้ดู
>>
>>?แนนๆ วาเลนไทน์ปีนี้ ว่างหรือเปล่าครับ? เสียงกอล์ฟดังตามสายโทรศัพท์
>>
>>?ว่างค่ะ ทำไมค่ะ? แนนตอบด้วยน้ำเสียงเรียบๆ
>>
>>?พอดีผมมีของจะให้แนนนะครับ
>>เดี๋ยววันวาเลนไทน์บ่ายสามโมงเจอกันที่สยามนะครับ? กอล์ฟเสนอความเห็น
>>
>>?ตกลงค่ะ? แนนพูดพลางกดวางสาย
>>สีหน้าแววตาเปี่ยมด้วยความหวัง....หวังว่ากอล์ฟคงจะมาแทนที่เอได้เสียที
>>
>>
>>
>>วันวาเลนไทน์ วันที่กุหลาบแดงบานสะพรั่งพร้อมกันทั่วโลก
>>แม้ในลานที่สยามหรือที่วัยรุ่นเรียกกันสั้นๆว่า ?เซนเตอร์พอยต์?
>>ยังถูกละเลงด้วยดอกกุหลาบสีแดง...นักเรียน
>>นักศึกษาต่างถือกุหลาบแดงในมือเดินกันขวักไขว่ทั่วลาน
>>
>>?ขอโทษค่ะ มาสาย? แนนพูดพลางยิ้มก่อนดึงเก้าอี้ออกมานั่ง
>>
>>?ไม่เป็นอะไรครับ? กอล์ฟพูดพลางยิ้ม
>>
>>?อืม...ว่าแต่มีอะไรจะให้แนนเหรอ?
>>แนนพูดพลางจ้องตากอล์ฟ...หากกอล์ฟมีพิรุธ แนนจะจับได้ทันที
>>
>>?อันนี้ของแนนนะครับ? ดอกกุหลาบสีแดงถูกดึงออกมาจากถุงอย่างช้าๆ
>>วางลงบนโต๊ะอย่างนิ่มนวล
>>
>>?หมายความว่ายังไงค่ะ จะขอหัวใจแนนเหรอ? แนนพูดติดตลกพลางยิ้ม
>>เธอคิดว่าเธออ่านเกมส์ออกหมด
>>
>>?ผมคงไม่กล้าขอหัวใจแนนหรอก? กอล์ฟพูดพลางยิ้ม แต่กลับทำให้แนนงง
>>
>>?อ้าว...แล้วกุหลาบสีแดงนี่...? ไม่ทันแนนจะพูดจบ
>>กอล์ฟต่อคำพูดของเขาทันที
>>
>>?ผมไม่กล้าขอหัวใจแนนหรอกครับ เพราะหัวใจของแนนไม่ใช่ของแนน?
>>ปั้ง...เหมือนมีแผ่นเหล็กหนาหลายฟุตทุบลงกลางศีรษะ
>>แนนเริ่มงงกับความหมายขึ้นไปทุกที...มันแปลว่าอะไร???
>>
>>?หัวใจของคุณ คือเจ้าของกุหลาบดอกนี้?
>>กอล์ฟพูดต่อ....แนนทำหน้างงๆไม่เข้าใจความหมายแม้แต่นิดเดียว
>>
>>?ตอนคุณประสบอุบัติเหตุเข้ามาที่โรงพยาบาล
>>คุณเสียเลือดมาก...หัวใจคุณเต้นอ่อนจนแทบจะล้มเหลว
>>พวกผมและหมอพยายามเยียวยาจนถึงที่สุด?
>>กอล์ฟเริ่มอธิบายเรื่องที่เกิดขึ้น.....เรื่องที่แนนไม่เคยรู้
>>
>>?มีผู้ชายคนนึง วิ่งเข้ามาบอกว่าเป็นแฟนคุณ เขาบอกให้ช่วยคุณให้ได้
>>เสียเงินเท่าไหร่ไม่ว่า...เขายอมจ่ายไม่อั้น ไม่ว่าทางเราจะขออะไร
>>เขาจะจัดหาให้หมด.....คำพูดของเขาทำให้ผมประทับใจมาก?
>>กอล์ฟหยุดพูดชั่วครู่...แนนรู้ทันทีว่ากอล์ฟหมายถึงเอ
>>
>>?ผมยอมแลกทุกอย่างกับชีวิตเธอ - เขายอมแลกทุกอย่างกับชีวิตคุณ?
>>กอล์ฟพูดพลางจ้องหน้าแนนนิ่ง แต่แนนยังคงทำสีหน้างงอยู่
>>
>>?เขายอมทุกอย่างจริงๆ ทีแรกหมอบอกว่าทางเราหาเลือดไม่พอให้คุณ
>>เขาวิ่งตามหาเลือดให้คุณไปทั่วทุกโรงพยาบาล
>>แต่กลับไม่พบว่ามีเลือดถุงไหนที่ตรงกับเลือดคุณ?
>>กอล์ฟพูดด้วยน้ำเสียงปกติ สายตามองไร้จุดหมาย
>>
>>?สุดท้ายเราตรวจเลือดของเขา พบว่าตรงกับของคุณพอดี
>>เขาบอกให้ทางเราเอาไป เอาไปให้คุณ....ไม่ต้องห่วงว่าเขาจะเป็นอย่างไร
>>ขอแค่คุณปลอดภัยก็พอ?
>>กอล์ฟหยุดพูดชั่วครู่พยายามกลั้นน้ำตา....แต่นัยน์ตาแนนเริ่มเจิ่งนองไปด้วยน้ำใสๆ
>>
>>?ต่อมา...ตอนพวกผมถ่ายเลือดให้คุณ หัวใจคุณเต้นอ่อนลงเรื่อยๆ
>>จนหมอต้องเดินออกไปบอกให้เขาทำใจ.....ทำใจว่าเขาจะต้องเสียคุณ?
>>กอล์ฟพยายามเล่าต่อไปเรื่อยๆด้วยน้ำเสียงปกติ นัยน์ตาแนนเริ่มแดงก่ำ
>>
>>?เขาถามหมอว่า เธอต้องการอะไร.....? ใช่ เอถามหมอว่าแนนต้องการอะไร
>>
>>?เธอต้องการ หัวใจครับ หัวใจเธอเต้นไม่ปกติ การสูบฉีดล้มเหลว
>>เราหาเลือดให้เธอช้าไป เพราะฉะนั้นสิ่งที่เธอต้องการคือ หัวใจ?
>>หมอหวังว่าเอคงจะเลิกหวังในตัวแนน...หยุดเล่นเกมกับมัจจุราชเสียที
>>
>>?ตกลง ผมหาให้ ? เขาตอบสั้นๆโดยไม่ลังเลเลย?
>>ตกลงผมหาให้....เอจะหาหัวใจให้แนน
>>ทั้งๆที่รู้ว่าคงเป็นไปไม่ได้...เขาไม่ลังเลแม้แต่วินาทีเดียวเพื่อจะทำให้เธอ
>>
>>?คุณรู้มั้ย ว่าคำพูดของเขาทำให้ผมและหมออึ้งกันไปหมด
>>โรงพยาบาลยังหาหัวใจให้คุณไม่ได้ เขาจะมีปัญญาที่ไหนหาหัวใจให้คุณได้?
>>กอล์ฟพูดพลางพยายามหลบสายตาแนน....ตอนนี้กอล์ฟเริ่มกลั้นน้ำตาไม่อยู่แล้ว
>>
>>?เขาถามเลขบัญชีของโรงพยาบาลกับหมอ....เขาไม่ได้โอนเงินมาซื้อหัวใจเทียมให้คุณ
>>แต่เขาโอนมาตั้งมูลนิธิการกุศลให้โรงพยาบาล
>>มูลนิธิช่วยเหลือผู้ป่วยด้านหัวใจเทียม ?นานา? คุณดูดีๆ คำว่า แนน และ
>>เอ ถ้าเขียนติดกัน มันคือ ?นานา? นี่คือความปรารถนาสุดท้ายของเขา ?
>>เขาอยากให้ตัวเขาเองเป็นคนสุดท้ายที่ไม่ได้อยู่กับคนที่เขารัก...เพราะไม่มีหัวใจเทียมสำรอง?
>>เปี๊ยง....แนนโดนสะกิดต่อมความจำเข้าเต็มเปา...เธอเคยเห็นป้ายมูลนิธิขึ้นหราที่โรงพยาบาล
>>แต่เธอไม่เคยเฉลียวใจสักนิด...มิน่า
>>ทำไมหมอและพยาบาลต้องให้เกียรติและดูแลเธอดีเสียจนน่าแปลกใจ
>>ทั้งๆที่เธอไม่มีส่วนได้เสียกับโรงพยาบาลแม้แต่บาทเดียว
>>
>>?ทันทีที่มีการยืนยันว่าเงินเข้าบัญชีทางโรงพยาบาล
>>เขาก็ยิงตัวตายในห้องน้ำโรงพยาบาลครับ ทิ้งโน้ตไว้ว่า มอบหัวใจให้เธอ
>>- เขามอบหัวใจของเขาให้คุณ? ทันทีที่กอล์ฟพูดจบ
>>แนนปล่อยโฮออกมาเหมือนไม่มีใครอยู่ข้างๆ
>>โต๊ะรอบข้างหันมามองแนนเป็นตาเดียว....เอคือเจ้าของหัวใจ
>>หัวใจที่อยู่ในร่างของแนน
>>
>>?เขายอมแลกทุกอย่างกับคุณจริงๆ?
>>กอล์ฟพูดพลางวางของทั้งหมดที่เอเคยฝากไว้กับทางโรงพยาบาลคืนให้กับแนน
>>มีทั้งเครื่องเล่นเทป ม้วนเทป จดหมาย.....
>>
>>?ผมคงไม่กล้าขอหัวใจคุณหรอก หัวใจคุณเป็นของเขา หัวใจเขาเป็นของคุณ?
>>ใช่ หัวใจเอเป็นของแนน
>>เป็นของแนนจริงๆ...ตอนนี้หัวใจแนนตายไปเรียบร้อยแล้ว ตายไปพร้อมกับเอ
>>ตายไปพร้อมกับผู้ชายที่ยอมทุกอย่างเพื่อเธอ
>>
>>?กุหลาบดอกนี้ เขาบอกผมก่อนไปเข้าห้องน้ำว่า...วาเลนไทน์ที่จะถึง
>>รบกวนซื้อกุหลาบสีแดงให้คุณสักดอก
>>ขอแค่ดอกเดียวก็พอ...เป็นคำขอร้องครั้งสุดท้ายของเขา?
>>กอล์ฟพูดพลางเช็ดน้ำตา
>>นั่งนิ่งๆสักพักก่อนลุกจากโต๊ะไป....ทิ้งแนนนั่งนิ่งอยู่เพียงลำพัง
>>
>>?เอรักแนนนะ? ?เอรักแนนนะ? ?เอรักแนนนะ?
>>คำพูดซ้ำๆดังมาจากเครื่องเล่นเทป
>>เป็นคำพูดเดียวกันที่พูดกันซ้ำโดยไม่มีการตัดต่อทั้งเทป.....เทป 120
>>นาทีโดยมีเพลงประกอบเบาๆ
>>แนนค่อยๆคลี่จดหมายออกอ่าน....จดหมายที่มีเนื้อความเพียงบรรทัดเดียว
>>
>>?หัวใจเอ...เขียนคำว่ารักไว้ เขียนให้แนนคนเดียว?
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น