ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    ซึ้งกินใจตลอดกาล

    ลำดับตอนที่ #3 : หัวใจ....ให้เธอคนเดียว

    • เนื้อหานิยายตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 1.27K
      2
      12 ม.ค. 48

    แนนๆ ใกล้วาเลนไทน์แล้วนะ....? จอย เพื่อนร่วมงานของแนนหันมาคุย

    >>ขณะแนนกำลังง่วนอยู่หน้าจอคอมพิวเตอร์ที่โต๊ะตัวเอง

    >>

    >>?อืม...วาเลนไทน์อีกแล้วสินะ? แนนเงยหน้าขึ้นสบตาจอยพลางยิ้มพูดเบาๆ

    >>

    >>วาเลนไทน์...14 กุมภาพันธ์ วันที่กุหลาบทั่วโลกบานพร้อมกัน

    >>วันที่ความรักงอกงามได้เร็วกว่าทุกวัน และเป็นวันที่กามเทพแผงศร

    >>ให้หลายๆคู่ได้สมหวัง แต่คงไม่ใช่แนน...เธอคนนี้แน่นอน

    >>

    >>

    >>

    >>ท่ามกลางความสับสนวุ่นวาย

    >>ความแออัดและตึกสูงในเมืองหลวง...มีหมู่บ้านจัดสรรเล็กๆกำลังก่อตัวขึ้น

    >>ก่อตัวขึ้นพร้อมกับความรัก ความรักของเขาและเธอ

    >>

    >>?เธอๆ มาเล่นก่อกองทรายด้วยกันมั้ย?

    >>เด็กผู้ชายตัวเล็กๆหน้าตามอมแมมกำลังนั่งเล่นบนกองทรายสูงท่วมหัว

    >>

    >>?เธอชื่ออะไร เราชื่อเอ? เด็กผู้ชายแนะนำตัวเองก่อน

    >>พลางกระโดดลงมาจากกองทราย

    >>

    >>?ฉันชื่อแนน? เด็กผู้หญิงแนะนำตัวเองบ้างพลางค่อยๆนั่งลง

    >>ทั้งคู่ค่อยๆก่อกองทราย เด็กผู้หญิงวิ่งไปเอาน้ำมารดให้ทรายเปียกชุ่ม

    >>เด็กผู้ชายค่อยๆเอาเศษไม้เกลี่ยให้ดินทรายที่เปียกค่อยๆก่อตัวเป็นรูปเป็นร่าง

    >>จนได้เค้าโครงของปราสาททรายที่ต้องการ

    >>

    >>?เอ เดี๋ยวแนนประดับปราสาททรายเองนะ?

    >>เด็กผู้หญิงวิ่งมาพร้อมกับก้อนหินสีสวยในกำมือ

    >>วางลงข้างๆปราสาททรายที่กำลังจะอวดโฉมออกมาเป็นรูปเป็นร่าง

    >>

    >>?แนนๆ ตรงนี้เป็นห้องของแนนนะ ห้องของเจ้าหญิงงัย

    >>ส่วนตรงนี้เป็นห้องของเอ......อันนี้เป็นห้องประชุมนะ?

    >>เอพูดพลางชี้ไปเรื่อยๆบนปราสาททราย.....กองทรายแห่งความฝัน

    >>

    >>?เอๆ ต้องทำสวนดอกไม้ตรงนี้ด้วย เจ้าหญิงต้องมีสวนดอกไม้นะ?

    >>แนนพูดแย้งขึ้นพลางชี้ไปตรงด้านหน้าปราสาททราย

    >>

    >>?แนนอยากได้สวนอะไร....อยากได้ดอกไม้อะไร? เอพูด

    >>เงยหน้าขึ้นมองหน้าแนนอย่างใจจดใจจ่อ

    >>

    >>?เอาดอกอะไรดี...เอ ช่วยแนนคิดหน่อยสิ? แนนมองหน้าเอด้วยแววตาใสซื่อ

    >>เด็กตัวเล็กๆสองคนกำลังสวมบทเจ้าหญิงและเจ้าชายกันอยู่

    >>

    >>?อืม...เจ้าหญิงต้องเหมาะกับดอกกุหลาบนะ? เอพูดพลางทำท่าคิด

    >>

    >>?ตกลงๆ สวนดอกกุหลาบนะ เราจะทำสวนดอกกุหลาบที่ลานหน้าปราสาทของเรา?

    >>แนนพูดพลางยิ้ม

    >>ค่อยๆเกลี่ยทรายให้เรียบเพื่อทำเป็นลาน....ทั้งคู่สร้างปราสาททรายแห่งความฝันของพวกเขาอยู่นาน....นานจนกระทั่ง

    >>

    >>?เอ ไปได้แล้ว พ่อเสร็จงานแล้วลูก?

    >>เจ้าของโครงการบ้านจัดสรรเดินมาสะกิดลูกชายตัวเองเบาๆ

    >>

    >>?พ่อๆ ให้เอเล่นกันแนนอีกแป๊บนะ? ลูกชายออดอ้อนพ่อของตัวเอง

    >>

    >>?หน่า ไปได้แล้ว เดี๋ยววันหลังมาเล่นใหม่ก็ได้นี่? พ่อของเขานั่งยองลง

    >>อธิบายให้ลูกชายฟังพลางลูบหัวเบาๆ

    >>

    >>?ตกลงครับ เดี๋ยวให้เอบอกแนนก่อนนะ?

    >>เด็กผู้ชายตัวมอมแมมพูดพลางวิ่งกลับหลังไปหาเพื่อนของเขา

    >>

    >>?แนน เดี๋ยวพรุ่งนี้เอมาหานะ พรุ่งนี้เอจะเอาดอกกุหลาบมา

    >>มาทำสวนกุหลาบให้แนนนะ? เอพูดพลางชี้นิ้วลงตรงลานหน้าปราสาททราย

    >>

    >>?ตกลงๆ พรุ่งนี้เจอกันนะ? แนนยิ้มพูดพลางพยักหน้า

    >>เด็กสองคนเล่นกันช่างดูน่ารักเสียนี่กระไร

    >>

    >>ทุกวัน เอและแนนจะมานั่งก่อปราสาททรายด้วยกัน

    >>ก่อสร้างความหวังบนมิตรภาพและความรัก

    >>ระหว่างลูกชายเจ้าของโครงการบ้านจัดสรรและลูกสาวนายช่างใหญ่

    >>

    >>

    >>

    >>?แนนๆ เมื่อวานแม่เราสอนให้เราเขียนหนังสือด้วยแหละ?

    >>เด็กผู้ชายเสื้อผ้ามอมแมมคลุกฝุ่นและทรายเปียกเงยหน้าขึ้นมองเด็กผู้หญิงตัวเล็กๆที่วิ่งเข้ามา

    >>

    >>?ไหนๆ แม่ของเอสอนเขียนคำว่าอะไร? แนนถามด้วยสีหน้าตื่นเต้น

    >>

    >>?แม่เอสอนเขียนหลายคำ แต่เอจำได้คำเดียว? เอพูดพลางทำเสียงเศร้าๆ

    >>เอคงอยากจำทุกคำมาเขียนให้แนนดู

    >>

    >>?เอจำคำไหนได้ เขียนให้แนนดูหน่อยสิ? แนนพูด เอค่อยๆก้มลงข้างๆกองทราย

    >>หยิบเศษไม้เล็กๆปักลงบนผืนทรายที่เพิ่งผ่านฝนเมื่อคืนแล้วตวัดเป็นจังหวะเพียงชั่วครู่

    >>ปรากฎเป็นตัวอักขระลายเส้นบิดพลิ้ว คำว่า รัก

    >>ปรากฎบนผืนทรายราบเรียบที่เกาะตัวเหนียวด้วยหยดน้ำ

    >>เด็กตัวเล็กๆสองคนยืนมองด้วยความตื่นเต้น

    >>

    >>?อ่านว่าอะไร เอ? แนนพูดด้วยสีหน้าตื่นเต้นและแปลกใจ

    >>

    >>?อ่านว่า รัก? เอพูดกระซิบข้างหูแนนเบาๆ

    >>

    >>?เหรอ อ่านว่ารักเหรอ....สอนแนนเขียนหน่อยสิ นะๆๆๆ?

    >>แนนพูดพลางเกาะแขนออดอ้อนเอ

    >>

    >>?มานี่ๆ เอจะสอน? เอพูดพลางหยิบเศษไม้เล็กๆให้แนนจับไว้

    >>มือเอและมือแนนจับประสานกัน ตวัดบนกองทรายให้เกิดเป็นอักขระบิดพริ้ว

    >>

    >>?นี่ไง แนนเขียนได้แล้ว ดีใจจังเลย?

    >>แนนพูดพลางหันหลังกลับไปกอดเอด้วยความดีใจ

    >>

    >>?มันแปลว่าอะไรเหรอ เอ? แนนยังคงสงสัยไม่หายในความหมายของมัน

    >>

    >>?เอก็ไม่รู้เหมือนกัน แต่แม่บอกว่ามันมีความหมายมากนะ

    >>มากจนอธิบายไม่ได้?

    >>ใช่สิ...ความหมายมันคงมากมายเกินกว่าเด็กห้าขวบจะรู้

    >>หรือแม้แต่คนบางคนใช้เวลาทั้งชีวิต ก็ไม่อาจรู้ว่าคำว่ารักคืออะไร....

    >>

    >>?สักวัน เราจะรู้ความหมายมัน แม่เอบอก? เอพูดพลางหันไปมองแนน

    >>เด็กผู้หญิงตัวเล็กๆที่ยืนข้างๆตน

    >>

    >>?อืม สักวันนะ? แนนพูดพลางหันมายิ้มให้กับเอ ใช่

    >>สักวันแนนและเอคงรู้ความหมายของมัน......

    >>

    >>

    >>

    >>?โอ๊ย...เจ็บ?

    >>เด็กผู้หญิงผมเปียพูดขึ้นพลางจับผมเปียของตัวเองด้วยสีหน้าเซ็งๆ

    >>เธอโดนเพื่อนแกล้งดึงเปียผมของเธอประจำ

    >>

    >>?ใครดึงผมเปียแนน?

    >>เด็กผู้ชายนั่งข้างๆเธอหันขวับกลับไปมองแทบจะพร้อมกันกับเจ้าของผมเปีย

    >>เห็นเด็กผู้ชายวัยเดียวกันสามคนนั่งอยู่ข้างหลังหัวเราะกันคิกคักพลางชี้นิ้วมาที่แนน

    >>

    >>?ทำไมๆ ข้าดึงเอง จะทำไม? หนึ่งในเด็กสามคนพูดพลางชี้นิ้วเข้าหาตัวเอง

    >>

    >>?แกล้งผู้หญิง หน้าตัวเมีย? เอยืนขึ้นชี้หน้าด่า

    >>

    >>?แล้วจะทำไม? เด็กทั้งสามกรูกันมายืนหน้าเอ

    >>ถีบโต๊ะเรียนกระจัดกระจายคนละทิศคนละทาง

    >>

    >>?ไม่เอาเอ อย่าไปยุ่งกับพวกนั้น? แนนพูดพลางเกาะแขนเอไว้แน่น

    >>เอเอามือจับแขนแนนออกจากตัวทันที...

    >>

    >>ปั้ง...หนึ่งหมัดปล่อยออกไป คล้ายเป็นการประกาศสงครามของคนสองกลุ่ม

    >>ทั้งสามคนกรูเข้ามารุมเอคล้ายหมาป่ากำลังรุมขยุ้มเหยื่อ

    >>โต๊ะเรียนที่กระจัดกระจาย

    >>ข้าวของทั้งของเอและแนนตกกระจายเกลื่อนกลาดคนละทิศคนละทาง

    >>

    >>?หยุด!!?

    >>เสียงหนึ่งดังมาจากด้านหลัง...มีอำนาจมากพอจะทำให้ทั้งสี่คนหยุดการตะลุมบอนกัน

    >>

    >>?พวกเธอทำอะไรกัน อันธพาลกันใหญ่แล้วนะ?

    >>ครูประจำชั้นเข้ามาห้ามทัพหมาป่าขยุ้มเหยื่อ แม้จะห้ามทัพได้

    >>แต่ก็ได้ปรากฎเลือดไหลซิบๆที่คิ้วและโหนกแก้มของเอ

    >>

    >>?เอ เจ็บมั้ย? แนนวิ่งเข้ามาทันทีที่ครูประจำชั้นเดินออกไป

    >>

    >>?ไม่เจ็บหรอก? เอพูดพลางก้มหน้าหลบสายตาแนน

    >>

    >>?ไม่เจ็บอะไร เลือดไหลใหญ่แล้ว ไปห้องพยาบาลนะ แนนจะทำแผลให้?

    >>แนนพูดพลางดึงตัวเอออกจากห้องเรียนไป

    >>เลือดไหลเป็นทางลงมาจากคิ้วและโหนกแก้มเปรอะเปื้อนเสื้อนักเรียนสีขาวของเอ

    >>

    >>?โอ๊ย...เจ็บ อย่าจับสิ?

    >>เอพูดโพล่งขึ้นขณะที่แนนกำลังกดดูความลึกของบาดแผล...แต่แนนกลับยิ้มออก

    >>

    >>?โอ๊ย แสบ?

    >>เอโอดครวญด้วยความเจ็บปวดทันทีเมื่อแนนค่อยๆกดสำลีชุบแอลกอฮอลงบนแผลของเอ

    >>

    >>?แสบก็ทนสิ อยากหาเรื่องเค้านี่นา? แนนพูดพลางยิ้ม

    >>ค่อยๆเช็ดแผลบนใบหน้าของเอช้าๆอย่างระมัดระวัง

    >>

    >>ทุกครั้งที่มีคนแกล้งแนน เอจะยืดอกปกป้องแนนเสมอ

    >>แม้จะต้องเจ็บตัวหรือตกอยู่ในภาวะเป็นรองก็ตามที....

    >>

    >>

    >>

    >>?แนนๆ แฮปวาเลนไทน์นะ?

    >>ชายหนุ่มวัยรุ่นแต่งตัวภูมิฐานพูดห้วนๆพลางยืนกุหลาบแดงให้กับมือหญิงสาว

    >>

    >>?อีตาบ๊อง อย่ามาทำหวานใส่ฉันหน่า? แนนพูดกวนๆพลางยิ้ม

    >>เอได้แต่ยืนม้วนด้วยความอาย

    >>

    >>?อ้าว ก็วันนี้วันวาเลนไทน์

    >>ทำหวานให้เจ้าหญิงของตัวเองสักหน่อยจะเป็นอะไรไป? เอพูดพลางยิ้ม

    >>ทำไมหนุ่มวัยรุ่นเวลาอายนี่ดูตลกดีแท้

    >>ทั้งมือทั้งแขนแทบจะไม่มีที่เก็บ

    >>สงสัยถ้าแทรกแผ่นดินหนีได้คงหนีหายไปแล้ว

    >>

    >>?หวานกับเค้าก็เป็นเหรอ เดี๋ยวนี้พัฒนาขึ้นนะ?

    >>แนนพูดพลางยื่นมือไปหยิกจมูกเอด้วยความเขิน

    >>เอยังคงพยายามสำรวมอาการเขินอยู่

    >>

    >>?เอรักแนนนะ? เอพูดพลางจับมือแนนขึ้นมาเขียนรูปหัวใจไว้ที่ฝ่ามือ

    >>ตอนนี้แนนเริ่มหน้าแดงขึ้นบ้างแล้ว

    >>แต่ยังพยายามกลบเกลื่อนสีหน้าตัวเอง

    >>

    >>?เหรอ....เขียนคำว่ารักตรงนี้ ดูไม่ซึ้งเลย? แนนพยายามบ่ายเบี่ยง

    >>ไม่เลิกแหย่เอ

    >>

    >>?เดี๋ยวสักวัน เอจะเขียนไว้ตรงหัวใจแนนเลยนะ? เอพูดประหม่า

    >>มองหน้าแนนพลางเอื้อมมือดึงตัวแนนเข้ามาโอบกอดไว้แน่น....สักวัน

    >>เอจะเขียนคำว่ารักไว้ในหัวใจแนนเลย.....

    >>

    >>

    >>

    >>ใต้ต้นไม้ใหญ่ บรรยากาศร่มรื่น มีโต๊ะหินอ่อนวางเรียงรายเป็นแนว

    >>มีนักศึกษาจับกลุ่ม บ้างคุยกัน บ้างอ่านหนังสือ

    >>บ้างหยอกล้อกินขนมกัน...

    >>

    >>?เอ เย็นนี้แนนไปทำวิทยานิพนธ์กับเพื่อนนะ? แนนพูดพลางเก็บหนังสือ

    >>

    >>?ไปทำวิทยานิพนธ์กับใคร? เอเงยหน้าขึ้นมองแนนทันที

    >>

    >>?ไปกับกิ๊ฟกับฝนหนะ นะๆๆๆ? แนนพูดพลางเดินไปนั่งข้างๆเอ

    >>เขย่าแขนเหมือนเด็กอ้อนวอนผู้ใหญ่

    >>

    >>?ให้เอไปส่งมั้ย เอว่างนะ? เอพูดพลางยิ้ม ลูบผมแนนเบาๆ

    >>

    >>?ไม่ต้องหรอก เดี๋ยวฝนเอารถมา? แนนพูดพลางซบหน้าลงบนบ่าของเอ

    >>

    >>?นี่ แล้วกินข้าวเสร็จแล้วอย่าลืมกินยาล่ะ เข้าใจมั้ย

    >>กลับถึงบ้านก็อย่าลืมโทรมาบอกด้วย?

    >>เอพูดพลางจ้องหน้าแนนด้วยสีหน้าจริงจัง

    >>

    >>?ค่ะ หัวหน้า สั่งจริงๆเลย? แนนพูดพลางยิ้ม

    >>เอามือหยิกจมูกเอด้วยความเขิน

    >>

    >>

    >>

    >>?กิ๊ฟๆ แฟนแกเป็นงัยบ้าง? ฝนเอ่ยขึ้นท่ามกลางความเงียบภายในรถ

    >>ขณะที่ตนอยู่หลังพวงมาลัย

    >>

    >>?ปวดหัวสุดๆ เจ้าชู้เป็นบ้าเลย?

    >>กิ๊ฟพูดปัดๆคล้ายกับไม่ค่อยพอใจในแฟนตัวเองนัก

    >>

    >>?ทำไมไม่เลิกๆไปสิ จะได้ไม่กลุ้ม? ฝนเสนอความเห็น

    >>มองหน้ากิ๊ฟผ่านกระจกมองหลัง

    >>

    >>?หน่า....ให้โอกาสสักครั้ง?

    >>กิ๊ฟพูดพลางซบหน้าลงที่กระจกหันหน้ามองออกนอกรถด้วยอาการเอือมระอา

    >>

    >>?โอกาสสักครั้ง รอบที่ล้าน? เสียงหัวเราะดังขึ้นเกือบพร้อมกันทั้งรถ

    >>

    >>?แล้วแนนล่ะ แหม...เจ้าชายเธอเอาใจเธอดีนะ?

    >>ฝนพูดขึ้นพลางหันไปมองแนนซึ่งนั่งอยู่ข้างๆ

    >>

    >>?โอ๊ย รายนั้นไม่รู้กี่ปีแล้ว

    >>ยังจับไม่ได้สักทีว่ามีกิ๊กเก็บไว้ที่ไหน?

    >>แนนพูดยิ้มพลางหันไปมองหน้าฝน

    >>

    >>?แปลได้สองอย่าง...ถ้าแฟนเธอไม่รักเธอคนเดียว

    >>เค้าก็เก่งมากที่หลอกเธอมานานหลายปี?

    >>เสียงหัวเราะดังขึ้นแทบจะพร้อมกันทั่วรถ

    >>

    >>?เอี๊ยยดดด.....? เสียงเบรกลากล้อดังยาวจากด้านข้างตัวรถ

    >>คนทั้งรถหันไปมองแทบจะพร้อมกัน

    >>รถบรรทุกฝ่าไฟแดงพุ่งเข้าชนรถเก๋งของฝนอย่างจัง

    >>แรงอัดทำให้กระจกทุกบานแตกละเอียด

    >>ห้องโดยสารด้านหน้าฝั่งคนนั่งยุบเข้ามาอย่างเห็นได้ชัด....ร่างไร้สติของแนนยังคงสงบนิ่งติดอยู่ในรถเก๋งขนาดสองตอน

    >>มัจจุราชอาจฉุดวิญญาณเธอออกจากร่างได้ทุกเมื่อ

    >>

    >>

    >>

    >>?แนนๆ? เสียงกระซิบเบาๆดังข้างหู ทำให้แนนค่อยๆเปิดเปลือกตาขึ้นมา

    >>

    >>?อยู่ไหน....โอ๊ย เจ็บ? แนนค่อยๆอ้าปากพูด แต่ไม่ชัดนัก

    >>เฝือกขาวถูกแต่งแต้มถามร่างกายของแนนคล้ายกับเป็นเครื่องประดับ

    >>

    >>?ใจเย็นๆ แนน เธอสลบไปสองเดือน? .....สองเดือน สองเดือน

    >>แนนแทบไม่เชื่อหูตัวเอง.

    >>...ฝนค่อยๆอธิบายเหตุการณ์ทุกอย่างที่เกิดขึ้นทั้งหมดให้แนนฟัง.....

    >>

    >>?แล้ว สรุปว่าฉันเจ็บคนเดียวใช่มั้ย? แนนพยายามพูด

    >>เสียงพูดของแนนแทบจะไม่ได้ยิน

    >>

    >>?อืม...? ฝนพยักหน้าเบาๆ กำมือแนนไว้นิ่งๆ

    >>

    >>?เอ ล่ะ เออยู่ไหน? แนนเพิ่งนึกขึ้นได้ แฟนเธออยู่ไหน

    >>

    >>?เอมาหาเธอครั้งเดียว วันแรกที่ชน แล้วหายไปเลย?

    >>ฝนพูดพลางลูบหัวแนนเบาๆ

    >>

    >>?ไม่เป็นไรนะ ไม่มีเอ เราก็อยู่กันได้ จริงมั้ยเพื่อน?

    >>ฝนพยายามพูดปลอบใจแนน

    >>

    >>?อืม...? น้ำตาค่อยๆกลั่นตัวหยดลงมาจากนัยน์ตาของแนน

    >>คำพูดของฝนตอนคุยกันในรถคงจะเป็นความจริง....เขาเก่งมากจริงๆ

    >>เก่งมากที่หลอกแนนมาหลายปี

    >>เก่งมากที่หลอกว่ามีแนนคนเดียว.....ทำไมผู้ชายทั้งโลกถึงนิสัยเหมือนกันหมดเลย

    >>เสียดายเวลาที่อยู่ด้วยกัน เสียดายความรักที่มอบให้.....เสียดาย

    >>เสียดาย เสียดาย

    >>

    >>

    >>

    >>?คุณแนน ค่อยๆก้าวนะครับ ช้าๆ? บุรุษพยาบาลพยายามพยุงแนนขึ้นเดิน

    >>แนนยังคงไม่หายเจ็บดี ยังคงต้องทำการกายภาพบำบัดอีก

    >>

    >>?ระวังล้มนะครับ จับผมไว้ดีๆ?

    >>บุรุษพยาบาลเดินช้าๆเพื่อให้แนนเกาะแขนเดินตามช้าๆ.....ทำไมบุรุษพยาบาลถึงไม่ใช่เอนะ....ทำไม

    >>ทำไม ทำไม

    >>

    >>?คุณบุรุษพยาบาลค่ะ นี่ฉันสลบไปนานถึงขั้นต้องกายภาพบำบัดกันเลยเหรอ?

    >>แนนถามด้วยความสงสัย

    >>

    >>?โห คุณไม่ได้เดินสามเดือนนี่ มันนานนะครับ?

    >>บุรุษพยาบาลตอบด้วยความสุภาพ

    >>

    >>?จะว่าอะไรมั้ยค่ะ ถ้าจะถามชื่อเล่น คือถ้าเรียกว่าคุณบุรุษพยาบาล

    >>เกรงว่ามันจะยาวไป? แนนพูดพลางยิ้ม

    >>

    >>?ผมชื่อ กอล์ฟ ครับ? บุรุษพยาบาลตอบด้วยสีหน้ายิ้มแย้ม น้ำเสียงเรียบๆ

    >>

    >>นับจากวันนั้น แนนและกอล์ฟเริ่มสนิทกัน

    >>ทุกเย็นกอล์ฟจะพาแนนออกไปทำกายภาพบำบัด

    >>ไม่นานแนนก็สามารถเดินเองได้และออกจากโรงพยาบาลในที่สุด....

    >>

    >>

    >>

    >>?คุณแนนค่ะ น้ำดื่มค่ะ? พยาบาลชุดขาวเดินถือแก้วน้ำมาวางข้างๆเธอ

    >>ขณะเธอนั่งรอกอล์ฟที่ล็อบบี้ของโรงพยาบาล

    >>เธอได้แต่พยักหน้าและยิ้มให้ด้วยไมตรี

    >>

    >>?กอล์ฟๆ ไปกินข้าวกัน? แนนพูดทันทีที่เห็นกอล์ฟเดินออกมา

    >>มีพยาบาลหลายคนยกมือไหว้แนน แนนก็ได้แต่รับไหว้ด้วยสีหน้างงเล็กน้อย

    >>

    >>?ไปสิครับ? กอล์ฟพูดพลางค้อมตัวลงผายมือไปที่ห้องอาหารของทางโรงพยาบาล

    >>ดูกอล์ฟค่อนข้างสุภาพและให้เกียรติแนนมาก....มากจนน่าแปลกใจ

    >>ท่าทางโรงพยาบาลนี้จะเข้มงวดเรื่องมารยาทกับพยาบาลมาก

    >>แนนและกอล์ฟสนิทกันขึ้นเรื่อยๆ....จนบางครั้งแนนก็อยากให้กอล์ฟมาแทนที่เอ

    >>

    >>

    >>

    >>บ่อยครั้งที่แนนคิดถึงเอ เอก็ไม่โทรมา

    >>

    >>บ่อยครั้งที่แนนอยากคุยกับเอ เอก็ไม่ติดต่อมา

    >>

    >>บ่อยครั้งที่แนนนั่งเหงา อยากให้เอนั่งเป็นเพื่อน แต่เอก็ไม่ปรากฎตัว

    >>

    >>เอ....เอ....เอ เอหายไปไหน

    >>

    >>ไหนล่ะ หัวใจที่เอบอกว่าจะให้แนน

    >>

    >>ไหนล่ะ หัวใจที่เอเคยเขียนไว้บนฝ่ามือแนน

    >>

    >>มันคงหายไปแล้ว....หายไปพร้อมกับเอ

    >>

    >>หายไปพร้อมกับผู้ชายโกหก....ผู้ชายเจ้าชู้

    >>

    >>ทำไมผู้ชายเหมือนกันทั้งโลก.....ทำไม ทำไม ทำไม

    >>

    >>

    >>

    >>ใกล้วาเลนไทน์เข้าไปทุกที ปีนี้ไม่เหมือนกับปีก่อนๆ

    >>ไม่มีเอคอยให้ดอกกุหลาบแดง ไม่มีอีตาบ๊องทำท่าเขินอายให้ดู

    >>

    >>?แนนๆ วาเลนไทน์ปีนี้ ว่างหรือเปล่าครับ? เสียงกอล์ฟดังตามสายโทรศัพท์

    >>

    >>?ว่างค่ะ ทำไมค่ะ? แนนตอบด้วยน้ำเสียงเรียบๆ

    >>

    >>?พอดีผมมีของจะให้แนนนะครับ

    >>เดี๋ยววันวาเลนไทน์บ่ายสามโมงเจอกันที่สยามนะครับ? กอล์ฟเสนอความเห็น

    >>

    >>?ตกลงค่ะ? แนนพูดพลางกดวางสาย

    >>สีหน้าแววตาเปี่ยมด้วยความหวัง....หวังว่ากอล์ฟคงจะมาแทนที่เอได้เสียที

    >>

    >>

    >>

    >>วันวาเลนไทน์ วันที่กุหลาบแดงบานสะพรั่งพร้อมกันทั่วโลก

    >>แม้ในลานที่สยามหรือที่วัยรุ่นเรียกกันสั้นๆว่า ?เซนเตอร์พอยต์?

    >>ยังถูกละเลงด้วยดอกกุหลาบสีแดง...นักเรียน

    >>นักศึกษาต่างถือกุหลาบแดงในมือเดินกันขวักไขว่ทั่วลาน

    >>

    >>?ขอโทษค่ะ มาสาย? แนนพูดพลางยิ้มก่อนดึงเก้าอี้ออกมานั่ง

    >>

    >>?ไม่เป็นอะไรครับ? กอล์ฟพูดพลางยิ้ม

    >>

    >>?อืม...ว่าแต่มีอะไรจะให้แนนเหรอ?

    >>แนนพูดพลางจ้องตากอล์ฟ...หากกอล์ฟมีพิรุธ แนนจะจับได้ทันที

    >>

    >>?อันนี้ของแนนนะครับ? ดอกกุหลาบสีแดงถูกดึงออกมาจากถุงอย่างช้าๆ

    >>วางลงบนโต๊ะอย่างนิ่มนวล

    >>

    >>?หมายความว่ายังไงค่ะ จะขอหัวใจแนนเหรอ? แนนพูดติดตลกพลางยิ้ม

    >>เธอคิดว่าเธออ่านเกมส์ออกหมด

    >>

    >>?ผมคงไม่กล้าขอหัวใจแนนหรอก? กอล์ฟพูดพลางยิ้ม แต่กลับทำให้แนนงง

    >>

    >>?อ้าว...แล้วกุหลาบสีแดงนี่...? ไม่ทันแนนจะพูดจบ

    >>กอล์ฟต่อคำพูดของเขาทันที

    >>

    >>?ผมไม่กล้าขอหัวใจแนนหรอกครับ เพราะหัวใจของแนนไม่ใช่ของแนน?

    >>ปั้ง...เหมือนมีแผ่นเหล็กหนาหลายฟุตทุบลงกลางศีรษะ

    >>แนนเริ่มงงกับความหมายขึ้นไปทุกที...มันแปลว่าอะไร???

    >>

    >>?หัวใจของคุณ คือเจ้าของกุหลาบดอกนี้?

    >>กอล์ฟพูดต่อ....แนนทำหน้างงๆไม่เข้าใจความหมายแม้แต่นิดเดียว

    >>

    >>?ตอนคุณประสบอุบัติเหตุเข้ามาที่โรงพยาบาล

    >>คุณเสียเลือดมาก...หัวใจคุณเต้นอ่อนจนแทบจะล้มเหลว

    >>พวกผมและหมอพยายามเยียวยาจนถึงที่สุด?

    >>กอล์ฟเริ่มอธิบายเรื่องที่เกิดขึ้น.....เรื่องที่แนนไม่เคยรู้

    >>

    >>?มีผู้ชายคนนึง วิ่งเข้ามาบอกว่าเป็นแฟนคุณ เขาบอกให้ช่วยคุณให้ได้

    >>เสียเงินเท่าไหร่ไม่ว่า...เขายอมจ่ายไม่อั้น ไม่ว่าทางเราจะขออะไร

    >>เขาจะจัดหาให้หมด.....คำพูดของเขาทำให้ผมประทับใจมาก?

    >>กอล์ฟหยุดพูดชั่วครู่...แนนรู้ทันทีว่ากอล์ฟหมายถึงเอ

    >>

    >>?ผมยอมแลกทุกอย่างกับชีวิตเธอ - เขายอมแลกทุกอย่างกับชีวิตคุณ?

    >>กอล์ฟพูดพลางจ้องหน้าแนนนิ่ง แต่แนนยังคงทำสีหน้างงอยู่

    >>

    >>?เขายอมทุกอย่างจริงๆ ทีแรกหมอบอกว่าทางเราหาเลือดไม่พอให้คุณ

    >>เขาวิ่งตามหาเลือดให้คุณไปทั่วทุกโรงพยาบาล

    >>แต่กลับไม่พบว่ามีเลือดถุงไหนที่ตรงกับเลือดคุณ?

    >>กอล์ฟพูดด้วยน้ำเสียงปกติ สายตามองไร้จุดหมาย

    >>

    >>?สุดท้ายเราตรวจเลือดของเขา พบว่าตรงกับของคุณพอดี

    >>เขาบอกให้ทางเราเอาไป เอาไปให้คุณ....ไม่ต้องห่วงว่าเขาจะเป็นอย่างไร

    >>ขอแค่คุณปลอดภัยก็พอ?

    >>กอล์ฟหยุดพูดชั่วครู่พยายามกลั้นน้ำตา....แต่นัยน์ตาแนนเริ่มเจิ่งนองไปด้วยน้ำใสๆ

    >>

    >>?ต่อมา...ตอนพวกผมถ่ายเลือดให้คุณ หัวใจคุณเต้นอ่อนลงเรื่อยๆ

    >>จนหมอต้องเดินออกไปบอกให้เขาทำใจ.....ทำใจว่าเขาจะต้องเสียคุณ?

    >>กอล์ฟพยายามเล่าต่อไปเรื่อยๆด้วยน้ำเสียงปกติ นัยน์ตาแนนเริ่มแดงก่ำ

    >>

    >>?เขาถามหมอว่า เธอต้องการอะไร.....? ใช่ เอถามหมอว่าแนนต้องการอะไร

    >>

    >>?เธอต้องการ หัวใจครับ หัวใจเธอเต้นไม่ปกติ การสูบฉีดล้มเหลว

    >>เราหาเลือดให้เธอช้าไป เพราะฉะนั้นสิ่งที่เธอต้องการคือ หัวใจ?

    >>หมอหวังว่าเอคงจะเลิกหวังในตัวแนน...หยุดเล่นเกมกับมัจจุราชเสียที

    >>

    >>?ตกลง ผมหาให้ ? เขาตอบสั้นๆโดยไม่ลังเลเลย?

    >>ตกลงผมหาให้....เอจะหาหัวใจให้แนน

    >>ทั้งๆที่รู้ว่าคงเป็นไปไม่ได้...เขาไม่ลังเลแม้แต่วินาทีเดียวเพื่อจะทำให้เธอ

    >>

    >>?คุณรู้มั้ย ว่าคำพูดของเขาทำให้ผมและหมออึ้งกันไปหมด

    >>โรงพยาบาลยังหาหัวใจให้คุณไม่ได้ เขาจะมีปัญญาที่ไหนหาหัวใจให้คุณได้?

    >>กอล์ฟพูดพลางพยายามหลบสายตาแนน....ตอนนี้กอล์ฟเริ่มกลั้นน้ำตาไม่อยู่แล้ว

    >>

    >>?เขาถามเลขบัญชีของโรงพยาบาลกับหมอ....เขาไม่ได้โอนเงินมาซื้อหัวใจเทียมให้คุณ

    >>แต่เขาโอนมาตั้งมูลนิธิการกุศลให้โรงพยาบาล

    >>มูลนิธิช่วยเหลือผู้ป่วยด้านหัวใจเทียม ?นานา? คุณดูดีๆ คำว่า แนน และ

    >>เอ ถ้าเขียนติดกัน มันคือ ?นานา? นี่คือความปรารถนาสุดท้ายของเขา ?

    >>เขาอยากให้ตัวเขาเองเป็นคนสุดท้ายที่ไม่ได้อยู่กับคนที่เขารัก...เพราะไม่มีหัวใจเทียมสำรอง?

    >>เปี๊ยง....แนนโดนสะกิดต่อมความจำเข้าเต็มเปา...เธอเคยเห็นป้ายมูลนิธิขึ้นหราที่โรงพยาบาล

    >>แต่เธอไม่เคยเฉลียวใจสักนิด...มิน่า

    >>ทำไมหมอและพยาบาลต้องให้เกียรติและดูแลเธอดีเสียจนน่าแปลกใจ

    >>ทั้งๆที่เธอไม่มีส่วนได้เสียกับโรงพยาบาลแม้แต่บาทเดียว

    >>

    >>?ทันทีที่มีการยืนยันว่าเงินเข้าบัญชีทางโรงพยาบาล

    >>เขาก็ยิงตัวตายในห้องน้ำโรงพยาบาลครับ ทิ้งโน้ตไว้ว่า มอบหัวใจให้เธอ

    >>- เขามอบหัวใจของเขาให้คุณ? ทันทีที่กอล์ฟพูดจบ

    >>แนนปล่อยโฮออกมาเหมือนไม่มีใครอยู่ข้างๆ

    >>โต๊ะรอบข้างหันมามองแนนเป็นตาเดียว....เอคือเจ้าของหัวใจ

    >>หัวใจที่อยู่ในร่างของแนน

    >>

    >>?เขายอมแลกทุกอย่างกับคุณจริงๆ?

    >>กอล์ฟพูดพลางวางของทั้งหมดที่เอเคยฝากไว้กับทางโรงพยาบาลคืนให้กับแนน

    >>มีทั้งเครื่องเล่นเทป ม้วนเทป จดหมาย.....

    >>

    >>?ผมคงไม่กล้าขอหัวใจคุณหรอก หัวใจคุณเป็นของเขา หัวใจเขาเป็นของคุณ?

    >>ใช่ หัวใจเอเป็นของแนน

    >>เป็นของแนนจริงๆ...ตอนนี้หัวใจแนนตายไปเรียบร้อยแล้ว ตายไปพร้อมกับเอ

    >>ตายไปพร้อมกับผู้ชายที่ยอมทุกอย่างเพื่อเธอ

    >>

    >>?กุหลาบดอกนี้ เขาบอกผมก่อนไปเข้าห้องน้ำว่า...วาเลนไทน์ที่จะถึง

    >>รบกวนซื้อกุหลาบสีแดงให้คุณสักดอก

    >>ขอแค่ดอกเดียวก็พอ...เป็นคำขอร้องครั้งสุดท้ายของเขา?

    >>กอล์ฟพูดพลางเช็ดน้ำตา

    >>นั่งนิ่งๆสักพักก่อนลุกจากโต๊ะไป....ทิ้งแนนนั่งนิ่งอยู่เพียงลำพัง

    >>

    >>?เอรักแนนนะ? ?เอรักแนนนะ? ?เอรักแนนนะ?

    >>คำพูดซ้ำๆดังมาจากเครื่องเล่นเทป

    >>เป็นคำพูดเดียวกันที่พูดกันซ้ำโดยไม่มีการตัดต่อทั้งเทป.....เทป 120

    >>นาทีโดยมีเพลงประกอบเบาๆ

    >>แนนค่อยๆคลี่จดหมายออกอ่าน....จดหมายที่มีเนื้อความเพียงบรรทัดเดียว

    >>

    >>?หัวใจเอ...เขียนคำว่ารักไว้ เขียนให้แนนคนเดียว?





    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×