ด้วยมือ 2 ข้างนี้

เนื้อเรื่อง

ตอนเดียวจบ
     แสงแดดตอนกลางวันที่แสนจะร้อนอบอ้าว แต่ก็มี ผู้หญิงคนหนึ่งที่ไม่ร้อนกับมันด้วยเลย หญิงวัยที่สมควรจะเรียกว่า \"แม่\" นั่งอยู่ใต้ต้นไม้ต้นใหญ่ และมองไปยังท้องฟ้าสีครม ที่แสนสบายตา พร้อมๆกับน้ำตาของเธอที่เธอได้สูญเสียคนที่เธอรักมากที่สุดไปคนหนึ่งคนคนนั้นไม่มีวันจะกลับมาหาเธออีกเลย......
     \"อรุณ\" ผู้หญิงอายุ 40 ปีมีลูกสาว2คน และลูกชาย 1 คน อรุณเป็นแม่ที่ค่อนข้างร้องไห้บ่อย แทบทุกวันทุกวันที่เธฮจะร้องไห้ เพราะลูกชายของเธอไปทำเวรทำ กรรมไว้ให้อรุณรับผิดชอบเหมือนกับ แพะรับบาป ครั้งล่าสุดกลับเป็นครั้งที่รุนแรงที่สุดที่ อรุณ ไม่คาดคิด ลูกชายของเธอไปฆ่าคนๆหนึ่งเข้า........
     อรุณร้องไห้เพราะลูกของเขาจะถูกประหารชีวิต อีก3วันข้างหน้า เธอได้แต่นั่งร้องไห้จนแทบไม่ทำงานแต่แล้วจนวันหนึ่ง......
     8 โมงเช้า บ้านของอรุณเป็นศาลเจ้า ใหญ่ อรุณเข้าไปไหว้พระหลับตา เพื่อขอพร \"ขอให้ชั้นได้ปกป้องลูกชายของข้าด้วยเถอะคะ\" นั้นคือคำปรารถนา พอเธอลืมตาขึ้นเธอก็ค้นพบ ว่า มีลูกไฟ จำนวนมากลอยอยู่รอบๆห้องนั้น
     \"อะไรกัน\" เธอเดินผ่านไฟพวกนั้นได้อย่างง่ายดาย เธอไม่รู้สึกร้อน เธอจึงตัดสินใจเอามือไปจับลูกไฟอันหนึ่งก็มีแสงสว่างเกิดขึ้น หลังจากนั้นบนนิ้ว กลางของเธอก็มี แหวน สีแดงปรากฎอยู่ เธอดีใจมากแต่แล้ว....
     เธอก็นึกถึงลูกไฟเมื่อกี้ \"ไฟเหรอ\" แล้วแสงสว่างบนแหวนก็เปล่งประกาย กลายเป็นไฟ จนเผาต้นไม้ด้านหน้าของเธอ ไหม้เกรียม \"อ๊า\" เธอช็อคมาก... จนเธอรู้ตัวว่าแหวนนี้มีเวทย์มนต์อยู่
     วันที่เธอต้องเดินเข้ามาในศาลเพื่อตัดสินก่อนที่จะไปประหาร เธอนั่งร้องไห้อยู่แต่เธอก็เริ่มลืมเรื่อง ไฟ นั้นไปแล้ว เธอเศร้าและร่ำไห้อยู่ข้างๆลูกสาว \"นำตัวไปประหาร\"
     คำๆนั้นทำให้เธอลุกขึ้นวิ่งไป แต่ผู้ค้มกันจำตัวเธอ\"ม่ายๆๆๆๆๆ\" \"อย่าฆ่าลูกช้าน\" เธอตะโกนก้องไปทั่วศาลพร้อมน้ำตาที่หลั่งออกมาเป็นจำนวนมาก
     \"หยุดๆ\" แต่แล้วปรากฎว่าผู้คุ้มกันต้องปล่อยเพราะมี เปลวไฟเผามืออยู่ อรุณวิ่งไปแต่ตำรวจก็วิ่งมา \"อย่าขวางทางชั้นนะ\" แล้วไฟก็เผานายตำรวจ จนไหม้ไปทั้งตัว \"ลูก\"
     อรุณไปกอดลูกแต่ผู้ค้มกันก็ดึงตัวแต่ไม่สำเร็จ เพราะถูกเผาไปซะก่อน \"แม่ครับออกไปเถอะครับ \" \"ไม่แม่ยอม\" \"ผมจะไปชดใช้กรรมแล้วครับ\" \"ลาก่อน\" ลูกชายเธอสิ้นลมหายใจตายไปต่อหน้าต่อตา อรุณ
     อรุณช็อคเป็นลมไป เธอก็ได้ฝัน \"ลูก นั้นลูกใช่มั๊ย\" \"แหวนนั้นผมเอามาให้แม่เพื่อให้แม่ได้มากอดผมครั้งสุดท้ายไงครับ ชาติหน้าเราต้องเจอกันอีกแน่นอนครับ\" แล้วอรุณก็สะดุ้งตื่น เธอยังคงร้องไห้เศร้าโศก แต่แล้ว
     เธอเห็นมีดปลอกผลไม้ข้างเตียงเธอ เธอหยิบมีดนั้นมา พร้อมที่จะสังหารตัวเอง เธอร้องไห้แต่แล้วเธอก็ปล่อย จนหลับไป...........
     \"ลูก แม่นั้นโง่เขลานัก ไม่มารถช่วยชีวิตลูกได้  ดังนั้นไม่ว่าลูกจะไปเกิดที่ใด จะห่างไกลซักเท่าใดแม่ก็ขอให้ลูกมีความสุขนะ แล้วเรา 2 คนอย่าเกิดเป็นแม่ลูกกัน ลูกก็จะได้ไม่ต้องตายนะ\" นั้นคือ คำพูดสุดท้ายในหัวใจของอรุณ.........