ในห้องนั้น...มันคืออะไร

เนื้อเรื่อง

คืนนั้นเป็นวันที่พระจันทร์เต็มดวง  พวกเราแกงค์มดตะนอยได้ไปสำรวจการเล่นผีถ้วยแก้วของนักเรียนกลุ่มหนึ่ง  

ตอนนั้นพวกเราเดินเข้าไป รู้สึกว่าอากาศมันเริ่มเย็น มีลมพัดมากระทบตัวของพวกเรา จนพวกเรารู้สึกหนาวมากและขนลุก

\"เฮ้ย! ไอ้กอล์ฟทำไมมันหนาวยังงี้ว่ะ\" เปิ้ลเอ่ยขึ้นอย่างหวาดผวา

\"ก็ไม่รู้เหมือนกันว้อย แกว่าไงวะไอ้เป้\" กอล์ฟถาม

\"ข้าว่ามันต้องมีผีแหงๆ\" เป้ตอบ

\"ข้าก็ว่ายังงั้นแหละ  แต่อย่าพูดได้ไหม มันน่ากลัว\" เปิ้ลเอ่ย

\"เฮ้ย พวกมรึงกลัวอะไรกันว่ะ มันก็แค่ผี\" กอล์ฟเอ่ย \"แต่กูก็วิ่งหนีคนแรกเว้ย\"

หลังจากที่พวกเรารู้สึกหนาว แต่พวกเราก็เดินมุ่งหน้าต่อไป  อยู่ๆ พวกเราก็ได้ไปเจอห้องอะไรก็ไม่รู้  รู้สึกว่าเก่าและล้างมาก มียักไยเต็มไปหมดเลย

แต่ที่น่าแปลกคือ พวกเรากลับได้ยินเสียงผู้หญิงคนหนึ่งร้องควญครางเหมือนขอความช่วยเหลือ แต่ตอนนั้นพวกเรายังไม่ได้นึกถึงเรื่องนี้ เพราะมัวแต่คุยกันไปเรื่อยเปื่อยตามภาษาแมงโม้

\"อุ๊ย  เสียงอะไรว่ะ น่ากลัวจัง\" กอล์ฟเอ่ยพร้อมขนลุกซู่

\"เอ่อว่ะ น่ากลัวจริงๆ ใช่ไหมไอ้เปิ้ล\"

\"เอ่อ ไอ้เป้\"

\"เฮ้ย คุยกันอยู่นั้นแหละเข้าไปสำรวจกันเถอะ\"

พอพวกเราเดินก้าวเข้าไปในห้องนั้นมันเหมือนรู้สึกว่ามีคนเดินตามหลังเราอยู่ แต่พวกเราก็ไม่ได้คิดอะไร เพราะตอนนั้นพวกเรากำลังโม้กันอยู่(อย่างกับรังผึ้งแตก)

แต่พวกเรากลับรู้สึกว่าเหมือนมือมีคนมาสกิดที่หลังพวกเรา

\"เฮ้ย ไอ้เปิ้ล มรึงสะกิดกูเหรอว่ะ\"

\"เปล่า กูไม่ได้ทำ\"

\"แล้วครายมันสะกิดว่ะ\" กอล์ฟพูดพลางหันไปมองรอบห้องก็เจอ

\"อะจ๊าก .....ใครว่ะผมยาวๆ ยืนอยู่หลังตู้ พวกมรึงเห็นไหม\" กอล์ฟถาม

\"กูไม่เห็นมรึงน่ะตาฝาดอ่ะเปล่า\"

\"เฮ้ยๆ กูไม่ได้ตาฝาดน่ะ กูเห็นจริงๆ\"

และเหมือนว่าเขาจะเข้ามาใกล้ๆพวกเราขึ้นทุกที  แต่พวกเราก็ยังไม่รู้สึกตัวและยังคงสำรวจต่อไป  จนไปเจอกลุ่มนักเรียนวัยรุ่นกลุ่มหนึ่ง รุ่นราวคราวเดียวกับพวกเรา เป็นกลุ่มนักเรียนชายซะด้วย (กรี๊ด!!หล่อจัง เหมือนพี่ซีเป๊ะเลย)

และกลุ่มนักเรียนกลุ่มนั้นก็หันมามองพวกเรา  ในขณะที่พวกเขากำลังเล่นพี่ถ้วยแก้วอยู่  แต่อยู่ๆ ก็เหมือนว่ามีหนึ่งในนั้นจะปล่อยมือ แล้วเกิดอาการชัก (สังสัยจะถูกผีเข้า)

นักเรียนชายคนนั้นมองตรงมาที่พวกเรา และเดินซีดเผือกเข้ามาหาพวกเรา ในขณะเพื่อนๆ ของมันหนีหายไปก้นหมด เว้นแต่พวกเราที่ยังอยู่
ณ ตรงนั้น

\"อุ๊ย เสียงอะไรว่ะ ร้องควญครางอย่างกับผี\"

\"หรือว่าเป็นผี\"

\"เอ่อ เรายังไม่ได้ไหว้เจ้าที่เจ้าทางก่อนจะเข้าเลย\"

นักเรียนชายคนนั้นเดินตรงมาที่ไอ้เปิ้ล แล้วมองตาเหลือก

ไอ้เปิ้ลก็หันไปสบตา แล้วอึ้งอยู่ตรงนั้น พูดอะไรไม่ออก เพราะมันกลัวผีจนฉี่ราด

แหมะ!! (เสียงฉี่ของเปิ้ล)

\"เปิ้ลๆ ไปเร็ว ผู้ชายคนนั้นถูกผีเข้า มันจะมาเอาชีวิตพวกเรา\"

แกตาย....  แกตาย.....

\"เฮ้ย หนีเร็ว\"

ตอนนั้นพวกเราวิ่งหนีกันสุดชีวิตโดยไม่คิดเลยว่าจะไปเจออะไรต่อ  จนกระทั่งพวกเราวิ่งมาเจอสระน้ำบ่อหนึ่ง ดูแล้วเหมือนว่ารู้สึกมีคนลงไปว่ายน้ำอยู่

  บ่อม แบ่มๆ....


\"เฮ้ยใครเล่นน้ำว่ะ\"

อยู่ดีๆ ก็มีผู้หญิงคนหนึ่งเดินออกมาจากห้องที่พวกเราได้เข้าไป  อยู่ๆเขาก็รู้สึกว่าพวกเราจะมารบกวนและทำร้ายเขา  แต่พวกเราไม่ได้คิดแบบนั้นเลย พวกเราแค่จะเข้ามาสำรวจเท่านั้น แต่พวกเราจะไม่ได้ตั้งใจจะเข้ามารบกวนผู้หญิงคนนั้นเลย

    โครม !!

\"เสียงอะไรอ่ะ\"

\"นั้นใครออกมาเดี๋ยวนี้น่ะ\"

มรึงตาย..ฮ่าๆๆๆ มรึงตาย อิๆๆๆ

\"เฮ้ย สงสัยจะเป็นเสียงหมูเสียงหมาแถวนี้ว่ะ\"

\"ไปกันเถอะ\"

แต่พอพวกเราเริ่มก้าวเท้าออกไปยังที่นั้น กลับมีคนเหมือนดึงเท้าพวกเราไว้ เหมือนไม่อยากให้พวกเราไป ทั้งๆที่พวกเรายังกลัวและสั่นอยู่                                          

   ชะแว็บ! ปิ้ง ออกมาแล้วจ้า

แต่พอพวกเราหันไปเจอกับมองเห็นว่าเป็นเรื่องสนุก แต่ที่แท้ผู้หญิงคนนั้นคือผี ที่อาศัยอยู่ในห้องนั้น  

พวกเราต้องร้องด้วยเสียงหวาดกลัว เมื่อเจอผู้หญิงคนนั้นตาโบ๋ ลิ้นห้อย แถมยังมีหนอนขึ้นที่หน้าอีกด้วย

\"โอ๊ย พวกเราจะทำยังไงดี\"

\"งั้นฉันวิ่งก่อนใครเลยน่ะ\"

\"เฮ้ยๆๆ พวกมรึงกะจะทิ้งกันอย่างนี้เลยเหรอ มันดูไม่เอาเปรียบไปหน่อยเหรอ\"

\"เออๆๆ งั้นเราไม่ทิ้งกันก็ได้ แต่...พอข้านับ1 2 3 พวกแกต้องวิ่งตามข้าเลยน่ะ\"

\"เอาล่ะ ข้าจะนับล่ะน่ะ  1....2.....3.....ไป!\"

และพวกเราต่างก็วิ่งไปคนละทิศละทางตามที่ตัวเองจะวิ่งได้

ตอนนั้นพวกเรายังรู้สึกกลัวอยู่เลย เมื่อนึกถึงภาพผู้หญิงคนนั้นทีไร พวกเราแทบเอาชีวิตไม่รอดเลย เพราะเธอเฮี้ยนมาก

เห็นคนแถวนั้น เขาพูดกันว่า เธออกหักมาจากแฟนและตั้งท้องอยู่ด้วย เมื่อความรักของเธอไม่สมหวัง เธอจึงคิดที่จะผูกคอตายที่นั้น

ไม่ว่าคนจะเข้ามากี่คน มาที่ห้องนั้น ต่างก็ไม่รอดหมด เพราะเธอเกลียดผู้ชาย เพราะผู้ชายนี่แหละ ทำให้เธอต้องเป็นอย่างนี้ เธอจึงไม่ยอมไม่ผุดไปเกิดซักที เพราะเธอยังมีความแค้นอยู่

แต่ตราบใดที่ผู้หญิงคนนั้นยังไม่ได้แก้แค้น เธอก็จะยังไม่ยอมไปผุดไปเกิด ยังคงจะรอการแก้แค้นอยู่ในห้องนั้น

ซักพักหนึ่งพวกเราก็วิ่งมาชนกันตรงหน้าประตู และพวกเราก็ลองมานั่งคิด นึกถึงภาพผู้หญิงคนนั้นว่าคือใคร ที่แท้ก็.......เธอเป็นผีนั้นเอง





เรื่องแต่งเป็นเรื่องแรกน่ะค่ะ ยังไงก็ช่วยสนับสนุนพวกเรา แกงค์มดตะนอยด้วย ถ้าให้คะแนนจะดีมั่กๆ