ลุงสมพรกับสาวสวยไฮโซ

เนื้อเรื่อง

ลุงสมพรกับสาวสวยไฮโซ

           กรุงเทพมหานครยามค่ำคืนผู้คนล้วนยังคงขวักไขว่ วุ่นวายกับภารกิจของตน ไม่ต่างกับลุงสมพรชายวัยกลางคนที่มีหน้าที่ประจำคืน คือการกวาดและเก็บขยะอยู่ที่ท้องสนามหลวง แกทำอย่างนี้ทุกค่ำคืน งานของแกเป็นงานที่ใครหลายๆคนอาจจะรังเกลียจเพราะมันดูสกปรกและดูไม่มีศักดิ์ศรีสมกับการใช้ชีวิตแบบคนกรุงเลยแม้แต่น้อย ผู้คนในเมืองใหญ่แห่งนี้ล้วนแต่ทำตัวเองให้ดูดี มีอันจะกินกันทั้งนั้น
           น้องแนนสาวสวยดูไฮโซที่นั่งคุยโทรศัพท์มือถือราคาแพงในรถที่ติดไฟแดงตรงแยกนั้นนั่นก็อีกคน ขับรถบีเอ็มฯคันหรู ถือกระเป๋าหลุยส์วิตตอง ราคาเกือบหมื่นก็ไม่ต่างจากคนอื่น เธอดูดีมีชาติตระกูลซะใครๆที่รู้จักเธอต่างยกย่องอยากเอาเธอเป็นแบบอย่างกันทั้งนั้น แต่หารู้ไม่ น้องแนนหน้าตาดีคนนี้ก็คือเด็กหญิงละอองดาวที่เติบโตมากับกลิ่นโคลนสาบควาย ครอบครัวที่บ้านนอกทำไร่ไถ่นา แต่พอเข้ามาอยู่ในเมืองใหญ่ สิ่งต่างๆรอบตัวมันบีบบังคับให้เธอต้องกลายเป็นน้องแนนที่ต้องรับจ้างเป็นไซด์ไลน์ เพื่อแลกกับเงินและสิ่งของเพื่อให้ผู้คนยอมรับว่าเธอก็ไม่ได้ต่ำต้อยไปกว่าใครๆในเมืองใหญ่แห่งนี้
           เมืองใหญ่แห่งนี้เป็นสังคมปากกัดตีนถีบ แม้ขนาดยามค่ำคืนดึกดื่นที่น่าจะเป็นเวลาที่ผู้คนต่างหลับใหลอยู่บนที่นอนอันแสนนุ่มกันแล้ว แต่ที่นี่หาใช่เป็นแบบนั้นไม่ แท็กซี่ขับรถรับส่งหมอนวด อาแปะลวกก๋วยเตี๋ยวขายที่เยาวราช ร้านสะดวกซื้อเปิดตลอด 24ชั่วโมง แปลกดีเหมือนกันว่าทำไมเมืองใหญ่แห่งนี้ไม่เคยหลับ
           ลุงสมพรเดินเก็บขวดน้ำพลาสติกที่คนอื่นทิ้งแล้วไปขายแบบนี้ทุกคืน  งานแสนเหนื่อย เงินที่ได้มาก็น้อย หยาดเหงื่อแต่ละหยาดหยดกว่าจะกลั่นออกมาเป็นสตางค์แต่ละบาทให้แกใช้ แกจึงเป็นคนมัธยัสถ์เก็บเงินทุกบาททุกสตางค์ที่แกหามาได้และใช้จ่ายอย่างอดออม ชีวิตของลุงสมพรคนแก่จนๆ ไร้บ้านช่อง ต้องอาศัยใต้ต้นมะขามที่ท้องสนามหลวงเป็นที่ซุกหัวนอน นี่ไม่ใช่คืนแรกของลุงสมพร แกใช้ชีวิตประจำคืนแบบนี้มาเป็นเวลาหลายปีแล้ว
           อีกฝั่งหนึ่งของท้องสนามหลวง เด็กสาวหน้าตาจิ้มลิ้มดูๆไปแล้วไม่น่าจะอายุเกินสิบห้า กำลังเจรจาต่อรองซื้อขายบริการทางเพศกับชายหนุ่มที่นั่งอยู่บนรถแท็กซี่
                    “น้องเท่าไหร่ล่ะ”
                    “ห้าร้อยละกันนะพี่ แต่แค่ชั่วคราวเท่านั้นนะ ถ้าค้างคืนหนูคิดพี่พันห้าพอสนใจไหม” เด็กสาวพูดจาคล่องแคล่วเชียว ดังกับว่าเป็นสคริปต์ละครในชีวิตจริงที่เธอพูดมาแล้วนับครั้งไม่ถ้วน
                        อะไร อะไร อะไรที่ทำให้เด็กสาวคนนี้ต้องตกลงมาอยู่ในหลุมดำแห่งนี้ พ่อแม่ของเธอจะรู้หรือไม่ว่าขณะนี้ลูกสาวของตัวเองไม่ได้นอนหลับอยู่ในบ้าน ทำไมผู้คนต่างยอมทำทุกวิถีทางเพื่อให้ได้มาซึ่งสิ่งที่เรียกว่าเงิน
                        เมืองแห่งสังคมบริโภคนิยมผู้คนไม่รู้จักพอ ต่างคนต่างก็น่าจะพอใจกับสิ่งที่ตัวเองมีอยู่แล้ว แต่กลับกัน ผู้คนกลับอยากได้อยากมีด้วยกันทั้งนั้น
                         ท้องสนามหลวงทุกค่ำคืนช่างดูคึกคัก ที่นี่ได้รวบรวมผู้คนมากหน้าหลายตา ทั้งคนกวาดถนน เด็กขายบริการ คนขับรถสามล้อ และอีกหลายชีวิตที่มารวมกันอยู่ในวังวน แห่งนี้ล้วนก็เข้ามาแสวงหาด้วยกันทั้งนั้น
                         เราน่าจะยกย่องคนอย่างลุงสมพรแกที่ไม่ตกเป็นทาสของพวกไม่รู้จักพอแบบนี้ แกรู้จักอดออมเก็บเงินทุกบาททุกสตางค์ไว้ใช้อย่างรู้คุณค่าของมัน


                      “เท่าไหร่ล่ะหนู”
                      “ห้าร้อยน่ะ แต่แค่ชั่วคราวเท่านั้นนะ ถ้าค้างคืนหนูคิดพันห้าสนใจไหมคะ”
                      “โธ่หนู ลุงไม่ค่อยมีเงินหรอก น่าจะสงสารคนแก่อย่างลุงบ้าง ยังไงหนูก็ลดๆให้ลุงหน่อยเถอะนะ”
                      “เอ๊ะ ลุงนี่หน้าตาคุ้นๆนะ เหมือนหนูเคยเห็นลุงเดินเก็บขวดน้ำอยู่ฝั่งโน้นทุกคืนเลยนะ”



                                                                                                 a story by chaiyo