Maybe ผม..อาจจะ..รักไอ้เตี้ย ! {โน่ริท}

ลำดับตอนที่ #5 : ไม้กันหมา

                

           รถของนายโตโน่จอดหน้าบ้านหลังใหญ่โตมหึมา ขอบอกว่ามันใหญ่มาก ใหญ่ที่สุดเท่าที่ผมเคยเห็น บ้านเหมือนในละครเลยอะ ..ว่าแต่ไอ้โตโน่มันพาผมมาที่ไหนเนี้ย อย่าบอกนะว่ามันเป็นโจรจะมาขโมยของ เห้ย! ผมไม่เอาด้วยนะ ผมน่ะหล่อและเป็นคนดีอีกต่างหาก อบายมุขทั้งหลายอย่าหวังจะได้ใกล้ชิดกับไอ้ริทเลย

ไม่ทันที่จะให้ผมเอ่ยถาม ไอ้โตโน่มันก็เดินเข้ามาในบริเวณบ้าน ยามที่คอยควบคุมความปลอดภัยยกมือไหว้โตโน่ เดี๋ยวนี้เค้ามีระบบสั่งยามให้ไหว้โจรแล้วหรอ ผมละอึ้งจริงๆ ผมรีบเดินตามโตโน่ไปติดๆ เดี๋ยวหลงอะสิ บ้านหลังใหญ่ขนาดนี้..

“นี่เป็นบ้านของแม่ฉัน ปกติฉันไม่ได้อยู่ที่นี่ จะไปอยู่คอนโดซะมากกว่า แต่น้องชายของฉันอาศัยอยู่ที่นี่กับแม่” มันอธิบายให้ผมฟังทั้งๆที่ผมยังไม่ได้ถาม ..(แต่ในใจผมอยากรู้มาก) ที่แท้บ้านหลังโตหลังนี้ก็เป็นของหมอนี่นี่เอง ไม่น่าเชื่อ

ภายในบ้านสวยมากเลยครับ พอเปิดประตูมาปุ๊บจะเป็นห้องโถงกว้าง ตกแต่งด้วยแจกันที่มีลายประดับสวยเชียว ผมไม่กล้าจะเข้าไปใกล้เลย เพราะกลัวว่าจะตกลงมาแตกน่ะสิ ท่าทางจะมีอายุหลายปีด้วย ถ้าแตกไปผมไม่มีปัญญามานั่งปั้นให้เหมือนเดิมหรอกนะครับ ผมสำรวจภายในตัวบ้านอย่างสนใจ ผมไม่เคยเข้าบ้านที่สวยขนาดนี้มาก่อนนิ การตกแต่งบ้านดูไฮโซมาก ออกไปทางยุโรปแต่ก็ไม่ทิ้งความเป็นไทย ผมเดินขึ้นบันไดที่มันวนๆเหมือนในละครด้วยความตื่นตาตื่นใจ โอ้ย ! ไอ้ริทนี่ช่างมีบุญที่ได้มาเหยียบบ้านราคาหลายสิบล้านแบบนี้

“แม่ฉันคงยังไม่กลับจากสมาคม เดี๋ยวประมาณ 1 ทุ่มก็คงกลับ วันนี้ฉันจะให้นายมาทำความรู้จักกับน้องชายฉันก่อน เขาอยู่ในห้องนั้น” โตโน่ชี้ไปทางประตูห้องนึง ก่อนจะเดินนำผมไป

“ไอ้ไอซ์เปิดประตู!” โห ! แม่งโคตรมีมารยาทอะ

“เออๆ มาทำไมวะ คนกำลังดูการ์ตูน” ตอบกลับมาอย่างมีมารยาทเช่นกัน

“อ้าว พี่โน่! ร้อยวันพันปีไม่เคยกลับบ้าน วันนี้คิดไงเนี้ย ..อ้าว! แล้วนี่พาใครมา ภรรยาคนใหม่หรอครับ” ..ตูอยากตบปากเด็ก

“อยากปากแตกมั้ย ไอ้บ้า! ฉันอุตส่าห์หาครูมาติวแกเลยนะ” โตโน่เดินเข้าไปในห้องน้องอย่างถือวิสาสะ น้องมันทำท่าฟึดฟัดนิดหน่อยก่อนจะเดินตามเข้าไป เหลือผมให้โดดเดี่ยวเดียวดาย สุดท้ายผมก็เดินตามเข้าไปอีกคน

“โหยจริงดิ !! สวัสดีครับคุณครู -/\- หน้าหวานจังนะครับ” แงๆ คำก็หน้าหวาน สองคำก็หน้าหวาน น้องต้องบอกว่าครูหล่อสิครับ

“อย่างพี่เรียกหล่อ ไม่ได้เรียกหน้าหวาน” ผมแอบเห็นไอ้โตโน่มันขำด้วย ขำทำไมวะ ผมก็พูดความจริง ! ชิ ..

“ถ้าพี่หล่อผมคงเทพบุตรแล้ว” เด็กน้อยพูดติดตลก แต่ตูไม่ตลกด้วยนะเฟ้ยยย อารมณ์มันขึ้น! เชอะ ผมน่ะหล่อ หล่อมากด้วย รีดเดอร์เห็นด้วยมั้ยครับ? (ลองบอกว่าไม่เห็นด้วยสิครับ ผมไล่จูบทีละคนแน่) (ตอนนู้นชงไรเตอร์ ตอนนี้ชงรีดเดอร์ 555+ ; maybe.wt)

“โอ๋ๆ ผมล้อเล่นน่ะครับพี่ ผมชื่อไอซ์นะครับ ตอนนี้ผมอยู่ ม.6 ผมมีความใฝ่ฝันอยากเข้าคณะบริหารมากเลย พี่ต้องทำให้ผมสอบติดคณะนี้นะ ได้โปรด T T” ไอซ์กระโดดดึ๋งๆมาเกาะแขนผม เอ่อ ..ผมก็ไม่ได้เรียนเก่งอะไรขนาดนั้น ความรู้ ม.ปลาย ผมก็ลืมๆไปบ้างแล้ว ถึงผมจะไม่ได้ตั้งใจจะมาสอนไอซ์ตั้งแต่แรก แต่ถ้าไอซ์ได้ไปเรียนกับครูที่ดีกว่าผม ความหวังที่จะสอบได้คงมีมากขึ้น.. ผมเป็นคนดีใช่มั้ย ~

“นะครับพี่ครับ!”

“อืมๆ ..พี่จะสอนเต็มที่แล้วกันนะ” ผมตอบไปอย่างนั้นแหละ ถ้าผมตอบไปว่าไม่มั่นใจ ไอซ์คงเสียใจแน่ ผมหันไปมองโตโน่นิดนึง มันกำลังนั่งดูหนังแอ็คชั่นอยู่ (มันเพิ่งเปลี่ยนช่องจากช่องการ์ตูนแชลแนลครับ - -*)

“ว่าแต่พี่ชื่ออะไรอะ”

“พี่ชื่อริท ..พี่เรียนคณะบริหาร มหาวิทยาลัยเดียวกับพี่นาย” ผมจัดการแนะนำตัวกับไอซ์เรียบร้อย ไอซ์ตาลุกวาวขึ้นมาแทบจะทันทีที่รู้ว่าผมเรียนคณะอะไร

“จริงๆนะพี่ริท พี่ห้ามโกหกผมนะ พี่เรียนบริหารจริงหรอ อ๊ากก !! ผมรักพี่ริท” ไอซ์กระโดดเข้ากอดผม เอ่อ ... - -*

“จะโกหกทำไมละ ปีหน้าเข้ามาเป็นรุ่นน้องพี่ให้ได้นะเว้ย”

“จัดไปเลยครับพี่ริท ว่าแต่เราจะเริ่มเรียนวันไหนกันดี” ผมหันไปมองหน้าโตโน่ ซึ่งมันก็มองผมอยู่เหมือนกัน โตโน่เดินเข้ามาหาผมกับไอซ์ ก่อนจะตอบแทนผม

“พรุ่งนี้” หา ?? พรุ่งนี้ ..นี่ผมยังไม่ได้เตรียมตัวอะไรเลยนะ ให้ผมไปทบทวนความทรงจำหน่อยสิ

“โอเค ได้เลย ผมพร้อมเสมอ” เฮ้อออ ..แต่พี่ยังไม่พร้อมอะไอซ์

“ส่วนนาย ..ฉันจะไปรับนายทุกวัน แล้วพามาส่งที่บ้านนี้”

“เห้ย! ไม่เป็นไร เดี๋ยวฉันมาเองได้น่า ฉันจำทางได้” ผมรีบปฏิเสธไป ขืนให้ผมมากับหมอนี่ ผมไม่ไว้ใจมันเท่าไหร่หรอก

“ไม่ได้! ขืนนายเบี้ยวไม่มาสอนน้องฉันจะทำยังไง”

“ฉันไม่หนีหรอกน่า จะหนีทำไมเล่า”

“หน้าตานายมันไม่น่าเชื่อถือ เพราะฉะนั้นให้ฉันไปรับแหละดีแล้ว” พอผมจะเถียงมัน มันก็ถลึงตาใส่ผม ทำให้ผมลื้อฟื้นเรื่องที่มันขู่ผมเอาไว้ โว้ยย!! ผมเป็นทาสมันหรือไงเนี้ย

“เออก็ได้!” ผมตอบกลับไปอย่างหงุดหงิด ผมจะต้องอยู่ในอำนาจมันไปถึงไหน T T ถ้ามันทำร้ายผมมากกว่านี้ ผมจะไปแจ้งความ เชอะ !

            “เดี๋ยวแม่ก็กลับแล้ว พี่โน่กับพี่ริทอยู่ทานข้าวด้วยกันก่อนนะ”

            “พี่ว่าพี่กลับก่อนดีกว่านะไอซ์ คงไม่เหมาะถ้าพี่จะ ....” ผมยังไม่ทันจะพูดจบ โตโน่ก็แทรกขึ้นมาก่อน

            “อืม เอางั้นก็ได้ ฉันก็ไม่ได้กินข้าวกับแม่นานแล้ว”

            “เอ้อ งั้นฉันกลับก่อนนะ” เย้!! ผมหลุดจากบ่วงเวรบ่วงกรรมแล้ว กลับบ้านไปพ่อจะนอนเปิดแอร์ให้สบายใจเลย

            “ฉันบอกแล้วหรอว่าให้นายกลับ จะมาเป็นครูสอนพิเศษไอ้ไอซ์ทั้งที จะไม่ให้ครอบครัวฉันรู้จักหน่อยรึไง”

แว๊กกก ! ดีใจไม่ถึง 3 วินาที สรุปว่าผมจะต้องอยู่อีกหรอเนี้ย ไม่เห็นจะจำเป็นเลย ผมจะมาเป็นครูสอนพิเศษไอซ์นะครับ ไม่ได้มาเป็นสะใภ้บ้านนี้ ทำไมต้องให้ผมทำความรู้จักกับแม่ของไอซ์และไอ้โตโน่ด้วย

สรุปคือผมต้องอยู่เพื่อทานข้าวกับครอบครัวของโตโน่ ไอซ์นั่งเล่นเกมอยู่บนห้องนอน โดยสั่งโตโน่ว่าถ้าแม่มาให้ไปตามด้วย ไม่นานคุณแม่ของโตโน่และไอซ์ก็กลับมา ท่านสวยมากเลยครับ ..ท่านยังดูสาวอยู่เลย ถึงว่าทำไมลูกชายทั้งสองคนถึงหน้าตาดี ได้แม่มานี่เอง

“ว่าไงโน่ วันนี้คิดไงมาบ้านละ”

“หวัดดีครับแม่ ..ก็โน่คิดถึงแม่นี่นา” โตโน่วิ่งเด๋งๆไปกอดแม่ ทำไมมันแตกต่างจากตอนที่มันอยู่กับผมเลยวะ ดูอย่างนี้มันเหมือนลูกแมวเลย

“ปากหวานนะยะ ..ถ้าคิดถึงทำไมไม่มาหาบ่อยๆละ หืม?” ท่านลูบหัวโตโน่อย่างเอ็นดู

“เรียนหนักมากเลยครับแม่ ผมเหนื่อย” เหนื่อยเพราะเรียน หรือว่าเหนื่อยเพราะมัวแต่เก๊กหน้าขรึมกันแน่วะ

“อะ อ้าว..แล้วนี่ใครละโน่” ท่านหันมามองผมบ้าง เฮ้อ ! ผมไม่ใช่ส่วนเกินแล้ว

“อ๋อ ! นี่ครูสอนพิเศษของไอซ์น่ะแม่ เป็นรุ่นน้องที่มหาวิทยาลัย” นี่มันเคยเห็นหัวผมว่าเป็นน้องมันด้วยหรอ - -* สั่งอย่างกับผมเป็นทาสมาตลอด

“ชื่ออะไรนะหึเรา” ท่านเดินมาหาผมก่อนจะมองผมอย่างเอ็นดู ผมรู้สึกอบอุ่นอย่างบอกไม่ถูก เหมือนเวลาที่แม่มองผม ..พูดแล้วอยากกลับบ้านไปหาแม่ (เห้ย! อย่าเพิ่งกลับบ้านเว้ยๆ ; maybe.wt)

“ชื่อริทครับ ^^”

“เรียกฉันว่าคุณป้าละกันนะ แล้วหนูริทเรียนอะไร” ท่านถามผมแล้วยิ้ม ผมแอบไม่คุ้นกับสรรพนามใหม่ของผม ‘หนูริท’ ผมเขินว่ะ >////<

“เรียนปี 2 บริหารธุรกิจครับ”

“อ้าว ! คนละคณะกับตาโน่นิ ปกติโน่ไม่ค่อยรู้จักใคร แล้วทำไมถึงไปมีรุ่นน้องคนละคณะได้ละ”

“อ๋อ ! แฟนโน่เป็นเพื่อนสนิทริทน่ะแม่” โกหกหน้าตายเลยนะไอ้โน่ ..ถ้าเพื่อนฉันเป็นแฟนแกจริง ป่านนี้มันไม่ต้องไปวิ่งล่าผู้ชายหรอก ถ้าไอ้เฟิร์นรู้ว่าไอ้โน่พูดอย่างนี้มันคงแดดิ้น

“อะไรกัน! วันก่อนยังมาเล่าให้แม่ฟังว่ามีแฟนอยู่คณะบัญชีอยู่เลย ไหงเปลี่ยนแฟนเร็วแท้ละ”

“โธ่! คุณป้าไม่รู้อะไร โน่เปลี่ยนแฟนทุกวันเลยละครับ ..เจ้าชู้มาก!! นี่โน่ไม่เคยบอกคุณป้าหรอ” ผมใส่ร้ายป้ายสีไอ้โน่ โดยมีมันถลึงตาด่าแม่ผมในใจอยู่ คุณป้าก็ดูตกใจไม่น้อยเมื่อรู้

“โน่นิ! ทำไมเป็นคนแบบนี้ละลูก .. แม่ยังไม่อยากมีหลานตอนนี้นะโน่” คุณป้าทำตาดุใส่โน่ ผมได้แต่แอบขำลับหลัง สมน้ำหน้า!

“ริทมันมั่วน่ะแม่ มันไม่ได้สนิทอะไรกับผมขนาดนั้นซะหน่อย”

“ไม่รู้แหละ แม่ไม่อยากให้ลูกมองผู้หญิงเหมือนเป็นของเล่นนะ ต้องทำโทษซะหน่อยแล้วมั้งเนี้ย”

“ใช่ครับคุณป้า สันดาน ..เอ๊ย นิสัยอย่างโตโน่มันต้องทำโทษให้เข็ดหลาบ” ได้ทีผมก็ใส่มันใหญ่เลยครับ โอ้ย! สะใจ

“ป้าก็ว่าอย่างนั้นแหละ แล้วเราจะทำยังไงกับตาโน่ดีละ ริทช่วยป้าคิดหน่อยสิ”

“ริท!!!” ไอ้โน่มันเรียกผมเสียงดัง จะเสียงดังไมวะ ก็อยู่ใกล้กันแค่นี้ ฮี่ๆ นานๆทีจะได้แกล้งซะที ขอแบบสุดๆแล้วกันนะโน่นะ

“เอางี้ดีมั้ยครับคุณป้า สั่งห้ามไม่ให้โน่มีแฟนสักระยะนึงเลยเป็นยังไงครับ” คนหื่นกามอย่างมัน ถ้าขาดผู้หญิงสักเดือนสองเดือนคงทรมานตาย ก๊ากก ! ผมละไม่อยากคิดสภาพ

“ไอ้ริททท !!!”

“ทำไมๆ มีปัญหารึไง มันก็สมควรแล้วไม่ใช่หรอกับคนที่เห็นผู้หญิงเป็นของเล่นอย่างนายน่ะ” ผมมีแบล็คคือคุณป้าอยู่แล้วผมจะไปกลัวอะไร โฮะๆ

“ใช่ ถูกของหนูริท” คุณป้าเสริมทัพ คราวนี้ไอ้โน่หน้าจ๋อยสนิท สะใจโว้ยยย!

“แม่ก็เป็นไปกับไอ้ริทด้วยหรอครับ”

“ต่อไปนี้นะ แม่จะให้หนูริทคอยเฝ้าลูกทุกฝีก้าว ถ้าลูกไปแอบกุ๊กกิ๊กกับผู้หญิงคนไหน ถ้าตาโน่ไปแอบเหล่สาว หนูริทจัดการได้ตามสบายเลยนะลูก” หะเห้ย!!! แล้วเอาผมไปเกี่ยวด้วยทำไมละครับ

“เอ่อ .. ผมว่า ยังไงโน่มันก็โตจนหมาเลียตูดไม่ถึงแล้ว เรื่องแบบนี้ให้มันจัดการเองดีกว่ามั้ยครับคุณป้า ผมไม่อยากไปยุ่งกับชีวิตมัน”

ไอ้โน่จากที่ตอนแรกหน้าบูดบึ้ง พอเห็นผมจะปฏิเสธคุณป้ามันก็ยกยิ้มปีศาจขึ้นมาทันที เห้ย!! มันคิดแผนชั่วร้ายอีกแน่เลย มันจะมาไม้ไหนของมันวะเนี้ย ไอ้ริทจะรับมือไม่ไหวแล้วนะครับคุณชายโตโน่

            “หึ! เอาตามที่แม่บอกก็ได้ครับ ต่อไปนี้ก็ให้ริทมันมาตามติดผมทุกฝีก้าว ช่วงนี้ผมก็ไม่ค่อยอยากยุ่งกับพวกผู้หญิงเท่าไหร่ มีมันไว้เป็นไม้กันหมา!!!” แว๊กกกก !! ทำอย่างนี้ฆ่าตูเลยดีกว่ามั้ย ยิ่งพยายามถอยห่าง ผมก็ยิ่งกลับถูกดูดเข้าวังวนแห่งความชั่วร้ายของมัน ชีวิตผมมมม T^T

= = = = = = = = = =

เห็นรีดเดอร์บอกว่าฮา จริงปะ ?? 555 *0*
เมบีก็อยากให้ทุกคนมีความสุขที่ได้อ่าน ดูนางเอกว้า
ขอบอกว่า มีดราม่าด้วย เดี๋ยวอ่านเอาเอง ฮ่าๆๆๆ
แต่ดราม่ามันก็ผสมปนเปกับตลกๆนั่นแหละ 
เมบีมันตัดความฮาออกจากฟิคไม่ได้จริงๆ

เม้นโหวตด้วยนะคะรีดเดอร์ที่รักทุกท่าน