คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : บทนำ
“หนูสองคนเป็นเนื้อคู่กัน ..แม่หมอมั่นใจจ้ะ ดูจากดวงวันเกิดและโหงวเฮ้งหน้าตา เป๊ะ !! ถึงทั้งสองจะเป็นชายเหมือนกัน แต่ถ้าทั้งคู่ได้อยู่ด้วยกัน ได้ครองรักกัน จะทำให้คนรอบข้างรวมถึงตัวของหนูเองมีแต่สิ่งที่ดี ..”
ผมละอยากจะบ้า พอได้ฟังจากคำทำนายของแม่หมอ ..ผมจะไม่เสียใจขนาดนี้เลยนะครับ ถ้าไอ้คนที่เป็นเนื้อคู่ของผมเป็นสาว สวย หมวย อึ๋ม สะบรึมๆหน่อย แต่นี่ ..ผู้ชายครับผู้ชาย ! ผู้ชายทั้งแท่ง แถมไม่ใช่ผู้ชายเปล่าด้วยนะครับ คุณเนื้อคู่ของผมนั่นก็คือพี่โตโน่ !!! พี่ชายที่ผมโคตรจะแอนตี้เข้าเส้นเลือดฝอย
เมื่อสามวันก่อน คุณป้าลากผมกับพี่โตโน่ให้ไปดูดวงด้วยกัน เนื่องจากพี่โตโน่กำลังจะหางานทำ เลยต้องไปดูซักหน่อยว่าดวงของพี่เค้าเนี้ย เหมาะกับงานอะไร แล้วจะได้งานที่ดี เงินเดือนงอกงามหรือไม่ ..แต่คุณป้าดันปิ๊งไอเดียบรรเจิดขึ้นมา ลากหลานสุดที่รักไปดูด้วย ซึ่งจริงๆไม่ต้องก็ได้นะครับ ผมไม่ได้อยากรู้อะไรเล๊ยยย!
ผลปรากฏคือแม่หมอเค้าก็ทำนายให้พี่โตโน่ว่าจะได้เป็นวิศวกร เงินเดือนดีในระดับหนึ่ง แต่ถ้าทำงานนี้ไปนานๆ เงินเดือนจะงอกงามราวกับดอกเห็ด ..บลาๆๆ ส่วนผมก็ทำนายเรื่องการเรียน ว่าจะได้เกรดดีขึ้นกว่าเดิม เรียนอะไรก็เข้าใจ ..... แต่ทั้งหมดทั้งมวลมันกลับมีข้อแม้ครับ มีข้อแม้ว่าผมจะต้องครองรักคู่ชูชื่นกับคุณพี่สุดที่รักอย่างพี่โตโน่ !!!!!
ซึ่งแม่หมอก็บอกว่ามันช่างจะพอดีเป๊ะเหมาะเหมงอะไรจะปานนั้น ที่เนื้อคู่อยู่ใกล้กันเพียงแค่เอื้อม แถมมาหาแม่หมอครั้งเดียว ได้ดูดวงทั้งเรื่องเรียน แถมยังได้เนื้อคู่ไปอีก โอ้ยย ! ผมละอยากจะบ้า
ส่วนแม่หมอไม่ได้เป็นแม่หมอไพ่ยิปซีที่น่ากลัวนะครับ ท่านอายุประมาณ 60 ปีได้แล้ว ผมว่าท่านก็ไม่น่าจะโกหกละ ท่านดูเป็นคนใจดี ผมแทบจะไม่รู้ด้วยซ้ำว่าท่านเป็นหมอดู มันไม่น่าจะใช่ ...และผมก็ไม่อยากจะเชื่อว่าคำทำนายที่แม่หมอท่านทำนายจะเป็นเรื่องจริง
ยังไงมันก็ไม่น่าจะเป็นไปได้เรื่องที่ผมกับพี่โตโน่จะเป็นเนื้อคู่กัน ผมกับพี่โตโน่เรารู้จักกันตั้งแต่ยังเด็ก แม่ของผมกับแม่ของพี่โตโน่เป็นเพื่อนสนิทปึ้กๆกันเลยครับ เวลาแม่ของผมไปสัมมนาที่ต่างจังหวัดก็มักจะฝากผมไว้ที่บ้านของพี่โตโน่เป็นประจำ ตอนแรกเราก็ดีๆกันอยู่หรอกนะครับ แต่เมื่อตอนผมอายุ 12 ส่วนพี่โตโน่อายุ 16 ผมดันไปจีบผู้หญิงคนเดียวกับพี่โตโน่ จะเรียกว่าจีบคนเดียวกันไม่ได้หรอกครับ เอาเป็นว่า ..ผมไปแอบชอบแฟนของพี่โตโน่น่ะครับ ตั้งแต่นั้นผมก็ไม่ค่อยจะกินเส้นกับเขาเท่าไหร่นัก ซึ่งเรื่องนี้คุณป้ากับแม่ของผมก็รู้ดี
บ้านผมกับบ้านพี่โตโน่อยู่ติดกัน กำแพงบ้านเราสองคนไม่ได้เป็นอุปสรรคในการเม้ามอยของแม่ของผมและคุณป้าเลยครับ ลูกกัดกันแทบตายส่วนแม่ต่างคุยจุกจิกกันทุกวัน ราวกับไม่ได้คุยกันมา 5 ปี !
คุณป้าไปเล่าเรื่องดวงของผมกับพี่โตโน่ให้แม่ผมฟัง ซึ่งแม่ผมก็ตื่นเต้นใหญ่ เหมือนจะเห็นดีเห็นงามด้วย ..แต่อย่างน้อยผมก็ยังมีพ่อที่ไม่สนับสนุนเรื่องนี้ พ่อบอกว่าผมยังเด็ก ยังเรียนไม่จบเลย จะให้ไปมีฟงมีแฟนก็ไม่ใช่เรื่อง พ่อผมนี่หวงผมขั้นเทพเลยนะครับ ใครมายุ่งพ่อเอาปืนไล่ยิงปั้ง ปั้ง ปั้ง! (ล้อเล่นน่ะครับ ฮ่าๆ)
“นี่ริท ..เราน่ะยังไงก็ต้องแต่งงานกับโตโน่นะรู้มั้ย ถึงวันนี้ไม่ได้แต่ง ยังไงๆวันหน้าก็ต้องได้แต่งแน่นอน” ระหว่างที่ผมกำลังมานั่งดูทีวีบ้านคุณป้า คุณป้าก็เดินเข้ามากระแซะผมทันที -..-
ไม่ต้องสงสัยหรอกครับว่าทำไมผมถึงต้องมาดูทีวีที่บ้านคุณป้า ก็บ้านผมอะดิ เงียบสงัด แม่ก็ไปช็อปปิ้ง ส่วนพ่อก็ไปทำงาน อยู่บ้านคนเดียวไม่เห็นจะสนุกเลย ผมเลยถือโอกาสมาอยู่บ้านคุณป้า โชคดีที่พ่อคนโก้ยังไม่ลุกจากเตียง ผมเลยไม่ต้องมานั่งเถียงกับเค้าให้เมื่อยปาก ผมเถียงกับเค้าตั้งแต่เล็กจนโตจนผมปากแว่หมดแล้วเนี้ย ชิ !!
"คุณป้าก็รู้ว่าริทกับพี่โตโน่ไม่ถูกกันตั้งแต่ไหนแต่ไร จะให้ริทไปแต่งงานกับเค้า ไม่มีทาง" ผมปฏิเสธไปอย่างรวดเร็วแทบไม่ต้องคิด ..แค่คิดก็สยองแล้วครับ จะให้ไปแต่งงานกับคนที่กัดกันมาตั้งนานเนี้ยนะครับ มันไม่ใช่วิสัย !!!
“โธ่ ! ป้าก็รู้นะว่าริทกับโตโน่ไม่ถูกกัน ..แต่ถ้าแต่งงานกันไป เดี๋ยวก็รักกันเองนั่นแหละ ชีวิตริทและโตโน่จะได้ดีขึ้นไง”
“คุณป้าไม่ต้องมาเกลี้ยกล่อมผมหรอกครับ ผมไม่มีวันแต่งงานกับคนที่ผมไม่ได้รักแน่ๆ ไว้วันไหนผมรักพี่โตโน่ ผมจะรับข้อเสนอของคุณป้านะครับ”
“ก็ได้จ้ะ ..แต่ริทจำไว้นะ ไม่ว่ายังไงริทกับโตโน่ก็ต้องรักกัน ไม่วันใดก็วันหนึ่งแหละ ป้ามั่นใจ”
“เอาเหอะครับ ..อนาคตจะเป็นยังไงริทไม่รู้หรอก แต่ที่แน่ๆวันนี้ริทกับพี่โตโน่ไม่มีทางรักกัน ขอโทษนะครับคุณป้า ผมเกลียดพี่โตโน่อย่างแรง” ผมทำหน้าเซ็งก่อนจะหันไปที่หน้าจอทีวีต่อ คุณป้าถอนหายใจเฮือกใหญ่
“แม่ครับ มีไรให้ผมกินบ้างอ่า” ผมหันไปมองตามเสียงงัวเงียๆของบุคคลที่เพิ่งลงมาจากชั้นสอง จะเป็นใครซะอีกละครับ ..ก็พี่โตโน่คนโก้นั่นแหละ คุณเนื้อคู่สุดที่รักของผมนั่นเอง
“แม่ทำผัดผักคะน้าไว้ในครัวน่ะ ไปตักมานั่งกินที่โซฟาสิ แม่มีเรื่องต้องคุย” ผมแทบจะขอตัวกลับบ้านเมื่อรู้ว่าต้องเผชิญหน้ากับคนที่ผมไม่ชอบขี้หน้า แถมผมยังรับรู้ได้อย่างรวดเร็ว ไม่ว่าจะเป็นเซ้นจากที่ไหนก็เถอะ ..แต่ผมรับรู้ว่าเรื่องที่คุณป้าจะคุยกับพี่โตโน่ต้องเป็นเรื่องแต่งงานแน่นอน
“มีอะไรครับแม่” พี่โตโน่เข้ามานั่งข้างๆคุณป้า ก่อนจะยัดข้าวเข้าปาก ซกมกว่ะ !! น้ำก็ยังไม่ได้อาบ และผมเชื่อว่าฟันก็ยังไม่ได้แปรงด้วย !!!
“ลูกจำเรื่องวันที่เราไปดูดวงกันได้มั้ย”
“อ้อ ! จำได้สิครับ ..แม่อย่าบอกนะว่าแม่จะพูดเรื่องของผมกับไอ้เด็กบ้านี่ ไม่ครับไม่ ! ผมไม่ทำอะไรบ้าๆแน่นอน” ผมมันทำไมไม่ทราบฮะ คิดว่าตัวเองเพอเฟ็คจนขนาดผมต้องหลงเสน่ห์เลยหรือไง ผมก็ไม่ได้อยากแต่งงานกับคิงคองหรอกนะ
“แต่ถ้าทั้งสองคนรักกัน ชีวิตของทั้งสองก็จะดี แถมแม่หมอยังบอกว่าชีวิตของคนรอบข้างก็จะดีไปด้วยนะ”
"แม่จะบ้าหรอ ..จะให้ผมไปแต่งงานกับไอ้เด็กนั่นอะหรอ ไม่มีทาง" พี่โตโน่ชี้มาที่ผมก่อนจะโวยวายชุดใหญ่ ชิ !! ไม่ใช่พี่คนเดียวหรอกครับที่ไม่อยากแต่ง ผมก็ไม่อยากแต่ง !!
“ทำไมละโตโน่ ริทเค้าก็เป็นเด็กดี น่ารักอีกต่างหาก เหมาะสมกันดีออก” เหมาะสมกันตรงไหน ผมเป็นเด็กดี น่ารัก แต่พี่โตโน่ คนเลว แถมยังใจร้าย ใจดำอีกต่างหาก
“เด็กแก่แดดอะสิไม่ว่า!” พี่โตโน่มองผมด้วยหางตา
“นี่ !! ใครแก่แดดไม่ทราบ มากล่าวหาริทอย่างนี้ได้ไง อย่ามีอคติกับริทนักดิ”
“เด็กบ้าอะไร อายุแค่ 12 แต่กลับฝันไกลเกินเอื้อมไปชอบรุ่นพี่อายุ 16 ฮึ !! แก่แดด!!!!” ที่แท้ก็เรื่องเดิมๆ ชิ ! ใครว่าผมแก่แดด เรื่องความรักมันห้ามกันไม่ได้ว้อย !
“อายุเป็นเพียงตัวเล็ก ไม่เคยได้ยินรึไง ! ความรักเกิดขึ้นได้กับคนทุกเพศ ทุกวัย ผมไม่ผิดที่ผมดันไปแอบรักแฟนพี่ มันเป็นแค่ความบังเอิญ”
“ฉันไม่เชื่อหรอกว่านายบังเอิญมาจีบแฟนฉัน นายอยากให้ฉันโดนแฟนทิ้งแล้วนายก็จะคาบไปกินเองใช่มั้ยละ”
“มะ ...”
“โอ้ยย ! พอได้แล้ว สองคนนี้ ! เรื่องนี้มันก็ 9 ปีแล้ว นี่ยังไม่เลิกเถียงกันอีกหรือไง” คุณป้าปรามผมกับพี่โตโน่ที่กำลังเถียงกันเอาเป็นเอาตาย ก็พี่โตโน่เริ่มก่อน ใครๆก็เห็นใช่มั้ยครับ
“ฝากไว้ก่อนเถอะไอ้เตี้ย!” พี่โตโน่เดินถือจานข้าวเข้าไปในครัว เออ !! ไปซะได้ก็ดี เหม็นขี้หน้าจะแย่อยู่แล้ว
“ริทไม่ได้เตี้ยซะหน่อย !!!”
“เตี้ย ..เตี้ย !! เตี้ย !!!!! โคตรเตี้ย !!!!!” พี่โตโน่หันมาด่าผมชุดใหญ่ ชิ !!! ผมไม่ได้เตี้ยนะ ผมแค่ตัวเล็กนุ่มนิ่มน่ากอด ใครอยากกอดผม เอามาเลย ร้อยนึง!
“คุณป้า ดูลูกชายคุณป้าดิครับ มาว่าริทอะ” ได้ทีผมก็ฟ้องคุณป้าใหญ่เลย คุณป้ากุมขมับก่อนจะหันมายิ้มให้ผมเบาๆ ส่วนพี่โตโน่ที่ได้ยิน เค้าก็เดินกลับมาก่อนจะตบหัวผมดังเพี้ยะ !! ทำร้ายร่างกายกันนี่หว่า
“โอ้ย !! คุณป้า ดูดิ ๆๆๆ”
“ไอ้ขี้ฟ้อง ! แม่อย่าไปสงสารไอ้เด็กนี่มันนะ มันกวนผมก่อนอะ” พี่โตโน่ชี้มาที่ผมอย่างเอาเรื่อง ชิ ! พี่โตโน่เริ่มก่อนเลย ผมยังไม่ได้พูดอะไรสักคำ เงียบกริบเป็นเป่าสาก แต่พี่เค้ามาพูดกระทบผมก่อนอะ
“พอได้แล้ว ทั้งสองคนนั่นแหละ ! เล่นอะไรเป็นเด็กไปได้ คงต้องไปซื้อยาพารามาสักสองโหลแล้วละมั้ง ทะเลาะกันทีไร เวียนหัวทุกที” คุณป้าบ่น บ่น บ่นแล้วก็เดินออกจากบริเวณห้องนั่งเล่นไป
“ชิ !! ขึ้นไปอาบน้ำเลยไป๊ เหม็นว่ะ!!” ผมสะบัดมือไล่พี่โตโน่ไป ส่วนเขาก็ได้แต่ส่งสายตาค้อนมามองผม ทำไม ๆ พูดความจริงหน่อยทำเป็นรับไม่ได้
“ตัวหอมตายแหละ !!” ผมแลบลิ้นล้อเลียนไปให้พี่โตโน่ ..ถึงจะไม่หอมสดชื่นแต่ยังไงก็ยังหอมกว่าตัวเองแล้วกันละ ชิ ! ผมหันกลับมาดูโคนันในทีวีต่อ กำลังมันส์ !!
1 ชั่วโมงผ่านไป
คุณป้าเดินมาบอกผมว่าจะออกไปซื้อของมาตุนไว้ที่บ้าน ให้ผมอยู่เฝ้าบ้านให้ท่านก่อน ซึ่งผมก็ตกลงรับคำอย่างว่าง่าย เพราะผมเป็นคนน้ำใจดีงาม ไม่ใช่แค่น้ำใจดีอย่างเดียวนะครับ หน้าตา นิสัยก็ดีเหมือนกัน >< เพอเฟ็คใช่ปะ !
“นี่ยังไม่กลับอีกหรือไง เบื่อขี้หน้าเต็มทน” เสียงที่แสนจะทรมานรูหูดังกระทบแก้วหูผมอย่างจัง ถ้าผมรู้ว่าต้องมาต่อล้อต่อเถียงกับพี่โตโน่ ผมคงกลับบ้านไปตั้งนานแล้วละครับ
“ก็ไม่ได้อยากอยู่หรอกนะ กลัวว่าสิ่งสกปรกจะติดตัว แต่ที่ต้องอยู่เพราะคุณป้าให้เฝ้าบ้านต่างหาก”
“อ้อ ! คุณแม่ก็เลือกถูกเนาะ ใช้นายให้เฝ้าบ้าน สรรพคุณของนายคือเฝ้าบ้านได้นี่เอง คงเป็นข้อดีของนายข้อเดียวสินะ” ไอ้ ไอ้ ..!!
“นี่พี่ว่าริทเป็นหมาหรอ”
“เออ !!!!” ผมอยากจะกระโดดร้องแว๊กใส่หูให้แก้วหูแตกกันไปข้าง !
“ไอ้พี่บ้า !!! ริทไม่อยากจะเชื่อว่าพี่จะเป็นเนื้อคู่ริท ฮึ่ยย!!”
“ฉันก็ไม่อยากจะเชื่อเหมือนกัน” พี่โตโน่ตอบเสียงนิ่งก่อนจะล้มตัวลงนั่งบนโซฟาเดียวกับผมแต่ห่างกันเป็นคืบ ก่อนจะแย่งรีโมททีวีจากมือผมไป ฮึ่ย ! ไม่มีมารยาท
“ไร้มารยาท”
“อะไรนะ !!”
“ริทบอกว่าพี่โคตรไร้มารยาท” ผมย้ำใส่หน้าพี่โตโน่ คิดว่าผมกลัวรึไงกัน ! ชิ !!!
“แล้วทำไมฉันจะต้องมีมารยาทกับคนอย่างนาย คิดว่านายมีบุญคุณกับฉันมากขนาดนั้นเลยหรอ อีกอย่างบ้านนี้ก็เป็นบ้านฉัน รีโมทที่นายถืออยู่เมื่อกี้ก็เป็นของฉัน ทีวีที่นายดูอยู่ตอนนี้ก็เป็นของฉัน ฉันมีสิทธิ์ ส่วนนาย ...ไม่มีสิทธิ์ เข้าใจ๊?”
“ไม่เข้าใจว้อยย ! ก็ริทดูก่อนอะ พี่โตโน่มาทีหลังก็ต้องให้เกียรติริทดิ ถ้าอยากดู นู่นเลย! ห้องพี่โตโน่ก็มีทีวี ไปดูเด้ ทำไมต้องมาแย่งริทดูละ”
“เฮอะ แล้วบ้านนายไม่มีทีวีดูรึไง ถึงได้มาดูบ้านคนอื่นเค้าน่ะ รู้มั้ยมันเปลืองค่าไฟ !”
“พี่โตโน่ไม่ต้องมาบ่นเลย คนที่จ่ายค่าไฟมันพี่รึไง คุณป้าต่างหากที่จ่ายค่าไฟ คุณป้ายังไม่ว่าอะไรริทเลย เพราะฉะนั้นพี่ก็ไม่มีสิทธิ์มาว่าริทเหมือนกัน” ถามว่าผมเหนื่อยมั้ยที่ต้องเถียงกับพี่โตโน่ทุกวัน บอกตรงเลยว่าโคตรเหนื่อย แต่จะให้ผมยอมแพ้พี่โตโน่หรอ ไม่ได้ !!! ผมจะแพ้เขาไม่ได้เด็ดขาด
“สิทธิ์ในการเป็นเจ้าของบ้านไง”
“ไม่รู้ ไม่สน ! ริทไม่แคร์พี่โตโน่หรอก ในเมื่อคุณป้าไม่ได้ว่าอะไร ริทก็จะดู มีอะไรรึเปล่าละ?” ผมแสยะยิ้มล้อเลียนพี่โตโน่ ส่วนเขาก็ได้แต่มองผมอย่างกับจะถลกหนังหัวผมอย่างไงอย่างงั้น
“ฮึ่ย ! ไอ้เด็กบ้า”
“เอาดิ เถียงต่อดิ เถียงต่อเลย อะโด่ๆๆ ป๊อดนี่หว่า” ผมแย่งรีโมทจากมือพี่โตโน่มา ให้มันรู้ซะบ้างว่าไผเป็นไผ
“ไม่ได้ป๊อดเว้ย ก็แค่ไม่อยากรังแกไอ้เด็กเตี้ย”
“ใครเด็ก แล้วใครเตี้ย!! ริทอายุ 21 แล้วนะ แถมสูงตั้ง 170 แล้วด้วย มาตรฐานชายไทยนะ” ผมเถียงกลับไปอย่างไม่ยอมแพ้ ยอมได้ไงละครับมาว่าผมแบบนี้
“นั่นแหละที่เค้าเรียกว่าเตี้ย!!”
“จะให้ผมต้องกรอกหูพี่อีกซักกี่รอบห๊ะ ว่าผมไม่ได้เตี้ยเว้ยยยย”
“อย่างนายเค้าเรียกว่าโคตรเตี้ย ฮ่าๆๆ” พี่โตโน่ชี้ที่หน้าผมก่อนจะหัวเราะอย่างชอบใจ ไอ้ริทอยากจะกระโดดถีบยอดหน้าแต่ติดอยู่ที่ส่วนสูงนี่แหละ ..ผมไม่ได้เตี้ยนะ แต่พวกผู้ชายคนอื่นๆอยากเกิดมาสูงเองทำไมละ ผมเลยดูเหมือนเตี้ย จริงๆไม่เตี้ยนะ
“ไอ้พี่คิงคอง ไอ้พี่กอริลล่า! ไว้เดี๋ยวริทว่างๆจะเหมารถทัวร์พาไปปล่อยที่สวนสัตว์เขาเขียวนะครับ ฮ่าๆๆ ไอ้พี่หน้าลิงเอ๊ยยย! ฮ่าๆๆๆ” ผมหัวเราะอย่างบ้าคลั่ง
“ไอ้เด็กบ้า จำไว้เลยนะ ! ฉันเกลียดนาย เกลียดที่สุด”
“งั้นผมก็ขอแสดงความยินดีกับพี่ด้วยแล้วกันนะครับ ..เพราะผมก็เกลียดพี่ เกลียดมากกว่าที่พี่เกลียดผมซะอีก ..”
= = = = = = = = = =
ฮัลโหล สวัสดีค่ะแฟนฟิคของเมบีทั้งหลาย วันนี้เมบี
มากับฟิคเรื่องใหม่ ชื่อเรื่องว่า “Why? แต่งทำไม ผมไม่แต่ง”
ชื่อเรื่องเกรียนมาก รีดเดอร์ก็คงจะถามเมบีเหมือนกันว่า
“แล้วจะแต่งทำไม” ฮ่าๆๆ ขอให้มีความสุขในการอ่านนะคะ
มาอัพดึกเนื่องจากนั่งปั่นอยู่ จะมีคนอ่านมั้ยน้อออ
ติดตามต่อไป เม้น+โหวตเช่นเดิมเนาะ
ปล.เรื่องนี้อาจจะไม่ได้อัพทุกวันเหมือนเรื่อง maybe เนาะ
เพราะช่วงนี้เมบีเปิดเทอมแล้วอะ เลยไม่ค่อยมีเวลาอัพฟิค
ความคิดเห็น