กิจกรรมที่สอง "กิจกรรมแต่งฟิคเวียน~"

ลำดับตอนที่ #5 : ตอนที่ 4 - ปริศนากลุ่มควันที่หายไป - รูปประกอบ

  เช้าวันต่อมา

มาเรียมาที่ล็อคเกอร์ของเธอและมองหาถุงขาวที่ทำตกไว้
  "เอ.. . .หายไปไหนกันนะ?" เธอพึมพำกับตัวเอง
  "หาอะไรอยู่น่ะ มาเรีย" 
  เสียงใสๆที่คุ้นหูดังขึ้น ทำให้เธอต้องหันมองพร้อมกับรอยิ้ม
  "อ๊ะ ..อรุณสวัสดิ์จ้ะ รูเซีย  ฉันหาของอยู่น่ะ เธอเห็นถุงสีขาวบ้างไหมจ๊ะ ?" รูเซียเพื่อนสนิทของมาเรียมองอย่างฉงนและกวาดสายตามองรอบๆ
  "ถ้าไม่ได้อยู่ในล็อคเกอร์เธอ ก็คงหายไปแล้วล่ะมาเรีย ..."
  "เอ่อ..นั่นสินะ " (แน่ใจว่าถามถูกคน?) แต่เธอก็ยังคงมองหาไม่เลิก จนเพื่อนสาวต้องยืนกอดอกมอง
  "ฉันว่ามันหายไปแล้วล่ะมาเรีย  สำคัญหรือเปล่า?" สุดท้ายรูเซียก็ต้องช่วยหาอีกที (ยืนเฉยๆก็ไร้น้ำใจเกิ๊น - -*)
  "ก็..ไม่มีอะไรมากหรอกจ้ะ แค่จดหมายน่ะ"
  "ห๊ะ ? จดหมายพวกนั้นน่ะเหรอ..ไม่ต้องหาหรอก เดี๋ยวก็มีมาใหม่เองแหละ"
  "เอ่อ.. - -* ก็คงงั้น..ฉันเสียดายถุงน่ะ" (แป่ว~ งกไม่เข้าท่า)
  "เข้าห้องกันเถอะ...เดี๋ยวฉันหาให้ใหม่ก็ได้  ถุงน่ะ - -*"
รูเซียชวนกลับเข้าห้องก่อนจะเข้าเรียน เธอพยักหน้าเห็นด้วยและเดินตามไปโดยสายตาก็ยังอดมองหามันไม่ได้ สิ่งที่'เขา'เคยให้มาเมื่อหลายปีมาแล้ว

  "เฮ้อ~ วันนี้อากาศแปลกๆนะ ท้องฟ้ามืดครึ้มทั้งวันเลย" รูเซียบ่นให้เพื่อนฟัง
  "นั่นสิ เหมือนฝนจะตกเลยเนอะ" มาเรียต่อบทสนทนาพร้อมกับมองออกไปนอกหน้าต่าง ทั้งที่รูเซียไม่ได้ละสายตาออกจากหนังสือสักนิด(แล้วจะบ่นทำไม?)
  "มองอะไรน่ะมาเรีย" ตาก็ไม่ได้มองอยู่ดี (แล้วเห็นได้ไงมีตาที่หน้าผากเรอะ!)
  "เปล่านี่...ก็แค่มองเรื่อยๆ" เธอลอบยิ้มเมื่อเห็น'เขา'เล่นบอลอยู่ที่สนามกับเพื่อน
  "เรื่อยๆของเธอ อยู่ที่สนามบอลสินะ อื้ม~ พึ่งรู้ "เธอถึงกับสะดุ้งเมื่อเพื่อนสาวโผล่มาทางด้านหลังเธออย่างเงียบๆ(ก็เมื่อกี้อ่านหนังสืออยู่ไม่ใช่เรอะ!)
  "มะ ไม่ใช่ซะหน่อย มองเรื่อยๆ จริงๆนะ ^///^"
  "เฮ้อ~ ตาขี้เก็กนั่นมีดีอะไรนักนะ เธอถึงได้มองจัง ก็แค่ สูง ขาว นัยน์ตาสีเงิน ปากสวยจมูกโด่ง เรียนดี กีฬาเด่น ก็แค่นั้น"(ได้ข่าวว่าเพอเฟ็กนะที่เธอพูดเนี่ย)
  "ฮึ ฮึ เธอชมเขาอยู่นะ รูเซีย..."เธอยิ้มกว้างเมื่อเพื่อนสาวชมเขา
  "อ้าวเรอะ? แต่หมอนั่นดูลึกลับจังเนอะ" รูเซียตั้งข้อสงสัย
  "หรอ..มีเสน่ห์ออกนะ.."
  "ที่พูดน่ะ รวมเจ้าพวกหัวสีแสบตาด้วยหรือเปล่า? - -*"

ด้านล่าง
  "เฮ้..ฉันรู้สึกเหมือนใครนินทาแฮะ " เซลิออนหนุ่มหัวแดงพูด
  "อ่าฮะ! แอล คนสวยแอบมองแกแหน่ะ" เซียร์พูดอย่างกวนๆ เขาได้ยินดังนั้นก็หันขึ้นไปมองบนตึกเรียน สบตาเข้ากับเธอพอดี ต่างคนต่างก็เขินจนต้องหันมองไปทางอื่น
  "ฮะๆ  เขารู้ตัวแล้ว " เซลิออนพูด
  "เขินซะด้วยแฮะ  ฮ่ะๆ " สองเกลอหัวสีเพลิงต่างก็แซวเพื่อนอย่างสนุกสนาน แอลเริ่มเขินจนหน้าแดง
  "แอล! นายหน้าแดงน่ะ ฮะๆๆๆ  "
  "พูดมากน่า! " แอลตะคอกใส่เพื่อนเพื่อกลบเกลื่อนความอาย และเมื่อมองขึ้นไปอีกทีก็เหลือเพียงเพื่อนของเธอที่มองลงมาด้วยสีหน้าที่ไร้อารมณ์ และเขาเหลือบมองอีกทีบนดาดฟ้าตึก
 O_O!!
  "หือ?..." เซียร์และเซลิออนมองตามขึ้นไปเมื่อเห็นสีหน้าตกตะลึงของแอล
  ...ร่างของใครบางคนในชุดคลุมสีดำยาวที่มีฮู๊ดปกปิดใบหน้า   ท่ามกลางท้องฟ้ามืดครึ้ม ร่างนั้นค่อยๆจางหาย  กลายเป็นกลุ่มควันและปลิวไปตามลม..
 ด้านมาเรีย
 รูเซียมองแอลอย่างสงสัยกับใบหน้าตกตะลึงของเขา
  "หมอนั่นทำหน้าเหมือนเห็นผีเลยอ่ะ  มาเรีย ดูสิ"พร้อมกับชี้ให้เธอดู แต่ทว่า เมื่อหันไป มาเรียกลับมีสีหน้าเช่นเดียวกับแอลไม่มีผิดเพี้ยน
  "ระ รูเซีย..." เธอสะกิดให้เพื่อนสาวมองไปอีกทาง ที่มีต้นไม้ใหญ่ และบนยอดนั้นมี ร่างเป็นเงาคนสีดำปรากฎอยู่และสลายกลายเป็นกลุ่มควันหายไป
  "อะ  อะไรน่ะ! ฉันไม่ได้ตาฝาดไปใช่ไหม มาเรีย ?" 
 รูเวียหันไปถามเพื่อนสาวอีกครั้ง เพราะเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น สิ่งนั้นคืออะไร? เป็นคนชุดดำที่เหมือนพ่อมด หรือแค่กลุ่มควันที่จับตัวกันเป็นรูปร่างแล้วหายไป หรือจะเป็นผีหลอกกลางวันแสกๆกันล่ะ!?

------------------------------------------------------------------------
 Differ_Name

- - - - - - -
แดงของเซลิออนกับแดงของเซียร์นี้ต่างกันอยู่นะครับ  คือเซียร์มันแดงเข้ม แต่เซลิออนมันแดงส้ม
แล้วก็ เวลาเรียกเซลิออนเรียกสั้นๆว่าเซนก็ได้ มันจะง่ายต่อการพิมพ์ 

แล้วก็ตอนที่รูเซียพูดถึงแอลน่ะ 
 "เฮ้อ~ ตาขี้เก็กนั่นมีดีอะไรนักนะ เธอถึงได้มองจัง ก็แค่ สูง ขาว นัยน์ตาสีเงิน ปากสวยจมูกโด่ง เรียนดี กีฬาเด่น ก็แค่นั้น"

ปกติแล้วคนเค้าไม่พูดว่า "นัยน์ตาสีเงิน"กันหรอกนะครับ = = จะพูดว่า ตาสีเงินซะมากกว่า

ผมบรรยายลักษณะตัวละครในเอเมมเวย์ด้วยดีมั้ยเนี่ย เวลาแต่งจะได้บรรยายง่ายขึ้น = =

- - - - - -  - -

ลงรูปจ้า~


 megane

 
#~ziince memoriic~#

ปล. อ๊ากกก! สุดยอด!!! ไพต์เท่มากเลยอ่ะ (อย่าสนใจข้ามๆมันไป)