คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #17 : chapter 15 : พ่อแม่ลูก
Chapter 15
*เพลงประกอบแช้ปเพิ่มความฟิน
7.58 น.
ปาร์คชานยอลที่แต่งตัวด้วยชุดเอี๊ยมยีนส์สีซีดสะพายกระเป๋าเป้สีฟ้าและสวมหมวกแก๊ปสีน้ำเงินกำลังยืนกระวนกระวายอยู่หน้ารั้วบ้าน หัวใจดวงน้อย ๆ เต้นกระหน่ำขณะมองเข็มนาฬิกาค่อย ๆ กระดิกเข้าใกล้เวลานัดมากขึ้นเรื่อย ๆ ไม่ต้องรอให้ถึงเวลาแปดโมงเป๊ะเสียงล้อรถเบียดเข้ากับพื้นถนนก็ใกล้เข้ามา ร่างโปร่งชะเง้อออกไปมองรถจาร์กัวสีขาวคุ้นตาด้วยหัวใจที่เต้นแรงไม่เป็นส่ำเมื่อนึกถึงเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อวาน
เจ้าของรถคันนั้นลงจากรถมาหาพลางขมวดคิ้วมองชานยอลตั้งแต่หัวจรดเท้าด้วยความงุนงง ไอ้เชี่ยหูกางแต่งตัวอย่างกับจะไปเป็นมาสคอร์ตตามสวนสนุก -O-!
“ คิดยังไงแต่งตัวแอ๊บแบ๊วอย่างนี้วะ - - ” คริสเอ่ยทักด้วยประโยคที่ทำให้ชานยอลต้องยู่ปากใส่ด้วยความขัดใจ
“ ก็เวลากูไปทำงานกูต้องแต่งตัวแบบนี้นี่ ” ร่างโปร่งตอบก่อนจะเดินออกมาจากบ้านแล้วปิดประตูรั้วตามหลัง ร่างสูงไม่ได้พูดอะไรมือสองข้างล้วงเข้าไปในกระเป๋ากางเกงแล้วเดินนำชานยอลมาขึ้นรถ คนตัวเล็กกว่ารู้สึกขัดใจที่คริสไม่ได้เปิดประตูรถให้อย่างที่คิดไว้ =_=;
เมื่อทั้งสองนั่งประจำที่เรียบร้อยแล้วคริสก็ขับรถออกจากซอยบ้านของชานยอลโดยที่ไม่ได้พูดอะไรออกมาอีก
“ นี่แผนที่.. ” อิหยอยว่าพลางยื่นกระดาษเก่า ๆ ยับยู่ยี่ส่งให้ ร่างสูงรับไปดูแล้วขมวดคิ้วเข้าหากันเล็กน้อยขณะประมวลเส้นทางที่ต้องขับไป
“ อ๋อ..หมู่บ้านนี้.. ” คริสพึมพำก่อนจะส่งกระดาษคืนให้ชานยอลแล้วขับต่อไปเรื่อย ๆ
“ เอ่อ.. ” ชานยอลพยายามจะหาเรื่องคุยแต่ก็หยุดอยู่แค่ที่คำว่าเอ่อ -_-? ไม่รู้ว่าเป็นเพราะความประหม่าหรือเป็นเพราะอะไรกันแน่เวลานี้ร่างโปร่งถึงได้รู้สึกไม่เป็นตัวของตัวเองเอาเสียเลย
“ หายยัง ? ” ร่างสูงพูดขึ้นหลังจากที่เงียบไปนาน
“ อือ ดีขึ้นเยอะแล้วล่ะ ”
“ ก็ดี กูอุส่าดูดไข้ให้ตั้งสองรอบเชียวนะ - - ”
“ ดูดไข้สองรอบ -_-? คืออะไรวะ ? ” อิหยอยขมวดคิ้วถามอย่างไม่เข้าใจดวงตากลมจ้องมองใบหน้าหล่อคมที่ขึ้นสีเล็กน้อยด้วยความสงสัย
“ ไม่บอก -_- ” ..กวนตีน !
“ เปิดเพลงได้มั้ย ? ” ชานยอลเอ่ยถาม ร่างสูงพยักหน้าเล็กน้อยก่อนจะเอื้อมมือไปกดเปิดวิทยุให้ ในที่สุดการเดินทางที่แสนจะอึดอัดก็จบลงตรงหน้าบ้านหลังโตสไตล์ยุโรป ปาร์คชานยอลเดินลงจากรถไปกดกริ่งและทันทีที่ประตูบ้านเปิดออกก็มีสิ่งมีชีวิตหน้าตาประหลาดกำลังวิ่งออกมา ! ทุกสิ่งทุกอย่างที่ประกอบเป็นสิ่งมีชีวิตนั้นทำให้อู๋อี้ฟานต้องตกตะลึง ! O_O
“ แม่ยอลลี่ !!!!!! ”
O___O!!
ห๊า..บอกกูทีว่าหูกูฝาด! อิเฮียที่ยืนพิงรถอยู่แทบจะไถลลงไปกองกับพื้นเมื่อได้ยินประโยคนั้นจากปากสิ่งมีชีวิตที่เรียกว่าเด็กอนุบาล ! ลำพังแค่เกลียดเด็กนี่มันยังไม่พอใช่มั้ย ต้องให้มารับรู้เรื่องช็อกโลกว่าไอ้เชี่ยหูกางแม่งมีลูกแล้วอีกเรอะ !!!!!!! โอ้พระเจ้าโลกทั้งใบของอู๋อี้ฟานแทบจะแตกสลาย T________T
“ อ๊ะ นั่นใครกันฮะแม่ยอลลี่ *0* ” เด็กผู้ชายตัวเล็กที่กำลังกอดก่ายร่างบางของปาร์คชานยอลอยู่เอ่ยถามทันทีที่เห็นใบหน้าปวดร้าวของอู๋อี้ฟาน ชานยอลหันหน้ากลับไปมองก่อนจะหัวเราะ
“ คนขับรถของเราวันนี้ไง คึคึ ”
“ ไอ้เชี่ยหูกาง ! ” อิเฮียตวาดลั่นจนหนูน้อยในอ้อมแขนของร่างโปร่งสะดุ้งรีบซุกใบหน้าลงกับบ่าของชานยอลในทันที
“ มึงเป็นบ้าอะไรของมึง ตะโกนทำไมชิโรตกใจหมดแล้วเห็นมั้ย ! ” อิหยอยบ่นก่อนจะลูบหัวปลอบเด็กน้อยที่ชื่อชิโรในอ้อมแขนเบา ๆ
“ ชิโร? ชื่ออย่างกับหมาแน่ะ -_-; ”
“ ไอ้ฟวย ! อย่ามาด่าลูกกูนะ ! ” ปาร์คชานยอลว่าก่อนจะอุ้มชิโรมาด้วยแล้วเปิดประตูขึ้นไปนั่งบนรถหน้าตาเฉย
“ อ้าวเฮ้ย ! ใครให้มึงขึ้นไปบนรถกูวะ ! ” อู๋อี้ฟานโวยวายกระทืบเท้าเป็นเด็กไม่รู้จักโตอยู่นอกรถด้วยความขัดใจ
“ กูป่วยอยู่นะ มึงอย่าพูดมากได้ป่ะกูเหนื่อย - - ”
“ กูรู้แล้ว และที่กูมารับมึงก็เพื่อจะให้มึงไปทำงานไม่ได้จะให้มึงมารับลูกซะหน่อย ! ”
“ ก็นี่แหละงานของกู -____-; ”
“ ห้ะ ! =[]=? ”
“ กูรับเลี้ยงเด็กวันเสาร์อาทิตย์ ! ” ทันทีที่ได้ยินประโยคนั้นจากปากของปาร์คชานยอลหัวใจของอู๋อี้ฟานก็กลับมากระปรี้กระเปร่าอีกครั้ง ร่างสูงรีบกระโดดตามขึ้นไปบนรถในทันที ฮ้า..ไอ้เชี่ยหูกางยังเวอร์จิ้น งานนี้บอกได้คำเดียวว่าคริสปี้ปริ่ม !
“ ฮึก..ไม่คิดมาก่อนเลย..ไม่คิดมาก่อนเลย.. ”
ร่างสูงร้องไห้ตัวสั่นระริกนั่งหันหลังให้กับปาร์คชานยอลที่กำลังอุ้มเด็กน้อยนามว่าชิโรไว้ในอ้อมแขน อิหยอยส่ายหัวก่อนจะลูบหลังปลอบใจอู๋อี้ฟานเบา ๆ
“ กูไม่คิดเลยว่าไอ้เด็กนี่มันจะฉี่ใส่กู๊ !!!!!!! ” อิเฮียสกรีมลั่นก่อนจะหันขวับไปยังตัวต้นเหตุที่กำลังกอดคอซุกหน้าลงกับบ่าของชานยอล ชิโรกำลังตัวสั่นไม่แพ้กันแต่หารู้ไม่ว่าเด็กน้อยมีอาการแบบนี้ด้วยคนละเหตุผลกับร่างสูง หากเปรียบอิเฮียเป็นคนที่กำลังเศร้าโศกาชิโรก็คงเป็นคนที่กำลังฮาที่สุดในโลก !
ใครจะไปคิดว่าผู้ชายตัวสูงหุ่นนายแบบหน้าหล่ออย่างอู๋อี้ฟานจะต้องมานั่งร่ำไห้หมดอาลัยตายอยากอยู่ข้างรถคันหรูด้วยเหตุผลที่โคตรปัญญาอ่อน -_-;;
“ ก็ชิโรบอกพี่คริสแล้วไงฮะว่าชิโรปิปิ๊ *0* ” เด็กน้อยว่าพลางส่งสายตาบ้องแบ๊วไปให้ในขณะที่ปาร์คชานยอลก็ลอบหันหน้าหนีไปหัวเราะด้วยความฮาด้วยเช่นกัน
“ ปิปิ๊นี่คืออะไร กูจะรู้ไหมว่ามันคือปวดฉี่ ห้ะ ! ” อิเฮียเอ็ดเสียงดังก่อนจะยกมือขึ้นเสยผมทองที่ร่วงลงมาปรกหน้าอย่างหัวเสีย ฉี่ใส่กูแล้วมาทำแอ๊บแบ๊วใส่นี่มันคือเรื่องเห้อะไร คนหล่อขอโชว์เงิง !
“ อู๋อี้ฟานพูดกับลูกกูดี ๆ ได้มั้ย ! ” ชานยอลตวาดใส่บ้าง
“ โฮฮฮ กูอยากกลับบ้านนนนนน TOT ” ร่างสูงร้องไห้งอแงก่อนจะเบือนหน้าหนีไปจากเสื้อที่เปียกฉี่ของตัวเองอย่างเจ็บปวด
“ งืออ พี่คริสเล่นกับชิโรไม่สนุกหย๋อ แงงงงงงง T_______T ” เด็กน้อยในอ้อมแขนของชานยอลเริ่มร้องไห้ออกมาบ้างขณะที่มือเล็ก ๆ เขย่าแขนอู๋อี้ฟานเบา ๆ
“ อย่ามาจับตัวกู๊ TTATT; ” อิเฮียร่ำไห้พร้อมกับเบือนหน้าหนี จบแล้วชีวิตขาโหด ขอร้องล่ะครับใครที่รู้เรื่องนี้กรุณาอย่าเอาไปบอกเพื่อน ๆ ของผมนะฮะ ไม่อย่างนั้นไอ้พวกเวรนั่นคงได้ล้อคริสอู๋คนนี้ไปจนวันตายแน่ ๆ อุส่ามีชีวิตรอดอย่างปกติสุขมาได้ตั้งสิบแปดปีแต่อยู่ดี ๆ กลับโดนเด็กอนุบาลฉี่ใส่ มันน่าอายม้ายยย ! ว่าแล้วก็แสยะยิ้มโชว์เหงือกบาน ๆ อีกซักรอบด้วยความอดสู
“ งื้อ ปี้คริสอย่างโกรธชิโรเลยนะฮะ T_T ” เด็กน้อยว่าพลางเขย่าแขนร่างสูงไม่หยุด แก้มป่อง ๆ ขาว ๆ อมลมเอาไว้จนเต็ม ดูแล้วน่ารักน่าเอ็นดู แต่สำหรับคนที่เพิ่งถูกฉี่ใส่อย่างอู๋อี้ฟานแล้วการจะทำใจยอมรับว่าชิโรน่ารักขนาดไหนมันช่างเป็นเรื่องยากเย็นเหลือเกิน
“ น้า..ปี้คริส ! ไปเล่นกัน ๆ ไม่อยากเย่นหย๋อ ” ตากลมใสแจ๋วมองดูอย่างไร้เดียงสา ชานยอลลูบหลังชิโรเบา ๆ ด้วยความสงสาร เรื่องอะไรลูกของเขาต้องมาง้อไอ้คนเอาแต่ใจนี่ด้วยนะ
“ ชิโรไม่ต้องไปง้อหรอก ไปเที่ยวกับแม่ดีกว่าเนอะ ^^ ” อิหยอยส่งยิ้มกว้างไปให้
“ ฮรื้ออ T______T ” เด็กน้อยเบะปากร้องไห้ ชานยอลทำตาโตด้วยความตกใจรีบดึงใบหน้าน่ารักนั้นเข้ามาฟัดในทันที อิเฮียเห็นดังนั้นก็เกิดอิจฉาตาร้อน ร่างสูงเดินเข้าไปแนบชิดกับคนตัวเล็กกว่ามือหนาพยายามดันหน้าชิโรออกจากลำคอขาวของชานยอล
“ เอ่อ..ไม่โกรธแล้ว อย่าร้อง -_- ” อู๋อี้ฟานพูดขึ้น แม้ในใจจะยังหงุดหงิดอยู่บ้างแต่เขาก็ไม่ใช่พวกชอบรังแกเด็กสักเท่าไหร่ แต่ถ้ารังแกคนอุ้มเด็กล่ะก็ไม่แน่ -,.-
“ ฮึก..จริงหย๋อฮะ ? ” ชิโรเอียงคอถาม
“ เออ ” ร่างสูงตอบก่อนจะเก๊กหน้าขรึม อิหยอยหันไปทำตาขวางใส่ในขณะที่อิเฮียถลึงตากลับ เด็กน้อยมองดูการกระทำของคนทั้งคู่อย่างไม่เข้าใจ
“ พี่คริสกับแม่ยอลลี่เป็นอะไรกันเหรอฮะ *0* ” ว่าพลางส่งสายตาแอ๊บแบ๊ว ริมฝีปากเล็กยู่เข้าหากัน นิ้วเล็ก ๆ จิ้มอยู่ใต้ปากของตัวเอง ชิโรเอียงคอมองใบหน้าหล่อเหลาของอู๋อี้ฟานสลับกับใบหน้าหวานของปาร์คชานยอล
“ เป็นแฟน -_- ” อิเฮียตอบหน้านิ่ง
“ พ่อง ! แฟนเฟินอะไร ! ” อิหยอยโวยวาย
“ ง่า ถ้างั้นชิโรก็ควรจะเรียกปี้คริสว่าพ่อใช่ไหมฮะแม่ยอลลี่ *0* ”
“ ไม่ ! / ใช่ ! ”
“ เห *0*???? ”
“ เรียกดิ ” อู๋อี้ฟานว่าพลางจิ้มแก้มยุ้ย ๆ ของเด็กน้อยในอ้อมแขนชานยอลเบา ๆ
“ ห้ามเรียกนะชิโรไอ้นี่ไม่ได้เป็นอะไรกับแม่ซะหน่อย ” อิหยอยขัดพร้อมกับอุ้มชิโรหนี
“ ใครบอกไม่เป็น ? ”
“ ไม่ได้เป็นโว้ย ! ”
“ ฮึก..ทะ..ทำไมพ่อคริสกับแม่ยอลลี่พูดไม่เพราะเลย ! ” ชิโรเริ่มเบะปากทำท่าจะร้องไห้ออกมาอีกแล้ว ชานยอลเห็นดังนั้นก็ทำตาโตด้วยความตกใจรีบดึงใบหน้าน่ารักลงมาซบบ่า ส่วนอิเฮียก็เกาหัวด้วยความงุนงง
“ โอ๋ ๆ ชิโรไม่ร้องนะไม่ร้อง ” คนหน้าหวานปลอบเด็กน้อยในอ้อมแขนพลางลูบศีรษะทุยนั้นไปมาด้วยความเป็นห่วง
“ นี่ ! ช่วยพูดอะไรบ้างเด๊ะ ” อิหยอยหันไปขอความช่วยเหลือจากร่างสูงที่ยืนทำหน้าเซ็งอยู่
“ พูดอะไรล่ะ - - ”
“ พูดอะไรก็ได้ ! ”
“ เฮ้ย ! ไอ้เด็กดื้อ ถ้าร้องไห้โดนตีแน่ ! ”
“ แง้ !!! T__________________T ”
“ อู๋อี้ฟาน ! ไอ้ฟายยยยยยยยย !!! ”
“ พ่อคริส ฮึก..แม่ยอลลี่ เลิกทะเลาะกันเดี๋ยวนี้นะฮะ ฮึก.. ” ชิโรร้องห้าม สองมือเล็ก ๆ ยกขึ้นมาตะปบหน้าของชานยอลเอาไว้
“ ถ้าหากแม่ยอลลี่พูดไม่เพราะชิโรอนุญาตให้พ่อคริสจุ๊บปากแม่ยอลลี่หนึ่งที ”
“ ถ้าหากพ่อคริสพูดไม่เพราะชิโรอนุญาตให้แม่ยอลลี่จุ๊บปากพ่อคริสสองที ” ใบหน้าน่ารักของเด็กชายตัวน้อยหันไปหาอู๋อี้ฟาน
“ แล้วถ้าทั้งสองคนพูดไม่เพราะชิโรจะให้ป่ามป๊ามกันไปเลย ! ”
“ เห้ยยยยยยยยยยยยย ! O_______O ” อิหยอยโวยวายขึ้นด้วยความตกใจ นี่ลูกของเขาพูดอะไรออกมากัน ! งานนี้ปาร์คชานยอลมีแต่เสียกับเสียนะ ! >[]<
“ โอ้ ! เยี่ยมมาก ๆ เป็นกฎที่เยี่ยมจริง ๆ เลยแฮะ ฮ่า ๆๆ ” อิเฮียหัวเราะออกมาด้วยความพอใจ แต่หลังจากนึกขึ้นได้ว่าอ้าปากสูดกลิ่นฉี่เข้าไปเต็ม ๆ ก็รีบหุบยิ้มกลั้นเงิงทำหน้าพะอืดพะอมทันที
แน่นอนว่างานนี้มีปากเปื่อยกันล่ะครับพี่โน้งงงงงงงงง ! อุวะฮ่าฮ่า ^+++++++^
# โอ้ยย กว่าจิจบแช้ปฮร่ะ เค้นสุดชีวิต T_T
ออกมาป่วงโคตร มันคืออะไร้ ความฟินหายไปหมดฮ่ะ !
ขออภัยที่หายไปนานนะจุ๊ อาทิตย์นึงนี่เหมือนจะนานมากสำหรับคนอัพถี่อย่างเรา 55555
มาต่อแล้วเด้อขอบคุณรีดเดอร์ที่มาทวงฮร่ะ U_U
#โฉมหน้าน้องชิโรแขกรับเชิญค่ะ 55555555
ชิโร : จูบเลย ! ไม่จูบเหรอฮะ ? ถ้างั้นปั๊มเลยฮะ !!!
สรุปอีไรเตอร์มันบ้าาาาาาาาาค่ะ จริง ๆ -_-
ความคิดเห็น