คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : chapter 5 : หมีแพนด้า&หมาขี้เมา
Chapter 5
“ สัดเอ๋ย กูมาวววววววว ”
“ เออ..มึงเมา ”
“ อ้าวแล้วมึงรู้ได้ยังไงวะว่ากูมาว ห๊ะ ! ไอ้คนรวยถุงใต้ตา ! ”
“ ก็มึงเพิ่งบอกว่ามึงเมาไงไอ้สัด - - ”
“ อ้าวเรอะ เฮ้ย ! แล้วอิคิมจุ๊นมย๊อนมันหายหัวไปไหนแล้วเนี่ยเฮ้ยยยยยยยย ” ไม่พูดเปล่ายังเสือกยกมือขึ้นมาตบกบาลกูอีก ไอ้หอกนี่ดูมีความสุขกับการทำร้ายคนอื่นมาก -_-^
“ มึงช่วยอยู่นิ่ง ๆ สักพักได้ไหมวะ ” ร่างสูงกัดฟันพูด
“ ถ้ากูบอกว่าไม่ได้แล้วมึงจะทำมายยย? ”
“ เดี๋ยวกูจูบปิดปากแม่ง ! ”
“ อ๊ายยยย ลามก ๆๆๆ ” เอาเหอะ ไอ้เชี่ยนี่มันเมาอยู่พูดอะไรไปมันก็ไม่รู้เรื่องอยู่ดี หวงจือเถาคิดในใจก่อนจะเดินต่อไปเรื่อย ๆ พร้อมกับแบกพยอนแบคฮยอนไว้บนหลัง..
ครึ่งชั่งโมงก่อนที่เรดอเวนิว
“ โด่วววว จุนมยอนมึงตื่นเด๊ะ คนมาเก็บตังค์แล้ววว ! ” ร่างเล็กสะกิดไหล่เพื่อนเตี้ยที่นอนฟุบโต๊ะสลบอย่างหมดท่าหลังจากฟาดเหล้าไปเกือบสิบลังได้ (ห้ะ !)
“ สาดดดดด ไอ้หน้าหนวดเจ๋มมมม ไหนบอกจะพากูมาเลี้ยง มึงจะชิ่งให้กูจ่ายเรอะ กูจะฟ้องแม่กู๊ !!!! ”
“ โต๊ะนี้ฉันจ่ายเอง.. ” ร่างสูงโปร่งเดินเข้ามาสะกิดไหล่บอกบ๋อยก่อนจะเดินเข้าไปหาร่างเล็กที่กำลังใช้ตีนเขี่ยเพื่อนหลอดไฟเดินได้ที่นอนตายคาโต๊ะไปมา
“ เฮ้..นายน่ะ กลับบ้านกับฉันไหม? ” หวงจือเถาเอ่ยถามก่อนจะแตะบ่าแบคฮยอนเบา ๆ
“ พ่อง ! ” อ้าว ฟวยด่ากูซะงั้น -_____-;
“ อะไรวะเนี่ย.. ” ร่างสูงเกาหัวเมื่อได้รับคำทักทาย(?)
“ บ้านนายอยู่ไหน? ”
“ โอ๊ยยย ! อย่ามากระแดะพูดสุภาพ ไม่เหมาะกับหน้าชั่ว ๆ ของมึงเลยซักนิด ”
“ เอ๊า ! คนเพิ่งคุยกันครั้งแรกเค้าพูดกันอย่างนี้เหรอวะครับ กูเพิ่งรู้ ! ”
“ เออ! ต้องให้ได้อย่างง้านนน เป็นกันเองดี ฮ่า ๆๆๆ ”
“ กรรม ไอ้นี่เมาแล้วแม่งพูดไม่รู้เรื่องเลย -_- ตกลงบ้านมึงอยู่ไหน เดี๋ยวกูไปส่ง ”
“ บ้านกู ? บ้านกูก็บ้านเดียวกับมึงนั่นแหละ ! ” เจริญล่ะครับ..
“ ถ้างั้นกูจะพามึงกลับบ้านกูนะ =_= ”
“ เออเส่ะ ! อย่าเรื่องมาก ” ขอบคุณ..แต่ได้ข่าวว่ามึงผิดนะ ยังมีหน้ามาด่ากูอีกรึ - -? คนหล่อคิดในใจอย่างปลง ๆ
กลับมาสู่ปัจจุบัน
หวงจือเถากำลังแบกร่างเล็กของแบคฮยอนไว้บนหลังเพื่อจะพาไปขึ้นรถบีเอ็มดับเบิ้ลยูสีดำของเขาซึ่งจอดอยู่ไม่ไกลจากผับมากนัก ส่วนคิมจุนมยอนเพื่อนเตี้ยของคนตัวเล็กนั้นจือเถาปล่อยให้เป็นหน้าที่ของคิมจงอินและจางอี้ชิงช่วยกันเก็บ แต่ก็ไม่รู้ว่าชะตากรรมจะเป็นอย่างไรเพราะไอ้สองตัวนั้นแม่งก็เมาไม่รู้เรื่องเหมือนกัน -____-;;;
“ อุ๊ ! มึงไม่ได้สระโผมมมมมม ” แบคฮยอนโวยวายก่อนจะทึ้งหัวจือเถาไปมา
“ เฮ้ยยยย ! แล้วมึงมายุ่งอะไรกับหัวกูล่ะ อยู่เฉย ๆ เด๊ะ ! ” ร่างสูงโวยวาย
“ อยากกินหัวคนนนน ! ” เชี่ยย อย่านะเว้ยยยยย ! นั่นมันหัวกู๊ !!!! ไม่พูดเปล่าอิแบคยังก้มลงงับหูกังฟูแฟนด้าในทันทีทำเอาคนถูกกระทำสะพรึงกับสัมผัสที่ได้รับ ห่าราก ! นั่นมันจุดอ่อนไหวของหวงจือเถาเชียวนะ !!
“ อ๊ากกกกกกกกกกกกกก ! ”
“ หูมึงอร่อยมาก ฮ่า ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ” พยอนแบคฮยอนหัวเราะออกมาเสียงดังอย่างสะใจก่อนจะฟุบหน้าลงกับไหล่หนา
“ ฟ๊าคคคคคค ! มึงกัดหูกูเหรอไอ้เตี้ยยย มึงโดนดีแน่ ! ”
“ ZzZ ”
............................
“ อือ..เลย์มึงแม่งกาก ! ” เจ้าของร่างสูงผิวเข้มตะโกนด่าพลางปัดแขนสะเปะสะปะ เท้าก็ถีบนู่นถีบนี่ไปทั่วทำให้สิ่งของที่อยู่ในรัศมีนั้นเสียหายไปหมด แต่ด้วยความที่คิมจงอินเป็นลูกชายคนเดียวของเจ้าของผับเรดอเวนิวแห่งนี้จึงไม่มีใครกล้าหือ ได้แต่ปล่อยให้คุณชายไคทำลายข้าวของไปอย่างปลง ๆ
“ ด่ากู? เหยดดดด ” จางอี้ชิงยิ้มรับคำด่านั้นอย่างยินดี อะโห่ แต่ละคน =[]=b!
“ โว้ยยย หนวกหูจริงไอ้หอกหัก คนจะนอนนน ! ” คิมจุนมยอนโวยวายก่อนจะยกเท้าถีบอี้ชิงตกโซฟา ถ้าเป็นเวลาปกติบอกได้เลยว่างานนี้อิลีดรอดยาก แต่ถ้าเป็นตอนที่เลย์มันเมา..
“ โอ่ยยย ใครถีบกู๊ววว ” อี้ชิงถามออกมาเล็กน้อยให้พอเป็นพิธีแล้วหลับต่อ =________=
ร่างสูงของคริสเดินเข้ามาเห็นสภาพนั้นก็ถึงกับเงิบจนเงิงหุบ นรกชัด ๆ ! ไหนจะไอ้จงอิน อี้ชิงและ..ห๊ะ ! นี่มันไอ้เตี้ยกวนตีนเมื่อเช้านี่หว่า !!
“ ไอ้เวร พวกมึงนี่แม่ง.. ” คริสพึมพำก่อนจะส่ายหน้าอย่างอ่อนใจ ร่างสูงหันไปพยักหน้าเรียกบอดี้การ์ดให้มาจัดการกับร่างที่หมดสภาพของเพื่อนทั้งสองและ..ไอ้เชี่ยเตี้ย -_____-^ ไม่รู้ว่ามันโผล่มาได้ยังไง แต่ขืนปล่อยไว้ก็คงจะกลายเป็นปัญหาสังคมเปล่า ๆ
“ เมาทีไรได้เรื่องทุกที แล้วนี่ไอ้เถามันหายไปไหนวะเนี่ย ” คริสบ่นก่อนจะกดมือถือโทรออกหาหวงจือเถาทันทีแต่กลับไม่มีใครรับสาย
“ เฮ้อ..ช่างเถอะ คงกลับไปแล้ว.. ” ร่างสูงกดวางสายก่อนจะเดินออกมาจากผับเพื่อกลับบ้าน รถจากัวร์สีขาวคันใหญ่แคบลงไปถนัดตาเมื่อมีร่างมนุษย์ผู้ชายสามคนนอนกอดก่ายกันอยู่ที่เบาะหลัง อู้วล่อแหลม ๆ =,.= แต่ที่จริงก็ไม่มีอะไรหรอก ไอ้พวกนี้มันก็แค่เมาจนสลบไม่รู้เรื่องก็เท่านั้น =[]=;
เช้าวันรุ่งขึ้น..
“ ปวดหัววววววววว ! ” พยอนแบคฮยอนโวยวายเสียงดัง
“ ก็เล่นดื่มซะเมาปลิ้นขนาดนั้น ไม่ปวดก็บ้าแล้ว ! ”
“ เสียงใครวะ =[]=? ”
“ เสียงกูไง ”
“ นรก ! แล้วกูจะรู้ไหมว่ามึงเป็นใคร หอย -_-^ ” อิแบคตะโกนด่าแต่ยังคงหลับตาพริ้ม บอกกูทีว่านี่มึงตื่นหรือมึงละเมออยู่ =[]=!
“ กูหวงจือเถา แล้วมึงชื่ออะไร ? ”
“ พยอนแบคฮยอน ! ” ร่างเล็กตอบก่อนจะดึงผ้าห่มขึ้นมาคลุมโปง แต่ว่านะทำไมกลิ่นผ้าห่มมันหอมแปลก ๆ วะเนี่ย แล้วทำไมเตียงมันนุ่มแปลก ๆ วะ แล้วทำไมรู้สึกเย็นสบายเหมือนอยู่ในห้องแอร์..
O[]O!!!!!!!!!!!
“ เชี่ยยย ที่นี่ที่ไหน๊ !!!! ” แบคฮยอนลุกพรวดขึ้นมาหน้าตาตื่น หวงจือเถาหันกลับมามองเล็กน้อยด้วยความงุนงง นอนมาทั้งคืนเพิ่งจะมาถามว่าตัวเองอยู่ที่ไหนเนี่ยนะ -_-?
ร่างเล็กกวาดสายตามองไปรอบ ๆ ห้องนอนกว้างของหวงจือเถาก่อนจะเบิกตาโพลงด้วยความตะลึงกับความอลังการ นี่มันไม่ใช่บ้านกูแน่ ๆ แล้วนี่ก็ไม่น่าจะใช่โรงแรมห้าดาวด้วย แล้วกูอยู่ที่ไหนวะเนี่ย อ๊ากกกกกกก !
“ เฮ้ย ! เป็นอะไรมากไหมมึง - - ” อิหมาหันไปมองยังต้นเสียงก็ได้พบกับร่างสูงที่กำลังยืนพิงตู้หนังสือข้างเตียงอยู่โดยที่มีเพียงผ้าขนหนูสีขาวผืนโตพันปกปิดช่วงล่างเอาไว้ !
O.O!!!!
“ มะ..มึงเป็นใคร๊ !?! ”
“ ความจำไม่ดีเหรอมึง เมื่อคืนยังเรียกชื่อกูไม่หยุดอยู่เลย.. ”
เฮือก !!!! ยะ..อย่าบอกนะแว่..
.
.
“ อ๊ากกกกกกกก ไม่จริ๊งงงงงงง พยอนแบคฮยอนเสียความบริสุทธิ์ !!!!!!!!!!!!!! ”
TBC.
คิดว่าหลาย ๆ คนคงเดาได้ตั้งแต่ตอนก่อนหน้านี้แล้ว กิกิ
แช้ปนี้อิตุ๊ดยังไม่ออกโรงเหมือนเคยฮร่ะ
นางมัวแต่ไปประทินโฉมรอล่ออิหยอยอยู่ (ห้ะ !)
ถ้าคิดถึงตุ๊ดอินดี้กับกระเทยแอ๊บแบ๊วก็อย่าลืมทิ้งคอมเม้นไว้นะแจ๊ะ
55555555555555555555555 เจอกันแช้ปหน้าค่าาา :)
ความคิดเห็น