คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : ตามติด2
"ุ! เห็นแ่ัวที่สุันไม่น่าพลาไปนอนับผู้ายอย่าุเลยนเลว!"
"หึ! ถ้าเลวแล้วไ้ในสิ่ที่ผม้อารผมยอมเลวุวระิถึลูให้มาๆ นะรรรรา อนาลูะเป็นแบบไหนุวรรู้ีที่สุ!"
หลัาที่อัีออไปาห้ออเธอ ำพูมามายที่ายหนุ่มพูบอเธอมันยัวนเวียนอยู่ในหัวสมอเป็นอย่าี
"ื่ออ ปะป๊า ปะป๊าอน้ำรินอยู่หน่ายะมามี๊"หิน้อยแ้วาลาเปาพอสะุ้ื่นึ้นมา็เอาแ่ถามว่าพ่อน พอไม่เห็น็ยิ่อแร้อไห้ออมา นรรรรา้อรีบเ้าไปอปลอบเ็หิัวน้อยทันที
"ปะป๊าไปหน่าย? ฮึฮือทำไมปะป๊าไม่รอน้ำรินื่น่อน ปะป๊าหนีน้ำรินไปอีแล้วฮือออ"เ็หิัวน้อยอมาราแน่นเมื่อเ้าใว่าปะป๊าอัวเอหนีเธอไปอีแล้ว
"โธ่ น้ำรินอมามี๊ ปะป๊าไม่ไ้หนีเราไปไหนหรอ่ะปะป๊าไปทำานเี๋ยวพรุ่นี้็มาหาน้ำรินแล้วนสวยอมามี๊ไม่้อร้อไห้นะลู ไม่ร้อนะะนี"
"ริๆ นะะปะป๊าะมาหาน้ำรินอีใ่ไหมะฮึ ฮือ"
"ริสิะ ฮึบ่อนเร็วไม่ร้อนะลูเี๋ยวพรุ่นี้ปะป๊า็ะรีบมาหานสวยอมามี๊แน่นอน"รรรราล่อมลูน้อยนหลับไปอีรอบ
ใบหน้าสวยในยามนี้เผยวามหม่นหมอใไม่น้อย ยิ่เห็นอาารอลูสาววามรู้สึผิ็เิในใอรรรรา เธอผิสินะที่ทำให้ลูเหมือนเ็าวามอบอุ่น ีวิอเธอพ่อ็ไม่เยรัไม่เยสนใเธอเอ็ให้อยาให้ลูสาวนเป็นเหมือนเธอเ่นัน เมื่อิอย่านั้นหิสาว็หยิบโทรศัพท์โทรหานที่ทิ้เบอร์ไว้ให้่อนหน้านี้้วยวามประหม่าไม่น้อย เสียถอนหายใออมาเฮือให่่อนะยอมโทรออ
"สวัสี่ะันเอนะะ รรรรา" ทันทีที่มีนรับสายหิสาว็รีบพูว่านเอเป็นใร เสียออัีเียบไป่อนะอบรับลับมา
"ันอยาุยับุ พรุ่นีุ้สะวไหมะ?"
"(รับ ผมะเ้าไปหา)" บทสนทนามีเพียแ่นั้น่อนที่เธอะวาสายไป หัวใวน้อยๆ เ้นแรนไม่เป็นัหวะเพียไ้ยินเสียวามรู้สึแปลๆ ็เิึ้นมาไม่น้อย เธอะ้อไปอยู่ับเาใ่ไหม เธอะเป็นยัไ่อานี้ เาะีับลูเธอใ่ไหม ผู้ายนนี้ฝาีวิไ้รึเปล่า ำถามมามายผุึ้นมาในหัวสมออรรรราเ็มไปหม
#ใรอยาให้มาบ่อยๆ ออมเม้น้วย่า
ความคิดเห็น