นักรบของแผ่นดิน

ข้อมูลเบื้องต้นของเรื่องนี้

    ชาติของเรา           

เป็นไทยอยู่ได้

จนถึงตัวเราคนหนึ่งนี้   

เพราะบรรพบุรุษของเรา

         เอาเลือด

         เอาเนื้อ

         เอาชีวิต

และความลำบากยากเข็นเข้าแรกไว้

เราต้องรักษาชาติ

เราต้องทำนุบำรุงชาติ

เราต้องสละชีพเพื่อชาติ

....

เนื้อเรื่อง

นักรบของแผ่นดิน

    ชาติของเรา           

เป็นไทยอยู่ได้

จนถึงตัวเราคนหนึ่งนี้   

เพราะบรรพบุรุษของเรา

        เอาเลือด

         เอาเนื้อ

         เอาชีวิต

และความลำบากยากเข็นเข้าแรกไว้

เราต้องรักษาชาติ

เราต้องทำนุบำรุงชาติ

เราต้องสละชีพเพื่อชาติ

 

           ผมจำได้เสมอตอนผมยังเด็ก ผมต้องท่องบทนี้ทุกครั้งที่ผมได้เรียน รด. ใครที่เคยเรียน รด. ก็คงจะพอจำกันได้ ตามความคิดของผม มันเป็นบทความที่ดีมากครับ มันสามารถปลุกใจเลือดนักสู้ให้ใหลพร่านอยู่ในร่างกายได้อย่างเต็มเปี่ยม อีกทั้งมันยังอธิบายบอกถึง จุดยืน และตัวตนของ “นักรบของแผ่นดิน”ได้อย่างชัดแจ้ง

           “การเสียสละทุกๆอย่างในชีวิต เพื่อชาติ” คำกล่าวสั้นๆแต่มันกลับเป็นหลักธรรมที่อยู่คู่กับคนไทยมาอย่างช้านาน ใครเล่าจะรู้ว่า ทำไมชาวบ้านบางระจันถึงยืนหยัดสู้กับพม่าหลายครั้งหลายครา ใตรเล่าจะรู้ว่า ทำไมพระนเรศวรผู้เป็นเพียงเชลยศึก จะสามารถรวบรวมลูกน้องเพียงหยิบมือ รวมตัวกันจนประกาศเอกราชเหนือพม่ารามันได้ ทุกๆอย่างที่เกิดขึ้น ก็เห็นจะมีแต่สยามของเรานี่แหละครับ ที่สามารถทำมันได้

    ท่านไม่เคยคิดบ้างหรือครับ ว่าทำไมประเทศไทย เป็นเพียงแค่ประเทศเดียวในบริเวณนี้ที่ยังคงรักษาเอกราชมาได้จวบจนถึงทุกวันนี้___ ไม่ใช่เรื่องแปลกหรอกครับ

หากแต่ว่า ไอ้คำว่า“เอกราช” นี่แหละ เราต้องสูญเสียอะไรไปมากมายกว่าจะได้มันมา เสียทั้งเลือดเนื้อ เสียทั้งน้ำตา เสียทั้งพ่อ-แม่ เสียทั้งลูกรักที่เพิ่งจะพูดคำว่า พ่อ-แม่ได้เพียงไม่กี่วัน เสียทั้งเพื่อนที่ร่วมรบเคียงบ่าเคียงใหล่กับเรามาตลอด

 

เสียทุกๆ อย่างในชีวิต    =    ได้ “เอกราช”

        
         มองอดีตแล้วมาย้อนดูตัว เรากำลังทำอะไรอยู่

    ผมพูดตรงๆนะครับ ไม่ว่าจะเป็นคนนู้นไป คนนี้มา คนนี้มาปุ๊ป ก็มีคนใหม่มาอีก คนใหม่มาอยู่ได้ซักพัก ก็มีคนใหม่กว่ามาอีก พอใหม่กว่ามา ไอ้พวกคนเก่าก็จะมาเอาคืนอีก แล้วยังพวกเหลืองแดง ไอ้ที่ว่าเหลืองกบฏแดง จะโค่นแดง แดงไม่ยอมฆ่ากับเหลืองจนเหลืองโค่นแดงได้ อยู่ซักพักก็เป็นทีแดงบ้างก่อกบฏอีก จะโค่นเหลือง เดี๋ยวก็ทะเลอะกัน ฆ่ากันอีก โค่นกันไป-โค่นกันมา ฆ่ากันไป-ฆ่ากันมา มันคือวงจรอะไรครับเนี่ย

     ประเทศของเรา “ขวานทอง” ก็ไช่ว่าจะใหญ่โตอะไรมากมายถ้าเราไปเทียบกับมหาอำนาจเขา เราก็เป็นเพียงขวานทองด้ามเล็กๆ__เราก็มีกันอยู่แค่นี้ ผมเลยมีข้อสงสัยอยากถามพวกท่านว่า ..........เรากำลังทำอะไรกันอยู่

 

       อีกอย่างหนึ่งนะครับ ผมไม่บอกไม่ได้จริงๆครับ อ้ายพวกที่เรียกตัวเองว่า “นักรบของแผ่นดิน”อ่ะครับ ผมอยากถามพวกท่านว่าพวกท่านภูมิใจในเกียรติของตัวเองมากแล้วหรือ ท่านคิดว่าถูกแล้วหรือที่ทำอยู่หนะครับ ถ้าพวกเราสังเกตดูไม่ว่าจะเหลืองจะแดง มักมีระดับนายพลอย่างต่ำคอยขับเคลื่อนอยู่เบื้องหลังเสมอ แล้วตำรวจ-ทหารหน้าไหนจะกล้าไปจับท่านหละครับ ไม่ว่าจะเป็นนายพลคนนี้อยู่ฝั่งนี้ นายพลอีกคนอยู่ฝั่งนู้น ทั้งสองฝั่งก็มาทะเลอะ มาฆ่ากัน ทั้งๆที่พวกคุณนายพลทั้งหลาย มันก็มาจากสถาบันเดียวกัน บางคนก็ถึงกลับเป็นเพื่อนร่วมรุ่นเดียวกัน ทุกๆคนจบมาก็เรียกตัวเองว่า “นักรบแห่งแผ่นดิน” เหมือนกัน แล้วไอ้มี่ว่าเสียสละทั้งเลือด-ทั้งเนื้อเพื่อรักษาชาติอะไรนั่น มันไปอยู่ไหนหมด ขนาดที่เด็กที่เรียน รด. มันยังต้องท่องของันทุวันจนจำได้ขึ้นใจ แต่พวกคุณเป็นถึงนายพล ต้องท่องมาแล้วเป็นพันครั้ง  ผมจึงอยากถามพวกท่านว่า “แล้วมันไปไหนหมด” ทั้งๆที่พวกคุณน่าจะได้รับรู้ถึงเกีรติภูมิความกล้าหาญของบรรพบุรุษของไทยมามากที่สุด แต่พวกคุณยังกล้าทำตรงข้ามกลับสิ่งที่พวกเขาพยายามทำมาโดยตลอด 
นี่หรือครับ    “นักรบแห่งแผ่นดิน”   ????????

 

 
                                                                                                                            หนอนเห่า