ลำดับตอนที่ #7
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #7 : ตอนที่5{_ตัวประกัน.._}100% ปล.แต่งสดๆ ปล.2 เปลียนชื่อตอนคะ
+ + + + + + + + + + + + +
(ถ้ายังจำกันได้ในMVจะเห็นตัวหรวจใส่เสื้อสีฟ้าหน้าเหมือนปลาจวดที่ทำปืนลันใส่ซีวอนอะอยากจะบอกว่า....เยซองรับทบเป็นเจ้าหมอนั้นเหระ= =")
+ + + + + + + + + + + + + +
"เรียวอุคสะบายดีรึป่าวเยซอง....."
"ไม่ใช่เรื่องของนาย ว่างปืนลงซะซีวอนจะได้ไม่มีใครต้องเจ็บ" ชายหนุ่มยังไม่ลดระความพยามให้ร่างสูงว่างอาวุธลง
"ถ้าให้ทำอย่างนั้นมันคงง่ายไปมั้ง" ร่างสูงก็ยังคงไม่ยอมว่างอาวุธเช่นเดียวกัน
เอี๊ยด!!
เสียงแบรกของรถสปอดร์สีดำคันหนึ่งดังขึ้นกลางสถานการ์ที่ตึงเครียด
"มาแล้วเหรอคับคุณฮันกยอง" นายตำรวจคนหนึ่งเอ่ยถามร่างสูงที่พึงมาถึง
"สถานการณ์ตอนนี้เป็นยังไงบ้าง" ร่างสูงกล่าวถามนายตำรวจคนเดิม
"ตอนนี้คุณเยซองกำลังเกียกล้อมอยู่นะ แต่พวกนั้นคงไม่ยอมมอบตัวง่ายๆแน่" นายตำรวจรายงาน
" งั้นฉันคงต้องไปดูเองซะหน่อยแล้ว" ร่างสูงกล่าวก่อนจะเดินเข้าสู่วงรอม
"ถ้าฉันไม่ยอมมอบตัวระ......นายจะยิงฉันเหรอเยซอง" ร่างสูงกล่าวอย่างสะใจ
ใช่แล้ว........คนอย่างเยซองไม่กล้าที่จะฆ่าใครอยู่แล้ว
"หน่อยแก!!" ชายหนุ่มกำกระบอกปืนของตนแน่นด้วยความโกธร
ก็ทำได้แค่โกธรแค้น.......อย่างที่ซีวอนพูดคนย่างเค้าคงไม่กล้าเนียวไกปืนแน่
"ใจเย็นๆหน่อยสิเยซอง.." เสียงของผู้มาใหม่กล่าวขึ้น
"คุณฮันกยองมาช้าจังนะครับ" ชายหนุ่มเอ่ยขณะที่ปืนของเค้ายังคงจ้ออยู่ที่คนร้าย
"อย่าเข้ามา ถ้าแกเข้ามาฉันยิงแน่!!" ซีวอนกล่าวอย่างหวาดระแวงขนาดที่ร่างสูงของฮันค่อยๆเดินมาทางตน
แกสินะ ฮัน ฮันกยอง..............หึ ฉันเตรียมของขวัณเซอร์ไพร์แกไว้แล้ว
"ใจเย็นสิฉันมีอาวุธซะที่ไหน" ฮันกยองกล่าวพร้อมยกมือขึ้นเพือแสดงว่าในมืดของเค้าปลอดอาวุธ
"แต่ถึงยังไงตำรวจอยากแกก็คงต้องมีปืนแอบไว้อยู่สักกระบอกระน่า" ซีวอนกล่าวยังรู้ทัน
"ว่างอาวุธลงแล้วค่อยๆพูดกันดีกว่านะ" แต่ฮันคยองก็ยังคงใช้การเจรจาอยู่
"หึ.....ฉันมีของขวัณให้แกด้วยฮัน ฮันกยอง" ซีวอนกล่าวก่อนจะค่อยๆถ้อยหลังไปหยั้งฉากกันอันใหญ่ก่อนจะเพือยให้เห็นร่างบางที่สภาพอิดโรย
"ฮะ.....ฮีชอล" ฮันกยองเอ่ยด้วยความตกตะลึง
เป็นไปไม่ได้ ฮีนิมมาอยู่ที่นี้ยังกันทั้งๆที่เมื่อคนเค้ายังกอดร่างบางนี้
"เป็นอะไรไปฮันกยอง..หึหึคุ้นหน้าคนสวยนี้บ้างไมระ" ซีวอนกล่าวก่อนจะกระชากร่างบางขึ้นมาเป็นตัวประกัน
"แก!!แกทำอะไรฮีชอล!!" ฮันกยองกล่าวก่อนจะชักเอาปืนพกของตนออกมาจ้อไปที่ผู้ที่จับคนรักของคนอยู่
"ถ้าแกเข้ามาระก็ฉันยิงที่รักของนายแน่" ซีวอนกล่าวก่อนจะเอาปืนมาจ้อที่ศีษระของร่างบาง
"ฮัน....ยิงเลยซิไม่ต้องห่วงฉัน" ร่างบางเอ่ยด้วยน้ำเสียงที่แหบพร่าและไร้เรียวแรง
+ + + + + + + + + +
"อึก" เยซองกัดฟันแน่น
ทำไมถึงกลายเป็นแบบนี้ไปได้
เหมือนกับตอนนั้น
เรียวอุค......
"เยซอง.....ยิงเลยสิไม่ต้องห่วงฉัน"..ร่างเล็กของเรียวอุคที่ถูกจับเป็นตัวประกันเอ่ยอย่างอ่อนแรง
"นายกล้ายิงงั้นเหรอเยซอง...ยิงคนรักรักของตัวเอง" ผู้ที่จับร่างเล็กเป็นตัวประกันนั้นไม่ใช่ใคร.....ช่อย...ดงเฮ...น้องแท้ๆของ ซีวอน
"รออะไรอยู่ระเยซองยิงเลยซิ" เรียวอุคยังคงกล่าวคำเดิมซ้ำไปซ้ำมา
"ฉันขอโทษ...เรียวอุค" คำพูดที่ออกมาพร้อมน้ำตา
ปัง!!
เยซองตัดสินใจลันไกออกไปที่ซีวอน
แต่........เค้ากลับพลาดเป้าเป็นโอกาสของซีวอนที่ยิงสวนออกไป
ปัง!!
ทุกสายตาตกตะลึงกับเหตุการ์ที่เกิดขึ้น
"ม่ายยย!!ฮัน!!" ฮีชอลตะโกนเรียกชื่อคนรักสุดเสียงก่อนจะทรุดตัวลงอย่างรวดเร็ว
ร่างสูงของฮันกยองร่วงลงสู่พื้นคอนกรีดทำให้ศรีษะของเค้ากระแทกกับพื้นอย่างแรงก่อเกิดเลือดจำนวนมากที่ไหลออกมา
"อึก" ซีอวนที่ปล่อยให้ร่างบางทรุดตัวลงไปด้วยความอึ้งกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น
นี้เค้าฆ่าร่างสูงตรงหน้าอย่างนั้นเหรอ....
"คุณซีวอนครับรถที่จะพาหนีมารับแล้วครับ" ขณะที่ซีวอนยังมึนงงกับเหคุการณ์อยู่นั้นเสียงของคังอินก็เรียกสติของเค้ากลับคือมาอีกครั้ง
เอี๊ยด!!
เสียงของรถตู้สีดำทะลุผ่านกล่องกระดาษจำนวนมากออกมาจอดอยู่ข้างหน้าของซีวอนพอดี
ปัง!!ปัง!!ปัง!!ปัง!!ปัง!!
เสียงปืนจำนวนมากของตำรวดกลาดยิงใส่รถตู้ที่ซีวอนกำลังเข้าไป
แต่ก็ไม่สามารถทำที่จะหยุดรถคันนั้นไว้ได้
ทันทีที่รถตู้แร้นออกไปจากที่เกิดเหตุโดยมีรถตำรวดจำนวนมากตามไป
"ค...คุณฮันกยอง" เยซองมองร่างสูงที่นอนจมกองเลือดอยู่ตรงหน้า
วีว้อ วีว้อ วีว้อ
ขณะนั้นเองรถพยาบาลก็มาถึงได้นำร่างที่โชกเลือดของฮันกยองและฮีชอลที่หมดสติไปขึ้นรถพยาบาลอย่างรวดเร็ว
+ + + + + + + + + + +
โฮ๊กกกกกกกก!!มาอัพในรอบ10ล้านปีฮุฮุ....ขอบอกสดๆอีกแล้วคับ= 3=...เดียวอิกี้จะไปอัพฟิคแพนแอนซิมบ้าแอนมายฟลิ้นเซดแล้ว55+
ช้วยเม้มๆโหวดๆด้วยนะคราบบบมิเช่นนั้นอิกี้จะจับกดนะเฟ้ย!!
เพลงนี้เหมาะกะฟิคนี้มักๆ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น