ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [Fic SuJu] TimeLess_My Love (Yaoi)

    ลำดับตอนที่ #5 : ตอนที่3{_ไม้ตาย_}100%

    • อัปเดตล่าสุด 6 พ.ค. 51


      
     
           รัก.........มันไม่อยู่กับเราเสมอไป........แต่ความเจ็ปปวดมันจะติดตัวคุณไปจนตาย


    ณ  บริษัท ช่อยคอปเพลชัน

    "  ชั้นมาขอพบท่านประธาน " ชายหนุ่มรางสูงใหญ่กล่าวกับเลขาสาว

    " ค่ะ สัดครู่นะคะ "  หญิงสาวไม่รอช้ารีบกดโทรศัพท์รายจากผู้เป็นเจ้านาย

    " คุณซีวอนให้เข้าพบได้คะ " หญิงสาวกล่าวก่อนจะรีบเปิดประตูให้ชายหนุ่มเข้าไป   

    " ขอบใจเจสสิก้า " ชายหนุ่มกล่าวขอบคุณหญิงสาว

    " ไม่เป็นอะไรคะคุณคังอินมันเป็นหน้าที่ของฉันอยู่แล้ว " หญิงสาวกล่าวจบจึงกลับไปที่ตำแหน่งของตนเอง





    " ก๊อกๆ "  คังอินเคอะประตูเพือเป็นการขออนุญา

    " เข้ามาได้ " ชายหนุ้มผู้ที่อยู่หลังเก้าอี้ขนาดใหญ่กล่าว

    " นายมีธุระอะไรคังอิน  ถึงได้มาที่นี้ " ชายหนุ่มกล่าวถามผู้ที่เข้ามา

    " คุณคงจะรู้ว่าพวก F B I รู้ความเคลือนไหนของเราแล้ว " คังอินกล่าวอย่างจิงจัง

    " แล้วไง " แต่ชายหนุ่มผู้เป็นนายยังคงไม่สะทกสะทานอะไร

    " แล้วไง....คุณถามว่าแล้วไงน่ะเหรอ....พวกนั้นน่พวกตำรวจพวกนั้นน่ะมันคงรู้หมดแล้วว่าเรามีแผนจะทำอะไรที่ไหนอะไรยังไง.....แต่คุณยังมีหน้ามาพูดว่าแล้วไงหรอคุณซีวอน " คังอินกล่าวอย่างเหลืออด

    " หึ....นายคิดว่าพวกนั้นรู้การเคลือนไหวของเราแต่ฝ่ายเดียวรึไง " ซีวอนกล่าวก่อนจะค่อยๆหมุนเก้าอี้ตัวใหญมาประจันหน้ากับคังอิน

    "คุณหมายความว่ายังไงคุณซีวอน " คังอินถามด้วยสีหน้ามึนงง

    " ก็หมายความว่า.....เราเองก็รู้เหมือนกันว่าพวกมันคิดจะทำอะไร " ซีวอนนตอบก่อนจะโยนกระดาษจำนวนหนึ่งให้คังอิน

    " นี้มันอะไรกันคุณซีวอน " คังอินกล้วถามขณะที่ดูกรพดาษที่อยู่ในมือ

    " นั้นเป็นข้อมูของ F B I  ที่รับผิดชอบคดีนี้ " ซีวอนกล่าวก่อนจะส่งกระดาษอีกแผ่นให้แก่คังอิน

    " และนี้มัน...... " คังอินไม่พูดต่อ

    "  นั้นก็คือไม้ตายของเรายังไงละ " ซีวอนเฉลยแต่ก็ยังไมสามารถไขข้อข้องใจของคังอินได้

    " ไม้ตายงั้ยเหรอ......ยังไงกัน?  "  คังอินยังคงยิงคำถาม

    " ก็เพราะนั้นคือ...คนรักของฮันกยอง F B I ที่รับผิดชอบคดีนี้ยังไงระ " ในที่สุดซีวอนก็สามารถไขข้อข้องใจของคังอินได้

    "ถ้าย่างนั้นการส่งยาก็ยังคงมีต่อไปเหมือนเดิมใช่ไมครับ " 

    " อือ "  ซีอวนหยักหน้าเป็นการรับคำ

    " งั้นผมขอตัวก่อนนะครับ " คังอินกล่าวก่อนจะเดินออกไปจากห้อง

    ซีวอนกระดาษที่ตนส่งให้กับคังอินเมือครู่ก่อนที่จะมีรอยยิ้มเจ้าเล่ห์ปรากฏขึ้นบนใบหน้าคมคลาย

    "แล้วเราจะได้เจอกันไม้ตายของฉัน......คิมฮีชอล "





    ร้านดอกไม้     only   23.xx PM


    " กิ๊ง กิ๊ง "  เสียงกระดิ่งดังขึ้นหน้าประตูดังขึ้น

    " ขอโทษนะครับตอนนี้ร้านปิดแล้วนะครับ " ร่างบางที่นั้งอยู่ที่เคาเตอร์กล่าว

    " แม้แต่ลูกค้าคนสำคัญก็ไม่ได้เหรอ " ร่างสูงเดิมาหน้าเคาเตอร์

    " ฮันอ่า.....เล่นอะไรไม่รู่เรือง  มาช้วยฮีนิมเก็บร้านดีกว่า " ร่างบางกล่าวพร้อมกวักมือเรียก

    " ได้เลยตามคำขอ  สำหรับฮีชอลไม่ซิสำหรับซินเดลเลล่าของฉันฉันทำให้ได้ทุกอย่างเพียงแค่บอกมาเท่านั้นฉันยอมทุกอย่าง...เจ้าหญิงของฉัน " ร่างสูงดึงร่างบางเข้าสู่อ้อมกอดของตน

    " ไม่หรอกฉันจะไม่ขออะไรจากนายทั้งนั้น  นอกจากขอให้นายรักฉันอย่างนี้ตลอดไปองค์รัษของฉัน " ร่างสูงกระชับกอดแน่นขึ้นกว่าเดิมก่อนจะเอ่ยประโยคที่ทำให้ร่างบางถึงกับใจหาย

    " ถ้าวันนึงฉันหายไป..........นายจะตามหาฉันรึป่าว

                                   ถ้าฉันหายไป                   นายจะตามหาฉันรึป่าว

                                    นายจะยังรักฉันอยู่รึป่าว      ฉันยังจะเป็ฯคนรักของนายอยู่รึป่าว

    " แน่นอน ฉันต้องามหานายอย่างแน่นอน.....ต้องตามหาจนกว่าจะเจอ " ร่างบางก่อนจะซบหน้าลงบนอกแกร่ง

    " นี้อะไรน่ะ     "  ร่างบางกล่างถามเมือรางสูงสวมใส่บางอย่างที่คอให้ตน

    " สร้อยเสนนี้จะแทนคำสัญญาของเรา " สิ่งที่รางสูงมอบให้ก็คือสร้อยคอรูปหัวใจที่มีรูปของตนกับร่างบางอยู่ภายใน

    " สัญญาแล้วนะ " รางสูงกระซิบข่างหูร่างบางอย่างแผ่วเบา

    " อืมฉันสัญญา " ร่างบางยังคงซบอกแกร่งของร่างสูง    

    " แต่อย่าให้มีวันนั้นจะดีกว่านะวันที่นายหายไป......จากฉัน " ทั้งสองยังคงกันอยางนั้นนานแสนาน




    แสงแดดส่องผ่านทางหน้าตางกระทบใบหน้าหวานของร่างบาง

    " อื้อ  กี่โมงแล้สเนี้ย " ร่างบางกล่าวกับตัวเองก่อนจะเหลือบเห็นโน๊ตใบหนึ่ง

        
                                ขอโทษนะที่ไม่ได้ปลุก                 วันนี้ฉันต้องรีบไปที่กรมตำรวจน่ะ
     
                                วันนี้ไม่ต้องรอนะอาจจะกลับดึง<หรือไม่กลับ>
      
                                 ดูแลตัวเองดีๆนะ ............    อย่าแอบนอกใจฉันด้วยนะ
     
                                                                                         รักเสมอ...ฮันกยอง

    " ฮันบ้า " รางบางกล่างก่อนจะยิ้มกับตัวเอง

    " ไปเปิดร้านดีกว่า "  ร่างบางรีบเดินเข้าห้องน้ำเพื่อทำธุระของตัวองใหเรียบร้อยก่อนจะเปิดร้ายตอนรับลูกค้า



    " กิ๊ง กิ๊ง " เสียงกระอิ่งดีงึ้นพร้อมกับชายร่างกำยำ 3 - 4 คน

    " ยินดีตอนรับครับไท่ทราบว่าตองการอะไรดีครับ " รางบางเอ่ยถาม

    " เจ้านายผมต้องการพบคุณ " ร่างใหญ่เอ่ยก่อนจะโปะยาสลบร่างบาง

    " ชะ...ช้วยด้วย....ฮัน "  


    +          +             +                  +           +           +             +           +

    เฮ้กๆ เฮ้กๆ    รู้สึกเหนือย& ตันอย่างบอกไม่ถูก      แต่อิกี้พึงนึกขึ้นได้ว่าพวกที่เค้ามีหน้าที่เรืองยาเสพติดเนี้ยมันคือหน่วย  ป.ป.ส ไม่ใช่ FB I  = ="

    ช่างมันเหอะถือว่า ป.ป.ส ไม่ว่างเลยให้ FBI มาแทนระกานเนอะ ^ 0 ^

    อย่าลืม!!   เม้มๆๆๆโหวดๆๆๆจะได้มีกาม(?)รางจายแต่งต่อนะเค๊อะ






    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน
    นิยายแฟร์ 2024

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×