ลำดับตอนที่ #4
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : -เปิดเผย-100%
ณ โรงอาหาร
"นี้ฮีชอลตกลงนายคบกับมิทราจิงๆน่ะเหรอ = ="" คนตาสวยกล่าวถามเพื่อนรักที่เกิดบ้าอยากรองของแปลก??
"อืม......คบมานานแล้วด้วย..ประมาณ3เดือนกว่าๆแล้ว" คำตอบที่ทำให้ทุกคนบนโต๊ะอาหารอึ้งไปตามๆกัน
"ห๊ะ ....3 เดือน!!นี้พี่คบพี่มิทราพร้อมๆกับพี่ฮันงอย่างงั้นหรอเนี้น -[] -" ผู้เป็นน้องชายตกตะลึงในความ.......ของพี่ชาย
"ไม่ใช่ซะหน่อย.......ตอนนั้นฉันอยากทำให้มิทราหึงเล่นๆน่ะ"
"นายก็เลย.......หลอกใช้ฮันกยองซะงั้น = =" อีกหนึ่งสหายของร่างบางกล่าวอย่างอนาทจัย
"อืม....ซองมินนายนี้ฉลาดสมกะเป็นแฟนประธานนักเรียนเลยน้า ^ ^" เกี่ยวไมนั้น - -
"เฮ้อนายนี้จิงๆเลยนะฮีชอล......แล้วทำไมถึงปิดเงียบล่ะตอนที่คบกับมิทราใหม่ๆน่ะ"
"ก็ตานั้นน่ะ....ไม่ยอมให้ฉันบอกคนอื่นน่ะซิ"
"ก็นะแต่ไม่น่าเชื่อว่าพี่จะคบกับพี่มิทรา"
"คนเราอย่าแค่ภายนอกซิ.......มิทราน่ะมีอะไรดีๆเยอะเยะไป^ ^"
ณ โต๊ะอาหารแก๊ง EPik Bear
"ตกลงนายตัดสินใจเปิดเผยเรื่องที่คบกับฮีชอลแล้วเหรอ" พี่ใหญ่ของแก็งเอ่ยถามก่อนยัดน่องไก่ทอดชิ้นใหญ่ลงท้อง
"ป่าว.....ฉันไม่ได้เป็นคนบอก...ฮีชอลต่างหาก - - "
"จะว่าไปนายจะปิดเป็นความลับทำไมอะน่าจะภูมิใจไม่ใช่เหรอที่คบด้วยน่ะ.....เป็นถึงเจ้าหญิงของโรงเรียนเลยนะโว้ย" เพื่อนร่วมแก็งอีกคนที่มีตำแหน่งเป็นถึงรองประธานนักเรียนเอ่ยถามเพื่อนรักก่อนจะซดซุปถ้วยใหญ่ตงหน้าจนเกียง(แก็งนี้กินจุจิงวุ้ย)
"เอ่อขอโทษที่มาขัดจังหวะ(การกิน(เขมิบ))นะครับ" ทุกคนหันไปทางเสียงของบุคคลมาไหม่
"อ่าวฮยอกแจมากินด้วยกันไม"
"ไม่ล่ะคับรุ่นพี่ทาโบล....ผมกะจะมาถามว่ามีใครเห็นรองประธานเยซองมั้งอะคับ"
"ก็คงจะไปแอบหลับที่ไหนสักแห่งล่ะน่าไอ้หมอนั้นน่ะ = =+" คนตาตี๋(??)พูดพรางยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์
"อ่า...นั้นซินะคับ..เก่งสมกะเป็นรองประธานหมายเลข1เลยนะคับรุ่นพี่ทูคอต^^"ร่างเล็กกล่าวชื่นชมรุ่นพี่ด้วยความทราบซึ้งอย่างแรงกล้า(เวอร์)
"แน่อยู่แล้วไอ้รองประธานไร้ความรับผิดชอบแบบนั้นน่ะจะมาสู้ฉันได้ยังไงกัน55+" ว่าแล้วก็ลุกขึ้นหัวเราะอย่างบ้าคลั้ง- -*...โดนไม่คำนึกถึงคนรอบข้าง
"เฮ้ยทูคอตเก็บอาการเพื่อนเก็บอาการ- -" ร่างใหญ่เตือนเพื่อนรักที่เริ่มจะคุมสติไม่อยู่
"โทษทีพอดีลืมตัวไปนีสนึง" คนตาตี๋กล่าวขอโทษก่อนจะลงโซยอาหารตงหน้าอีกครั้ง
"เอ่องั้นผมขอตัวไปตามหารองประธานเยซองต่อก่อนคับ"ร่างเล็กกล่าวอำลาก่อนจะมุดดูตามใต้โต๊ะตัวอื่นเพื่อจะเจอรองประธานแอบหลับอยู่
+ + + + + + + + + + + + + + + + + + + 50%+ + + + + + + + + + + + + + + + + + +
ปุ๊ด ปุ๊ด
เสียงเลือดที่ดังบงบอกถึงอารมณ์ของทั้งสองตอนนี้เป็นอย่างดี
"ที่ฉันเรียกนายที่เนี้ย.....ฉันอยากจะมาตกลงอะไรหน่อย" สำเนียงเกาหลีเปลงๆของฮันกยองยิ่งทำให้ซีวอนอยากจะเอาปืนมายิงเจ้าของภาษาอันขัดหูนั้นให้ตายซะตรงนี้เลย
"ตกลงอะไรของแก.......ไอ้เจ๊ก = =" คำทิ้งท้ายของซีวอนทำเอาคนถูกว่าเจ็บแปรบในทรวง
"ก็เรื่องของเจ้าหญิงไง......ตอนนี้คู่แข่งที่แท้จิงน่ะไม่ใช่ฉันหรือนายแต่เป็น........ไอ้หมีควาย มิทราจินนั้นต่างหาก"
"แล้วไง.........จะให้ฉันสงบศึกกับนายเป็นการชั่วคราวแล้วร่วมหัวกันกำจัดไอ้หมีนั้นออกไปงั้นเหรอ?...นายคิดเหรอว่าคนอย่างฉันจะลดตัวลงไปร่วมมือกับนายน่ะ"
"แล้วจะ ตกลงไมล่ะ"
"โอเค ตกลง แล้วจะเริ่มเมื่อไหรล่ะ" โถ้....นึกว่าจะแน่จิง- -"
"ตอนนี้เลย"
"แค่ก แค่ก แค่ก"
"เฮ้ย กินยังไงให้ติดคอวะมิทรา" เสียงทุ้มของคังอินกล่าวก่อนจะเข้ามาช้วยตบหลังให้เพื่อนรัก
"ไม่รู้ดิ = ="รู้สึกมะค่อยดีเหมือน.......มีใครแช่งอยู่อย่างนั้นเหระ" ร่างสูงบ่นพึมพำกับออกมาเบาๆ
มีรางไม่ดีเกิดขึ้น..........ใครมันปองร้ายตูวะ
"เฮ้ย คิดมากไปป่าวรีบๆกินเถอะเดี่ยวต้องรีบเข้าเรียนวิชาดนตรีไม่ใช่หรอแกอะ = =" ทาโบลพูด เตือนความจำเพื่อนของตน
"เอ่ยจิงด้วยขอบใจที่เตือน รีบๆกินดิไอ้คังมาช้ายังลีล่าอีก" มิทราดีดนิ้วทันทีจำได้ ก่อนจะหันมาเร่งเพื่อนอีกคนที่ที่กำลังระเมียดระไมกับอาหารตงหน้า
"ก็ฉันกินอะไรไม่ลงนี้กว่า ตอนนี้ในหัวมีแต่เรื่องของเธอคนนั้นT^T" กล่าวพรางน้ำตาไหลพรากๆ
"เฮ้อแล้วไมแกไมไปบอกเจ้าตัวเลยวะ มาบ่นให้พวกฉันฟังแบบนี้มา3ปีแล้วนะโว้ย = =*" ทาโบลพูด พรางขมวดคิ้วในความไม่เข้าใจไอ้เพื่อนคนนี้เลย
"ก็คนมันไม่กล้านี้หว่าT^T" เอ่อสมควร.....ทั้งมิทราและทาโบลต่างก็คิดพร้อมกัน
"ว่าแต่ทูคอตไปประชุมหรอไม่เห็นเลย" คังอินรีบเปลี่ยนเรื่องทันที
"อืม เห็นว่าตามหารองประธานเยซองไม่เจอเลยเรียกทูคอตไปรับงานแทนน่ะ" เรื่องได้หน้าไอ้หมอนั้นไม่พลาดอยู่แล้ว
"เหรอ สงสัยถ้าเอารองประธานทั้งสองมาปล่อยในโหล(?)เดียวกันคงกัดกันตายไปข้าง" คนนะโว้ยไม่ใช่ปลากัด - -
"เฮ้ย!!อีกแค่ไม่กี่นาทีจะเข้าเรียนแล้วนะโว้ย" มิทราพูดเสียงเมื่อมองนาฬิกาที่ข้อมือ
"งั้นแยกย้ายกันวิ่งตามวิชาใครวิชามันระกัน เจอกันตอนเย็นโว้ย" เจ้าของเสียงคนเดิมกล่าวก่อนจะวิ่งไปทางอาคารวิชาดนตรี
แต่แล้ว........มารก็เข้ามาขวางทาง
"หยุดกอ่น ฉันมีเรื่องจะคุยกับนาย" ชายหนุ่มสองคนที่เค้ารู้จักดี ฮันกยอง ซีวอน
"ยังไม่มีเวลาคุยโว้ย!!ถ้อยป้ายยยยย!!" ก่อนจะพุ้งเข้าชนร่างทั้งสองปล้วกระจายคนระทิศ
"หน๊อย!!แรงเยอะชะมัดไอ้หมีตัวนี้" ซีวอนพูด ก่อนจะยันตัวเองขึ้นจากพื้น
"เฮ้ยไอ้เจ๊ก แค่นี้ถึงกับลงไปกองกับพื้นเลยหรอ55+" ซีวอนยิ้มเยอะอย่างสมเพช
แล้วที่ตัวเอง.......ลงไปทำอะไรที่พื้นล่ะ - -*
"แกเองก็เหมือนกันเหระน่า เพราะมั่วแต่กัดกันอย่างนี้มันถึงได้วิ่งไปนู้นแล้ว" ฮันยองกล่าวอย่างเสียอารมณ์ ก่อนจะชี้ไปที่ร่างสูงที่วิ่งขึ้นบันไดไปอย่างเร็วรวด
"ว่าแต่มันจะรีบไปไหนของมันกันนะ" ทั้งสองเงียบ จนกระทั่ง
"ตายล่ะหว้า!! ตูลืมได้ไงวิชาดนตรี!!"
+ + + + + + + + + + + + + + + + + 100% + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + +
ครบ100%แล้วนะคับ
เม้มเพิ่ม2 = =
เอาว่ะยังก็มีคนเม้ม- -T^T
I - U
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น