คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : _วันที่เราพบกัน_Rewite!!!
너의 곁에 있는 모든건 나의 관심의 초점이 되고 마는걸
สิ่งทั้งหมดที่อยู่ข้างๆเธอ เป็นจุดความสนใจของฉัน
เอี๊ยด!!!
เสียงรถสปอดดำจอดบริเวณหน้าโรงเรียน SM พร้อมร่างสูงสองคนที่ออกมาจากรถคันนั้น
"กรี๊ดๆๆพี่ซีวอนกรี๊ดๆพี่ฮันกยอง" เสียงของหญิงสาวจำนวนมากดังขึ้นตลอดทางที่ร่างสูงทั้งสองเดินผ่าน
ณ ห้อง A ปี4
"เฮ้อ..." ร่างสูงถ้อนหายใจเฮือกใหญ่ก่อนจะทิ้งตัวลงบนเก้าอี้พร้อมเอาขาพาดไว้ที่โต๊ะเรียนของตน
"เป็นอะไรไปล่ะ..ซีวอนถ้อนหายใจซะดังเชียว" ร่างสูงอีกคนถามเพือ่นรักของตน
"ฉันเบื่อน่ะ" ซีวอนตอบอย่างเซงๆ
"แล้วเบื่ออะไรล่ะ" ร่างสูงถามขณะที่สายตาจับจ้องไปที่หนังสือตรงหน้า
"ก็เจสสิก้าน่ะสิ.....เดียวนี้ฉันเบื่อที่จะนอนกับเธอแล้วล่ะ" .......คงไม่แปลกอะไรที่คนอย่างเชวซีวอนจะเปลี่ยนคู่นอนไม่ซ้ำ...ก็ได้ชื่อว่าเป็นเพลบอยอันดับต้นๆของเกาหลีเลยก็ว่าได้.....ถึงจะอย่างนั้นแต่ก็มีสาวๆเข้ามาหาเข้าเลื่อยๆ.....เพราะอะไรน่ะเหรอ....ซีวอนทั้งรูปหล่อพ่อรวยเป็นถึงลูกชายคนเดียวของเจ้าของบริษัท KR Company บริษัทแม่ที่ใหญ่ที่สุดของเกาหลี
"ฉันยกให้นายเอาไม...ฮันกยอง" ซีวอนเอ่ยถามร่างสูงที่จดจ่ออยู่กับหนังสือเล่มใหญ่
"ไม่ล่ะขอบใจ" ว่าเสดก็หันไปสนใจกับหนังสือเล่มเดิม........เค้าเองก็เบื่อเบื่อที่ซีวอนเป็นคนอื่นเป็นแค่ของเล่น.....ของเล่นที่มีเงินก็สามารถซื้อได้ทุกครั้งไป....แต่เค้าเองก็ไม่มีสิทธิ์ที่จะพูดอะไรมาก...ตัวเค้าเองก็เป็นแค่เด็กกำพร่าที่พ่อของซีวอนเก็บมาอุปถัม......ก็เท่านั้น
"ฉันไปเข้าห้องน้ำก่อนนะ" ฮันกยองหันมาพูดกับเพื่อนของตน
"อือ...ไปเหอะแล้วรีบๆกลับระกันฉันเริ่มจะหิวแล้ว" ซีวอนตอบพรางโบกมือไล่
ไม่ได้เป็นการบอกกล่าว......แต่เป็นการขออนุญาติต่างหาก
บางคนอาจจะเห็นว่าเค้ากับซีวอนเป็นเพื่อนสนิทที่ไปไหนไปด้วยกันเสมอ
แต่ความจิง......เค้าเป็นเหมือนคนใช้ส่วนตัวของซีวอนมากกว่าต้องยอมซีวอนทุกอย่าง
ตั้งแต่เด็กๆแล้วที่เค้าต้องยอมซีวอนทุกอย่าง...ยอมเสียสละของๆตัวเองให้
แค่เพราะเหตุ 2 ข้อ หนึ้งเพราะซีวอนเป็นลูกของผู้มีพระคุณต่อเค้าและสอง......ซีวอนเป็นเหมือนน้องชายแท้ๆของเค้า....
"เฮ้อ แปปๆจะเที่ยงแล้วเหรอเนีย" ร่างสูงมองดูนาฬิกาของขณะที่วิ่ง....เพื่อจะไปหาซีวอนให้เร็วที่สุด
โครม!!
"โอ๊ย" ร่างบางที่ล้มอยู่กับพื้นร้องด้วยความเจ็บปวด
"ฉันขอโทษทีนะพอดีฉันรีบน่ะ" ร่างสูงกล่าวขอโทษก่อนจะช้วยพยุงร่างบางขึ้นมา
"ไม่เป็นไรหรอกฉันเดินไม่ดูทางเอง" ร่างบางกล่าวก่อนจะยิ้มให้ร่างสูงอย่างอ่อนโยน
.....เหมือนต้องมนสะกด.......ร่างบางตรงหน้าช่างงดงามร่าวเพทธิดา
เพทธิดาที่ยิ้มอย่างอ่อนโยนให้เค้า......ยิ้มที่อ่อนโยนที่เค้าเคยได้รับเป็นครั้งแรก
"เธอเป็นเด็กใหม่เหรอฉันไม่เคยเห็นหน้าเลย" ร่างสูงที่เรียกสติกลับมาได้กล่าวถาม
"อือ....ฉันชื่อ คิม ฮีชอลน่ะแล้วนายล่ะ" ร่างบางยังคงยิ้มแบบนั้นอยู่
"อ๋อ....ฉันเชว ฮันกยอง นะ....เรียกฉันสั้นๆว่าฮันก็ได้" ร่างสูงกล่าวก่อนจะมองดูนาฬิกาอีกครั้ง
"นี้ก็จะเที่ยงแล้วเราไปกินข้าวด้วยกันไม....จะหาไปรู้เพื่อนอีกคนด้วย" ร่างสูงเอ่ยชวนร่างบาง
"อือ...ไปซิ"
อ่า
แก้ไขไปนิดๆหน่อย
Rewite ใหม่นี้ก็ดีเหมือนกันนะเพราะเนื้อเนื้อชักมั่ว+ซับซ้อน
เลยจะจัดเนื้อเรื่องใหม่นะคับ
ต้องของโทษในความไม่สะดวกด้วยนะจร๊ะ
Nan sujU
ความคิดเห็น