ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    รักนี้ ไม่ใช่ฝัน ?

    ลำดับตอนที่ #8 : รักนี้ ไม่ใช่ฝัน ตอนที่ 6

    • อัปเดตล่าสุด 28 ม.ค. 57



    @ คอนโดของฟ้า

    หลังจากที่ผมไล่ไอ้ต้องกลับไปแล้ว ผมก็

    เข้าห้องนอนทันที

    ถามว่าผมยัง โกรธมันอยู่ไหม จริงๆแล้วพอผมได้ยิน

    มันพูดแบบนั้นแล้ว แววตาของมันไม่มีที่ว่าจะ

    โกหกผมเลย ผมก็หายโกรธมันแล้วละ

    แต่ที่ผมทำแบบนั้นเพื่อต้องการ

    ทดสอบมันเท่านั้นเอง

    และก็ทดสอบตัวผงเองด้วยละครับ

    อย่ามัวแต่พูดเลย นอนดีกว่า............................................

     

    เช้า........................................................

    ผมตื่นตอน 8.00 เพราะได้ยิน เสียงโทรศัพท์ดังขึ้น

    ผมยิบขึ้นมาดูเป็นเบอร์ของน้ำนิ

    ฮัลโหลน้องสาวผู้น่ารักเสียงของเธอสดใสได้ตลอดเวลาจริงๆ

    ใครน้องสาวเจ๊พูดดีๆนะ

    ก็แกไงน้องฟ้าเจ๊คิดถึงแกจังเลย

    อย่ามาเยอะๆเจ้ผมเป็นผู้ชายหลอกๆๆ

    ผู้ชายหลอกๆหรอจะน้องพี่ ฮาๆๆๆ

    ไม่ต้องมาขำ เลยมีอะไรถึงโทรมาละ

    แม้แกนิ ที่โทรมาเนียเพราะว่าวันนี้ตอน9.00โมงฉันจะ

    เข้าไปหาแกพอดีว่างๆนะเลยจะเข้าไปหา

    แล้วเจ๊ไม่คิดว่าผมจะไปเรียนหรอ

    ฉันโทรเช็คมหาลัยแกแล้วละว่าหยุด1อาทิต

    แม้เก่งจริงๆพี่สาวผมพูดไปผมก็หัวเราะไป

    ผมคิดถึงเธอมากๆเลยละครับเพราะว่าเรา

    ไม่ได้เจอกันตั้ง3เดือนแล้ว

    “OKน้องสาว9.00โมงเจอกันอย่าพึงกินข้าวนะ

    เพราะพี่สาวสุดสวยคนนี้ซื้อไปให้แล้ว จุ๊บๆ

    แล้วชีก็กดว่างสาย

    ไปเลย >..<  จะวางสายก็ไม่บอกกันบ้างเลยเจ๊ๆๆ

    นิสัยไม่เปลียนจริงๆ

     

    @เวลา 9.00 น

    อร๊ายๆๆๆๆๆ คิดถึงน้องสาวที่รักจังเลยมาๆมาให้เจ๊กอดหน่อยเร็วๆๆ

    นี้เจ๊บอกกีทีแล้วว่าไม่ใช้น้องสาวผมเป็นผู้ชาย!!!!!”

    ผมพูดพร้อมกับกอดเธอตอบ

    เจ๊นี้เยอะๆจริง ล้อผมจังเลยเจ๊เองไม่ใช่หรอที่สนับสนุน

    ให้ผมได้ผัวนะ!!!’’

    อาว ก็แกนะดูยังไงก็ไม่เห็นเหมือนผู้ชายมีผัวนะดีแล้ว^-^

    มาๆกินข้าวกันพี่ซื้อมาเต็มเลย”     

    ผมก็จัดข้าวของใส่จานแล้วมานั่ง

    กินกัน กินไปคุยกันไป

    เจ๊แกก็บอกว่าพ่อกับแม่ๆบนถึงๆ

    เมื่อไรจะกลับไปหาที่ยุดยาบ้าง

    ผมกับเจ๊ก็คุยกันไปเรื่อยๆๆๆ

    เจ๊ผมขอตัวเข้าห้องน้ำก่อนนะ

    พอผมเข้าห้องน้ำเสร็จก็เดินมาที่โซฟา

    นี้ฟ้าแกมีผัวยัง

    อะไรของเจ๊เนียๆถามอะไรแปลกๆ

    แล้วมีหรือยังละ

    ยังผมพูดไปก็หนึกถึงหน้าไอ้ต้องไป บ้าๆคิดถึงมันทำไม

    ไม่จริงอะ เมื่อแกเข้าห้องน้ำไปนะ โทรศัพท์แกเข้าฉันเลยรับ

    เป็นเสียงผู้ชาย ฉันถามว่าเป็นใครมันบอกเป็นแฟนแก

    เจ๊ถามผมพร้อมกับมองหน้าผมอยางมีลับลมคมใน

    ทำไมมองผมอย่างนี้อ๊าๆ เออๆๆ มีก็มีแต่แยกกันอยู่ไม่ใช้ผัว

    แต่เป็นแฟน

    ฉันว่าแล้วๆๆ น้องฉันออกจะสวยใครที่ทิ้งน้องฉันไปนะโง่สุดๆๆ

    เจ้แกพูดได้เวอร์จริงๆนี้และนิสัยของพี่สาวผม

    พอตอนเทียงเจ๊ก็ขอตัวกลับกอนบอกต้องขี่รถกลับอยุธยา

    เจ๊กับกอนนะน้องรักดูแลตัวเองด้วยนะ เจ๊คิดถึงแกนะ

    ครับ ผมก็คิดถึงเจ๊บอกพ่อแม่ด้วยนะครับเดียวผมจะเข้าไปหา

    เจ๊ไปละบ่ายๆๆ

    พอผมส่งเจ๊เสร็จผมก็ขึ้นมาบนห้องห้องผม

     ทุกคนสงสัยไหมละครับ เพราะอะไรผมถึงโดนทิ้งแล้วใครที่เคยทิ้งผมจริงๆแล้วนะ

    ที่ผมขอเวลาอยู่คนเดียวกับไอ้ต้องนะเพราะผมต้องการแน่ใจว่าตัวเอง

    พร้อมไหมที่จะรักใครและคนที่ผมรัก

    เป็นยังไง

    ไม่อยากกับไปเจ็บอีกครั้งแล้วละครับ

    เรื่องก็คือ

    ผมนะคบกับผู้ชายคนหนึ่งครับคบกันมา1ปี

    เขาชื่อ เต้ย

    เขาดีกับผมทุกอยางเลยละครับ

    เอาใจผมสารพัด ผมยอมรับเลยนะครับ

    ผมนะแพ้คนเอาใจสุดๆเลย

     

    แล้วมีวันหนึงเต้ยก็มาหาผมที่บ้านพร้อมกับ

    ฝันเพื่อนของผม เต้ยบอกผม

    ว่า เราเลิกกันเหอะนะเพราะว่าเขา

    ไม่ยากทำร้ายฝันเพราะว่าช่วงเวลาที่ผ่านมา

    เขาได้มีอะไรกับฝันแล้วแอบคบกับฝันได้3เดือนแล้ว

    แต่ไม่ได้บอกผม ผมช็อคมากวินาทีนั้น

    ผมถามเขากับไปว่าแล้ว กูละมึงไม่สงสารกูบ้างหรอ

    มึงทำอย่างนี้ได้ยังไง

    ผมตบหน้ามันไป1ที มันพูดแต่คำว่าขอโทษๆๆ

    สวนเพื่อนผมก็เอาแต่ก้มหน้า

    ผมบอกกับมันว่า ได้ในเมื่อมึงบอกกูตรงๆ

    ก็ได้จบกันกูกับมึง แล้วก็มึงด้วย

    ฝันเราจบกัน

    หลังจากนั้นผมก็คิดมาเสมอว่าความยุติธรรมอยู่ที่ไหน

    ทำไมความรักมันทำร้ายผม ผมทำอะไรผิดช่วงเวลานั้น

    มีพี่สาวของผมที่ให้กำลังใจผมตลอดเวลา

    จนผมกับมาเข็มแข้งได้เหมือนเดิม

    เป็นไงละครับ ชีวิตของผมเน่าสินดีไหมครับ

    ผมถึงได้กลัวไงครับกลัวว่าจะกลับไปเสียใจอีก…..

    กลับมาปัจจุบัน

    ผมนั่งคิดเรื่องของตัวเอง

    ที่ผ่านมาจนเวลานี้ 18.00 แล้ว

    ผมเลยลงมาซื้อของเพื่อทำอะไรกิน

    พอกลับมาจากซื้อของ ผมดูโทรศัพท์

    ตัวเอง 22 สายที่ไม่ได้รับ

    ไอ้ต้องทั้งนั้นเลยนี่

    ผมก็ไม่ได้โทรกลับไปไปทำกับข้าวในครัว

    มันโทรมาอีกแล้ว

    มึงจะโทรมาทำไมกูทำโทษมึงอยู่นะผมกดรับแล้วด่าใส่มันทันที่

    ใจร้ายกับผมจังครับ ผมคิดถึงพี่นี้ครับ

    คิดถึงกูทำไมไม่ไปหาเมียเก่ามึงละตอนนี้คงนอนรอให้มึงเอาอยู่แล้วมัง

    ท่าผมไปเอาจริงๆเดียวก็มีคนร้องไห้หลอกครับ

    ใครจะร้องไห้ ไม่มีหลอกมึงแค่นี้ละกูจะกินข้าว

    กินด้วยคนสิครับแต่ไม่กินข้าวนะครับผมยากกินพี่

    กินตีนกูไหมแค่นี้และ

    ผมกดตัดสายมันเลย

    ก็มานั่งกินข้าวต่อ นี้มันคิดถึงเราจริงๆหรอวะ

    แต่มันก็เชื่อยากนะ

    คนเจ้าชู้อย่างมันนี่นะจะหยุดที่ใครง่ายๆ  

    ดูแล้วคงยาก อะ บอกตรงๆเลยนะผมไม่ไว้ใจมันเลยอะ

    พอผมกินข้าวเสร็จก็ล้างจาน

    อาบน้ำ เข้าห้องนอน ก่อนนอนผมก็สวดภาวะนา

    วันทามารีอา เปี่ยมด้วยพระหรรษทาน
    พระสวามีสถิตกับท่าน ผู้มีบุญกว่าหญิงใดๆ
    และพระเยซูโอรสของท่าน ทรงบุญนักหนา
    สันตะมารีอา มารดาพระเจ้า
    โปรดภาวนาเพื่อเราคนบาป
    บัดนี้และเมื่อจะตาย อาแมน

    ขอความรักของพระองค์โปรดช่วยคนบาปคนนี้

    เดินทางให้ถูกต้องด้วยเทอนดังวาจาของพระบิดาว่า

       ความ รัก บริสุทธิ์ และสวยงามเสมอ  

    ฝันดีครับ

            จบไปแล้วนะครับกับตอนที่6 
     งง ไหมครับกับเนื้อเรื่อง ทนๆอ่านหน่อยนะครับ
    เพราะเป็นเรื่องแรกแต่งสดบ้าง เขียนไว้กอนบ้าง
    ขอบคุณทุกความคิดเห็นเลยนะครับ ขอบคุณจริง 

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×