คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #19 : 6 พี่ชายดีเด่นแห่งปี 3/3
แก้วแรกผ่านไป...
แก้วสอง แก้วสาม ค่อยๆ ผ่านไป...
แก้วสี่ไม่ทันได้กระดกลงคอ ร่างเล็กๆ ก็โงนเงนนั่งไม่เป็นท่า น้ำสีแดงเข้มในแก้วสั่นกึกๆ ตามมือที่ไม่นิ่งจนเผือกต้องคว้ามาดื่มเสียเองด้วยกลัวเสียของ
“มึงเอาอะไรให้น้องกูกิน” หวังว่าโกโก้ร้อนกับไวน์ของไอ้เผือกจะไม่ตีกันในกระเพาะทะเลจันทร์
“ไวน์หมักธรรมดาๆ นี่แหละครับ นายซันกับเผือกกินก็ไม่เห็นเมา สงสัยนายซีจะคออ่อน”
“กูว่าน้องกูไม่ควรอยู่ในวงเหล้า”
ภูตะวันไม่แปลกใจที่น้องสาวเมาฤทธิ์ไวน์ แต่ที่แปลกใจคือเมาไวเหลือเกิน แก้วที่เผือกเอามาพร้อมกับไวน์สูตรบรรพบุรุษอะไรนั่นก็ไม่ได้ใหญ่โตถึงขั้นกำไม่รอบ ดื่มหมดได้ในกรึ๊บเดียวเสียด้วยซ้ำ เพราะแบบนี้เขาถึงอะลุ่มอล่วยให้น้องกระดกเพิ่มอีกนิดหน่อย
“เมาสิเรา”
“ปวดหัว นอนน้อยแน่ๆ” ทะเลจันทร์สะบัดศีรษะจนลูกผมปลิว “นั่นใคร พี่เผือกมีแฝดด้วยหรือ”
“หา !” คนโดนทักหดขาทันที มองซ้ายมองขวาอย่างคนขี้ระแวง “มะ...ไม่มีครับ นายซีเห็นอะไร”
“ก็นั่นไง พี่เผือกมีสองคน” ไม่ว่าเปล่า นิ้วเรียวยังชี้ไปข้างๆ เผือกอีกด้วย
“กูว่ามึงน่ากลัวกว่าผีว่ะ” ภูตะวันบอก “ไอ้ซีมันเมาเลยเห็นมึงเป็นสองคน แยกแยะให้ออกบ้างโว้ย”
“ก็คนมันกลัวนี่ครับนายซัน” เผือกลูบแขนตัวเอง หวังให้เส้นขนที่ตั้งฉากกลับไปนอนนิ่งขนานกับท่อนแขนเฉกเช่นก่อนหน้าที่ทะเลจันทร์จะทัก
“ไม่มาว ซีไม่มาว” คนเมาที่ยัดเยียดให้ตัวเองไม่เมารีบปฏิเสธทันควัน ทั้งที่ความสามารถในการควบคุมการเคลื่อนไหวของร่างกายเริ่มหมดไปตั้งแต่ดื่มแก้วที่สอง
“เอ้าๆ ไม่เมาก็นั่งให้มันดีๆ สิวะ” ภูตะวันฉวยโคนหางเปียน้องสาวได้ทันท่วงที
“โอ๊ย ! เจ็บ”
“เออ ฉันรู้” น่าจะเจ็บอยู่หรอก เพราะเมื่อครู่เขารีบคว้าไว้ ทางเลือกมีไม่มากเมื่ออยู่ในวินาทีที่ต้องช่วยปกป้องหน้าผากน้องไม่ให้ถูกปากขวดไวน์จุ๊บ
“เจ็บบบบบ ฮือ...”
น้ำตาสาวเมาหยดแหมะ ภูตะวันตบหน้าผากตัวเองหนักๆ ใครจะคิดเล่าว่าพอเมาแล้วน้องสาวเขาจะขาดสติแบบนี้ เจ้าของไร่ข้าวโพดลูบโคนหางม้าน้องอย่างโอ๋ๆ เท่านั้นแหละทะเลจันทร์กลับร้องไห้หนักกว่าเดิม
“น้องกูมันเป็นไบโพลาร์หรือเปล่าวะไอ้เผือก”
“เผือกไม่กล้าวิเคราะห์ครับนายซัน”
“มึงนี่นะ มีประโยชน์อะไรกับกูบ้างวะ ไปนอนได้แล้วไป ส่วนยายเมรีเดี๋ยวกูจัดการพาเข้านอนเอง”
“ไหวแน่นะครับ” คนเราพอเมาแล้วตัวจะหนักกว่าเดิม เผือกรู้ข้อนี้ดีเพราะมีประสบการณ์ตรงจากการที่ต้องหามนายซันอยู่บ้างเป็นครั้งคราว
“ไอ้ซีตัวเบาอย่างกับนุ่น นิ้วก้อยกูหิ้วได้สบาย”
“ถ้าอย่างนั้นเผือกลาละครับ” เผือกยกมือขึ้นประนมเหนือหัว ความจริงแล้วไม่อยากอยู่ตรงนี้สักเท่าไร เกิดนายซีคึกขึ้นมาแล้วเห็นเขาเป็นสามคนละแย่แน่
ร่างบึกบึนแล่นปรู๊ดลงบันได สักพักเมื่อมองจากดาดฟ้าลงไปยังเบื้องล่าง ภูตะวันก็เห็นว่าเผือกคว้าจักรยานก่อนจะปั่นอย่างไม่คิดชีวิตไปตามทางดินอันทอดตัวสู่บ้านพักซึ่งอยู่ห่างจากบ้านเขาเกือบร้อยเมตร
ไอ้นี่ ! กลัวผีไม่หายตั้งแต่เด็กยันโตเป็นยักษ์
“อ้าวเฮ้ย !” ภูตะวันคว้าศีรษะน้องสาวไว้ได้ทันท่วงที พี่ชายแสนดี (เฉพาะวันนี้) สละไหล่ตัวเองให้น้องได้พักพิง
“พี่ซัน ฮือ...”
“ถ้าแกยังแหกปาก ฉันจะปล่อยให้นอนตากน้ำค้างอยู่บนนี้ เมาก็ลงไปนอนที่ห้องให้เรียบร้อย อย่าเรื้อน”
“พี่ซันอย่าทิ้ง”
“ทิ้งอะไร”
“อย่าทิ้งซีน้า” อาการร้องไห้หนักเริ่มทุเลาลง เหลือเพียงเสียงสะอื้นในบางจังหวะการพูด
“เออ” น้องทั้งคน ใครจะปล่อยให้นอนหนาวตายอยู่บนดาดฟ้า
“อย่าทิ้งซีเหมือนพี่ปราบน้า”
คิ้วหนาสองข้างแทบชิดกัน ใครวะ...พี่ปราบ
“ไปแบบไม่ลาเลย รู้บ้างม้ายยยย” กำปั้นเล็กทุบลงบนอกข้างซ้ายของตน “ว่าซีเสียจายยยย นอนร้องไห้เป็นอาทิตย์เลยน้า”
วงแขนกว้างยกโอบน้องสาว ลูบเบาๆ เป็นการปลอบประโลม ภูตะวันไม่เอ่ยขัด รอเก็บข้อมูลทีละนิด
...คนเมามักพูดความในใจออกมาแบบไม่รู้ตัวเสมอ
“ซีปลูกแก้วมังกรให้แล้ว รีบกลับมาเซ่ จะกินให้หมดไร่เลยก็ด้ายยย ไม่ขายก็ได้ ยกให้พี่ปราบหมดเลย”
ไอ้ซีปลูกแก้วมังกรไว้ให้ผู้ชายอย่างนั้นหรือ...มันเป็นใคร
“แอบรักมาตั้งนาน ยังไม่รู้อีก ทำไมใจร้ายแบบนี้” เสียงที่เปล่งออกมาฟังแล้วยานๆ คล้ายเทปยืด “อ้วกกกกก”
“เฮ้ย !!” เสื้อยืดตัวใหญ่ได้รับการพิมพ์ลายแบบพิเศษด้วยน้ำหมึกที่ชื่อว่าอาเจียน เสื้อตัวเก่งเสียด้วย “เออดี เมาแล้วบ่น บ่นแล้วอ้วก”
“ปวดหัว”
“จะพาไปนอน ตื่นมาแล้วดีขึ้นเอง” ชายหนุ่มบอกอย่างเหนื่อยใจ หากก็มีความเอ็นดูแทรกอยู่ในทุกพยางค์
ภูตะวันถอดเสื้อเหม็นๆ ก่อนปาลงข้างขวดไวน์ จากนั้นจึงจัดการแบกน้องสาวขึ้นหลังแล้วเดินลงบันไดจากชั้นดาดฟ้า เป้าหมายคือห้องนอนน้องสาวที่อยู่ติดกันกับห้องเขา ระหว่างทางก็เอาเรื่องราวต่างๆ ที่พรั่งพรูออกจากปากเมรีขี้เมามาเชื่อมโยงกันจนได้เป็นเรื่องราว
...น้องสาวเขาแอบรักผู้ชายที่ชื่อปราบถึงขั้นทำไร่แก้วมังกรไว้ดูต่างหน้า
ชายหนุ่มไม่รู้แน่ชัดว่าเหตุใดทะเลจันทร์กับผู้ชายคนนั้นถึงห่างกัน แต่สิ่งที่รู้คือพี่ปราบอะไรนั่นต้องเป็นคนดีพอสมควร น้องสาวเขาไม่ใช่ผู้หญิงหวั่นไหวง่าย พูดให้ถูกคือไม่เคยเปิดใจให้ผู้ชายคนไหนเลยมากกว่า ดังนั้นแล้วหากแอบรักใครสักคน เขามั่นใจว่าน้องตัดสินใจดีแล้ว...ที่จะรัก
ความคิดเห็น