คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #10 : 2 พรากเพื่อเจอ 3/6
“พี่มะลิคะ
แล้วคำศัพท์สองคำนี้ต่างกันตรงไหนหรือคะ บรีสไม่รู้จะใช้ยังไง”
หญิงสาวยิ้มละไมแล้วรับกระดาษแบบฝึกหัดขนาดเอสี่ที่ธริษตรียื่นให้มาดู
จากนั้นจึงเริ่มอธิบายไปทีละคำ รวมทั้งยกตัวอย่างคำอื่น ๆ
ที่อยู่ในลักษณะเดียวกันด้วย
อาจารย์ตรีทิพย์ไว้ใจและเห็นว่าลูกศิษย์คนโปรดสันทัดในภาษาอังกฤษ
จึงให้มานิลาสอนภาษาให้ลูกสาวในระหว่างรอรถที่บ้านมารับกลับพร้อมท่านในตอนห้าโมงเย็น
นับรวม ๆ จากวันนั้นจนถึงวันนี้ มานิลามีลูกศิษย์นามว่าธริษตรีมานานสองเดือนแล้ว
“พี่มะลินี่เก่งนะคะ
สอนบรีสให้เข้าใจอะไรใหม่ ๆ ตั้งหลายอย่าง
เข้าใจกว่าตอนไปลงเรียนคอร์สภาษาอังกฤษแพง ๆ ที่เขาฮิตกันเสียอีกค่ะ”
ก่อนหน้านี้ภาษาอังกฤษเธอแทบไม่กระดิก แค่ท่องตัวเอถึงแซดไม่ให้สลับกันได้ก็นับว่าเป็นเรื่องน่าทึ่งมากแล้ว
แต่ตั้งแต่เรียนกับมานิลา เรื่องภาษาถือว่ากระดิกขึ้นมาเยอะมากเชียวละ
“เพราะน้องบรีสตั้งใจฟังพี่
และก็เรียนแบบไม่เครียดต่างหากค่ะ”
“ไม่จริงค่ะ อยู่ที่คนสอนต่างหากล่ะ
ครูคนก่อนของบรีสเข้มงวดจนบรีสเกร็ง ไม่กล้าพูด ไม่กล้าออกเสียง
บรีสแอบโดดเรียนตั้งหลายครั้ง”
พูดจบคนเคยโดดเรียนถึงรู้ตัวว่าเพิ่งเผยความลับที่รู้กันแค่เธอกับคนขับรถให้มานิลาได้รับรู้ด้วยอีกคน
มือเรียวบางจึงคว้าแขนติวเตอร์เอาไว้พร้อมส่งสายตาขอความเห็นใจ
“เรื่องนี้พี่มะลิอย่าบอกแม่เชียวนะคะ ไม่อย่างนั้นแม่คงบ่นบรีสหูชาแน่”
“อาจารย์ตรีทิพย์ไม่ใช่คนดุเสียหน่อย
ถ้าน้องบรีสบอกเหตุผลที่ฟังขึ้น ท่านก็น่าจะรับได้ค่ะ”
“แม่ใจดีเฉพาะกับพี่มะลิน่ะสิคะ
แต่กับบรีสแม่เข้มงวดเรื่องเรียนมาก ๆ”
เธอไม่ได้เรียนเก่งแบบพี่ชายที่เรียนจบด้วยปริญญาตรีเกียรตินิยมอันดับสองและจบปริญญาโทมาด้วยเกรดเฉลี่ยสูงลิบ
ยิ่งภาษาอังกฤษยิ่งไม่ต้องพูดถึง เธอเป็นโรคกลัวฝรั่งเข้ากระแสเลือด
“แต่เรื่องอื่น
อาจารย์ตรีทิพย์ก็ตามใจน้องบรีสนี่คะ”
“ก็ใช่ค่ะ” อาจเพราะเธอเป็นลูกหลง
พ่อกับแม่รวมทั้งพี่ชายถึงได้เอาใจเป็นพิเศษ...ยกเว้นเรื่องเรียนไว้เรื่องหนึ่ง
“เฮ้อ บรีสเป็นลูกอาจารย์แท้ ๆ แต่ดันเรียนไม่เก่งเอาเสียเลย” นอกจากไม่สมกับการมีพี่ชายที่เรียนดีแล้ว
ความรู้เธอยังด้อยศึกษา ไม่สมกับการมีมารดาเป็นถึงศาสตราจารย์ดอกเตอร์
ยิ่งคิดธริษตรียิ่งหงุดหงิดตัวเอง แต่ก็นั่นละ คนเรามันพัฒนากันได้ไม่ใช่หรือ
“อย่าคิดอย่างนั้นสิคะ”
มานิลากุมมือลูกศิษย์ไว้แล้วบีบเบา ๆ
“รู้ไหมคะว่าน้องบรีสเป็นลูกศิษย์ที่น่ารักและเก่งมาก ๆ ของพี่
น้องบรีสไม่เคยมาสาย ไม่เคยขาดเรียน
แล้วเวลาไม่เข้าใจตรงไหนน้องบรีสก็ถามจนได้คำตอบ”
“พี่มะลิน่ารักที่สุดเลยค่ะ ขอบคุณนะคะ”
หญิงสาวยิ้มเผล่ ได้ยินแบบนี้ค่อยใจชื้น “อ้อ วันนี้น้าธงโทรมาบอกว่าท้องเสียค่ะ
คงเข้า ๆ ออก ๆ ห้องน้ำจนหมดเรี่ยวหมดแรงเลยมารับบรีสกับแม่ไม่ได้
วันนี้พี่บอมอาสาเป็นคนขับรถให้ชั่วคราวค่ะ”
“พี่บอม ?”
“ค่ะ พี่ชายของบรีสชื่อพี่บอม
หล่อด้วยนะคะ แถมยังโสด” ถ้าได้พี่มะลิมาเป็นพี่สะใภ้คงดีไม่น้อย แต่ติดอยู่ที่พี่ชายบอกว่าตกหลุมรักผู้หญิงที่มาช่วยไว้แล้วน่ะสิ
“มื้อเย็นไปหาอะไรกินด้วยกันนะคะ ไม่ไกลหรอกค่ะ แถว ๆ หน้ามหา’ลัยนี่แหละ แม่ก็อยากให้พี่มะลิไปด้วย”
“ค่ะ” เห็นแววตาตั้งใจจริงของคนตรงหน้า
เธอปฏิเสธไม่ลง
จนกระทั่งมานิลาสอนแบบฝึกหัดบทต่อมาให้กับธริษตรีเกือบจะหมดบท
เสียงปรบมือก็ดังขึ้นจากด้านหลัง ตามมาด้วยน้ำเสียงทุ้ม ๆ แฝงแววหยอกเอิน
“ขอปรบมือให้กับนิสิตดีเด่นของวันนี้
พี่ควรจะดีใจใช่ไหมที่น้องสาวขยันเป็นพิเศษ”
ไม่รู้ว่าคิดไปเองหรือเปล่า แต่มานิลารู้สึกเหมือนเคยได้ยินเสียงแบบนี้จากที่ไหนสักที่
“แหม ปกติบรีสก็ขยัน
แต่พี่บอมน่ะไม่เคยมองเห็นหรอก คอยแต่มองน้องในแง่ร้ายตลอด”
ธริษตรีสวนกลับอย่างสมน้ำสมเนื้อ “พี่มะลิคะ”
น้องสาวเรียกชื่อผู้หญิงอีกคน
ธตรัฐที่เดินมาถึงโต๊ะพอดีจึงหันมอง และแม้เห็นเพียงเสี้ยวหน้าด้านข้างเขาก็มั่นใจเกินร้อยว่าเธอคือแม่สาวหน้าหวานนัยน์ตาเศร้าคนนั้น
และยังเป็นคนเดียวกับที่เขาเห็นอยู่กับเสี่ยอ้วนลงพุงที่โรงแรม ชายหนุ่มกลืนน้ำลายหนืด
ๆ ลงคอ หากการที่รู้ว่าเธอเป็นลูกศิษย์แม่คือเรื่องโลกกลมแล้ว
มารู้วันนี้ว่าเป็นครูสอนภาษาอังกฤษที่น้องสาวชมนักชมหนาคงนับว่าเป็นเรื่องโลกกลมยิ่งกว่า
“คนนี้ไงคะ พี่บอมของบรีส”
ธริษตรีคุยฟุ้งกับมานิลา ก่อนหันมาทางพี่ชายบ้าง “พี่บอม คนนี้พี่มะลิ
เป็นติวเตอร์ภาษาอังกฤษที่เก่งที่สุดในสามโลก”
มานิลาเงยหน้ามอง ‘พี่บอมของบรีส’ ตอนนี้เองที่กระจ่างว่าเหตุใดถึงได้คุ้นกับน้ำเสียงนัก
เพราะนอกจากเขาจะเป็นพี่ชายธริษตรีแล้ว
เขายังเป็นผู้ชายเมาเลือดตัวเองแล้วเป็นลมจนเธอต้องช่วยเช็ดคราบอาเจียนให้อีกด้วย
แต่เมื่อครั้งนั้นเขาเรียกคนในโทรศัพท์ว่า ‘ที่รัก’ แล้วจะโสดอย่างที่ธริษตรีโฆษณาไว้ได้อย่างไรกัน
ความคิดเห็น