ลงหลักปักรัก

ล ง ห ลั ก ปั ก รั ก

(บรมัตถ์ & พรรษศิกา)

ทีแรกว่าจะไม่สน แต่พอได้ชิดใกล้
เหตุใดกลับหลงรัก...จนอยากปักหลักไว้กลางใจ

------------------------------------------------------

‘บรมัตถ์’
ชายผู้ซึ่งไม่ศรัทธาในเรื่องความรักสักเท่าไรนัก
คนใกล้ตัวเขาล้วนแล้วแต่ล้มเหลวในชีวิตคู่
ดังนั้นเป้าหมายอย่างเดียวในชีวิตจึงมีแค่เรื่องงาน
ส่วนเรื่องหัวใจ…หมดอายุไปนานแล้วกระมัง

‘พรรษศิกา’
ทางเดินชีวิตเธอไม่ได้โรยด้วยกลีบกุหลาบ
ทุกอย่างในอดีตหล่อหลอมให้เด็กสาวตัวเล็กๆ ในวันวาน 
กลายเป็นหญิงสาวที่เข้มแข็งและรักศักดิ์ศรียิ่งชีพ

------------------------------------------------------

               “ซอไม่ควรอยู่คนเดียว”

               “ฉันอยู่คนเดียวมาตั้งนานแล้วค่ะ จะอยู่คนเดียวไปตลอดชีวิตก็ไม่แปลกหรอก”

               อยู่คนเดียวไปตลอดชีวิต...เก่ง ! เขายอมรับว่าเธอเก่ง ดีละ ยิ่งหนีแบบนี้ก็ยิ่งท้าทาย และเขายิ่งอยากอยู่ใกล้ 

               หากพรรษศิกาเป็นต้นส้ม ส้มต้นนี้คือพันธุ์พื้นเมืองที่ทนทานต่อสภาพอากาศ ทนทานต่อโรค รวมทั้งแมลง แต่นั่นไม่ได้หมายความว่าจะคงกระพันหากมีคนคิดร้ายใช้เลื่อยตัดกลางลำต้น และในเมื่อเมื่อคืนเขาปักป้ายจองต้นส้มต้นนี้ไว้เรียบร้อยแล้ว เลื่อยคมแค่ไหนก็อย่าหวังว่าจะมาตัดต้นส้มเขาได้ อย่างมากก็ทำได้แค่ยืนหงอยๆ อยู่หน้าไร่

               “นั่นมันก่อนที่ซอจะเจอผม เมื่อคืนซอได้ผมแล้ว อย่าคิดไม่รับผิดชอบโดยการชิ่งหนี”

               “คุณนี่พูดไม่รู้เรื่อง”

               “ไม่รู้ละ ผมจะอยู่เป็นเพื่อน”

               “ฉันไม่ต้องการให้ใครอยู่เป็นเพื่อน”

               “ไม่ให้อยู่เป็นเพื่อน...” ชายหนุ่มยิ้มกวน มองเมียหมาดๆ ด้วยสายตาหวานเชื่อม “งั้นอยู่เป็นผัว”

*** สายอีบุ๊กโหลดเต็มๆ ได้ที่ MEB ค่ะ https://bit.ly/3B0aQxO *** 

------------------------------------------------------

ฝากติดตาม ฝากกดแฟน ฝากคอมเมนต์เป็นกำลังใจ
หรือแวะมาทักทายพูดคุยกันได้ที่แฟนเพจนะคะ กดรูปด้านล่างนี้ได้เลยค่ะ