คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #18 : 6 ระยะไม่ปลอดภัย 3/3
“ตีโพยตีพายก่อนตลอด เรื่องจริงเป็นยังไงก็ยังไม่รู้” อยากยกประเด็นของเธอกับปราบศึกขึ้นมาเป็นกรณีศึกษาก็ไม่กล้ายกขึ้นมาเท่าไรนัก ด้วยเป็นเพราะตอนนั้นเธอก็มีส่วนผิดเพราะคิดเองเออเองจนพาภูตะวันเข้าใจผิดไปด้วย หากในวันนั้นพี่ซันวู่วามชกต่อยพี่ปราบถึงขั้นเลือกตกยางออกและฝ่ายนั้นเปลี่ยนใจไม่ขอแต่งงาน เธอคงกลายเป็นหญิงสาวเฝ้าคานคอกหมู ไม่ใช่ว่าที่คุณแม่ของเด็กหญิงลัดฟ้าลูกรักของดอกเตอร์ปราบศึกอย่างวันนี้
“แกจะไม่พูดแบบนี้ถ้าอยู่ด้วยกันที่โรง’บาลสัตว์”
“ไม่ๆ ซีใจกว้างกว่าพี่ซันเยอะ” หญิงสาวส่ายหน้าหวือ มือโบกไปมา อายุที่มากขึ้นสอนให้เธอไม่ฟังความเพียงฝ่ายเดียว...ถึงแม้ว่าฝ่ายที่พูดอยู่ตอนนี้เป็นพี่ชายแท้ๆ พ่อแม่เดียวกันก็ตาม ยุ้งทองประจำฟาร์มหมูเกือบยี่สิบสี่ชั่วโมงในแต่ละวัน มีเพียงวันหยุดเท่านั้นที่พี่สาวคนใหม่ของเธอกลับบ้านหรือไม่ก็ออกขับรถไปซื้อของกินของใช้ มองไม่ออกเลยว่าพี่ยุ้งจะเป็นมือที่สามระหว่างพี่ธรณ์กับพี่แซนได้ด้วยวิธีการไหน
“แกส่งเสริมให้พี่ธรณ์มีเมียน้อยหรือ”
“โอ๊ย ไปกันใหญ่ พาลพี่ยุ้งไม่พอยังมาพาลซีอีก แล้วอยู่ใกล้กันแค่นี้ไม่เห็นต้องเสียงดัง”
เจ้าไข่ตุ๋นดิ้นน้อยๆ ยามได้ยินเสียงหนักๆ จากผู้เป็นลุง ทะเลจันทร์ลูบท้องปลอบประโลมลูกสาว ความจริงแล้วในเวลานี้เธอควรนอนกลางวัน แต่วันนี้เห็นทีว่าไม่มีทางได้นอนเพราะพี่ชายกวนใจกวนหูเหลือเกิน
“เออ โทษที” เหมือนภูตะวันจะรู้ตัวว่าหลานสาวตกใจจึงลดเสียงลง
“แล้วจะเอายังไงต่อ”
“ยายหมอหมูต้องไปอยู่กับฉันที่ปากช่อง”
“เฮ้ย !” ทะเลจันทร์อุทานเสียงหลงสมกับมาดสาวห้าวปนเซอร์ “จะพาพี่ยุ้งไปทำไม”
“พาไปให้ไกลจากพี่ธรณ์”
“เอางี้นะ” เธอต้องค่อยๆ เอาน้ำเย็นเข้าลูบ ถึงแม้จะไม่ใช่คนใจเย็นเท่าไรก็เถอะ “พี่ซันลองไปนั่งคิดนอนคิดสักอาทิตย์สองอาทิตย์ได้ไหม พออารมณ์ดีขึ้นแล้วค่อยคุยกันอีกที”
“แกจะให้ฉันวางน้ำมันไว้ใกล้เปลวไฟ ?”
“พี่ยุ้งเป็นสัตวแพทย์ของฟาร์มซี ขืนพี่ซันลักพาตัวไปตอนนี้แล้วซีจะทำยังไง จะมีใครช่วยงานล่ะ ท้องก็โย้ๆ เดินเหมือนนกเพนกวินเข้าไปทุกวันๆ” หากเธอบอกว่าห่วงใยยุ้งทอง ภูตะวันจะยิ่งอารมณ์ร้อนหนักขึ้น เพราะปกติแล้วหากบอกซ้ายเขามักไปขวา ห้ามไม่ให้ทำก็รั้นทำ คราวนี้หากลองยกเรื่องงานมาอ้างเขาอาจใจอ่อนลงบ้าง
“ฉันหาสัตวแพทย์คนใหม่ให้แกได้แล้ว เขาเริ่มงานได้วันมะรืน”
“ห้ะ !” จะไวอะไรเบอร์นั้น เรื่องเข้าใจผิดเกิดได้ไม่ถึงวัน เดี๋ยวนี้การหาสัตวแพทย์สักคนมากินนอนในฟาร์มมันง่ายขนาดนี้เลยหรือ “พี่ซันไปหามาตั้งแต่ตอนไหน”
“ระหว่างเดินจากบ้านพักรับรองมาบ้านตุ๊กตา”
ว่าที่คุณแม่ยกมือขึ้นกุมขมับ อะไรก็ยั้งภูตะวันไม่ได้จริงๆ
“ใครหรือที่จะมาอยู่ที่นี่”
“น้องชายเพื่อนฉัน เพิ่งเรียนจบมาหมาดๆ จากมหา’ลัยเดียวกับแกกับพี่ปราบนั่นละ เจ้านั่นหางานทำอยู่พอดี มันหนักเอาเบาสู้ แกไว้ใจได้”
“อือ” คำตอบรับนั้นคล้ายกับปลงมากกว่าอยากรับรู้ เธอไม่เรื่องมากเรื่องสัตวแพทย์ประจำฟาร์มหรอก เป็นใครก็ได้ขอแค่มีความรับผิดชอบกับงานและเข้ากับคนงานในฟาร์มได้ก็พอ แต่ยอมให้ยุ้งทองไปอยู่ไร่กาญจ์การุณย์ง่ายๆ ก็ใช่เรื่อง เชื่อเต็มร้อยว่าเจ้าตัวก็ไม่อยากไป “แล้วไปอยู่นั่นพี่ยุ้งจะทำอะไร ให้ไปดูแลไร่เหมือนคนงานคนอื่นๆ ซีไม่ยอมหรอกนะ”
“ดูแลม้าให้ฉัน”
“อย่างกับตัวเองทำฟาร์มม้าทั้งที่มีม้าแค่สามตัว”
“อีกหน่อยจะมีสี่ คลาวด์ท้องอยู่ ยุ้งคงช่วยได้เยอะตอนม้าฉันออกลูก” จากการตรวจเบื้องต้นของธรณ์เจ้าม้าคลาวด์น่าจะคลอดช่วงเวลาเดียวกับที่ทะเลจันทร์คลอดไข่ตุ๋น หรือหากห่างกันก็บวกลบไม่เกินหนึ่งอาทิตย์ “วันไหนเสร็จจากงานดูแลม้าก็ให้ดูแลพวกแมลงในไร่ไป สัตว์เหมือนกัน ยุ้งไม่เบื่อแน่ๆ มีงานให้ทำทุกวัน ไม่ต่างจากอยู่ฟาร์มหมูเท่าไรนักหรอก ออกจะบันเทิงด้วยซ้ำ”
“ตัดสินใจเองเสร็จสรรพ ลืมคิดไปหรือเปล่าว่าพี่ยุ้งเขามีพ่อมีแม่นะ พ่อแม่พี่เขาจะคิดยังไงที่จู่ๆ ลูกสาวไปอยู่กับผู้ชายสองต่อสอง” ภูตะวันไม่มีทางปล่อยยุ้งทองให้พักที่บ้านพักคนงาน เธอเอาหัวเป็นประกัน ดังนั้นความเป็นไปได้ก็คือบ้านของพี่ชายเท่านั้น
“สองต่อสองที่ไหน คนงานออกเต็มไร่”
“เก่งจริง แถจนสีข้างถลอก ซีไม่ช่วยทำแผลหรอกนะ” อยากถอนหายใจอยู่หรอก แต่ไข่ตุ๋นจะเครียดไปด้วยน่ะสิ “บอกตรงๆ ว่าซีไม่เห็นด้วยกับการกระทำของพี่ซัน แล้วในฐานะที่เป็นลูกผู้หญิงเหมือนกัน คราวนี้ซีขออยู่ข้างพี่ยุ้ง ถ้าพี่ยุ้งไม่อยากไปซีจะไม่ปล่อยให้พี่ซันลากไปเด็ดขาด”
“ถ่านไฟเก่ามันจุดติดง่าย พี่ธรณ์กับยุ้งเป็นรุ่นพี่รุ่นน้องสายรหัสกัน แต่นอกเหนือจากนั้นฉันไม่รู้ว่ามีนอกมีในอะไรหรือเปล่า เขาสองคนใกล้กันเกินไป ระยะที่เป็นอยู่ตอนนี้มันไม่ปลอดภัยต่อหัวใจพี่แซน”
ทะเลจันทร์พยักหน้า ไม่ใช่เห็นด้วยหรอก แต่เพียงเพราะมีชื่อพี่สาวเข้ามาเอี่ยว แล้วเรื่องถ่านไฟเก่าอะไรนั่นก็ใช่ว่าเธอจะเออออตาม ดูๆ แล้วธรณ์กับยุ้งทองก็คือพี่น้องกันนี่แหละ ไม่ได้มีอะไรในกอไผ่
“แต่ถึงยังไงพี่ซันก็ไม่ควรคิดว่ารุ่นพี่รุ่นน้องจะกลายมาเป็นคนรัก ใครสอนฮึสูตรนี้ พี่ซันไปเอาความมั่นใจมาจากไหน”
“ไอ้ซี...”
ทะเลจันทร์เงยขึ้นสบตาพี่ชายซึ่งเรียกชื่อเธอด้วยน้ำเสียงเหนื่อยเต็มที แล้วก็ต้องอึ้งเถียงไม่ออกกับประโยคต่อมา
“ลืมไปหรือเปล่าว่าก่อนได้เสียเป็นเมียผัวกับพี่ปราบ แกกับพี่ปราบเป็นรุ่นพี่รุ่นน้องกันมาก่อนน่ะฮึ”
ความคิดเห็น